Help relatie dilemma

Je schrijft dat je het jammer vindt dat jouw vriend niet zo romantisch is en niet zoveel praat dan dat je eigenlijk zou willen. Tja, dat kan. Niet iedereen is inderdaad even romantisch. Alleen snap ik niet waarom je dan in godsnaam met hem begonnen bent. Inhoudelijk waren er al een aantal punten waar hij niet aan voldeed. Je kan er niet vanuit gaan dat jij dat wel even kan veranderen. Als je er dan toch iets mee wilt beginnen zal je er rekening mee moeten houden dat hij niet die romanticus is waar je zolang op hebt gehoopt.

Jammer dat de rechtstaat zo in elkaar zit dat de kinderen altijd naar de vrouw gaan. In dit geval worden hem de kinderen ontnomen zonder dat hij daar iets aan kan doen. Hij is gewoon wie hij is. Zo was hij ook al toen je wat met hem begon en dat was toentertijd geen reden om het af te kappen. Nu, twee kinderen verder, zou het door diezelfde mankementen fout gaan. Leg hem dat maar eens uit. Jij bent degene die verkeerde keuzes heeft gemaakt, maar manlief en kinderen worden slachtoffer.

Vind jij dat je vriend het verdiend heeft om zijn eigen kinderen te moeten missen? Hij heeft al die tijd hard gewerkt om jullie een goed onderkomen te geven. Jij hebt door zijn harde werken nooit hoeven te werken. Jij hebt altijd voor de kinderen kunnen zorgen. Kan jij hem in de ogen blijven kijken als je hem vertelt dat hij het voortaan zonder zijn kinderen moet doen? Waarom denk je dat jij het recht hebt om de zorg voor de kinderen op je te nemen? Heb je dat echt verdiend?

Trouwens... een moeder van jonge kinderen kan prima werken hoor. Naast een fulltime baan heb je ook nog de geweldige mogelijkheid om parttime te gaan werken. Jawel, een paar uur per dag dus of een paar dagen in de week. Zo slecht is kinderopvang nog niet. Dan kunnen die kinderen ook lekker met leeftijdsgenootjes spelen en zich verder ontwikkelen.

Je lijkt overal voor de weg van de minste weerstand te kiezen. Soms moet je hard werken of angsten overwinnen om iets voor elkaar te krijgen. Blijf niet hangen in dat veilige wereldje waar je alles op een kussentje aan wordt gereikt. Onderneem eens actie. Als het aan jou ligt dan zit je over 5 jaar nog steeds ruzie met hem te maken en dan zijn er 3 kinderen extra de dupe van. Nu kan je samen met hem hard aan het werk gaan om de relatie te redden. Ook kan je deze week nog flink op zoek gaan naar een woning en volgende maand al op jezelf wonen. De keuze is aan jou.

Je verliefdheid op die vriend is een kalverliefde en een kwestie van het gras is groener.

Eerst ga je gewoon scheiden en lekker gelukkig zijn met een uitkering. En dan kom je wel weer iemand tegen die het financiert

Ik heb maar 1 tip, die blijkbaar nog niet vaak genoeg is voorbij gekomen: relatietherapie!

overigens TS, het is naief om te denken dat je eeuwig verliefd kan blijven... ongezond ook...
is houden van dan niet genoeg?

rare vraag..

Heb je er al met je vriend over gesproken?
Mijns inziens gaat het hem meer aan dan ons en kan je er ook alleen met hem al dan niet uit komen en niet met ons....

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 13:06 schreef Escaflowne het volgende:
Ik heb maar 1 tip, die blijkbaar nog niet vaak genoeg is voorbij gekomen: relatietherapie!

Volgens mij heeft TS er daar geen zin in, die is al op zoek naar een eigen huisje....

Daarbij vindt ze het lekker makkelijk om straks op zichzelf te zitten met een uitkering
Een uitkering die door de sociale dienst overigens vrijwel geheel verhaald zal worden op haar ex, valt me nog mee dat ze niet al berekend heeft hoeveel alimentatie ze voor de kinderen kan gaan vragen.

Kennelijk ziet TS allerlei opties waarvoor haar vriend mag gaan opdraaien, behalve werken.
Maar goed, het onderhouden van een relatie is ook werken, en dat lijkt ook al teveel gevraagd.

Dacht iemand maakt een dilemma topic

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 13:14 schreef Godshand het volgende:
overigens TS, het is naief om te denken dat je eeuwig verliefd kan blijven... ongezond ook...
is houden van dan niet genoeg?

oeh oeh oeh hier ben ik het zo NIET mee eens!
Verliefdheid kan je voeden en als je dat gevoel wilt houden, moet je het dus blijven voeden.
DAT vergeten mensen naar verloop van tijd in 99% van de gevallen als ze een langdurige relatie hebben.. dan is een avondje samen niets meer dan als zoutzakken op de bank kibbelen over of ze GTST of voetbal gaan kijken...
De lieve kleine dingetjes doen ze dan allang niet meer en maar klagen dat het niet meer zo is als vroeger...
Ik ben er dus van overtuigd dat het wel kan, maar dan moet je beide bereid zijn om je te blijven inspannen voor je relatie en je partner te blijven veroveren.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 13:37 schreef tong80 het volgende:
Dacht iemand maakt een dilemma topic

Viel dat ff tegen

We kunnen er nog wel wat van maken

TS moet:

bij haar vriend blijven of bij hem weggaan

een baan zoeken of hem een poot uidraaien

de kinderen bij hem laten of zelf meenemen

gelijk bij die "goede vriend" intrekken of even de schone schijn ophouden

volwassen worden of het zielige vogeltje blijven spelen

En deze post zegt genoeg.... het draait helemaal niet om het niet gelukkig zijn van TS:

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 01:54 schreef maruda het volgende:
Ik ben ook verliefd.... Maarja.. zucht.. ...

ga aub naar een sociaal mederwerker toe! JIJ hebt namelijk een probleem en niet je vriend! Vrouwen zijn overigens altijd aan het zeuren dat ze allemaal dingen 'eisen' poe poe get a break en zoek hulp!
Nuff said!

Iemand doet hier alsof haar neus bloedt:)

Waarom ben je tegen kinderopvang? Is dat de as van het kwaad

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 13:42 schreef maruda het volgende:
Jee wat een hoop reacties zeg dat had ik niet verwacht, hahahah maar bedankt voor jullie reacties en adviezen. !!

Kijk, dit is dan wel weer sportief .


Doe me een lol, en verdiep je even in de effecten van scheiding op kinderen.

Kinderen die moeten leven met in onmin gescheiden ouders zijn slechter af dan kinderen die moeten leven met in onmin samenlevende ouders. En wat betreft dat kinderen het beste af zijn met gelukkige ouders thuis: vast. Doe er wat mee.

Als je alles in heel goed overleg met de vader kan doen, en daarna met een soort co-ouderschap en een redelijke verstandhouding die kinderen kan opvoeden, dan zou dat erg veel beter zijn dan je kinderen hun vader ontnemen.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 14:20 schreef katerwater het volgende:
Waarom ben je tegen kinderopvang? Is dat de as van het kwaad

Als haar kinderen op de opvang zitten heeft ze niets te doen. Ik kan me wel voorstellen dat het makkelijker is om de hele dag maar bezig te zijn met de kinderen. Dan is er geen enkele aanleiding om eens actie te ondernemen. Nooit wordt er wat van je verwacht anders dan dat je op de kinderen let.

Wederom... de weg van de minste weerstand.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 14:43 schreef Karammel het volgende:

[..]

Als haar kinderen op de opvang zitten heeft ze niets te doen. Ik kan me wel voorstellen dat het makkelijker is om de hele dag maar bezig te zijn met de kinderen. Dan is er geen enkele aanleiding om eens actie te ondernemen. Nooit wordt er wat van je verwacht anders dan dat je op de kinderen let.

Wederom... de weg van de minste weerstand.

Nee kinderen maken om ze vervolgens elke dag de hele dag ergens te dumpen, dat is een goed idee.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 15:23 schreef SuperrrTuxxx het volgende:

[..]

Nee kinderen maken om ze vervolgens elke dag de hele dag ergens te dumpen, dat is een goed idee.

kinderen worden niet slechter van (met mate) kinderopvang.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 05:39 schreef maruda het volgende:
Hallo !!
...
Ik heb een lieve vriend,...
... Hij is echt eigenlijk niet mijn type persoon. Ik vind dat zo jammer, want de rest bevalt me echt prima.
Mooie eengezinswoning (koop), ruime inkomen van vriend, vriend die echt betrouwbaar is, we hebben dezelfde toekomstplannen(groot gezin veel kids, en adoptiekindjes uit China enz.).
....
En dan nog iets.. ik ben nu verliefd op een vriend van hem. HELLUPP .:'(

Tis echt zoo fout he..

Ja, echt fout, dat je je lieve vriend zoveel verwijt, terwijl je eigenlijk gewoon gekozen hebt voor het makkelijke materiele leventje met hem, maar dat het lastig blijkt vol te houden nu je verliefd bent op een ander.

Zoals ik het lees is je vriend gewoon zichzelf, en neem jij hem kwalijk dat je hem niet kunt kunnen omvormen naar jouw ideale man, zelfs niet na vele ruzies erover. Een beetje dom wel, maar je bent niet de enige vrouw die zichzelf zo haar eigen valkuil graaft.