Waarde vrinden,
het doet mij deugd hier mijn epos te kunnen vertellen over wat voor onrecht mij deze schone morgen is aangedaan en hoe ik dat kwaad met koen hart bestreden heb.
Gisteren had mijn persoon namelijk een boodschapper van de ib-groep ontvangen die een papier voor het wisselen van ov-kaart bij zich had. In mijne portefeuille bevond zich namelijk een weekend-kaart en ik was op het glorieuze plan gekomen om deze te verruilen voor een zogenoemde weekkaart.
Zo gezegd, zo gedaan !
Met goede moed besteeg ik mijn ijzeren ros en begon aan de 3 kilometer lange, barre tocht naar de supermarkt. Hierbij kwam ik een troep struikrovers tegen die het gemunt hadden op mijn dukaten. Op vlotte edoch koene wijze rekende ik met deze bandieten af. Na het bestijgen van mijn weledel ros gaf ik hem de sporen en algauw lagen we weer goed op schema !
Maar vrinden, met de supermarkt aan de horizon, kwam er een verschrikkelijk monster tevoorschijn uit de magische bossen, een enorme scharlaken draeck.
Over zijn hele imposante lijf zag je littekens, het was mijn persoon al snel duidelijk dat deze furie al menig ridderbroeder van mij verslonden had. Onbevreesd als mijn koen ridderhart was, trok ik mijn zwaard en gaf mijn ros de sporen. Wat erop volgde, zal ik u niet vertellen uit bescherming, de bloederige details kunnen er namelijk voor zorgen dat een vrouwe in zwijm valt. Dit creatuur van satan zal echter niemand meer lastigvallen.
Het zal u niet verbazen dat ik na deze reis in goede gezindheid was dat ik mijn reisdoel eindelijk bereikt had.
Nu is het zo dat u moet betalen voor de stal waar u uw ros stalt, daar ik echter nog geen minuutje binnen zou zijn vond ik dit een verspilde dukaat. Dus, zo snel als mijn weledele voeten mij brengen konden, liep ik naar binnen. Daar vond ik de feeks aan wie ik mijn papier moest geven, en na offer aan haar heidense god en een obscuur magisch ritueel ontving ik mijn weekkaart.
Schielijk ging ik weer naar buiten, daar aangekomen zag ik dat ik reeds te laat was !
Om mijn ros, stonden twee magisters met een blauwe hoed. Ik spoedde me naar ze toe en sprak beide
toverkollen aan. Ik maakte hen duidelijk dat ik geen kleingeld in mijn zak dukaten had en dat ik naar binnen was gegaan om te wisselen. Een van de toverkollen haalde echter een kristallen bol tevoorschijn uit zijn mantel en na wat duistere woorden te hebben gepreveld, kon hij zien wat zich in het verleden had afgespeeld.
Aldus, na al mijn koene ridderdaden, werd de morgen besloten met de diefstal van flink wat dukaten door deze twee toverkollen.
Voor de minder begaafden onder u, volgt nu de samenvatting.
Geen parkeerkaart, 1 min binnen, bon

Edit
Klacht: politie
[ Bericht 1% gewijzigd door Mojo-Jojo op 27-08-2008 14:16:36 ]