KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Ik ben een grote Genesisfan sinds ik hun in 1980 uitgebrachte album ''Duke'' tegenkwam.
Hun voorgaande albums snapte ik niet echt; te artistiek, te intellectueel. Pas op Duke werd de aanwezigheid van Phil Collins duidelijker. Voor mij is Invisible Touch hun onbetwiste meesterwerk, het demonstreert een ongeėvenaarde gedachte van onaantastbaarheid terwijl het op hetzelfde moment de betekenis van de drie voorafgaande albums verdiept en verrijkt.
Luister maar eens naar het briljante ensemble van Banks, Collins en Rutherford, je kunt werkelijk elk detail van ieder instrument horen. In termen van lyrisch vakmanschap, het pure schrijven, raakt dit album een nieuwe piek van professionalisme.
Laat ik de tekst van ''Land of Confusion'' als voorbeeld nemen. In dit nummer richt Phil Collins zich op de problemen met machtsmisbruikende politieke machten. ''In Too Deep'' is het meest veelbewogen popnummer van de jaren 80, over monogamie en verbintenis, het nummer is zeer prikkelend. Hun teksten zijn positief en bekrachtigend zoals ik het nooit eerder heb gehoord.
De solocarričre van Phil Collins lijkt op het eerste oog meer commerciėler en is daardoor meer bevredigend, op een bekrompen manier. Dan heb ik het vooral over nummers als ''In The Air Tonight'' en ''Against All Odds''. Dit doet mij dan ook realiseren dat Phil Collins beter tot zijn recht komt binnen de grenzen van een groep dan als een solo-artiest.
Dit is Sussudio, een geweldig nummer, een persoonlijke favoriet:
Hun voorgaande albums snapte ik niet echt; te artistiek, te intellectueel. Pas op Duke werd de aanwezigheid van Phil Collins duidelijker. Voor mij is Invisible Touch hun onbetwiste meesterwerk, het demonstreert een ongeėvenaarde gedachte van onaantastbaarheid terwijl het op hetzelfde moment de betekenis van de drie voorafgaande albums verdiept en verrijkt.
Luister maar eens naar het briljante ensemble van Banks, Collins en Rutherford, je kunt werkelijk elk detail van ieder instrument horen. In termen van lyrisch vakmanschap, het pure schrijven, raakt dit album een nieuwe piek van professionalisme.
Laat ik de tekst van ''Land of Confusion'' als voorbeeld nemen. In dit nummer richt Phil Collins zich op de problemen met machtsmisbruikende politieke machten. ''In Too Deep'' is het meest veelbewogen popnummer van de jaren 80, over monogamie en verbintenis, het nummer is zeer prikkelend. Hun teksten zijn positief en bekrachtigend zoals ik het nooit eerder heb gehoord.
De solocarričre van Phil Collins lijkt op het eerste oog meer commerciėler en is daardoor meer bevredigend, op een bekrompen manier. Dan heb ik het vooral over nummers als ''In The Air Tonight'' en ''Against All Odds''. Dit doet mij dan ook realiseren dat Phil Collins beter tot zijn recht komt binnen de grenzen van een groep dan als een solo-artiest.
Dit is Sussudio, een geweldig nummer, een persoonlijke favoriet:
Goed topic, Chris!
Phil Collins
Genesis
Phil Collins
Genesis
De laatste tijd zit ons dochtertje in de nee-fase. Ze wil niet meer hebben dat ik haar naar bed breng. Twintig jaar terug was dat nooit een probleem.
Phil Collins met Genesis vind ik lekker om naar te luisteren, solo vind ik die man geen fuck aan.
Een dag niet gemopperd is een dag niet geleefd.
drinkt geen bier, maar luistert wel naar jaren 80shit...verklaart veel natuurlijk
misteriks' contribution is sponsored by Great Attitude Inc.
Turn me on again 
Genesis & Phil heersen.
Genesis & Phil heersen.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Wat hij zegt. Solo is hij te vaak iets te 'zeurderig'. Wel een mooie stem hoor, maar vaak een beetje te 'soft'.quote:Op zaterdag 23 augustus 2008 14:23 schreef cheqy het volgende:
Phil Collins met Genesis vind ik lekker om naar te luisteren, solo vind ik die man geen fuck aan.
Met Genesis is het wel lekker. Land of Confusion is een klassieker.
Terechte klacht
I'm down for you so ride with me
My enemies your enemies
Cause you ain't never had a friend like me
My enemies your enemies
Cause you ain't never had a friend like me
American Psycho anyone...?
Patrick Bateman: Do you like Phil Collins? I've been a big Genesis fan ever since the release of their 1980 album, Duke. Before that, I really didn't understand any of their work. Too artsy, too intellectual. It was on Duke where, uh, Phil Collins' presence became more apparent. I think Invisible Touch was the group's undisputed masterpiece. It's an epic meditation on intangibility. At the same time, it deepens and enriches the meaning of the preceding three albums. Christy, take off your robe. Listen to the brilliant ensemble playing of Banks, Collins and Rutherford. You can practically hear every nuance of every instrument. Sabrina, remove your dress. In terms of lyrical craftsmanship, the sheer songwriting, this album hits a new peak of professionalism. Sabrina, why don't you, uh, dance a little. Take the lyrics to Land of Confusion. In this song, Phil Collins addresses the problems of abusive political authority. In Too Deep is the most moving pop song of the 1980s, about monogamy and commitment. The song is extremely uplifting. Their lyrics are as positive and affirmative as, uh, anything I've heard in rock. Christy, get down on your knees so Sabrina can see your ass. Phil Collins' solo career seems to be more commercial and therefore more satisfying, in a narrower way. Especially songs like In the Air Tonight and, uh, Against All Odds. Sabrina, don't just stare at it, eat it. But I also think Phil Collins works best within the confines of the group, than as a solo artist, and I stress the word artist. This is Sussudio, a great, great song, a personal favorite.
Patrick Bateman: Do you like Phil Collins? I've been a big Genesis fan ever since the release of their 1980 album, Duke. Before that, I really didn't understand any of their work. Too artsy, too intellectual. It was on Duke where, uh, Phil Collins' presence became more apparent. I think Invisible Touch was the group's undisputed masterpiece. It's an epic meditation on intangibility. At the same time, it deepens and enriches the meaning of the preceding three albums. Christy, take off your robe. Listen to the brilliant ensemble playing of Banks, Collins and Rutherford. You can practically hear every nuance of every instrument. Sabrina, remove your dress. In terms of lyrical craftsmanship, the sheer songwriting, this album hits a new peak of professionalism. Sabrina, why don't you, uh, dance a little. Take the lyrics to Land of Confusion. In this song, Phil Collins addresses the problems of abusive political authority. In Too Deep is the most moving pop song of the 1980s, about monogamy and commitment. The song is extremely uplifting. Their lyrics are as positive and affirmative as, uh, anything I've heard in rock. Christy, get down on your knees so Sabrina can see your ass. Phil Collins' solo career seems to be more commercial and therefore more satisfying, in a narrower way. Especially songs like In the Air Tonight and, uh, Against All Odds. Sabrina, don't just stare at it, eat it. But I also think Phil Collins works best within the confines of the group, than as a solo artist, and I stress the word artist. This is Sussudio, a great, great song, a personal favorite.
Dit is een wat minder bekend nummer van Genesis, desalniettemin hartstikke goed
Mama, Land of Confusion, No son of Mine, I can,t dance.
Genisis is geweldig.
Mama, Land of Confusion, No son of Mine, I can,t dance.
Genisis is geweldig.
Peter Gabriel.
Vows are spoken to be broken
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Testify!
Ik sta op de grens. Van vroeger en later.
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Sinds ie die laffe Disney nummers doet ben ik blij dat ie langzaam aan doof wordt 
Maar zingen kon ie wel!
Maar zingen kon ie wel!
"We meet every day at the same cafe, six-thirty and no one knows she'll be there."
.
Captain Obvious is in the building.quote:Op zaterdag 23 augustus 2008 14:53 schreef Hou-m-Nat het volgende:
American Psycho anyone...?
Long live music.
Goed Topic! Genesis werd pas leuk toen Collins leadsinger werd. Z'n stem is gewoon veel krachtiger dan die van Gabriel. Dan hebben we het hier nog niet over het album "...But Seriously" gehad, hoeveel catchy popliedjes daarop staan, prachtig album.
HEIL Phil Collins
HEIL Phil Collins
The distance between insanity and genius is measured only by success.
Ik kan echt geen Phil Collins aanhoren.
Altijd datzelfde geluid, de nummers gaan te lang door... Bijvoorbeeld ´In the air tonight´.
Hoe vaak kan hij `OH LORD´ blijven roepen?!
En Disney-nummers zijn me gewoon te tam.
Altijd datzelfde geluid, de nummers gaan te lang door... Bijvoorbeeld ´In the air tonight´.
Hoe vaak kan hij `OH LORD´ blijven roepen?!
En Disney-nummers zijn me gewoon te tam.
Kom ook gezellig meekotsen in mijn pukeboek!
Bijna iedereen trapt er anders inquote:Op zaterdag 23 augustus 2008 15:06 schreef MASD het volgende:
[..]
Captain Obvious is in the building.
|
|
