Geen straatstenen, grindtegels. Die gewoonlijk op terrassen gebruikt worden.
Dat bevalt trouwens niet heel goed; niet omdat die tegels niet prettig zijn, dat zijn ze wel, maar omdat de ondergrond (tempex) ietwat veert en daarmee die tegels meeveren. Over een jaar of wat zullen we daarom de boel vervangen door een laag gewapend beton en daar dan iets bovenop. Vanwege de dikte worden dat dan waarschijnlijk andere, dunnere tegels.
Inmiddels hebben we (gelukkig) warmte van de kachel. Het instoken is begonnen

.
Kleine vuurtjes om het vocht uit de kachel te stoken.
De kachel werkt als volgt: in de schoorsteen zitten twee openingen: een helemaal op de grond en een op ongeveer tweederde van de hoogte van de kachel.
In de kachel zit een schuif die de hoge schoorsteenopening kan afsluiten. De kachel wordt eerst gestookt met die schuif open, zodat de schoorsteen opwarmt en er zich trek ontwikkelt. Na enige tijd duw je die schuif dicht, en moet de trek ervoor zorgen dat de rookgassen van het brandende hout helemaal naar beneden stromen; onder de stookkamer door, en dan pas de schoorsteen in.
Als het vuur is uitgebrand gaat er ook nog een klep in de schoorsteen dicht zodat de (nog lang aanwezige trek) de warme lucht niet meer de kachel uittrekt - alle warmte blijft dus binnen.
Bij het instoken wat we nu doen blijven alle kleppen steeds open - we halen dus helemaal geen hoog rendement. Maar wel goed merkbaar is al de traagheid: kachel stoken geeft pas na een uurtje wat warmte aan de buitenkant van de kachel, en de kamer warmt daarna langzaam op - ook nog opwarmend als het vuur al wel een uur uit is. Heeeeeel apart

.
Met dit stookpatroon wordt ook de oven nog niet echt warm; wel is nu duidelijk dat er behoorlijk rook & as door stroomt: iets bakken met het vuur eronder brandende is niet handig. (Maar het kan wel; ik heb er al een appel-griesmeel-toetje in gefabriceerd

).