R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja, ik vind deze foto heel leuk. Ik was een schattig jongetjequote:Op maandag 15 september 2008 23:23 schreef TiGG het volgende:
[..]
Hihi, aha!
Je poseerde er wel goed voor hoor!
Ik vind het een mooie foto, ik hoop alleen dat je er zelf ook zo over denkt aangezien ik foto's uit mijn kindertijd heb waar ik toch wel degelijk een pijnlijk gevoel van in mijn hoofd krijg.
Ach heb er ook wel wat tussen zitten waarvan ik een warm gevoel krijg.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
@ Magenta en MuteZukini: Wat leuk dat jullie het ook een leuke naam vinden! Tot nu toe heb ik eigenlijk alleen maar leuke reacties gehad. Behalve van mijn beste vriend, die heeft een beetje rare associaties met de naam Nina. Maar ja, hij moet er dan maar aan wennen hoor. 
@ Wonderer: Je was een heel schattig jongetje zelfs
Maareuh... ik ben vandaag dus op testdag geweest. Oh nee, toch niet... Ik ben naar het bedrijf gereden, heb de psycholoog ontmoet die de onderzoeken doet en ik heb koffie gedronken.... erg lullig allemaal maar de laptops waarop de testen stonden lagen in de kluis en er was helemaal niemand in het pand of in de buurt daarvan die een sleutel daarvan had. Na veel verontschuldigende woorden en de belofte dat mijn vrije dag en gemaakte kilometers worden vergoed hebben we 2 oktober afgesproken om de testdag alsnog te doen. Erg jammer want ik had graag vandaag geweten waar ik aan toe was. Maar ach, nu weet ik tenminste wie ik tegenover me krijg op 2 oktober en heb ik een gratis vrije dag gehad.
Overigens keek die arbeidspsycholoog me een paar keer 'onderzoekend' aan... maar hij was niet onvriendelijk. Hij was zelfs erg vriendelijk en leek de ontmoeting haast wel leuk te vinden. Ik vraag me af wat ze met elkaar besproken hebben toen ik weer weg was. Zou mijn lange haar, geepileerde wenkbrauwen, glad geschoren gezicht, netjes gevijlde nagels en mijn manier van bewegen opgemerkt en besproken zijn? Ik weet het niet maar vraag me af wat ze daar dan mee zouden doen voor de volgende keer en of dat dan in het persoonlijke gesprek besproken gaat worden. Naja, ik zie wel wat er gebeurd. Ik heb ergens wel een positieve indruk aan over gehouden en het was ook niet ongezellig. Volgens mij heb ik nog wel een paar goede dingen gezegd.
[ Bericht 1% gewijzigd door Nina2602 op 17-09-2008 16:59:48 ]
Tot nu toe heb ik eigenlijk alleen maar leuke reacties gehad. Behalve van mijn beste vriend, die heeft een beetje rare associaties met de naam Nina. Maar ja, hij moet er dan maar aan wennen hoor. @ Wonderer: Je was een heel schattig jongetje zelfs
Maareuh... ik ben vandaag dus op testdag geweest. Oh nee, toch niet...
Ik ben naar het bedrijf gereden, heb de psycholoog ontmoet die de onderzoeken doet en ik heb koffie gedronken.... erg lullig allemaal maar de laptops waarop de testen stonden lagen in de kluis en er was helemaal niemand in het pand of in de buurt daarvan die een sleutel daarvan had. Na veel verontschuldigende woorden en de belofte dat mijn vrije dag en gemaakte kilometers worden vergoed hebben we 2 oktober afgesproken om de testdag alsnog te doen. Erg jammer want ik had graag vandaag geweten waar ik aan toe was. Maar ach, nu weet ik tenminste wie ik tegenover me krijg op 2 oktober en heb ik een gratis vrije dag gehad. Overigens keek die arbeidspsycholoog me een paar keer 'onderzoekend' aan... maar hij was niet onvriendelijk. Hij was zelfs erg vriendelijk en leek de ontmoeting haast wel leuk te vinden. Ik vraag me af wat ze met elkaar besproken hebben toen ik weer weg was. Zou mijn lange haar, geepileerde wenkbrauwen, glad geschoren gezicht, netjes gevijlde nagels en mijn manier van bewegen opgemerkt en besproken zijn? Ik weet het niet maar vraag me af wat ze daar dan mee zouden doen voor de volgende keer en of dat dan in het persoonlijke gesprek besproken gaat worden. Naja, ik zie wel wat er gebeurd. Ik heb ergens wel een positieve indruk aan over gehouden en het was ook niet ongezellig. Volgens mij heb ik nog wel een paar goede dingen gezegd.
[ Bericht 1% gewijzigd door Nina2602 op 17-09-2008 16:59:48 ]
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
Misschien stoppen ze nu wel een COGIATI test tussen de andere tests die je moet maken ;-)quote:Ik weet het niet maar vraag me af wat ze daar dan mee zouden doen voor de volgende keer en of dat dan in het persoonlijke gesprek besproken gaat worden.
"All mankind is divided into three classes: those that are immovable, those that are movable, and those that move." - Benjamin Franklin
Allemaal goed nieuws hier om te lezen.. Succes TiGG met solliciteren.
Nina, geweldig dat je je keuze voor je toekomstige identiteit/roepnaam heb gemaakt. Zal in het begin wel wennen zijn met het kennismaken van mensen en je voor te stellen als Nina, maar het went wel snel en voor je het weet is N...S niets meer dan een herinnering
Hier gaat het wat minder. Om te beginnen met m'n verhaal, ik heb medio Mei een paniekaanval gehad op de snelweg en auto wonder boven wonder op de vluchtstrook stil kunnen zetten. Heftig gebaren makend naar het verkeer hoopte ik op een passant die ook de vluchtstrook op kwam rijden en mij op kon vangen. Totaal overstuur en brabbelend vertelde ik heel kort aan een aannemer wat er aan de hand was. Doodsbang was ik om m'n werk te bellen en dus nam die aannemer het woord en zat ik een uur later thuis met m'n vader en m'n partner thuis wat er nu stond te gebeuren. Ik was al wat gekalmeerd, maar nog wel erg emotioneel. Via m'n huisarts ben ik doorverwezen naar het RPC in woerden. Het Regionaal Psychiatrisch centrum. Sindsdien ging het beter, ben ik eerst weer parttime, 2 weken later weer fulltime gaan werken. Een maand heb ik dat uitgehouden en ik ben nu weer terug bij af. Gister op crisisbezoek geweest bij m'n begeleidster/psychologe en ik ga in elk geval vanaf vandaag tot maandag naar de open inrichting.
Dan ook nog even het verhaaltje wat er precies aan de hand is. Ik heb in iedergeval GEEN spijt van de operatie. Na een gesprek of 3 kwam er een diagnose van het RPC dat ik een Bipolaire Stoornis Type 2 heb. Daarin leek het in eerste instantie op een lichte vorm daarvan. Een bipolaire stoornis houdt in feite in dat ik manisch depressief ben. In het begin leek het nog een lichte vorm, maar nu is toch wel duidelijk dat ik gewoon type 2 heb. Klaar. Door alles wat ik doe/wil doen of moet doen heb ik erg veel druk op mezelf gezet en ook (ik wil het liever niet zeggen, maar het is de waarheid) suicidale gedachten hebben me dus weer terug bij af gebracht. Hiervoor hoop ik dus in deze 4 dagen al wat rust te krijgen op een plek waar niets moet en alles mag. Het is ergens wel een eng idee, voor m'n gevoel ga ik eventjes 4 dagen er tussenuit, voor een buitenstaander ga ik bijna letterlijk naar een gekkenhuis. Zo zie ik dat gelukkig niet. Het is een soort vakantie voor mij met deskundige hulp. En misschien worden het wel meer dan die 4 dagen.
Nouja, stukje positiviteit tot slot, het kan alleen maar beter met me gaan Tot snel, want ik ga zo op pad en dan is het even een halve week rust...totale rust....hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Succes TiGG met solliciteren. Nina, geweldig dat je je keuze voor je toekomstige identiteit/roepnaam heb gemaakt. Zal in het begin wel wennen zijn met het kennismaken van mensen en je voor te stellen als Nina, maar het went wel snel en voor je het weet is N...S niets meer dan een herinnering
Hier gaat het wat minder. Om te beginnen met m'n verhaal, ik heb medio Mei een paniekaanval gehad op de snelweg en auto wonder boven wonder op de vluchtstrook stil kunnen zetten. Heftig gebaren makend naar het verkeer hoopte ik op een passant die ook de vluchtstrook op kwam rijden en mij op kon vangen. Totaal overstuur en brabbelend vertelde ik heel kort aan een aannemer wat er aan de hand was. Doodsbang was ik om m'n werk te bellen en dus nam die aannemer het woord en zat ik een uur later thuis met m'n vader en m'n partner thuis wat er nu stond te gebeuren. Ik was al wat gekalmeerd, maar nog wel erg emotioneel. Via m'n huisarts ben ik doorverwezen naar het RPC in woerden. Het Regionaal Psychiatrisch centrum. Sindsdien ging het beter, ben ik eerst weer parttime, 2 weken later weer fulltime gaan werken. Een maand heb ik dat uitgehouden en ik ben nu weer terug bij af. Gister op crisisbezoek geweest bij m'n begeleidster/psychologe en ik ga in elk geval vanaf vandaag tot maandag naar de open inrichting.
Dan ook nog even het verhaaltje wat er precies aan de hand is. Ik heb in iedergeval GEEN spijt van de operatie. Na een gesprek of 3 kwam er een diagnose van het RPC dat ik een Bipolaire Stoornis Type 2 heb. Daarin leek het in eerste instantie op een lichte vorm daarvan. Een bipolaire stoornis houdt in feite in dat ik manisch depressief ben. In het begin leek het nog een lichte vorm, maar nu is toch wel duidelijk dat ik gewoon type 2 heb. Klaar. Door alles wat ik doe/wil doen of moet doen heb ik erg veel druk op mezelf gezet en ook (ik wil het liever niet zeggen, maar het is de waarheid) suicidale gedachten hebben me dus weer terug bij af gebracht. Hiervoor hoop ik dus in deze 4 dagen al wat rust te krijgen op een plek waar niets moet en alles mag. Het is ergens wel een eng idee, voor m'n gevoel ga ik eventjes 4 dagen er tussenuit, voor een buitenstaander ga ik bijna letterlijk naar een gekkenhuis. Zo zie ik dat gelukkig niet. Het is een soort vakantie voor mij met deskundige hulp. En misschien worden het wel meer dan die 4 dagen.
Nouja, stukje positiviteit tot slot, het kan alleen maar beter met me gaan
Tot snel, want ik ga zo op pad en dan is het even een halve week rust...totale rust....hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Hey Meike,
Ik had al het een en ander opgevangen een tijdje terug opgevangen op MSN.
Ik wil je alleen heel veel sterkte wensen.
Ik had al het een en ander opgevangen een tijdje terug opgevangen op MSN.
Ik wil je alleen heel veel sterkte wensen.
Hai Meike, dank je voor je lieve reactie. Ik ben er nog niet helemaal aan toe om me in het dagelijkse leven met mijn nieuwe naam voor te stellen. Dat is iets dat ik binnen het komende half jaar ga doen als ik omga. Als ik aan mensen verteld heb hoe ik me werkelijk voel, vertel ik ze er wel bij dat ik straks graag Nina genoemd zou willen worden. Ik vind het geweldig om dat te vertellen en als mensen me dan eens Nina noemen geeft dat me echt het gevoel dat ik de juiste naam heb gekozen. Het voelt.. .eigen.quote:Op donderdag 18 september 2008 11:36 schreef Meike26 het volgende:
Nina, geweldig dat je je keuze voor je toekomstige identiteit/roepnaam heb gemaakt. Zal in het begin wel wennen zijn met het kennismaken van mensen en je voor te stellen als Nina, maar het went wel snel en voor je het weet is N...S niets meer dan een herinnering
Het is goed om te lezen dat je hulp hebt! Ik hoop echt van harte dat je je innerlijk evenwicht weer weet terug te winnen. Voor de buitenwereld lijkt het inderdaad dat je een 'gekkenhuis' ingaat maar ik denk dat jouw eigen invalshoek belangrijker is dan die van de 'buitenwereld'. Ik schrijf bewust dat ik hoop dat je je innerlijke evenwicht terugvindt en niet dat je 'beter mag worden' want dat is zoals ik het zie. Gek is ook maar een benaming voor iets dat afwijkend en onvolgbaar voor anderen is.
Jij neemt nu gewoon tijd om jezelf weer in balans te krijgen en dat betekent waarschijnlijk had werken. En dat kan ik alleen aanmoedigen. Ik denk dat als je zelf maar hard genoeg wilt dat je emotioneel weer in balans bent (wat dat gevoel voor jou ook mag inhouden), je dat ook voor elkaar kunt krijgen. Daarom, sterkte ermee! 
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
En?! Hoe is het gegaan?quote:Op maandag 15 september 2008 13:03 schreef TiGG het volgende:
[..]
Wie is dat dan?
Woensdag of vrijdag waarschijnlijk een sollicitatie gesprek dus maar eens kijken wat dat oplevert!
Allemaal bedankt voor de reacties op mijn werk vragen enzo!
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
oeh, in het Psychologie magazine een erg leuk artikel over 'genderkids', genderdysfore tieners die een praatgroepje hebben. Aan het woord zijn drie FtM tieners, maar het is een leuk artikel.
Zo, vandaag ook wat nieuws van Nok.
Ik weet eigenlijk niet wat ik moet doen op dit moment, vandaar dat ik het van me afschrijf hier.
Gister wel wat, voor mij dan, heftige dingen meegemaakt. Hetgeen is, ik heb al jarenlang ontzettende moeite om mensen toe te laten, binnen alles wat intiemer is dan handje schudden. Iedereen die ik spreek, die zegt: In jouw situatie is dat normaal. Vroeger had ik hier geen behoefte aan. Altijd geleerd om in m'n eentje te overleven.
Het probleem zit hem in het feit dat ik er (nu) wel behoefte aan heb. En zodra iemand bereid is om bijvoorbeeld een knuffel te geven, dan bevries ik.
Gisteren heb ik dus behoorlijk wat knuffels gegeven aan mensen, (ja ik weet dat het raar klinkt, maargoed.)
Het was een goed idee en ook een uitdaging vond mijn psychologe. Mij leek dat ook.
Een "meisje" dat ik al wat langer ken en me ontzettend vaak heeft geholpen en ook ontzettend vertrouw, heeft me een knuffel gegeven. Ze zei dat ik me moest ontspannen, etc, etc. Dat ging heel goed. Maar zodra ik daarna dus naar de trein liep moest ik proberen om m'n huilen in te houden. Ik snap het niet, het "blokkeert", ik raak in paniek. Ik ging gisteravond op tijd naar bed maar eer dat ik sliep had ik 2 uur lang vruchteloos liggen huilen (En na een tijdje zijn je tranen ook gewoon "op".). Vanmorgen werd ik weer wakker waarna ik weer moest huilen. En op dit moment voel ik me gewoon ronduit bagger. Ik ben niet naar de training gegaan voor vrijwilligerswerk, ik was nergens toe in staat. De hond pas uitgelaten voor z'n ochtendwandeling om 12.40
Ik probeer te begrijpen waarom me dit nu in mijn hoofd overkomt en wat er in zich afspeelt. Het is gewoon m'n gevoel dat flink overhoop ligt. Dat is meteen ook moeilijk voor iemand die vroeger altijd alle gevoelens wegredeneerde. (De laatste zinnen klinken misschien verwarrend, maar dan snap je ook meteen wat er zich afspeelt in m'n hoofd.)
Ik voel me ook niet depressief oid, dat heb ik allemaal al eens meegemaakt.
Ik ga nu even snel tussendoor naar de logopedie; dan maak ik de post af.
Ik kom net terug van de logopedie en ik denk dat het een goed idee is geweest om niet naar die training te gaan. Ik was er bij de logoedie maar halfjes bij. Ik keek toen ik thuis kwam in de spiegel en vond me er echt beroerd uitzien. Ik kan de hele tijd wel janken. Mijn logopediste grapte nog: last van hormoontjes?
Hetgeen is dat ik niet weet wat ik voel nu, gisteravond was goed voor me. Maar toch vind ik het heel lastig dat te "verwerken" ofzo.
Goed, door het van me af te schrijven hoop ik dat het wat overgaat (meestal wel; vandaar dat ik ook een "piekerboekje" heb), en ik doe het op het forum om te kijken of mensen wat inzicht kunnen bieden.
groetjes,
[ Bericht 0% gewijzigd door NoktetMort op 22-09-2008 15:11:58 ]
Ik weet eigenlijk niet wat ik moet doen op dit moment, vandaar dat ik het van me afschrijf hier.
Gister wel wat, voor mij dan, heftige dingen meegemaakt. Hetgeen is, ik heb al jarenlang ontzettende moeite om mensen toe te laten, binnen alles wat intiemer is dan handje schudden. Iedereen die ik spreek, die zegt: In jouw situatie is dat normaal. Vroeger had ik hier geen behoefte aan. Altijd geleerd om in m'n eentje te overleven.
Het probleem zit hem in het feit dat ik er (nu) wel behoefte aan heb. En zodra iemand bereid is om bijvoorbeeld een knuffel te geven, dan bevries ik.
Gisteren heb ik dus behoorlijk wat knuffels gegeven aan mensen, (ja ik weet dat het raar klinkt, maargoed.)
Het was een goed idee en ook een uitdaging vond mijn psychologe. Mij leek dat ook.
Een "meisje" dat ik al wat langer ken en me ontzettend vaak heeft geholpen en ook ontzettend vertrouw, heeft me een knuffel gegeven. Ze zei dat ik me moest ontspannen, etc, etc. Dat ging heel goed. Maar zodra ik daarna dus naar de trein liep moest ik proberen om m'n huilen in te houden. Ik snap het niet, het "blokkeert", ik raak in paniek. Ik ging gisteravond op tijd naar bed maar eer dat ik sliep had ik 2 uur lang vruchteloos liggen huilen (En na een tijdje zijn je tranen ook gewoon "op".). Vanmorgen werd ik weer wakker waarna ik weer moest huilen. En op dit moment voel ik me gewoon ronduit bagger. Ik ben niet naar de training gegaan voor vrijwilligerswerk, ik was nergens toe in staat. De hond pas uitgelaten voor z'n ochtendwandeling om 12.40
Ik probeer te begrijpen waarom me dit nu in mijn hoofd overkomt en wat er in zich afspeelt. Het is gewoon m'n gevoel dat flink overhoop ligt. Dat is meteen ook moeilijk voor iemand die vroeger altijd alle gevoelens wegredeneerde. (De laatste zinnen klinken misschien verwarrend, maar dan snap je ook meteen wat er zich afspeelt in m'n hoofd.)
Ik voel me ook niet depressief oid, dat heb ik allemaal al eens meegemaakt.
Ik ga nu even snel tussendoor naar de logopedie; dan maak ik de post af.
Ik kom net terug van de logopedie en ik denk dat het een goed idee is geweest om niet naar die training te gaan. Ik was er bij de logoedie maar halfjes bij. Ik keek toen ik thuis kwam in de spiegel en vond me er echt beroerd uitzien. Ik kan de hele tijd wel janken. Mijn logopediste grapte nog: last van hormoontjes?
Hetgeen is dat ik niet weet wat ik voel nu, gisteravond was goed voor me. Maar toch vind ik het heel lastig dat te "verwerken" ofzo.
Goed, door het van me af te schrijven hoop ik dat het wat overgaat (meestal wel; vandaar dat ik ook een "piekerboekje" heb), en ik doe het op het forum om te kijken of mensen wat inzicht kunnen bieden.
groetjes,
[ Bericht 0% gewijzigd door NoktetMort op 22-09-2008 15:11:58 ]
Heey mensen, ik ben er weer. Dank voor de lieve woorden.
Het ziet er naar uit dat ik voorlopig nog niet werken kan. Mijn medicatie word omhooggeschroefd en ga in deeltijd therapie. Houdt in 2 a 3 dagen per week naar Zeist of Woerden waar ik leer omgaan met angsten, paniek en negatieve gedachtenstromen. Dit kan zowel sporttherapie zijn of visuele/vocale therapieen.
En nu ga ik na 4 dagen op een hard matras weer m'n lieve zachtje bedje in. Truste !!
Het ziet er naar uit dat ik voorlopig nog niet werken kan. Mijn medicatie word omhooggeschroefd en ga in deeltijd therapie. Houdt in 2 a 3 dagen per week naar Zeist of Woerden waar ik leer omgaan met angsten, paniek en negatieve gedachtenstromen. Dit kan zowel sporttherapie zijn of visuele/vocale therapieen.
En nu ga ik na 4 dagen op een hard matras weer m'n lieve zachtje bedje in. Truste !!
@ Nokt:
die uitdaging is je wel zwaar gevallen zeg, hopelijk heeft het uiteindelijk wel een positief effect op je gevoelsleven.
@ Meike:
super dat je er zo actief mee aan de slag gaat, sporttherapie klinkt sowieso erg actief
in elk geval veel succes met het vinden van je rustige positieve zelf
Dan nog wat anders, DIT (althans de manier waarop het wordt gepresenteerd) maakt mij echt pis en pisnijdig
...echt ik krijg wurgneigingen van zulk soort media-representaties 
die uitdaging is je wel zwaar gevallen zeg, hopelijk heeft het uiteindelijk wel een positief effect op je gevoelsleven.
@ Meike:
super dat je er zo actief mee aan de slag gaat, sporttherapie klinkt sowieso erg actief
in elk geval veel succes met het vinden van je rustige positieve zelf
Dan nog wat anders, DIT (althans de manier waarop het wordt gepresenteerd) maakt mij echt pis en pisnijdig
...echt ik krijg wurgneigingen van zulk soort media-representaties
une vie en rêve est une vie sans scrupule
Al ben ik het met je eens dat het niet goed word gepresenteerd in de media, begrijp ik het ook weer ergens.
Het is geen spoedeisende ingreep, hoe zeer ik het haar ook toewens dat ze de protheses vergoed zou krijgen, werkt het helaas zo niet. Als dit wel zo was, dan hadden mensen met een beenbreuk/gipsvlucht vanuit Oostenrijk of een licht bedrijfsongeval ook financiele bijstand aan kunnen vragen van de gemeente. Dat gaat mij ook te ver, want daarvoor betalen we allemaal belasting... het houdt, eens een keer, op.
Het is geen spoedeisende ingreep, hoe zeer ik het haar ook toewens dat ze de protheses vergoed zou krijgen, werkt het helaas zo niet. Als dit wel zo was, dan hadden mensen met een beenbreuk/gipsvlucht vanuit Oostenrijk of een licht bedrijfsongeval ook financiele bijstand aan kunnen vragen van de gemeente. Dat gaat mij ook te ver, want daarvoor betalen we allemaal belasting... het houdt, eens een keer, op.
dat de rechtbank in het voordeel van de gemeente heeft besloten begrijp ik in dat opzicht wel, het is iets waar de zorgverzekeraars zich serieus over moeten buigen, het is jammer dat hun actie de borstvergroting volledig uit het pakket te halen buiten schot is gebleven.
Het is dus puur de representatie, vooral dat totaal ongerelateerde 'beledigende' plaatje, en dat er over een "man" gesproken wordt en over "de transseksueel", dehumanizing en respectloos vind ik dat
Het is dus puur de representatie, vooral dat totaal ongerelateerde 'beledigende' plaatje, en dat er over een "man" gesproken wordt en over "de transseksueel", dehumanizing en respectloos vind ik dat
une vie en rêve est une vie sans scrupule
Uhm... lekker consequent zijn ze bij NU.NL:
"De man liet zich in september 2006 opereren."
"De gemeente was dan ook niet bevoegd haar verzoek in te willigen, aldus de uitspraak."
Iets om je als eindredacteur behoorlijk voor te schamen... jammer.
Edit: Als redacteur mag je je hier overigens ook wel voor schamen.
Edit 2: Dat 'toepasselijke' plaatje hebben ze overrigens verandert dus rectifiseren kunnen ze gelukkig wel...
[ Bericht 3% gewijzigd door Nina2602 op 23-09-2008 18:55:52 ]
"De man liet zich in september 2006 opereren."
"De gemeente was dan ook niet bevoegd haar verzoek in te willigen, aldus de uitspraak."
Iets om je als eindredacteur behoorlijk voor te schamen... jammer.
Edit: Als redacteur mag je je hier overigens ook wel voor schamen.
Edit 2: Dat 'toepasselijke' plaatje hebben ze overrigens verandert dus rectifiseren kunnen ze gelukkig wel...
[ Bericht 3% gewijzigd door Nina2602 op 23-09-2008 18:55:52 ]
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
ja gelijk heb je, staat er heel leuk de telegraaf als bron bij, maar de fok!er die dit heeft overgenomen vond het duidelijk nodig daar nog eens een schepje overheen te doen, want om nou onbevooroordeeld en respectvol zoiets hier op fok! te zetten is blijkbaar al te veel moeite voor sommige schlemielen. 
une vie en rêve est une vie sans scrupule
OPROEPJE over de meet
als je volgende week woensdag naar de meet wilt komen laat mij dan een pb'tje achter dan zal ik de meet-ontmoetingslocatie doorgeven. Vind het namelijk niet zo chique dat open en bloot hier neer te zetten.
voor zover is dus bekend
datum: 1 oktober 2008
tijdstip: 18u30
stad: Utrecht
ontmoetingslocatie: vraag mij in een pb
Hopelijk zien we elkaar dan allemaal die avoond en wordt het lekker gezellig reallife kletsen
als je volgende week woensdag naar de meet wilt komen laat mij dan een pb'tje achter dan zal ik de meet-ontmoetingslocatie doorgeven. Vind het namelijk niet zo chique dat open en bloot hier neer te zetten.
voor zover is dus bekend
datum: 1 oktober 2008
tijdstip: 18u30
stad: Utrecht
ontmoetingslocatie: vraag mij in een pb
Hopelijk zien we elkaar dan allemaal die avoond en wordt het lekker gezellig reallife kletsen
une vie en rêve est une vie sans scrupule
Wat goed van je Voor d'r allerlei freaks op komen dagen...
Voor d'r allerlei freaks op komen dagen...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Is er trouwens nog iemand die graag een boek van me wil? Dan neem ik die mee. Zitten geen Tg's in maar het is wel aardig geschreven, al zeg ik het zelf
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Voor mij mag je er wel 1 meenemen hoor, alleen weet ik niet zeker of ik kan. Maar ik denk dat Nina die me dan wel wil bewaren.. *kijkt haar heel lief aan*
Okee.
Overigens, is er eten gepland? Of alleen ergens een borrel?
Overigens, is er eten gepland? Of alleen ergens een borrel?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Het gesprek ging heel erg relaxed ik heb alleen mijn mond stijf dicht gehouden over het hele gender gebeuren.quote:
Het gaat ze gewoon niets aan op dit moment en ik moet hoe dan ook zo snel mogelijk aan een job zien te komen dus dan maar zo.
De manager waar ik het gresprek mee had zei al bij binnenkomst dat het een informeel en "vriendelijk" solicitatie gesprek zou worden en het ijs was dus al snel gebroken.
Grappig trouwens dat die manager aan het eind vroeg of problemen zou hebben met bepaalde "groepen" mensen, erg duidelijk vertelt dat ik de laatste zou zijn die daar een probleem van maakt!
Ik weet alleen nog niet of ik er door ben, vandaag nog even aan de lijn gehangen met mijn intercedent maar ik en zij horen het pas volgende week.
Als ik meer weet dan horen jullie het!
Don't take everything for granted but question and educate...
