Voor de volgende klacht moet ik even een klein verhaaltje typen, zodat de lezer het beter begrijpt.
Ik woon in het rustieke, pittoreske Geleen, gelegen in het prachtige Limburg. Geleen beschikt over 2 treinstations, een station genaamd Geleen Lutterade, welk zich bevindt in een grote pauperbuurt en een station genaamd Geleen Oost, wel zich vlakbij mijn huis bevindt (pak em beet een minuut fietsen).
Tot zover de achtergrond.
Nikmans komt rond een uur of 0:40 terug uit het immer gezellige Sittard en omdat de lucht bij zijn vertrek nogal grauw was, leek het hem slim om de trein te pakken in plaats van de fiets, omdat hij het als onprettig ervaart om natgeregend te worden. Aangekomen in Geleen Oost, stapt hij de trein uit, waarna hij een korte conversatie overhoort die ongeveer zo ging:
'Aha, dan moet u in Geleen Lutterade zijn'
'Hrelean luttereej? Thank you' <- Afrikaans accent

Nik haalt zijn schouders op en loopt door, waarna de Afrikaanse medemens achter hem aankomt en in zijn beste steenkolenengels vraag of hij 'another centrum like this' voor hem kan wijzen. Nik is de kwaadste niet en wijst zijn getinte broeder globaal waar hij moet wezen, waarna hij aandrong op het gedetailleerder uitleggen van de af te leggen route.
Arme knul, denkt de held van het verhaal en met handen en voeten legt hij hem uit dat hij over kruispunten rechtdoor moet lopen, terwijl steeds duidelijker wordt dat de 3 woorden Engels van deze exotisch aandoende knaap hem echt niet helpen met het begrijpen van de aanwijzingen. Uiteindelijk trok de meneer een gezicht van:

en liep de straat in.
Pfff, dat is nog goed afgelopen, dacht Nikmans. Natuurlijk zweette hij peentjes, want zoals hij op het internet (en voornamelijk op fora zoals FOK!) had gelezen, lopen ontmoetingen met bruin gekleurde mensen zelden goed af voor één van de betrokkenen. Hij bestijgt zijn stalen ros en begint aan de trip naar huis.
Halverwege de straat komt hij echter de negroïde stationzoeker weer tegen die hem aanspreekt met 'brother'. 'Hey brother' roept hij (ik wou dat ik het verzon

) en hij wenkte naar onze onverschrokken fietscoureur. Nikmans fietste iets langzamer, klaar om een sprint in te zetten, elke vezel van zijn lichaam gespannen om zo snel mogelijk afstand te bouwen, mocht de situatie hierom vragen. Niets hiervan bleek nodig want de neger vroeg 'can you show me?'.
De gedachten van Nikmans zijn na deze schreeuw van wanhoop op te sommen in één enkele emoticon:

Nikmans realiseert zich dat deze man nooit goed gaat lopen en het is toch wel bijna een uur vanuit Oost naar Lutteraden, dus in een opwelling van altruïsme zegt hij 'jump on, I'll take you'. Thank you zegt het duistere heerschap en hij springt achterop.
Samen fietst dit illustere duo het fietsenpad af, langs het huis van Nikmans, en ongeveer een minuut nadat ze dit huis zijn gepasseerd worden verschijnt er een wit oplichtende gestalte op de weg naast ze. Nikmans kan nog net een 'kut' onderdrukken terwijl hij wordt aangehouden door de boys in blue, het spreekwoordelijke gezag te auto.
Leuke kanttekening is dat Nik geen fietslampjes bij zich had, omdat Nik van plan was meteen vanuit het station op huis aan te rijden en die weg zoals eerder gezegd nogal kort is, en daar zijn fietslampjes verleden week kapot zijn gegaan (beide) hij de gok wel wilde wagen. Einde van het verhaal is dat Nik, als direct gevolg van zijn goedheid, een bekeuring kreeg uitgeschreven voor het onverlicht rijden op een fiets

Klacht: Bekeuring krijgen als direct gevolg van het willen helpen van een medemens, die zou kunnen zijn voorkomen door deze medemens niet te helpen.
Samenvatting: Neger geholpen en bekeuring gekregen