Ajacieden willen maar één ding
Door NIK KOK
AMSTERDAM - Kenneth Perez had gisteren een atv-dag opgenomen en dat was niet zomaar. De Deen kreeg 24 uur eerder net als ploeggenoot Albert Luque te horen dat er voor hem geen plaats meer is in de A-selectie en zou zich gisteren ongetwijfeld niet erg vermaakt hebben op de vrolijke Ajax-instuif die Open Dag heet.
afbeelding vergroten Een jongetje juicht zijn helden toe. De Open dag van de Amsterdammers is vooral een feest voor vaders en opa's met kinderen. FOTO PRO SHOTS
Want er waren gisteren louter blije gezichten op de dag van het verlangen. De dag ook waarop een seizoen nog een onbeschreven blad is. Dus nog zonder ontslag, zonder een messias die voor even terugkeert, zonder onderzoeksrapporten en (voorlopig) zonder miskopen.
Kinderen met veel te grote shirts. Met Huntelaar of Suárez achterop of gewoon Kees of Joey. Op de schouders van vader met een ouderwets strak om het lijf zittend ‘TDK-shirt’. De dag ook van het verlangen naar wat Ajax al zo lang niet meer is geweest: kampioen.
Het is allemaal net een circus. Gisteren was de Arena de tent, Marco van Basten de spreekstalmeester en de spelers de te temmen leeuwen.
Dat vak gaat de nieuwe trainer van de club goed af. Rustig en bekwaam legt hij de halfvolle Arena uit welke oefeningen er door de spelers ten uitvoer moeten worden gebracht.
Ondertussen observeert hij. Van Basten legt ook uit dat er wat trainingsspullen per abuis in Engeland zijn achtergebleven en dat conditietrainer René Wormhoudt zich moet bedienen met reservemateriaal.
Hier en daar krijgen spelers een compliment. Zo wordt Bruno Silva door Van Basten betiteld als ‘onze Tassotti’. Dat compliment kan de rechtsback in zijn zak steken. In Van Bastens hoogtijdagen bij AC Milan was Tassotti een belangrijke ploeggenoot in de Milanese defensie. Bepaald geen periode zonder successen.
Bij de opkomst van de spelers in het stadion was het tellen geblazen. Geen Perez en Luque in de Arena. Wél aanwezig waren Leonardo, Dennis Rommedahl, Kennedy Bakircioglu en George Ogararu. Hen werd medegedeeld vooral niet op veel speelminuten te rekenen dit seizoen. Jeffrey Sarpong en Jan Arie van der Heijden ondervonden teveel last van hun blessures om aan de openbare training mee te doen.
De oplettende teller kwam zo bij een aantal van elf spelers uit de eigen jeugd, terwijl Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen en Kenneth Vermeer zich voorbereiden op de Olympische Spelen. Met hen erbij telt de A-selectie straks liefst veertien spelers uit de eigen gelederen. Een pleidooi voor De Toekomst.
Het jeugdcomplex was gisteren strijdtoneel voor de oude garde. Sjaak Swart is dit jaar zeventig geworden maar bleek gisteren nog aardig mee te kunnen voetballen met Lucky Ajax. Dat is het veteranenteam van de club, waar het balorigheid troef is als kwajongen Richard Witschge stadionspeaker Floor Tholen probeert te raken met een welgemikte trap.
Bryan Roy en de gebroeders De Boer lachen hard en slaan ploeggenoot Witschge op de schouders. Tegenstander Aegon blijkt geen partij voor de veteranen. 11-3 was de veelzeggende eindstand.
Ook aanwezig op De Toekomst: een bewijs uit een rijk verleden, de cup met de grote oren. Fans kunnen er mee op de foto terwijl liefst twee bewakers een oogje in het zeil houden. Je weet maar nooit, als ie gestolen wordt, zijn er nog drie en het kan nog zo lang duren voordat die collectie weer kan worden aangevuld.
De club moet dit seizoen kampioen worden en dat zoemde gisteren overal rond op de feestdag. Ook een man met een afgewassen geel Ajax-shirt met daarop de naam Machlas koestert dat verlangen. Op P2, de enige parkeerplaats van Nederland waar ooit een kampioenschap is gevierd, aanschouwt hij de spelerspresentatie. Hij klapt wat als hij een toch goedgeluimde Rommedahl op het podium ziet verschijnen, lacht als Aissati zegt dat hij zoiets in Nederland nog nooit heeft gezien en springt op als aanvoerder Klaas Jan Huntelaar ten tonele verschijnt.
Die zegt het nog maar eens: De schaal, daar gaat hij dit seizoen voor.
Als de spelers het nu maar beter doen dan die demon uit het verleden, die naam achter op het gele verwassen Ajax-shirt van de man op P2.
Super goed stuk en dan vooral de jeugd!