Het peutertopic [2-4 jaar] deel 21

Iris is echt enorm groot geworden en lijkt ook steeds meer op Amber zo vind ik.

Agossie arme Emma! Zo sneu is dat. Beterschap!

Beterschap Emma. Gaat het weer goed Jelief?
En grote Iris! Toch wel het bewijs van hoe snel het allemaal gaat.

Hier alles goed met ons peuter-kind. Ik moet zo om haar lachen! Gisteren kreeg ik weer een spiegel voor. "Mam? Waarom niet? Daarom niet!". "En niet gewoon, je moet zeggen waarom!". Ingewikkeld vind ik het soms hoor.

Ik breek even in zonder de voorgaande berichten te lezen, sorry daar voor

Heeft iemand ervaring met een peutertje dat om de een of andere reden bang is om te poepen? Ronja wil sinds twee dagen echt niet poepen. Niet op de het potje, niet op de luier. Het lijkt alsof het haar pijn doet maar er is niets te zien aan kloofjes of wondjes (misschien zit er iets van binnen, dat kan natuurlijk) en de ontlasting is normaal zacht.
We dachten eerst dat ze heel hard moest persen maar ze staat het juist uit alle macht op te houden, tot paniekerig huilen aan toe.
Normaal poepte ze een of hooguit twee keer per dag, nu poept ze steeds een heel klein beetje (inlcusief hard huilen en niet getroost willen worden) en wil dan meteen een schone luier.

Het lijkt eerder psychologisch dan lichamelijk en hoewel we nooit echt actief bezig zijn geweest met zindelijk maken (er staat een potje en ze mag er op maar we dringen niet aan) valt het wel samen met een steeds groter wordend besef van zindelijkheid.

Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om goed gaan. Ik kan naar de HAP maar lichamelijk is er weinig te zien en het lijkt me dat een laxeringsmiddel ook niet echt noodzakelijk is want de ontlasting is prima zacht.

Oeh, lastig is dat, owlet.
Ik heb er geen ervaring mee, alleen maar met harde poep en daardoor niet durven. Dat was goed op te lossen door 'te coachen' en handjes vast te houden. Maar ja.

Ideeën die in mij opkomen: boekje lezen over poepen ('poepen is gewoon'! ) of haar even heel open en nadrukkelijk betrekken bij jullie eigen poepmomenten (he, lekker!)? Of proberen uit te leggen hoe poepen uberhaupt werkt? Je hoort weleens dat kindjes bang zijn een stukje van zichzelf te verliezen (letterlijk is dat natuurlijk ook zo) en misschien helpt het dan als je uitleg geeft?
Misschien suffe gedachten. Maar wie weet heb je er wel iets aan. Succes!

[ Bericht 2% gewijzigd door Sugar op 16-08-2008 15:02:03 ]

Helemaal niet suf, Sugar, dank je!
Het is zo vreselijk moeilijk om haar zo in paniek te zien. Dan zijn we het er eerst over eens dat het bijna niets lichamelijks kán zijn en dat de beste manier is om er luchtig over te doen en haar niet te veel mee te trekken in het zielig vinden of paniekzaaien. Maar als ze dan weer zo bang en verdrietig is dan kan je niets anders dan troosten en je afvragen of er toch niet ergens iets pijn moet doen. Arm meisje

quote:

Op zaterdag 16 augustus 2008 14:46 schreef owlet het volgende:
Heeft iemand ervaring met een peutertje dat om de een of andere reden bang is om te poepen?

ja, wij. David is nu al een jaar onder behandeling bij een kinderarts.

Het begon met ontlasting ophouden. Keihard huilen. Paniek. Op de tenen huilend rondlopen, billen samenknijpen zodat hij het kon ophouden. Zich achter de tafel verstoppen en het ophouden.

Resultaat is dan natuurlijk dat hij vreselijke verstopping kreeg en als het dan niet meer tegen te houden was moest hij zo ongeveer een bevalling ondergaan, zo hard was de poep. Hij stopte zelfs met eten (hij kon blijkbaar een verband leggen)

Het was echt vreselijk allemaal
Voor hem was poepen iets vreselijks maar het lastige was dat hij het zelf in stand hield.

De kinderarts heeft eerst lichamelijke oorzaken uitgesloten. Sinds een jaar krijgt David movicolon junior zodat zijn ontlasting in ieder geval zacht blijft.

Verder ook boekjes gekocht (zoals Sugar al zegt). Hem niet troosten als hij huilend en paniekerig rondrende als hij aandrang kreeg. Zo normaal mogelijk doen en er geen aandacht aan schenken.

Heel langzaam ging het over..

Nu een jaar later gaat het prima. Hij is nog niet zindelijk maar er is geen paniek meer, geen gehuil meer. En hij verstopt zich ook niet meer.

Och arme David
Wel goed om te lezen over het niet te veel troosten. Mijn verstand zegt dat het niet goed is om die paniek te bevestigen maar mijn gevoel wil haar alleen maar troosten.
Ik ga meteen wat boekjes zoeken.

Even een vraagje. Sara wordt 3 en krijgt een fietsje voor haar verjaardag. Wat is handig, een 12 inch of 16 inch? Ze is nu 95 cm lang ongeveer.

quote:

Op zaterdag 16 augustus 2008 17:32 schreef Fuente het volgende:
Even een vraagje. Sara wordt 3 en krijgt een fietsje voor haar verjaardag. Wat is handig, een 12 inch of 16 inch? Ze is nu 95 cm lang ongeveer.

Weten ze dat niet bij de fietsenwinkel? Of wilde je iets tweedehands zoeken?

owlet, ik heb zelf als kind veel problemen gehad met poepen. Ik heb niet echt tips voor je om de paniek te bedwingen, maar hou wel in de gaten dat het niet te lang gaat duren. Als ze echt verstopt gaat zitten, ben je verder van huis, want dan gaat het wél pijn doen en krijg je helemaal zo'n naar kringetje. Ik weet nog dat ik als kind namelijk echt niet meer durfde omdat ik bang was dat het weer pijn zou doen, waardoor ik dus enkel verstopt raakte. Heel naar was dat en heeft echt best lang geduurd.

Agos wat ontzettend sneu die poepverhalen. Ik heb helaas ook geen oplossing, sorry.

quote:

Op zaterdag 16 augustus 2008 17:32 schreef Fuente het volgende:
Even een vraagje. Sara wordt 3 en krijgt een fietsje voor haar verjaardag. Wat is handig, een 12 inch of 16 inch? Ze is nu 95 cm lang ongeveer.

Het is moeilijk te zeggen, je moet even gaan passen Fuente. Het gaat erom dat ze nog goed met haar beentjes bij de grond kan, heel belangrijk om te leren fietsen zonder zijwielen.
_{[ps mocht je kiezen voor een 12 inch heb ik nog een mooie roze fiets in de aanbieding ]}

Nou we hebben een 12 inch fietsje dat van mijn neefje is geweest, die gaat bij mijn schoonouders. We hebben een leuke bij de hema gezien.
Dat 12 inch fietsje wat we hebben, daar past ze goed op, heel goed, maar ik ben bang dat als ze iets groeit dat ze er dan niet meer oppast, of zal dat wel meevallen?

Dat valt meestal wel mee hoor, Iris heeft nu pas een half jaar een 16 inch fietsje, en die is bijna 5 (en ruim over de 1m lang).

Ok dan
We gaan denk ik dan toch voor een 12 inch fietsje.

Tobias is nu 97.5cm lang en heeft ook een 12 inch fietsje, hij gaat als een speer op dat ding Wij zijn gaan passen in de winkel en een 16 inch is echt nog te groot.

Het is zo'n lekkere kletskous de hele dag praten, liedjes zingen, 'mama ik wil meedoen met jou, gaan we weer kleine taartjes maken?Ja?' Er zijn nog steeds (ach wat heet nog steeds ) letters die hij niet goed uit kan spreken aan het begin van een woord, maar middenin een woord lukken ze dan weer wel, maar werkwoorden vervoegen gaat dan weer bijna helemaal goed! Het is gewoon zó'n lekker ventje
Lekker spelen op het pleintje voor de deur met zijn vriendinnetjes of binnen met zijn lego/duplo, meehelpen met opruimen, met stofzuigen, met de vaatwasser.
Of 's morgens vroeg roepen; 'Mama ik ben wákker!!!!!' 'Ik heb netjes geslapen!' dan smelt je toch gewoon?
Zucht... einde zwijmelpost

Leuke zwijmelpost Saffier!

Kim heeft nog steeds behoorlijk last van haar mond. Het lijkt juist erger te worden.
Toch maar weer een tripje huisarts, misschien kan ze er iets voor krijgen, of is het nu wat anders.
Of toch wel naar de tandarts, straks is het een gaatje. Dat is niet te hopen zeg!
Nouja, eerst huisarts, kijken wat die zegt.

Och Owlet, wat sneu voor Ronja! Hoe is het nu?

Lily, wat fijn dat het beter gaat met David. Ik hoorde onlangs dat sommige ziekenhuizen een poeppoli hebben, speciaal voor kinderen met problemen bij de ontlasting. Daarin zijn meerdere disciplines verenigd.

Kendahl heeft wat leuks
Hij heeft de overtreffende trap van 'nee' uitgevonden. Namelijk: AUW!
Dus dan loop je in de winkel en je pakt zijn hand om hem ergens weg te halen. Hij wil niet, dus hij roept: 'auw auw auw!' Soms zie je echt mensen kijken, zo van: 'wel hardhandig van die ouders, hoor...'

Maaruh... wat rot dat het poepen zoveel problemen oplevert Owlet. Ik hoop dat het snel beter gaat.

toch wel een soort van slim van ken, want dat werkt wel

quote:

Op maandag 18 augustus 2008 00:06 schreef pinquit het volgende:
toch wel een soort van slim van ken, want dat werkt wel

Ja, bij vreemden werkt dat wel. Wij controleren even heel snel óf we hem inderdaad pijn doen, per ongeluk. Maar meestal is dat dus loos alarm. En wij zeggen ook tegen anderen dat als ze zeker weten dat het zachtjes aan gaat, Ken dus idd gewoon toneel speelt.
Wel slim bedacht idd...

Mijn peutertje (nog twee weekjes!) zit op de basisschool! En ze was zo dapper! Ze keek goed mee hoe ik haar jasje en tas ophing aan het haakje met haar naam erbij. En hoe ik haar gymschoentjes in de bak met meisjes-gymschoentjes deed. En haar beker in de krat met bekers voor de pauze.
Ze wilde een handje, maar stapte wel dapper het lokaal binnen. Samen zochten we het stoeltje met haar naam. "Wil je Harry erbij hebben?" vroeg ik, omdat ik zag dat ze het ineens veel vond. Ze knikte en klemde Harry stevig in haar handje. Rondkijkend, een beetje fluisterend met mij en lachend om Storm in de poppenhoek. Zo zat ze daar op haar stoeltje.


De bel: tijd om afscheid te nemen. Ze draaide zich naar me toe, gaf me een dikke knuffel en kus en keek weer rond. Storm en ik zwaaiden, Maria zwaaide terug. Een beetje bedenkelijk, in gedachten en geconcentreerd alles bestuderend. Maar wel vrolijk en dapper. Zo knap, zo fijn!

Wat spannend Sugar! En wat een lieve foto

Dapper! En hulde voor Storm, de grote afleider!

Spannend Sugar! Idd lieve foto.

Onze kat is toch laatst doodgegaan? Heb hier toen veel adviezen gehad over hoe en wat met kinderen erbij betrekken (waarvoor dank!!!)
Sara kan er aardig mee omgaan, inmiddels heeft ze er hele liedjes over gemaakt, die gaan als volgt:
De poes is dood
Fleekie slaapt in een doos in een grond lalalalalalaaa
in het bos lalalalalala


Ze is er helemaal vrolijk onder
Maar ze vindt hem nog wel steeds lief zegt ze. Toch apart hoe lang dat bij zo'n ukje blijft hangen...

Die Maria, wat is ze al groot. En zo'n leuke foto op school.

Sara. Ze is er duidelijk mee bezig.

Maria dappere meid!
Wat zal ze straks vol verhalen zitten, zo'n eerste dag is zo bijzonder.
Hoe vind je het zelf Sugar?

Ik had net even een vreselijke dip. Cas zijn buien zijn nog steeds niet over.
Het heeft echt met Léon te maken volgens mij. Vaak nadat we hem hebben weg gebracht is het een drama. Dan wil hij bij zijn broertje blijven.
Met als gevolg dat ik hem gillend en schoppend onder de arm moet meenemen, nadat hij al 3x terug gelopen is. En dan ook nog zijn loopfiets meeslepen.
Vandaag heb ik hem echt vervloekt, kon er niets aan doen. Er is gewoon een grens aan wat je aan kan en ik kon er echt niet meer tegen daarstraks. Zo geprobeerd rustig te blijven, het gedrag te negeren en pas weer aandacht geven als hij rustig was, maar niets helpt.
Ik zit hier nou nog met vochtige ogen, ik hoop zo dat deze fase heel HEEL snel voorbij is.

Wat moeilijk dutchie als Cas zo aan z'n grote broer hangt. Cas snapt het natuurlijk ook nog niet, dat hij ineens niet meer met Léon samen mag zijn. Zou ik ook niet tegen kunnen, het is ook niet alsof je hem voor je lol meeneemt.