Hallo, ik ben Truus, 45 jaar, vlot en pittig kapsel.
Mijn levensverhaal is er een van zeer sterke dalen, en tja, eigenlijk helemaal geen pieken (op mijn haar na dan, hihi.)
Het begon allemaal bij mijn eerste man, ik was een onzeker meisje van 18 jaar oud toen ik in aanraking kwam met Astarakhfiri, een Nigeriaanse immigrant van 54. Hij hield zich vooral bezig met zijn hobby's: dealen, afpersing, verkrachting en Zimbabwaanse legpuzzels: hoe kan je nou niet vallen voor een man die van puzzelen houdt

.
Het mocht helaas niet zo zijn, Astarakhfiri begon steeds meer eigenaardige trekjes te vertonen toen het hip-hoptijdperk aanbrak eind jaren 80 en geweld jegens vrouwen werd verheerlijkt. (subklacht: hip-hop

!)
Hieruit voortvloeiend sloot hij me op in de kelder en brak er een tijd aan van jarenlange marteling, gedwongen dagenlang moeten luisteren naar ritmische klanken uit de jungle en het moeten aanschouwen en ondervinden van perverse puzzelporno, zonder enig contact met de buitenwereld.
Dit is 20 jaar lang zo doorgegaan, totdat hij me uiteindelijk zat was en me bij de plaatselijke Albert Heijn heeft afgezet, waarna ik daar gelijk maar een baan als cassière heb aangenomen.
De afgelopen week heb ik de tijd van me leven gehad en ik voelde me eindelijk weer een mens, totdat...
Er kwam een ietwat onverzorgd uitziende individu bij me aan de kassa, opzich geen enkel probleem natuurlijk, ieder mens is speciaal

.
Ik vroeg om het geld, waarna de persoon zijn portemonnee trok en heel opzichtig met een aantal briefjes van 5 euro liep te zwaaien, waarop ik olijk vroeg: zóóó, jij bent rijk, waar háál je het toch vandaan

?
Een grote fout.
Ik kreeg een ''Drugsgeld, kuthoer.'' naar me toe geslingerd, waarna ik tot bloedens toe ben mishandeld.
Ik sta nu in de badkamer met een grote pot pillen in mijn hand.
Zal ik het doen?
Ja, dit was de druppel.