Journalisten en hun columns.

quote:

Strijd in Eindhoven: de schijterd vs. de ex-commando

Wist u dat Heurelho Gomes heeft leren keepen op de wc? Althans, het ontwikkelen van zijn uitzonderlijke sprongkracht vond plaats op het toilet van de familie Gomes.

Door op het kleine huisje alsmaar richting het plafond te springen, slaagde de jonge Heurelho er in steeds hoger te komen. Het zijn van die triviale feiten die je soms bijblijven uit een interview. Tegelijk probeer je je voor te stellen wat voor smeerboel het moet zijn geweest op dat toilet. Zelf heb ik rustig zittend al moeite genoeg om alles binnen de randjes te houden.

Gomes vertelde deze anekdote aan het begin van het vorig seizoen in de Voetbal International. In dit interview prees hij PSV en de cultuur van de club uit Eindhoven, maar ook zijn eigen opvoeding. Hij omschreef zichzelf als iemand met sterke sociale waarden en een groot verantwoordelijkheidsgevoel: ,,Cruzeiro is mijn club, PSV is mijn huis. Als ik ooit wegga, dan kan ik alleen naar een club die zulke waarden ook hoog in het vaandel heeft staan. Daarbij kijk ik niet alleen naar het financiële plaatje.’’ In dit interview noemde hij Nederland zijn tweede vaderland en gaf hij voor het eerst aan graag voor Oranje te willen spelen. Als hij nog een seizoen was gebleven, had hij Nederlander kunnen worden.

Zijn liefde bleek toch minder groot. Daar verandert de huilbrief bij zijn afscheid niets aan. Na een eerdere aanvaring halverwege het seizoen kwam het in mei van dit jaar tot een volledige uitbarsting richting directeur Jan Reker. De boodschap was duidelijk: ,,Reker eruit of ik eruit!’’ Met een opsomming van vermeende leugens en vage toezeggingen van Reker probeerde Gomes duidelijk te maken dat de algemeen directeur de club kapot aan het maken was. De Braziliaanse doelman luidde op basis van zijn sociale inborst de noodklok... Aangezien ook anderen toen met de nodige kritiek op Jan Reker kwamen, ontstond er toch de enige twijfel over diens functioneren. Ook op deze plaats.

Naar nu blijkt, is Jan Reker echter door de top van PSV aangesteld om een grote schoonmaak te houden. Niet al zijn beslissingen verdienden de schoonheidsprijs, maar de leiding kon het niet langer aanzien. Toen ik Reker enkele weken geleden in Eindhoven sprak, beschreef hij situaties die meer weg hadden van scènes uit ‘The Sopranos’ dan van normale spelersbegeleiding. Geïntimideerde spelers, opgedrongen assistenten en dubieuze voorstellen. Inmiddels heeft Gomes toegegeven dat het interview vooraf was ingestoken door zijn zaakwaarnemers en is hij in deze machtsstrijd enkel gebruikt als pion. Hoe graag PSV hem daarbij opofferde, blijkt wel uit het gegeven dat hij voor vijf miljoen onder de gelimiteerde transfersom is vertrokken. Feit is dat er een duidelijke verharding plaats vindt in het milieu van de zaakwaarnemers. Daar kwam Heerenveen de laatste maanden ook achter toen er rond Miralem Sulejmani allerlei mensen verschenen die zich bekommerden om zijn ‘welzijn’. Het was plots erg lastig om de watervlugge aanvaller te spreken. Onaangekondigd aankloppen was zelfs ronduit link.

Met zijn transfer naar Ajax is duidelijk dat ‘kamp Lemic’ zich verplaatst naar Amsterdam, want als het aan Reker ligt, zit de deur in Eindhoven behoorlijk op slot. Het ging allemaal te ver. Op mijn vraag of hij bang is geworden door al deze praktijken antwoordde de oud-commando: ,,Absoluut niet, want als mij iets overkomt, weet iedereen uit welke hoek het komt.’’ Alleen die conclusie al. Eén ding is duidelijk, Reker is geen schijterd. Gomes wel, maar dat was natuurlijk onvermijdelijk met zo’n opleiding.

Wilfred Genee.

quote:

'De pr-keuze van FC Twente'

Wat hebben Adrie Koster, Jan de Jonge, Erik ten Hag, Erwin Koeman, Frank Rijkaard, Martin Jol en Steve McClaren (foto) gemeen? Er moet iets zijn, want al deze namen kwamen op een vroeger of later tijdstip, direct of indirect, in aanmerking om trainer bij FC Twente te worden. Het roept de vraag op: naar wat voor oefenmeester was Twente eigenlijk op zoek? Iemand die er bekend om staat verzorgd aanvallend positiespel te spelen? Iemand die de jeugd een kans geeft? Iemand die de discipline aanhaalt? Iemand die bewezen heeft jongere spelers beter te maken?

Je mag ervan uitgaan dat bij het zoeken naar een man die je miljoenenonderneming technisch moet leiden er een bepaald profiel bij past. Zeker bij FC Twente. De ploeg verrast al twee jaar lang met verzorgd aanvallend voetbal en weet zo beter te presteren dan volgens de begroting mogelijk zou zijn. Technisch directeur en trainer/coach Fred Rutten is de drijvende kracht achter die ontwikkeling. Hij heeft de carrière van spelers als Romano Denneboom, Youssouf Hersi, Orlando Engelaar, Karim El Ahmadi en Robbie Wielaert nieuw leven ingeblazen en zo geld verdiend voor zijn ploeg.

Niet alleen door de prestaties, maar ook doordat zijn spelers in waarde zijn toegenomen. El Ahmadi was een grillige buitenspeler, maar is nu een spelbepalende middenvelder die vier miljoen waard was voor Feyenoord. Engelaar is waarschijnlijk voor het dubbele verkocht aan Schalke 04. Denneboom dreef zijn trainers bij SC Heerenveen en NEC tot wanhoop, maar kan bij Twente een constante prestatiecurve overleggen. Hersi groeide vorig seizoen uit tot een middenvelder die voortdurend het verschil maakte. En het talent Eljero Elia is uitgegroeid tot een potentiële topaanvaller.

Die revival van Twente is in werking gezet door een man die de visie had die ontwikkeling te verwezenlijken. Bij Twente zijn de afgelopen seizoenen de spelers in eerste instantie geselecteerd op technische vaardigheid en creatief opbouwend denken. Die visie kwam op het voetbalveld terug. Daar speelde de ploeg het voetbal dat nauw aansloot bij de manier waarop spelers werden gescout en aangetrokken.

De club is groot geworden via aanvallend en technisch combinatievoetbal, het zou voor de hand liggen dat de club een vervanger van Rutten zocht met dezelfde visie en werkwijze. De vertrekkende trainer had daarin al het advies meegegeven om Erik ten Hag te benoemen als zijn vervanger. Zijn assistent had immers al twee jaar meegelopen.

Het roept vragen op bij de procedure rond zijn vervanging. Koster, De Jonge, Ten Hag, Koeman, Rijkaard, Jol, McClaren: het deed FC Twente er blijkbaar niet toe of welke visie of werkwijze de trainer had, daarvoor lopen de karakters te veel uiteen.

Voorzitter Joop Munsterman maakte ook bekend dat de club vooral een naam wilde aantrekken. Met andere woorden: het moest iemand zijn met wie de club kon pronken. Het vakmanschap was secundair, FC Twente heeft een pr-keuze gemaakt om de supporters en achterban tevreden te stellen.

Als dat op een mislukking uitloopt, dan is de afloop te voorspellen: dan wordt de Engelse coach bij het oud vuil gezet. McClaren kan er zelf weinig aan doen als hij straks de verkeerde man op de verkeerde plaats blijkt te zijn. De echte schuldigen zitten aan de bestuurstafel.

Taco van den Velde

quote:

'Durft iemand nog een buitenspeler op te stellen?'

15/07/2008 14:05

Kunt u misschien één goede links- of rechtsbuiten herinneren van het laatste EK? Zo eentje met het krijt van de zijlijn aan zijn schoenen, gespecialiseerd in het uitspelen van de back en het geven van de voorzet op maat? Ik kom op links niet verder dan Arjen Robben (foto). Op rechts denk ik dat Dario Srna van Kroatië de meeste indruk maakte. Maar verder viel vooral op dat ze er niet meer waren. In het internationale voetbal hebben de vaste formaties steeds meer plaatsgemaakt voor ploegen met de versterkte middenvelden waar ruimte wordt gecreëerd voor diepgaande en bewegelijke spelers.

Rinus Michels had het in 1988 over 'de operationele ruimtes' en het internationale voetbal is overgenomen door teams die zijn gespecialiseerd in het bespelen van die ruimtes. Manchester United en Spanje, de twee succesvolste ploegen van het afgelopen seizoen, kenmerkten zich vooral door een wisselende tactiek, spelers die overal opdoken. Onvoorspelbaarheid is anno 2008 het nieuwe wapen.

Wat heeft dat voor gevolgen voor de Nederlandse manier van voetballen? Nog niet zo lang geleden draaide juist alles om herkenbaarheid. In een Nederlandse ploeg behoort de linkervoet te weten wat de rechter doet. Het hoort in de filosofie van het willen domineren en de tegenstander de wil opleggen. Een middenvelder hoort blind te kunnen openen naar de flank in de wetenschap dat daar de linkerspits staat te wachten om met een actie de rechtsback van de tegenpartij uit te spelen. Als het spel snel genoeg wordt verlegd en het positiespel optimaal wordt uitgevoerd, dan komt die buitenspeler keer op keer in de een-tegen-eensituatie.

Het was jarenlang de basis waarop ons voetbaldenken was gebouwd. Trainers en coaches van onze topclubs proberen ons nog steeds te doen geloven dat ze willen domineren met aanvallend, creatief spel. De realiteit is dat in de uitvoering nog nauwelijks plaats is voor de Nederlandse buitenspeler. Het is daarbij een beetje het verhaal van het kip en het ei. De coaches beweren dat er geen goede buitenspelers meer zijn en kiezen voor beweeglijke spitsen die veel van positie wisselen, terwijl middenvelders en opkomende backs de flanken bezetten. En de buitenspelers hebben het idee dat het de coach aan kennis en vooral ook lef ontbreekt om zijn ploeg het goede positiespel te laten spelen dat nodig is voor een vleugelspits om te kunnen functioneren.

De laatste echte Nederlandse rechtsbuiten die bij een topclub rondliep was Julian Jenner van AZ. Hij wordt nu uitgeleend aan Vitesse. Zo is het bij de topclubs, de teams die in de regel domineren en op de helft van de tegenstander willen voetballen, sowieso behelpen. Feyenoord probeert zijn enige potentiële buitenspelers Andwélé Slory en Tim Vincken te verhuren en zal zonder specifieke buitenspelers gaan voetballen. PSV heeft de Hongaar Balázs Dzsudzsák moeten aantrekken voor de linkerflank en doet het dit seizoen met Nordin Amrabat, die allesbehalve een specifieke buitenspeler is. Roy Beerens, een van de laatsten der Mohikanen, werd gewoon weggestuurd. En bij Ajax, de club die Piet Keizer, Sjaak Swart, Johnny Rep, Bryan Roy en Andy van der Meyde opleidde, zaten eind vorig seizoen Leonardo en Albert Luque op de tribune terwijl Urby Emanuelson hangend op links speelde. Op rechts raasde de Deense sneltrein Dennis Rommedahl. Het is 2008 en in de top is voor onze eigen specifieke Nederlandse buitenspeler geen ruimte meer.

Taco van den Velde

quote:

'Hoe principieel is PSV?'

22/07/2008 13:15

Hij is pas negentien jaar, maar heeft al een wereldrecord in handen. Slobodan Rajkovic (foto) was zestien, speelde bij OFK Belgrado en het Engelse Chelsea toonde belangstelling voor de getalenteerde verdediger. Het was november 2005 en de Engelsen legden 5,2 miljoen euro neer om Rajkovic in te lijven. Nog niet eerder betaalde een club zoveel voor een jongen van die leeftijd.

Chelsea kwam met de Servische club overeen dat hij in Belgrado mocht blijven om te rijpen in zijn eigen omgeving, bij zijn eigen club. Dat duurde tot het eind van het seizoen 2007, toen Chelsea oordeelde dat het tijd was hem zijn volgende stap te laten zetten in zijn carrière. Zelf hadden de Londenaren twee wereldtoppers in huis met John Terry en Ricardo Carvalho, terwijl bovendien Alex, die was verhuurd aan PSV, naar Londen kwam om de selectie te versterken.

Rajkovic zou nog nauwelijks aan spelen toekomen. Daarom werd hij verhuurd aan PSV, waar hij op een hoger niveau kon gaan spelen en zo langzaam kon toegroeien naar het peil dat bij Chelsea wordt geëist. Rajkovic trad zo in de voetsporen van Alex en Alcides, ook spelers die door Chelsea eerst werden uitgeleend aan een andere club uit de Europese subtop alvorens de overstap naar PSV te maken.

Het mes sneed op die manier aan twee kanten: Chelsea kon een talent laten wennen aan een hoger niveau, PSV had de gelegenheid te beschikken over toptalenten die anders financieel niet haalbaar zouden zijn. Bovendien kreeg PSV de mogelijkheid mee te liften met het Chelsea-netwerk en zo op de eerste rang te zitten. Via Vlado Lemic en de Braziliaanse FIFA-agent Guilliani Bertolucci bezat PSV zo een ingang naar Braziliaanse toptalenten, terwijl de link naar Real Madrid evident was door de vriendschap van Lemic en Real-directeur Predrag Mijatovic.

Het is duidelijk dat die kruiwagen is verdwenen en het is onduidelijk welke toekomstige topspelers de club daardoor misloopt. Directeur Jan Reker heeft in opdracht van de raad van commissarissen de connectie-Lemic naar buiten gewerkt en de gevolgen zijn zichtbaar in de kleedkamer. Rajkovic wordt dit seizoen door Chelsea uitgeleend aan FC Twente. En de door Lemic begeleide keeper Heurelho Gomes en aanvaller Jefferson Farfán waren niet meer te houden nadat ze te kennen hadden gegeven weg te willen.

De vervanging van deze spelers kwam dit keer niet uit Brazilië of van Chelsea of van een club uit de Europese subtop, maar uit Mexico. Dat roept de vraag op: is PSV in staat op eigen kracht het verlies op te vangen? Heeft PSV de tijd en ruimte daarbij misstappen te veroorloven? De club is structureel veroordeeld tot het spelen in de Champions League om de financiële huishouding niet te laten instorten.

Ik wil geen waardeoordeel uitspreken over het liquideren van de Braziliaanse en Servische connectie met Chelsea. Het is alleen opvallend dat onder Guus Hiddink hun aanwezigheid geen enkel probleem was. Pas na zijn vertrek begon het een nijpend probleem te worden dat ten koste van alles moest worden weggesneden. Ik ben benieuwd hoe standvastig de beleidsbepalers zijn wanneer PSV dit seizoen matig presteert en de supporters op de barricaden staan.

Zijn ze dan ook zo principieel? Voor supporters bestaat er namelijk maar één waarheid: de winst. Op het veld wordt straks bepaald of de club het goed of slecht heeft gedaan. Daar bepaalt een bal op de paal of in het doel het verschil tussen goed en slecht beleid.

Taco van den Velde

quote:

‘Louis kwartje kaart’ was vroeger gek op één-en-twintigen



Louis van Gaal praat ook komend seizoen niet meer met de NOS. Na onjuiste berichtgeving over zijn mogelijke vertrek bij AZ is de publieke omroep in de ban gedaan. Aanvankelijk stonden wij van RTL ook op de zwarte lijst, maar die vloek is inmiddels opgeheven. Op persconferenties en rondom wedstrijden krijgt de NOS geen enkele reactie van de coach. De structurele woede-uitbarstingen daargelaten natuurlijk, want daar hoef je vaak geen vraag voor te stellen.

Hoe bezwaarlijk is deze boycot nu eigenlijk? Erg toeschietelijk is Louis over het algemeen niet richting het sportjournaille. Zijn leukste interviews bewaart hij voor de kwaliteitspers. Zo las ik afgelopen weekend alles over zijn aanstaande huwelijk met Truus in het weekblad Privé. Bij de kapper uiteraard. Uitbundig poseerde hij met zijn aanstaande bruid en lazen we in vette letters dat hij door zijn beide dochters op 8-8-2008 zal worden weggegven. ‘Het wordt een emotionele bruiloft’ kopte het blad. Helaas was ik niet in de gelegenheid om het hele verhaal te lezen, want een kleurspoeling is vandaag de dag een kwestie van minuten. Al eerder deze maand las ik een bijzonder onderhoudend interview met Louis in Vrij Nederland. In zijn studententijd bleek hij een fanatiek kaarter. Eén-en-twintigen was zijn spel. Het leverde hem de bijnaam ‘Louis kwartje kaart’ op.

‘Wat moet ik met deze informatie?’ hoor ik u denken. Geen flauw idee, maar het is info waar wij sportjournalisten het dezer dagen ook mee moeten doen. Het is namelijk oorverdovend stil rondom de ploeg die vorig jaar door menig kenner werd getipt als landskampioen. Het teleurstellende seizoen heeft AZ echter weer teruggeworpen in de relatieve anonimiteit van een subtopper. De echte ambitie lijkt ook even verdwenen, want van grote aankopen is geen sprake. Of u moet Niklas Moisander, Nick van der Velden of Gill Swerts spelers van de buitencategorie vinden zoals die vorig seizoen door voorzitter Scheringa zijn aangekondigd.

Het wachten is op de gewenste topspits. Een telefoontje met de betrouwbare technisch directeur Marcel Brands leert dat dat er niet in zit. Terwijl AZ een half jaar geleden nog bijna 20 miljoen voor Alves wilde neerleggen, maar u weet hoe dat is verlopen. Nog altijd speelt er een zaak bij de arbitragecommissie van de KNVB die hoogstwaarschijnlijk vandaag met een uitspraak zal komen. Wat er ook gebeurt, Alves zien ze nooit meer in Alkmaar.

AZ speelt daarom komend seizoen waarschijnlijk voorin met Jeremain Lens en Brett Holman, de voorhoede van NEC. De afgelopen jaargang goed voor 15 doelpunten. Geen wereldaantallen, maar nog altijd drie meer dan het duo Pelle en Ari.

De verwachtingen worden getemperd. Van Gaal heeft al aangegeven bij nog zo’n seizoen op te stappen. Toch heeft hij met de terugkeer van Schaars, Martens en Luirink nog genoeg troeven in handen. Het wordt weer tijd voor de oude ‘Louis kwartje kaart’.

quote:

'Keje Molenaar staat te trappelen om bij Ajax aan de slag te gaan'

Hoe geloofwaardig ben je wanneer je als voorzitter van een commissie een vernietigend rapport schrijft over een voetbalclub om er vervolgens doodleuk zelf voorzitter te worden? In dat rapport bepaal je uitdrukkelijk dat de trainer zelf zijn staf niet mag samenstellen; hetgeen prompt wel gebeurt. Bovendien stel je als belangrijkste voorwaarde dat een algemeen directeur met een rijk voetbalverleden het boegbeeld van de club moet worden.

Niet veel later benoem je - ad-interim weliswaar - iemand die zijn sporen vooral in het wielrennen en het zeilen heeft verdiend. In hoeverre is je geloofwaardigheid dan in het geding?

Een dilemma waar Ajax-voorzitter Uri Coronel dezer dagen mee worstelt. Of niet. Misschien meent hij dat enkele grote aankopen voldoende zijn om het morrende Ajax-publiek weer stil te krijgen. Bovendien doet de 'interimmer' Van der Aat het volgens ingewijden helemaal niet slecht. Hij blijft in tegenstelling tot het rapport low profile en samen met Blind sleepte hij Cvitanich, Sulejmani, Oleguer en Aissati binnen.

De laatste voor veel minder geld dan iedereen denkt. Pas als de jonge middenvelder een bepaald aantal wedstrijden in Ajax 1 speelt, krijgt PSV het volle pond.

Er ligt ook een heel plan klaar mocht Huntelaar onverhoopt toch vertrekken. Liever laat men in Amsterdam de spits over twee jaar transfervrij de deur uit lopen. Als hij er de komende twee jaar maar wel 30 per seizoen in schiet. Zelfs Perry Overheem, de dominante zaakwaarnemer van Van Basten, is inmiddels kaltgestellt.

Van der Aat wil dolgraag blijven, maar dat voetbalverleden he. Zelf schermt hij met een glansrijk verleden bij RKAVIC. Door studieverplichtingen kwam er een voortijdig einde aan een veelbelovende carrière...

Keje Molenaar slaagde er wel in om beide disciplines met elkaar te combineren. De jurist uit Volendam voldoet volledig aan het geschetste profiel uit het rapport en staat te trappelen. Binnen Ajax vreest men echter dat er met de aanwezigheid van Blind en Van Basten dan teveel voetbalknowhow aan boord komt. Wat nu te doen?

Coronel heeft nog even. Het contract van Henri van der Aat loopt tot oktober en kan eenzijdig met twee maanden worden verlengd. Een paar goede wedstrijden en iedereen is het beruchte rapport vergeten, een vervelende columnist daargelaten. Bovendien, hoe geloofwaardig is een columnist die zelf geforceerd leuk gaat staan doen in een decor vol bloemen, koeien, Beau's en Linda's en het bij de enige sportvraag af moet leggen tegen Jan Vayne?

Die bevindt zich ook op een hellend vlak. Voor je het weet, probeert hij wanhopige mannen tot dansen te verleiden. Al kun je in de voetballerij ver gaan. AZ riep moord en brand over het gedrag van Alves, maar bleek zelf volgens de arbitragecommissie een clausule in het contract te hebben gezet waardoor het mis ging. Een woordvoerder van de FIFA vertelde me zelfs dat de claim van 7,5 miljoen euro tegen Alves niet eens bestaat. AZ heeft een keer geïnformeerd en daarna niets meer laten horen.

Toch komt de geloofwaardigheid in deze opportunistische wereld zelden in het geding. Roep gewoon 'voortschrijdend inzicht'.

Kom je altijd mee weg.

quote:

'Transferreglementen maken het voetbal ongeloofwaardig'

05/08/2008 10:30

De afgelopen maanden kwam Sepp Blatter vooral in het nieuws door in de bres te springen voor Cristiano Ronaldo. Real Madrid wilde de Portugees graag inlijven, zelf wilde de vedette ook, maar Manchester United had de brutaliteit om hem aan zijn contract te houden. Blatter noemde het een vorm van moderne slavernij, omdat de speler niet zelf kon bepalen waar hij mocht spelen. Multi-miljonair Ronaldo als slaaf…

Natuurlijk gaat het niet om het geld dat Ronaldo verdient. Het gaat om waarden als eer en loyaliteit, of iets simpels als: doen wat hoort. Als zulke waarden niet meer tellen dan is de sport niets meer waard. Voetballers horen de beste beloning te krijgen voor hun werk. Maar het kan niet zo zijn dat ze glimlachend het contract verscheuren dat ze eerder bij hun volle verstand hebben getekend. Wat dat betreft is het merkwaardig dat Blatter op de bres staat voor het vrije verkeer van werknemers. Natuurlijk is voetbal een bedrijfstak maar tegelijkertijd is het ook een sport waar de competitie heilig hoort te zijn. Die hoort geloofwaardig te zijn en in dat opzicht is er in het voetbal nogal wat scheef gegroeid.

In Nederland is de competitie al weken begonnen en kunnen de clubs nog steeds spelers aantrekken omdat de transfermarkt pas op 31 augustus sluit. Van 1 tot 31 januari kunnen de clubs vervolgens weer hun slag slaan. Nou en, hoor ik u denken. Maar hoe normaal is het dat Kenneth Perez de eerste helft van het vorig seizoen het shirt van PSV droeg en de tweede helft van het seizoen voor concurrent Ajax scoorde? We kijken er niet eens meer van op. Het is alsof Dennis Mentsjov in de eerste week van de Tour de France rijdt voor het team van CSC en in de laatste week voor het team van de Rabobank. Het maakt een competitie ongeloofwaardig en dat is in feite het begin van het einde.

Wat dat betreft is de voetbalwereld verworden tot een jungle waar zelfs regeringen op een punt staan om in te grijpen omdat Blatter het vertikt om orde aan te brengen in zijn eigen bedrijfstak. In Brazilië belegde president Lula da Silva een jaar geleden een ontmoeting met enkele regeringsleden en bestuursleden van de Braziliaanse club Fluminense om de exodus van Braziliaanse voetballers te bespreken. De cijfers van 2006 gaven namelijk aan dat 851 Braziliaanse spelers waren getransfereerd naar 86 clubs in andere landen. Het leverde het Braziliaanse voetbal 131 miljoen Amerikaanse dollars op, ongeveer 154.000 dollar per speler. Dat is een gering bedrag, omdat tegenwoordig ook Braziliaanse spelers vertrekken naar niet-voetballanden als Vietnam, Cyprus, Oezbekistan en Libië.

De bemoeienis van de president bracht overigens geen verbetering. In 2007 vertrokken 1.085 spelers naar buitenlandse clubs... 1.085! Dat onwerkelijke aantal heeft ingrijpende gevolgen voor de competitie. Het blad Placar, het Braziliaanse VI, is gedwongen twee keer per jaar een seizoengids te produceren omdat de ploegen na een transferwindow compleet van samenstelling zijn veranderd.

Het is de waanzin waarin een moderne wereld haar regels heeft geprojecteerd op een bedrijfstak die is afgestemd op een competitie die twee eeuwen geleden bedacht is. Traditionele waarden als sportiviteit moeten daarin beschermd worden en competitievervalsing bestreden. Als de competitie niet meer geloofwaardig is dan is de sport dat ook niet meer. Blatter kan zich beter daarover druk maken dan roepen dat het uitstekend is dat Cristiano Ronaldo zijn contract verscheurt.

Taco van den Velde

quote:

'Schone varkens, maar fout sateetje loert op elke hoek'

29/07/2008 13:00

Ryan Babel (foto) haalde zich er bij Liverpool de toorn van trainer Rafael Benítez voor op de hals. Ronaldinho maakte er in zijn waan van onschendbaarheid een heus item van bij de contractonderhan-delingen met AC Milan. Zijn landgenoten Rafinha en Diego hebben bij hun clubs Schalke 04 en Werder Bremen de messen op tafel gelegd nu er de prangende vraag is of ze wel of niet dienen te worden vrijgegeven.

Allemaal moeten ze en zullen ze. Naar China. Naar de Olympische Spelen. Zelfs multiwinnaar Clarence Seedorf bedelde in december nog bij bondscoach Foppe de Haan om een plaatsje in de Peking Express. Desnoods vermomd als tassendrager.

Ook de beste voetballers van de wereld zijn tegenwoordig in de ban van de ringen. Ze worden gelokt door de mythe opgezogen te kunnen worden in het grootste sport-evenement op aarde. Ze worden gedreven door het vooruitzicht in één adem genoemd te worden met grootse kampioenen als Mark Spitz, Jesse Owens, Bob Beamon, Muhammad Ali en Fanny Blankers-Koen.

Maar eigenlijk heeft voetbal binnen de Olympische Spelen het karakter van één groot, sportief misverstand. Ga maar na: verreweg de meeste voetballers halen Peking, het imponerende Vogelnest-stadion en het olympische dorp niet eens. Peking komt pas in beeld voor één van de twee halve finaleduels en de eindstrijd.

Voordien worden de voetballers heel China doorgeslingerd, krijgen ze een Van Gewest tot Gewest in mega-formaat voorgeschoteld, vinden ze zichzelf terug in Shanghai of Shenyang en moeten ze afstanden overbruggen als die tussen Amsterdam en Barcelona.

Daarnaast wordt het voetbaltoernooi een slijtageslag voor de profs die in vele gevallen nog maar net in training zijn. In China wacht voor de meeste spelers meer vernieling dan glorie. Waar bijvoorbeeld op een WK tussen twee wedstrijden in vier rustdagen liggen, moeten de olympische voetballers om de drie dagen vol aan de bak.

En omdat ze plots onder de regelgeving van het IOC vallen, doen ze dat ook nog eens met een kleine selectie van slechts zestien veldspelers en twee keepers. Gevoegd bij de gevoelstemperatuur die volgende maand in China kan oplopen tot boven de zestig graden en het vochtverlies van drie kilo per training waarmee spelers te maken krijgen, maakt dat Olympisch voetballen tot een loodzwaar regime.

Want er zijn nog tal van andere hobbels te overwinnen. Zo is in Peking de hoeveelheid fijnstof in de lucht zeven keer hoger dan de norm die nog als gezond geldt en trachten de autoriteiten de raspende ademtocht tegen te gaan door de komende weken twee miljoen auto's uit het verkeer te houden. Daarnaast worden de grasvelden in China geteisterd door een sprinkhanenplaag waartegen een leger van 33 duizend ongedierte-bestrijders is ingezet.

En dan is er nog het probleem van de vervuilde varkens. In China worden de beesten dermate volgespoten met hormonen dat consumptie ervan straks alle alarmbellen bij de dopingcontrole kan doen afgaan. Weliswaar worden speciaal voor de Spelen schone varkens gefokt, maar een fout sateetje loert op elke straathoek.

Zaterdag stappen Foppe de Haan en zijn spelers in de grote vlieger voor een trainingskamp in Hongkong, vanwaar ze een week later doorreizen naar China. Voor hen wordt het toernooi aan de andere kant van de globe een avontuur à la Kuifje in Tibet. In de wereld van het clubvoetbal waar alle China-gangers voor duizelingwekkende bedragen op de loonlijst staan, heeft olympisch voetbal echter steeds meer de klank van een banvloek.

FC Groningen betaalde een recordbedrag van 3,3 miljoen euro voor de Nigeriaan Oluwafemi, maar krijgt met een beetje pech pas eind augustus een eerste glimp van de middenvelder te zien. AZ mist in de belangrijkste weken van de voorbereiding bijna een compleet elftal aan olympische voetballers. En Barcelona moet zich zonder de Argentijnse vedette Lionel Messi zien te plaatsen voor het o zo belangrijke hoofdtoernooi in de Champions League.

Olympisch voetbal in augustus in China. Als je er goed over nadenkt, slaat het eigenlijk nergens op.

Peter Wekking

quote:

Politiek in Monaco

MONACO, zaterdag
Jaarlijks meldt de internationale voetbaltop zich eind augustus in Monaco. Voor en na het Champions Leaguegala wordt de toon voor het nieuwe seizoen gezet. Tijdens de dissen en de borrels worden de belangrijkste ophanden zijnde beslissingen gemasseerd. UEFA-president Michel Platini deed dat met ondergetekende tijdens een lichte lunch, waar tussen de koude krab lasagna en de noisette de veau door een spervuur aan nieuwigheden boven de borden werd losgelaten.

Maar Platini staat niet alleen. Tot diep in de nacht wordt er op de terrassen en in de hotelbars door officials, clubs en makelaars gelobbyd met een kracht van 8 op de schaal van Richter.

Kortom, eind augustus is Monaco de place to be.

Zeer nadrukkelijk aanwezig was altijd ook Jeu Sprengers, de dit jaar overleden bondsvoorzitter van de KNVB. Zijn ’vaste’ stoel in de lounge van het Meridien Beach Plaza bleef ditmaal leeg. De plek waar de flamboyante Limburger immer zijn zegeningen telde na een werkdag die goed voor een paar duizend calorieën en enkele interessante deals was geweest. Biertje erbij, een glanzende grijns en mooie anekdotes over hoe Nederland binnen de UEFA weer z’n bonuspunten had gepakt.

Hoe Jeu dit keer werd gemist bleek wel uit het in Monaco opgegooide idee om voor 2018 één Europese kandidaat voor het WK 2018 in te zetten. Gezien de stevige positie die de Engelse bondsvoorzitter Geoff Thompson in het kabinet van Michel Platini verworven heeft, lijken Nederland en België straks een harde noot met de Engelse kandidatuur te moeten kraken.

Zo werd 48 uur na de verkiezing van Michael van Praag als opvolger van Jeu Sprengers meteen duidelijk hoe belangrijk een duidelijke Nederlandse stem binnen het hoogste bestuur van het Europese voetbal is.

Met alle respect voor Van Praags tegenkandidaat Jan Willem Hoogendoorn, de hoop van het amateurvoetbal had binnen de UEFA-top echt tegen muren aangelopen. Tijd om in te werken is er niet, omdat onder leiding van Michel Platini heel veel heel snel aan het veranderen is. TELESPORT publiceerde gisteren al de lijst aan acties voor het komende seizoen en stuk voor stuk raken ze het totale Nederlandse voetbal. De keuze voor Michael van Praag, die als voormalige Ajax-voorzitter en huidig lid van diverse UEFA-commissies korte lijnen met Platini & co heeft, is daarom niet meer dan logisch geweest.

Intussen kan de nieuwe bondsvoorzitter niet meer om de feiten van Monaco heen. Engeland heeft inzake het WK 2018 een voorsprong op Nederland/België genomen, daarom zit het wisselgeld voor Nederland mogelijk in de aanpak van de transfers van onze beste B-junioren naar Engeland. Clubs als Liverpool, Arsenal en Chelsea maken daarbij handig gebruik van mazen in de Europese wetgeving en kapen 14-, 15-jarige talenten voor nagenoeg niets weg. Op termijn kan dit het Nederlandse voetbal gaan uithollen.

Daarom was het een meevaller dat de nieuwe AZ-directeur Maarten Fontein in Monaco benoemd werd in de commissie die zich met de aanpak van dit probleem bezig moet houden. Vanuit dit college en met Michael van Praag straks hopelijk ook als opvolger van Jeu Sprengers in het Uitvoerend Comité van de UEFA, kan Nederland twee paar schouders onder dit heikele punt gaan zetten.

Engeland dus de eerste keus voor het WK 2018, met als wisselgeld voor Nederland het loslaten van het transferbeleid richting onze B-junioren. Zo gaat dat in de voetbalpolitiek.

Jaap de Groot.

quote:

Defensieve en arbitrale missers kenmerken start Eredivisie
Maandag, 01 september 2008, 13:06

Na het sportieve geweld dat de laatste weken vanuit Beijing, Shanghai en Hongkong over ons werd uitgestort, leek de start van de Eredivisie een beetje op een doorstart. Ik was al een paar dagen terug uit Australië en had om mij heen -- waar toch veel voetballiefhebbers rondlopen -- nog weinig enthousiasme opgemerkt over het naderende voetbalseizoen.

De logische Champions League-uitschakeling van FC Twente tegen het op halve kracht spelende Arsenal én de verrassende deelname aan dit miljoenenbal van Bate Borisov, FC Basel, Aalborg en de Cypriotische dwerg Anorthosis, werden besproken. En er werd hier en daar een opmerking gemaakt over de keuze van Michael van Praag als nieuwe KNVB-voorzitter. Dat was het wel.

Presidentsverkiezing
Ik heb de politieke machtsstrijd om de race van het bondsvoorzitterschap met interesse gevolgd. Soms had ik het idee in een Amerikaans aandoende presidentsverkiezing terecht te zijn gekomen. Spindoctors, running mates, een weinig objectief dagbladensupport, gemasseerde (amateur)stemgemachtigden -- toevalligerwijs één uit Twente en één uit de buurt van Dordrecht of Amsterdam? -- heuse verkiezingstoespraken met en zonder autocue en verkiezingsflyers. Alles werd door de kandidaten Van Praag en Jan Willem Hoogendoorn uit de kast gehaald. Van Praag won en heeft zijn bestemming bereikt. Hij wil van de KNVB een swingende organisatie maken. Hij zal toch niet de repeteersessies van de Teletoeters -- waar hij met regelmaat met zijn sousafoon zijn opwachting maakt -- in Zeist organiseren? Van Praag zal het de komende weken ongetwijfeld druk hebben. Maar misschien kan hij mij toch nog eens in een -- verloren -- half uurtje proberen uit te leggen waarom de sectie Betaald Voetbal zo nodig dichter bij het amateurvoetbal moet komen. Want dat zijn mijns inziens totaal verschillende werelden.

Terug van weggeweest
De vorige week vrijgesproken Jack van Hulten is ook weer terug op de velden. Hij kreeg gelijk het volste vertrouwen van zijn superieuren. Helmond Sport-Eindhoven (vooraf de nummer 18 tegen 14 van de Jupiler League) werd aan zijn leiding toevertrouwd. Een ultieme beloning voor zijn vrijspraak. Jack had er in ieder geval zin in. Het lijkt erop alsof hij de gemiste wedstrijden van de laatste weken gaat compenseren. Hij plakte maar liefst zes minuten extra tijd aan de wedstrijd vast. Net genoeg voor de thuisclub om op het laatste moment een overwinning in de wacht te slepen.

Start
De Eredivisie is dan toch echt begonnen. Hans Westerhof weet na de competitieouverture tegen FC Groningen gelijk weer dat Vitesse niet meer het bolwerk is van het begin van deze eeuw. Hij zal, net als vele miljoenen liefhebbers, de wenkbrauwen hebben gefronst bij de seizoensnederlagen van Feyenoord, Ajax en AZ. Door KNVB-kenners toch als een trio clubs aangemerkt die al over drie weken voor het eerste superweekend moeten gaan zorgen. Niet alleen de verrassingen van Willem II, Heracles en NAC sprongen dit weekend in het oog, natuurlijk ook weer de vele vragen oproepende arbitrale beslissingen.

Vrijdag kreeg Vitesse-verdediger Frank van der Struijk een rode kaart van scheidsrechter Bas Nijhuis. Gegeven omdat hij de Groninger Marcus Berg onderuittrok. Echter wel nadat deze de bal al had gespeeld, waardoor er van een doelrijpe kans dus geen sprake was. Een situatie die wel weer eens seponeren zou kunnen betekenen.

Zelfevaluatie
Het lijkt me ook geen overbodige luxe als Pieter Vink, Richard Liesveld en Ben Haverkort hun 'prestatie' van zaterdagavond nog eens via de dvd evalueren. Misschien was hun biologische klok door die verschillende en absurde aanvangstijden wat ontregeld, maar dat mag toch niet al te veel invloed hebben op hun waarnemingsvermogen. Bij NEC-De Graafschap ontsnapte een duo Superboeren aan een directe rode kaart. Roda JC werd tegen FC Twente een overduidelijke strafschop onthouden en er ging bij Willem II-Ajax te veel mis om hier allemaal te beschrijven. En dan niet alleen de dubbelrol die Pieter Vink speelde. Zo'n beetje als Mike Hammer, Mickey Spillanes personage in I, the jury, speelde hij de rol van zowel scheidsrechter als tuchtcommissielid. Hij bedekte een woede-uitbarsting van Ajax' assistent-trainer Rob Witschge met de mantel der liefde. Na het laatste fluitsignaal wond deze zich zo op over de leiding, dat hij Vink uitmaakte voor blinde vink.

De scheidsrechter riep Witschge op het matje en stelde hem voor de keuze zijn excuses te maken of de consequenties te aanvaarden. "Anders had ik er werk van gemaakt", aldus Vink. "Maar Rob verontschuldigde zich, dus: zand erover." Van Vinks instelling kan Evander Sno straks, bij de mondelinge behandeling naar zijn rode kaart, wel weer eens voordeel hebben. Die kaart voor zijn vermeende elleboog was natuurlijk niet de elleboog waar een rode kaart voor staat. Dit in tegenstelling tot de overduidelijke stoot die Jonathan de Guzman in de wedstrijd tegen Heracles Almelo aan de licht vasthoudende Kwame Quansah uitdeelde. Assistent Jantinus Meints zag en beoordeelde de elleboogsituatie goed en adviseerde Roelof Luinge op de juiste wijze. Alleen zagen beide heren over het hoofd dat het in het strafschopgebied gebeurde. Heracles werd een zuivere strafschop onthouden.

Spelregelkennis
Bij Sparta-ADO Den Haag ook weer de nodige flaters. Wellicht geïnspireerd door de fouten van Haagse en Rotterdamse verdedigers, ging ook hier de arbitrage met regelmaat in de fout. Met als absoluut dieptepunt het naar de tribune sturen van ADO Den Haags trainer André Wetzel, nadat hij de scheidsrechter en vierde official had gewezen op een foute wisselprocedure. Kevin Blom, in samenwerking met vierde official Bart van der Scheer, stuurde de betere spelregelkenner Wetzel, ondanks zijn sluitende uitleg, toch weg. Wetzel zal ongetwijfeld een boete van de tuchtcommissie tegemoet kunnen zien. Hij stond immers een paar metertjes buiten zijn coachvak. Het zal Blom en Van der Scheer sieren als zij Wetzel's boete voor hun rekening nemen.

Mooi en slim
Al na één spelronde is duidelijk, dat de keuze voor het doelpunt van het seizoen een bijna onmogelijke opgave wordt. Moet over alle linies het spelpeil van de eredivisieclubs nog op een acceptabel niveau zien te komen, de doelpunten van Christian Grindheim, Ibrahim Afellay, Miralem Sulejmani, Sepp De Roover, Fabio Caracciolo en Evgeni Levtsjenko waren van grote schoonheid.

"De Schlemiel van het Jaar trofee" gaat in ieder geval nu al naar NEC-speler Rutger Worm. Twintig minuten warmlopen. Eindelijk als invaller binnen de lijnen komen. Na twee minuten een gele kaart na een vermeende schwalbe ontvangen. Drie minuten later een bevrijdend doelpunt scoren. Juichend weglopen en je shirt uittrekken. Een gele kaart ontvangen en na tien minuten alweer onder de douche staan. De volgende wedstrijd op de tribune. Hoe slim kun je zijn?

Mario van den Ende.

quote:

Foppe prikt mythe door

AMSTERDAM, donderdag
Met chirurgische precisie prikt Foppe de Haan momenteel z’n eigen mythe door. Na twee knappe Europese titels met Jong Oranje in 2005 en 2007 smeekte de voetbalsupporter vorig jaar om Foppe als bondscoach. Maar insiders wilden eerst wel eens zien hoe de Fries zich zou houden als het om een echte hoofdprijs ging. Eerder had De Haan tijdens de twee verloren bekerfinales met Heerenveen (19931997) en in de groepsfase van de Champions League (2000) blijk gegeven moeilijk met de druk aan de echte top om te kunnen gaan. Daarom waren de Olympische Spelen een interessant ijkpunt.

Het resultaat is bekend. Geen goud, geen eremetaal, zelfs Peking heeft de Fries nooit in het vizier gekregen. De wijze waarop hij intussen bijna dagelijks om zich heen slaat, geeft het beeld van een slechte verliezer. Een groot gedeelte van de spelersgroep heeft de uitschakeling door Argentinië en de wanprestaties tegen Japan en Amerika op zijn geweten. Volgens De Haan tenminste. Met naam en toenaam krijgen vooral Royston Drenthe en Evander Sno een trap na.

Zelf is De Haan naar eigen inzicht misschien een ’beetje’ verantwoordelijk voor de afgang. Maar als bondscoach was hij juist hoofdverantwoordelijk. De Haan heeft zelf z’n selectie samengesteld. Na zo’n lange tijd met deze spelers te hebben gewerkt, moest hij z’n pappenheimers kennen en ook weten dat de Drenthe van 2007 – een nobody van Feyenoord – iemand anders is dan de Drenthe van 2008, de rijke sterspeler van Real Madrid.

Hoewel zo’n 10 van de 22 geselecteerden niets hadden uitgevoerd in de vakantie en met een conditionele achterstand binnenkwamen, hield De Haan ze toch bij z’n selectie. Hij bedeelde ze zelfs basisplaatsen toe. Dan is het niet vreemd dat je de grip op het teamproces volledig verliest. De vakantiegangers waren aan de macht en de vakantiewerkers voelden zich in hun hemd gezet. De geloofwaardigheid kreeg ook een deuk toen bleek dat de Chinese warmte verlammend werkte op Gerald Sibon en Hedwiges Maduro, terwijl ze uitgebreid getest waren in de klimaatkamer.

Tijdens het toernooi sloegen de spelers aan het muiten toen ze na een wedstrijd openlijk werden gekleineerd door De Haan. Sno voetbalde in het tempo van de tachtigjarige oorlog en Otman Bakkal was ’heel slecht’. Vervolgens viel aanvoerder Ryan Babel De Haan in de media af op zijn gekozen tactiek. Sno en Drenthe deden het intern en vonden het onvoorstelbaar dat het olympisch team zich moest aanpassen aan voetbaldwergen, terwijl zij bij Celtic en Real Madrid speelden en anderen bij Valencia, Liverpool, Ajax, PSV, Feyenoord, AZ en Heerenveen. De Haan veegde de vloer aan met z’n spelers in plaats van het beste eruit te halen.

Met z’n onverantwoorde gedrag van gefrustreerde en natrappende verliezer prikt Foppe z’n eigen mythe door.

Valentijn Driessen.

quote:

Boetekleed staat Foppe de Haan goed

Over Foppe de Haan geen kwaad woord.

Nooit doet iemand vervelend over deze authentieke trainer/ coach. Er was vast wel een reservespeler bij SC Heerenveen, die wat aan te merken had op hem. En over zijn trainingen speelde er daar ooit heus een verschil van mening. In de staf van het Nederlands elftal ontlook er vorig seizoen irritatie wanneer Foppe niet wist hoe gauw hij buiten de boot gevallen internationals moest bellen voor zijn olympische droom. Maar nooit viel er een onvertogen woord.

Zoiets roept die man op met zijn volstrekt nuchtere performance in de media, op het veld en in de kleedkamer. Hij vindt het bepaald niet erg om in de belangstelling te staan, maar geen mens die zich stoort aan zijn onmiskenbare ijdelheid.

Foppe heeft op de Olympische Spelen zwaar onder de maat gepresteerd. Eigenlijk heeft hij het hele project ‘Olympisch Voetbal’ uit zijn handen laten vallen. Er werd daar door het kleine Oranje over het algemeen zeer slecht gevoetbald en binnen de selectie is het een ongedisciplineerd zootje geweest. Foppe was de eerste om dat toe te geven. Hij trok zonder dralen het boetekleed aan en het stond hem goed.

Zijn spelers spaarde hij evenmin. In het openbaar én achteraf werden de betrokkenen één voor één getuchtigd. Evander Sno kwam zaterdag niet verder dan wat gespeelde verbazing over de teksten van ‘mijnheer De Haan’. Gisteren deed Foppe zijn kritiek nog eens dunnetjes over en weer blijft het stil. Dat is knap. De aanpak van Foppe verdient het om tot leerstof voor de trainerscursussen te worden omgebouwd. Zijn strategie moet verder reiken dan een sympathiek accent vanwege zijn Friese afkomst. Hij kan flikken wat hij wil en er kraait geen haan (sorry) naar. Dat moet iedere trainer willen.

quote:

Een standbeeld voor Jorien van den Herik in de Kuip? Onzin.

Dit is een somber stukje over Feyenoord.

Het enige hoogtepunt in de voorbereiding bleek de verschijning van het jubileumboek te zijn: een indrukwekkende ode aan een eeuw oude club. Het stemt treurig dat Feyenoord meer verleden heeft dan toekomst, al doet de clubleiding geloven dat het over tien jaar, in een nieuw stadion, allemaal goed zal komen. Maar wat koop je daarvoor als je nu leeft? Een supporter heeft geen recht op succes, maar hoop zou toch wel het minste zijn dat je moet hebben als je een seizoenkaart aanschaft. Maar geen aanhanger gelooft dat Feyenoord Ajax voor zal blijven, laat staan afrekenen met de hegemonie van PSV.

Werden de jaren negentig van de vorige eeuw destijds als matig aangemerkt met ‘slechts’ twee landstitels (’93 en ’99), het eerste decennium van de 21ste eeuw verloopt als eredivisieclub desastreus. Vandaar dat vorige week zaterdag, tijdens het eeuwfeest voor het Legioen, de nadruk kwam te liggen op die ene – schitterende - uitzondering: de UEFA Cup-winst van 2002. Omdat de spelers destijds niet geëerd waren (Volkert van der G. had twee dagen eerder Fortuyn doodgeschoten) gebeurde dat met terugwerkende kracht. De Kuip was niet vol voor het eeuwfeest, maar 27.000 fans (waarvan minder dan de helft had betaald!) juichten Van Hooijdonk en zijn collega’s zes jaar later hartelijk toe.

Het was een eigenaardige avond. Lof voor oud-Feyenoorder Cruijff die de moeite had genomen om naar Rotterdam te komen, maar uitgerekend Van Hanegem ontbrak. Bij Holland Sport vertelde Willem dat hij zich onder druk gezet voelde door een sponsor om het feest op te komen luisteren. En zo kon het zijn dat De Kromme, door de fans als allerbeste Feyenoorder aangeduid, er niet was. Hier is de clubleiding lelijk in gebreke gebleven.

Wie ook ontbrak was Van den Herik. Zijn naam dook deze week wel op in de column van Johan Derksen van VI. Sterker, we lazen zelfs een quote uit de mond van de man bekend als Stalin aan de Maas of de Grote Kale Leider. Hij is onheus bejegend, zegt Van den Herik. Hij had Feyenoord wel een lening bezorgd maar was er niet privé bij betrokken. In het citaatje mis ik de hoogte van de woekerrente waarmee hij zijn club had opgezadeld. Hij zegt ook niet dat hij, daar direct naar gevraagd, er toen over jokte. Jorien besluit wel met iets van berouw. ,,Misschien had ik achteraf gezien de supporters financieel meer opening van zaken moeten geven.’’

Van den Herik verdient een standbeeld, meent Derksen. Onzin, want alleen trainers of voetballers mogen in brons worden gegoten. Eerherstel zou hij buiten Feyenoord kunnen realiseren, oppert opinieleider Derksen, maar dan moeten alle kandidaten voor de vacante functie van president-commissaris van de ECV nu terugtreden. Dat zie ik andere ego’s als Schuitema, Vogelzang en Sturkenboom niet snel doen.

Feyenoord moet voorgoed verder zonder Van den Herik en Van Hanegem maar met Wim Jansen. Als assistent-trainer, dat dan weer wel. Misschien dat we die move later dit seizoen pas gaan begrijpen. Het ziet er dit weekeinde redelijk goed uit. Van Volendam kan Feyenoord in de Kuip best winnen met een nulletje of één. Volgende week volgt FC Los Zand, genaamd Ajax. Die thuiswedstrijden lopen traditioneel slecht af. Alleen met heel veel teamgeest kan Feyenoord als derde eindigen. Daar is Verbeek voor aangetrokken. We weten dat hij een kei is in het verbouwen van boerderijen en kleedkamers, maar een relatief oud en modaal elftal transformeren tot een fris en fruitig elftal, zoals Heerenveen vorig seizoen, lijkt onbegonnen werk. Er wordt al jaren niet goed genoeg gescout en Feyenoords talentvolle jeugdspelers zijn te vroeg van de hand gedaan of weggestuurd. Dé personificatie daarvan is Engelaar. Als jeugdspeler te licht bevonden, later als transfervrije speler geweigerd. In Schotland loopt Loovens. Hij zal de volgende klasbak blijken die de club te vroeg is ontvallen.

Excuses voor dit sombere stukje, maar eerlijk gezegd heb ik me nog ingehouden. Ik wens iedereen die van Feyenoord houdt oprecht veel sterkte.

Hugo Borst

quote:

Smerige oorlog lokt tegenspel uit

Dat ventje van VI had nooit mogen inbreken op het email-account van John Jaakke.

Toch snap ik het, dat die anonieme redacteur de verleiding niet kon weerstaan om zijn grote baas aan een scoop te helpen over zoiets interessants als een gevecht om de macht bij Ajax. Bel je die club met een paar gerichte vragen over zo’n kwestie, dan krijg je geen of een ontwijkend antwoord. Ze praten je off the record even bij, of je wordt gewoon keihard voorgelogen.

Dat laatste gebeurt vaker dan ons lief is. Ik heb de voorzitter van PSV - een voorbeeldje slechts - eens gebeld met de vraag of Jan Reker de kandidaat was voor de opvolging van Guus Hiddink. Jan Reker had dat namelijk tegen zijn bakker verteld, die vertelde het weer door aan een oud-voetballer van PSV en die oud-voetballer belde mij daar weer over. Vandaar dat ik de voorzitter kon vragen naar deze kwestie. Zijn antwoord luidde: ,,Nee, hij is geen kandidaat’’. Ik geloofde de voorzitter, helaas.

Een ander voorbeeldje over de mores bij voetbalclubs waar het gaat om voorlichting: PSV had afgelopen zomer een probleem met Stan Valckx, Vlado Lemic en weet ik wie al niet meer. Daarover verscheen een persbericht met een standpunt over de zaak van de Raad van Commissarissen. Dat bericht liet nogal wat vragen onbeantwoord. Daarover wilde de club niet communiceren. Of ja, toch wel, ’szondags mocht de lokale krant even exclusief langskomen. Verder werd geen enkele verslaggever te woord gestaan. Moeten ze allemaal lekker zelf weten. Maar in die smerige oorlog zoeken moreel zwak begaafden naar ongeoorloofd tegenspel. Ik niet, ik kan namelijk niet hacken.

(In dit stukje staat ook een leugen; de bakker van Jan Reker was helemaal niet de bakker, hij heeft een ander beroep, maar ik moet mijn bronnen beschermen.)

Van Nijnatten.