Journalisten en hun columns.

quote:

Strijd in Eindhoven: de schijterd vs. de ex-commando

Wist u dat Heurelho Gomes heeft leren keepen op de wc? Althans, het ontwikkelen van zijn uitzonderlijke sprongkracht vond plaats op het toilet van de familie Gomes.

Door op het kleine huisje alsmaar richting het plafond te springen, slaagde de jonge Heurelho er in steeds hoger te komen. Het zijn van die triviale feiten die je soms bijblijven uit een interview. Tegelijk probeer je je voor te stellen wat voor smeerboel het moet zijn geweest op dat toilet. Zelf heb ik rustig zittend al moeite genoeg om alles binnen de randjes te houden.

Gomes vertelde deze anekdote aan het begin van het vorig seizoen in de Voetbal International. In dit interview prees hij PSV en de cultuur van de club uit Eindhoven, maar ook zijn eigen opvoeding. Hij omschreef zichzelf als iemand met sterke sociale waarden en een groot verantwoordelijkheidsgevoel: ,,Cruzeiro is mijn club, PSV is mijn huis. Als ik ooit wegga, dan kan ik alleen naar een club die zulke waarden ook hoog in het vaandel heeft staan. Daarbij kijk ik niet alleen naar het financiële plaatje.’’ In dit interview noemde hij Nederland zijn tweede vaderland en gaf hij voor het eerst aan graag voor Oranje te willen spelen. Als hij nog een seizoen was gebleven, had hij Nederlander kunnen worden.

Zijn liefde bleek toch minder groot. Daar verandert de huilbrief bij zijn afscheid niets aan. Na een eerdere aanvaring halverwege het seizoen kwam het in mei van dit jaar tot een volledige uitbarsting richting directeur Jan Reker. De boodschap was duidelijk: ,,Reker eruit of ik eruit!’’ Met een opsomming van vermeende leugens en vage toezeggingen van Reker probeerde Gomes duidelijk te maken dat de algemeen directeur de club kapot aan het maken was. De Braziliaanse doelman luidde op basis van zijn sociale inborst de noodklok... Aangezien ook anderen toen met de nodige kritiek op Jan Reker kwamen, ontstond er toch de enige twijfel over diens functioneren. Ook op deze plaats.

Naar nu blijkt, is Jan Reker echter door de top van PSV aangesteld om een grote schoonmaak te houden. Niet al zijn beslissingen verdienden de schoonheidsprijs, maar de leiding kon het niet langer aanzien. Toen ik Reker enkele weken geleden in Eindhoven sprak, beschreef hij situaties die meer weg hadden van scènes uit ‘The Sopranos’ dan van normale spelersbegeleiding. Geïntimideerde spelers, opgedrongen assistenten en dubieuze voorstellen. Inmiddels heeft Gomes toegegeven dat het interview vooraf was ingestoken door zijn zaakwaarnemers en is hij in deze machtsstrijd enkel gebruikt als pion. Hoe graag PSV hem daarbij opofferde, blijkt wel uit het gegeven dat hij voor vijf miljoen onder de gelimiteerde transfersom is vertrokken. Feit is dat er een duidelijke verharding plaats vindt in het milieu van de zaakwaarnemers. Daar kwam Heerenveen de laatste maanden ook achter toen er rond Miralem Sulejmani allerlei mensen verschenen die zich bekommerden om zijn ‘welzijn’. Het was plots erg lastig om de watervlugge aanvaller te spreken. Onaangekondigd aankloppen was zelfs ronduit link.

Met zijn transfer naar Ajax is duidelijk dat ‘kamp Lemic’ zich verplaatst naar Amsterdam, want als het aan Reker ligt, zit de deur in Eindhoven behoorlijk op slot. Het ging allemaal te ver. Op mijn vraag of hij bang is geworden door al deze praktijken antwoordde de oud-commando: ,,Absoluut niet, want als mij iets overkomt, weet iedereen uit welke hoek het komt.’’ Alleen die conclusie al. Eén ding is duidelijk, Reker is geen schijterd. Gomes wel, maar dat was natuurlijk onvermijdelijk met zo’n opleiding.

Wilfred Genee.

quote:

'De pr-keuze van FC Twente'

Wat hebben Adrie Koster, Jan de Jonge, Erik ten Hag, Erwin Koeman, Frank Rijkaard, Martin Jol en Steve McClaren (foto) gemeen? Er moet iets zijn, want al deze namen kwamen op een vroeger of later tijdstip, direct of indirect, in aanmerking om trainer bij FC Twente te worden. Het roept de vraag op: naar wat voor oefenmeester was Twente eigenlijk op zoek? Iemand die er bekend om staat verzorgd aanvallend positiespel te spelen? Iemand die de jeugd een kans geeft? Iemand die de discipline aanhaalt? Iemand die bewezen heeft jongere spelers beter te maken?

Je mag ervan uitgaan dat bij het zoeken naar een man die je miljoenenonderneming technisch moet leiden er een bepaald profiel bij past. Zeker bij FC Twente. De ploeg verrast al twee jaar lang met verzorgd aanvallend voetbal en weet zo beter te presteren dan volgens de begroting mogelijk zou zijn. Technisch directeur en trainer/coach Fred Rutten is de drijvende kracht achter die ontwikkeling. Hij heeft de carrière van spelers als Romano Denneboom, Youssouf Hersi, Orlando Engelaar, Karim El Ahmadi en Robbie Wielaert nieuw leven ingeblazen en zo geld verdiend voor zijn ploeg.

Niet alleen door de prestaties, maar ook doordat zijn spelers in waarde zijn toegenomen. El Ahmadi was een grillige buitenspeler, maar is nu een spelbepalende middenvelder die vier miljoen waard was voor Feyenoord. Engelaar is waarschijnlijk voor het dubbele verkocht aan Schalke 04. Denneboom dreef zijn trainers bij SC Heerenveen en NEC tot wanhoop, maar kan bij Twente een constante prestatiecurve overleggen. Hersi groeide vorig seizoen uit tot een middenvelder die voortdurend het verschil maakte. En het talent Eljero Elia is uitgegroeid tot een potentiële topaanvaller.

Die revival van Twente is in werking gezet door een man die de visie had die ontwikkeling te verwezenlijken. Bij Twente zijn de afgelopen seizoenen de spelers in eerste instantie geselecteerd op technische vaardigheid en creatief opbouwend denken. Die visie kwam op het voetbalveld terug. Daar speelde de ploeg het voetbal dat nauw aansloot bij de manier waarop spelers werden gescout en aangetrokken.

De club is groot geworden via aanvallend en technisch combinatievoetbal, het zou voor de hand liggen dat de club een vervanger van Rutten zocht met dezelfde visie en werkwijze. De vertrekkende trainer had daarin al het advies meegegeven om Erik ten Hag te benoemen als zijn vervanger. Zijn assistent had immers al twee jaar meegelopen.

Het roept vragen op bij de procedure rond zijn vervanging. Koster, De Jonge, Ten Hag, Koeman, Rijkaard, Jol, McClaren: het deed FC Twente er blijkbaar niet toe of welke visie of werkwijze de trainer had, daarvoor lopen de karakters te veel uiteen.

Voorzitter Joop Munsterman maakte ook bekend dat de club vooral een naam wilde aantrekken. Met andere woorden: het moest iemand zijn met wie de club kon pronken. Het vakmanschap was secundair, FC Twente heeft een pr-keuze gemaakt om de supporters en achterban tevreden te stellen.

Als dat op een mislukking uitloopt, dan is de afloop te voorspellen: dan wordt de Engelse coach bij het oud vuil gezet. McClaren kan er zelf weinig aan doen als hij straks de verkeerde man op de verkeerde plaats blijkt te zijn. De echte schuldigen zitten aan de bestuurstafel.

Taco van den Velde

quote:

'Durft iemand nog een buitenspeler op te stellen?'

15/07/2008 14:05

Kunt u misschien één goede links- of rechtsbuiten herinneren van het laatste EK? Zo eentje met het krijt van de zijlijn aan zijn schoenen, gespecialiseerd in het uitspelen van de back en het geven van de voorzet op maat? Ik kom op links niet verder dan Arjen Robben (foto). Op rechts denk ik dat Dario Srna van Kroatië de meeste indruk maakte. Maar verder viel vooral op dat ze er niet meer waren. In het internationale voetbal hebben de vaste formaties steeds meer plaatsgemaakt voor ploegen met de versterkte middenvelden waar ruimte wordt gecreëerd voor diepgaande en bewegelijke spelers.

Rinus Michels had het in 1988 over 'de operationele ruimtes' en het internationale voetbal is overgenomen door teams die zijn gespecialiseerd in het bespelen van die ruimtes. Manchester United en Spanje, de twee succesvolste ploegen van het afgelopen seizoen, kenmerkten zich vooral door een wisselende tactiek, spelers die overal opdoken. Onvoorspelbaarheid is anno 2008 het nieuwe wapen.

Wat heeft dat voor gevolgen voor de Nederlandse manier van voetballen? Nog niet zo lang geleden draaide juist alles om herkenbaarheid. In een Nederlandse ploeg behoort de linkervoet te weten wat de rechter doet. Het hoort in de filosofie van het willen domineren en de tegenstander de wil opleggen. Een middenvelder hoort blind te kunnen openen naar de flank in de wetenschap dat daar de linkerspits staat te wachten om met een actie de rechtsback van de tegenpartij uit te spelen. Als het spel snel genoeg wordt verlegd en het positiespel optimaal wordt uitgevoerd, dan komt die buitenspeler keer op keer in de een-tegen-eensituatie.

Het was jarenlang de basis waarop ons voetbaldenken was gebouwd. Trainers en coaches van onze topclubs proberen ons nog steeds te doen geloven dat ze willen domineren met aanvallend, creatief spel. De realiteit is dat in de uitvoering nog nauwelijks plaats is voor de Nederlandse buitenspeler. Het is daarbij een beetje het verhaal van het kip en het ei. De coaches beweren dat er geen goede buitenspelers meer zijn en kiezen voor beweeglijke spitsen die veel van positie wisselen, terwijl middenvelders en opkomende backs de flanken bezetten. En de buitenspelers hebben het idee dat het de coach aan kennis en vooral ook lef ontbreekt om zijn ploeg het goede positiespel te laten spelen dat nodig is voor een vleugelspits om te kunnen functioneren.

De laatste echte Nederlandse rechtsbuiten die bij een topclub rondliep was Julian Jenner van AZ. Hij wordt nu uitgeleend aan Vitesse. Zo is het bij de topclubs, de teams die in de regel domineren en op de helft van de tegenstander willen voetballen, sowieso behelpen. Feyenoord probeert zijn enige potentiële buitenspelers Andwélé Slory en Tim Vincken te verhuren en zal zonder specifieke buitenspelers gaan voetballen. PSV heeft de Hongaar Balázs Dzsudzsák moeten aantrekken voor de linkerflank en doet het dit seizoen met Nordin Amrabat, die allesbehalve een specifieke buitenspeler is. Roy Beerens, een van de laatsten der Mohikanen, werd gewoon weggestuurd. En bij Ajax, de club die Piet Keizer, Sjaak Swart, Johnny Rep, Bryan Roy en Andy van der Meyde opleidde, zaten eind vorig seizoen Leonardo en Albert Luque op de tribune terwijl Urby Emanuelson hangend op links speelde. Op rechts raasde de Deense sneltrein Dennis Rommedahl. Het is 2008 en in de top is voor onze eigen specifieke Nederlandse buitenspeler geen ruimte meer.

Taco van den Velde

quote:

'Hoe principieel is PSV?'

22/07/2008 13:15

Hij is pas negentien jaar, maar heeft al een wereldrecord in handen. Slobodan Rajkovic (foto) was zestien, speelde bij OFK Belgrado en het Engelse Chelsea toonde belangstelling voor de getalenteerde verdediger. Het was november 2005 en de Engelsen legden 5,2 miljoen euro neer om Rajkovic in te lijven. Nog niet eerder betaalde een club zoveel voor een jongen van die leeftijd.

Chelsea kwam met de Servische club overeen dat hij in Belgrado mocht blijven om te rijpen in zijn eigen omgeving, bij zijn eigen club. Dat duurde tot het eind van het seizoen 2007, toen Chelsea oordeelde dat het tijd was hem zijn volgende stap te laten zetten in zijn carrière. Zelf hadden de Londenaren twee wereldtoppers in huis met John Terry en Ricardo Carvalho, terwijl bovendien Alex, die was verhuurd aan PSV, naar Londen kwam om de selectie te versterken.

Rajkovic zou nog nauwelijks aan spelen toekomen. Daarom werd hij verhuurd aan PSV, waar hij op een hoger niveau kon gaan spelen en zo langzaam kon toegroeien naar het peil dat bij Chelsea wordt geëist. Rajkovic trad zo in de voetsporen van Alex en Alcides, ook spelers die door Chelsea eerst werden uitgeleend aan een andere club uit de Europese subtop alvorens de overstap naar PSV te maken.

Het mes sneed op die manier aan twee kanten: Chelsea kon een talent laten wennen aan een hoger niveau, PSV had de gelegenheid te beschikken over toptalenten die anders financieel niet haalbaar zouden zijn. Bovendien kreeg PSV de mogelijkheid mee te liften met het Chelsea-netwerk en zo op de eerste rang te zitten. Via Vlado Lemic en de Braziliaanse FIFA-agent Guilliani Bertolucci bezat PSV zo een ingang naar Braziliaanse toptalenten, terwijl de link naar Real Madrid evident was door de vriendschap van Lemic en Real-directeur Predrag Mijatovic.

Het is duidelijk dat die kruiwagen is verdwenen en het is onduidelijk welke toekomstige topspelers de club daardoor misloopt. Directeur Jan Reker heeft in opdracht van de raad van commissarissen de connectie-Lemic naar buiten gewerkt en de gevolgen zijn zichtbaar in de kleedkamer. Rajkovic wordt dit seizoen door Chelsea uitgeleend aan FC Twente. En de door Lemic begeleide keeper Heurelho Gomes en aanvaller Jefferson Farfán waren niet meer te houden nadat ze te kennen hadden gegeven weg te willen.

De vervanging van deze spelers kwam dit keer niet uit Brazilië of van Chelsea of van een club uit de Europese subtop, maar uit Mexico. Dat roept de vraag op: is PSV in staat op eigen kracht het verlies op te vangen? Heeft PSV de tijd en ruimte daarbij misstappen te veroorloven? De club is structureel veroordeeld tot het spelen in de Champions League om de financiële huishouding niet te laten instorten.

Ik wil geen waardeoordeel uitspreken over het liquideren van de Braziliaanse en Servische connectie met Chelsea. Het is alleen opvallend dat onder Guus Hiddink hun aanwezigheid geen enkel probleem was. Pas na zijn vertrek begon het een nijpend probleem te worden dat ten koste van alles moest worden weggesneden. Ik ben benieuwd hoe standvastig de beleidsbepalers zijn wanneer PSV dit seizoen matig presteert en de supporters op de barricaden staan.

Zijn ze dan ook zo principieel? Voor supporters bestaat er namelijk maar één waarheid: de winst. Op het veld wordt straks bepaald of de club het goed of slecht heeft gedaan. Daar bepaalt een bal op de paal of in het doel het verschil tussen goed en slecht beleid.

Taco van den Velde

quote:

‘Louis kwartje kaart’ was vroeger gek op één-en-twintigen



Louis van Gaal praat ook komend seizoen niet meer met de NOS. Na onjuiste berichtgeving over zijn mogelijke vertrek bij AZ is de publieke omroep in de ban gedaan. Aanvankelijk stonden wij van RTL ook op de zwarte lijst, maar die vloek is inmiddels opgeheven. Op persconferenties en rondom wedstrijden krijgt de NOS geen enkele reactie van de coach. De structurele woede-uitbarstingen daargelaten natuurlijk, want daar hoef je vaak geen vraag voor te stellen.

Hoe bezwaarlijk is deze boycot nu eigenlijk? Erg toeschietelijk is Louis over het algemeen niet richting het sportjournaille. Zijn leukste interviews bewaart hij voor de kwaliteitspers. Zo las ik afgelopen weekend alles over zijn aanstaande huwelijk met Truus in het weekblad Privé. Bij de kapper uiteraard. Uitbundig poseerde hij met zijn aanstaande bruid en lazen we in vette letters dat hij door zijn beide dochters op 8-8-2008 zal worden weggegven. ‘Het wordt een emotionele bruiloft’ kopte het blad. Helaas was ik niet in de gelegenheid om het hele verhaal te lezen, want een kleurspoeling is vandaag de dag een kwestie van minuten. Al eerder deze maand las ik een bijzonder onderhoudend interview met Louis in Vrij Nederland. In zijn studententijd bleek hij een fanatiek kaarter. Eén-en-twintigen was zijn spel. Het leverde hem de bijnaam ‘Louis kwartje kaart’ op.

‘Wat moet ik met deze informatie?’ hoor ik u denken. Geen flauw idee, maar het is info waar wij sportjournalisten het dezer dagen ook mee moeten doen. Het is namelijk oorverdovend stil rondom de ploeg die vorig jaar door menig kenner werd getipt als landskampioen. Het teleurstellende seizoen heeft AZ echter weer teruggeworpen in de relatieve anonimiteit van een subtopper. De echte ambitie lijkt ook even verdwenen, want van grote aankopen is geen sprake. Of u moet Niklas Moisander, Nick van der Velden of Gill Swerts spelers van de buitencategorie vinden zoals die vorig seizoen door voorzitter Scheringa zijn aangekondigd.

Het wachten is op de gewenste topspits. Een telefoontje met de betrouwbare technisch directeur Marcel Brands leert dat dat er niet in zit. Terwijl AZ een half jaar geleden nog bijna 20 miljoen voor Alves wilde neerleggen, maar u weet hoe dat is verlopen. Nog altijd speelt er een zaak bij de arbitragecommissie van de KNVB die hoogstwaarschijnlijk vandaag met een uitspraak zal komen. Wat er ook gebeurt, Alves zien ze nooit meer in Alkmaar.

AZ speelt daarom komend seizoen waarschijnlijk voorin met Jeremain Lens en Brett Holman, de voorhoede van NEC. De afgelopen jaargang goed voor 15 doelpunten. Geen wereldaantallen, maar nog altijd drie meer dan het duo Pelle en Ari.

De verwachtingen worden getemperd. Van Gaal heeft al aangegeven bij nog zo’n seizoen op te stappen. Toch heeft hij met de terugkeer van Schaars, Martens en Luirink nog genoeg troeven in handen. Het wordt weer tijd voor de oude ‘Louis kwartje kaart’.