Mijn tijd als lid van Marokkaanse jeugdbende.

Hallo fokkers!

Ik ben aan een verhaal begonnen over een jeugdbende van marokkaanse komaf. En wil het graag hier aan jullie laten lezen of jullie er wat van vinden. Ik typ alles gewoon uit fantasie en met eigen ervaringen. Zal ik beginnen of heeft niemand interesse ?



Inleiding

Ik stel mij even voor. Ik ben Yassine en ben op dit moment 19 jaar. Mijn ouders zijn hier in Nederland gekomen als werkarbeider. Ik ben opgegroeit in Amsterdam-west. Geboren ben ik te Marokko. Ik heb de laatste tijd alleen maar slechte dingen gedaan. Ik was lid van een Marokkaanse bende in Amsterdam-west. Ik ben nu een tijdje geen "lid" meer en ben weer bezig met school en werk. Ik wil jullie mijn verhaal vertellen tot in de details.

Zal ik verder gaan ?

Ik plaats het toch.

quote:

Het begin.
Het begon allemaal op de basisschool. Ik had veel vrienden en kenissen. Het was in groep 8 ik was toen rond de 11 jaar. Mijn doel was om later profvoetballer te worden, maar in de loop der tijden ben ik erachter gekomen dat veel kinderen de zelfde droom hadden. Maar ik had een sterke wil als ik iets wou bereiken lukte mij dat meestal. Ik zat al op een goeie voetbalclub en speelde hoofdklasse in de D'tjes. Ik had zogezegt een leven met 2 kanten. Een sportieve kant en de kant van slecht gedrag en eigoisme. Mijn vrienden allemaal van Marokkaanse komaf en afentoe een Hollander als vriend gehad. Wij waren een vast groepje die zich vooral met voetbal bezig hield. Totdat 7 jaar geleden een vriend van de groep komt te overlijden. Ik heb alles gezien het ongeluk speelt zich tot de dag van vandaag in mijn ogen en in mijn hart af. Hij is overleden tijdens een voetbal wedstrijd voor talenten bij Ajax. Dit was voor ons een kans die wij maar 1 keer zouden meemaken nu het nog kan.


Op een dinsdag.
Mijn moeder riep mij om wakker te worden het was namelijk vandaag de dag dat ik afscheid kon nemen van Zaka. Hij zou gewassen worden en richting Marokko gaan. Zodat hij vrijdag begraven kon worden. We kwamen als een groep bijeen en liepen richting Zaka's huis. Iedereen was aangeslagen en verward, een vriend die je kwijtraakt je weet dat hij nooit meer terug komt. Je zag de woede in onze ogen... Eindelijk staan we daar dan voor de deur van Zaka. Je hoorde het gehuil al van een verre afstand waardoor iedereen wel een traantje moest laten vallen voor onze broeder. We klopte aan en wachtte af, er werd open gedaan en ons vertelt dat wij niet naar binnen mochten, en er werd gezegt dat wij op moesten rotten . Khalid de oudste van de groep werd boos en begon te schreeuwen:'Hoezo mogen wij niet naar binnen! Wij willen onze broeder zien voordat het te laat is!!". De deur werd dichtgedaan en we hebben nooit meer iets gezien van Zaka.

6 maanden later.
6 maanden later is iedereen bijna gestopt met voetbal en is iedereen naar de middelbare school gegaan. Alleen ik hield me nog een beetje bezig met voetbal maar ik ben enorm achteruitgegaan en sta ook op het punt om te stoppen. Het is bijna een gewoonte geworden in de avond laat nog buiten lekker zitten met de jongens van de buurt. Khalid waar ik het eerder over gehad had is voor een tijdje naar Marokko gestuurd, omdat hij helemaal ontspoort was door de dood van Zaka. Hij deed aan straatroof en andere kleine ingrepen. Wij zagen dit allemaal voor onze ogen gebeuren en konden er niks aan doen. Khalid kwam dagelijks met wel honderden euro's aan. Hij trakteerde ons op kleding en op snoep en drinken. Na een paar maanden vroeg iedereen zich af hoe hij zo makkelijk aan geld komt en iedereen was natuurlijk nieuwsgierig, ik ook.

Dagelijks had ik alleen maar geld in mijn handen ik had versleten schoenen dus ik had nieuwe schoenen nodig. Nieuwe schoenen zou ik niet van moeder krijgen of het waren schoenen van de Zeeman. Dus ik vroeg Khalid om geld wat ik later weer terug zou betalen, maar mijn kop zat alleen bij die vette nike's en ik dacht niet aan de gevolgen van een lening. Hoe moest ik alles terug gaan betalen ik ben pas 12 geworden en mag nog niet eens werken. Maarja mijn ogen zaten dus alleen maar gericht op die schoenen. Khalid kwam die dag nog bij ons op het pleintje en hij vroeg ons mee te komen naar de stad om kleding enzo te kopen. Ik vond dit een geschikt moment om geld te vragen voor nieuwe schoenen, ik schaamde mij kapot en moest mezelf moed inblazen om het te vragen. Nadat ik het gevraagd had gaf Khalid mij 250 gulden. Ik wist dat het te veel was maar ik dacht daar niet aan ik dacht aan de 2 paar schoenen die ik nu zou kunnen kopen in plaats van 1 paar schoenen. Khalid vertelde mij dat ik me niet hoef te schamen om geld te vragen en als je zelf geld wil verdienen moet je mij vragen en ik help je...

Vervolg komt eraan.

vervolg!

quote:

2 Maanden later...
Mijn moeder werd gebelt het was de moeder van Jabir, ook een jongen van ons groepje. Hij is opgepakt voor een straatroof samen met nog een jongen. Ik wist gelijk al wie die jongen was, ik dacht alleen maar aan Khalid. Gelukkig was Jabir nog minderjarig en werd hij snel vrijgelaten. Ik kon niet wachten om ze te spreken. Maar toen kwam mijn moeder de kamer binnen, ze vertelde mij dat ze me af zou maken als ik ook met dat soort dingen ga bezighouden. Ik stelde haar gerust en zei dat ik me daar echt niet mee bezig zou houden. Mijn vader die zou je niet horen die was bijna elke dag in zijn kantoor bezig met zijn papierwerk. Ik was alleen thuis met moeder en vader. Ik kreeg weinig aandacht thuis en zocht dat meestal op straat. Eindelijk is het dan zover ik was aan het voetballen op het pleintje met de jongens en daar kwamen Jabir en Khalid aanlopen. Jabir vertelde dat hij een straatroof had gepleegt met Khalid en dat ze gepakt waren nadat ze gingen pinnen met een gestolen pinpas. Ze vertelde dat het geld hadden verstopt en dat ze 1000 gulden gepint hadden. Ze namen alle jongens mee naar de stad en we kochten kleding. Khalid die de hele tijd al opgefokt was vroeg aan mij of ik ze geld al had. Ik loog tegen hem en zei dat ik het thuis had liggen en dat hij het morgen zou krijgen.


3 dagen later heb ik nog steeds niks gehoord van Khalid en ik moest dus iets doen om geld te verdienen. Op een avond heb ik alles aan Khalid vertelt dat ik geen geld had en dat ik er iets voor zou willen doen om het terug te betalen. Khalid vroeg mij om mee te komen naar zijn huis, eenmaal bij zijn huis liepen we naar zijn schuurtje. Hij had daar allemaal gereedschap en gaf mij een grote koevoet van 2 meter. Ik vroeg aan hem wat ik hiermee zou moeten hij zegt luister we gaan vanavond geld verdienen zodat jij me terug kan betalen. Ik stemde toe want ik wist niet beter, ik wil tenslotte geen ruzie met Khalid. We gingen bij een sigarenboer inbreken en we zouden sloffen sigaretten en wat geld buitmaken. Eenmaal aangekomen was alles goed gelukt en ik was toen binnen met Khalid. Ik vond het echt vet we waren binnen in een winkel we konden alles meenemen en niemand die ons wat kon maken. Khalid en ik waren bijna klaar zakken waren gevuld en we gingen snel weer weg. Het was al laat ik moest allang thuis zijn het was diep in de nacht rond 3 uur. Eenmaal bij mijn deur aangekomen en na alles gedropt te hebben bij Khalid moest ik klimmen om binnen te komen. Gelukt! eindelijk kon ik slapen en niemand die het merkt dat ik binnegekomen ben..


Feestje bij khalid.
Khalid is jarig! Hij is 16 geworden en wij zijn allemaal uitgenodigt voor een soort van feestje. Zijn ouders zijn naar Marokko en de hele buurt is bij hem thuis. Iedereen verwacht van hem een topfeest met drank drugs en meisjes Er kwam vooral veel ouderen gasten bij hem thuis wij leken wel wat ouder maar we waren nog jong. We werden Juniorsoldaten genoemd we verdiende wel wat geld met klusjes maar dure auto's of duizenden euro's daar waren wij nog niet. Maargoed we waren dus bij dat feestje harde muziek, veel meisjes van de buurt. En daar zag ik haar dan het was de zus van Khalid die tenslotte maar 6 maanden ouder was. Ze was mooi vol en had prachtige ogen. Ik was al een tijdje verliefd op haar maar liet dat niet blijken als Khalid hier achter komt maakt hij me af.... Ik ben altijd wel een verlegen jongetje geweest als het om meisjes gaat. Ik heb niet eens ervaring met meisjes en dacht toen niet eens aan seks enzo. Ik stond vast bij het idee dat ik maagd moest zijn voor het huwelijk, zelf wist ik niet eens wat maagd zijn was. Maar daar stond ze dan Bouchra heette ze en echt mooi meisje! Ze is de halfzus van Khalid. De ouders van Khalid zijn gescheiden en hij heeft nu een Nederlandse moeder waar hij vroeger dus al een kind mee had, Bouchra dus. Het werd al laat na enig oogcontact met Bouchra gemaakt te hebben besluit ik om naar huis te gaan, anders word mijn moeder boos en gaat ze weer vragen stellen. Shit! ik was mijn sleutels vergeten en de raam was op slot dus ik moest wel aanbellen. Mijn moeder deed open en begon te schreeuwen en schreeuwen. Ik stond ook nog naar sigaretten en drank. Mijn moeder had dit in de gate en begon mij te slaan. Ik zei dat ik niks gedaan had en rende snel weg van haar stoten die ik ving. Ik sloot mezelf op in de badkamer en viel daar in slaap...

Eindelijk 16 jaar!

Eindelijk ben ik 16 jaar geworden en ook nog op een zwoele zomer dag! Mijn dag kan niet meer stuk en ik heb alles al geplant voor vandaag. We zouden met ze alle gaan karten... Totdat er aangeklopt werd op mijn deur van mijn kamer. Het was mijn moeder en ik moest naar beneden komen. Eenmaal beneden aangekomen zie ik 3 politie mannen staan. Mijn vader was er ook bij. Ik keek in de ogen van mijn ouders en zag dat er iets goed mis was. Ik vroeg wat er aan de hand was en nog voordat ik uitgesproken was werd ik op de grond gelegt en in de boeien geslagen, ik keek naar mijn moeder en zag de tranen rollen. Ik voelde me totaal machteloos mijn ouders kijken toe hoe ik opgepakt word en ze doen er niks aan! Dat maakte mij boos en woest en ik kon het niet laten en ik begon te huilen. De tranen kwamen niet uit verdriet maar uit woede want ik kon er niks aan doen. Ik dacht er niet eens maar aan dat ik vandaag jarig was maar ik zag alleen maar de teleurstellende blikken van mijn ouders. 3 uurtjes later zat ik nog steeds op het politiebureau ik werd uren verhoord. Ik word beschuldigt voor een overval op een tankstation met mishandeling. Maar ik weet zeker dat ik dat niet gedaan had ik voelde me gebruikt en verraden, maar door wie ?

Vrijgelaten
Na 2 dagen verhoor werd ik vrijgelaten het was laat in de middag ik mocht niet douchen en had honger. Een agente zei dat me ouders mij niet op wilde halen en dat ik maar op eigen houtje naar huis moest. Ik schrok hoezo willen mijn ouders mij niet ophalen ? Daar zat ik dan voor de deur van het politiebureau. Ik voelde me beroerd en vies en moest naar huis maar ik had geen geld. Opeens hoor ik getoeter het is Jabir, op zijn scooter. Of eigenlijk is het een motorscooter maarja dat doet er niet toe. Zijn zus zat achterop en ik schaamde me kapot ik stonk en zag er niet uit. Jabir had alles al gehoord via mijn moeder aan zijn moeder. En hij zei dat ik moest wachten hij zou me naar huis brengen maar hij moet eerst ff ze zus naar station brengen. Ik stemde toe en bleef toen wachten op hem, na een half uur kwam hij dan eindelijk maar hij kwam lopend. Hij had geen tank meer dus we moesten eerst lopen naar tankstation. Eenmaal getankt te hebben merk ik dat Jabir helemaal niet betaald heeft. En dat had ik dus niet verwacht van Jabir. Hij zette me af voor de deur en reed toen weer weg zonder te vragen wat er nou aan de hand was. Ik bel aan en klop op de deur, maar er doet niemand open. De auto staat wel voor de deur en licht staat aan. Ik liep naar de achtertuin en zag dat mijn moeder aan het koken was. Ik klopte aan en ze keek me aan. Ze schrok en deed de gordijnen dicht Wilt mijn moeder me niet meer hebben ? Wat moet ik nu doen? Ik bleef mezelf dingen vragen, het was al laat en ik had nog steeds honger. Mijn moeder doet niet open!! Waar moet ik nu heen ? Ik kon alleen nog maar langs Khalid gaan die woont toch om de hoek, en hij is alleen thuis dus dat is geen probleem. Ik ging snel richting Khalid en belde aan. Shit! niemand die open doet. Ik was wanhopig en bleef wachten, wachten en wachten maar hij kwam maar niet. Ik besloot toen maar om in zijn schuurtje te gaan slapen die was toch altijd open. In zijn schuurtje zie ik allemaal gestolen spullen ik maakte een soort van bedje en viel daar toen in slaap.

Er is nog meer! moet ik plaatsen ?

[ Bericht 0% gewijzigd door Yea op 08-07-2008 02:02:03 ]

Meer plaatsen ?

Ik plaats nog wel een stukje dan ben je wel een tijdje zoet Ben hier trouwens pas gister aan begonnen.

quote:

Rond 5 uur in de nacht
Met een harde klap op mijn achterhoofd raak ik bewusteloos. Ik ben met een knuppel geslagen door een persoon wie het is weet ik niet, totdat ik wakker word in een kamer met allemaal jongens van de buurt ik herkende ze allemaal. Ik had echt erge hoofdpijn en een grote pleister op mijn achterhoofd. Jullie **** moeders schreeuwde ik:"Wie was het!! wieee!!" schreeuwde ik. Khalid kwam toen binnen en zei dat hij dacht dat ik shi inbreker was ofzo. Hij spijtte hem en ik kan hem het ook niet verwijten ik ben in zijn schuur geweest. Hij zei dat hij het gehoord had dat ik opgepakt was. Hij zegt dat ie precies weet waarom en hij weet ook precies wie mij verlinkt heeft! Ik schreeuwde naar hem en zei hem dat hij het moest vertellen. Ik pakt hem vast en keek hem lang aan hij wou het niet zeggen omdat hij dan een snitch (verader) zou zijn. Toen was er een stilte in de kamer, khalid zei tegen de jongens dat ze ff weg moesten. Khalid keek me aan en hij zei dat het Jabir was die mij verlinkt had. Mijn wereld stortte in ik kreeg allemaal gekke ideeén in mijn hoofd en ik was woest. Ik pakte mijn kleren en zei tegen Khalid:" Luister weet je zeker dat hij het was ? want dan maak ik hem af en dat meen ik". Khalid zei ja ik weet het 100 procent zeker maar hij ze me ook je gaat je vriend toch niks aan doen ? Ik was zo boos door hem heeft mijn me moeder me verstoten ik stink en ik heb honger. Ik zal hem laten boeten!

De volgende dag.

Ik ben helemaal bezweten en word wakker in de kamer van khalid. Hij was al wakker en had wat ontbijt gemaakt, echt raar is die gast hij maakt patat in de ochtend met frikandellen. Ik besloot eerst maar om te gaan douchen want ik stonk echt erg. Ik had vannacht een nachtmerrie ik zag mijn moeder voor me ze was aan het huilen bij een graf met mijn naam erop. Ik schrok ervan. Gelukkig kon ik alles ff vergeten en ik stapte de douch in. Het bloed van gister spoelde ik allemaal weg de vloer werd helemaal rood, en ik was nog misselijk. Ik ben klaar... loop naar beneden en zie dat khalid een jointje rookt. Hij zegt hier, hier a sahbi is goed voor je wond. Zonder erbij na te denken nam ik een haaltje en ik voelde het gelijk werken. Het was mijn eerste keer. Mijn hart begon sneller te bonken en ik voelde een gek gevoel door mijn lichaam heen. Ik genoot ervan ik vond het lekker. Ik vroeg om nog een haaltje en ging daarna eten. Na het eten gingen we naar buiten khalid had een auto gestolen een vette mercedes. We gingen naar een industrieterrein hij zou me daar leren rijden, zodat ik bij een overval snel wegkon komen. Ik zag khalid als een grote broer van mij, hij was mijn vriend een echte vriend geen viezerik zoals Jabir. Jabir gaat zowiezo binnenkort boette ik wil hem wat aandoen maar mijn gevoel vertelt mij om dit niet te doen. Auto rijden was best wel makkelijk alleen koppeling en gas geven was nog een beetje wennen. Toen we terug reden kwamen we tot onze schrik Jabir tegen hij liep met zijn moeder bij de markt. Ik keen hem aan en wou hem het liefst met duizende stoten neer laten gaan. Maar zijn moeder zag mij en ze trok Jabir snel weg uit mijn zicht. Jabir's laatste blik was een scheinheilige glimlach. Ik wou uitstappen maar khalid zei:' Wacht totdat we thuis zijn we gaan dit goed aanpakken.".

Een plan.

Ik wil Jabir laten boeten ik ben helemaal de weg kwijt en moet en zal hem aanpakken, zeg ik tegen Khalid. Op dat moment komt zijn zus binnen en ze groet ons. Ik werd stil en keek haar aan ze had een mooie jurk aan en ik was opslag verliefd mijn wangen waren rood en ik kon haar amper aankijken. Maarja we hebben geen tijd voor meisjes zei ik inmezelf. Vanavond is er een er een feest zegt ze opeens. Khalid vind dit een geschikt moment om Jabir aan te pakken want die komt zeker ook. Ik vroeg hem of hij een wapen had voor het geval er iets anders gebeurt ? Hij liep weg en kwam terug met een doorgeladen pistool. Het was een 9 mm een zilvere hij voelde zwaar aan en hij was oud. Khalid zei laat hem nergens slingeren, deze altijd op zak hebben voor het geval er een probleem is... Paar uur later is het bijna 9 uur we waren onderweg naar het feestje. Ik kom binnen met een wapen achter me rug een mes in mijn linker zak en totaal opgefokt. We zochten een hoekje op en bestelde een drankje. En ik had een jointje aangemaakt. Wat een lekkere gevoel was dat zeg ik kon er maar niet vanaf blijven. Mijn hoofd was totaal in de wolken totdat ik Jabir binnenzag lopen. Ik werd woest en aggressief het liefst wou ik hem nu al door zijn kop knallen. Maar khalid hielt mij tegen hij zegt wacht het moment af. Ik hield hem de hele nacht al in de gaten en kon maar niet wachten om hem aan te pakken. Hij liep naar buiten en wij gingen snel achter hem aan. Bij de fietsestalling stond hij dan met ze scooter. Hij had ze helm al op nog voordat ik wat wou zeggen werd ik van rechts geslagen door een vriend van hem. Het was Youssef een viezerik is dat tfoee. Ik stond snel weer op en sloeg hem met 1 klap knockout. Khalid rent naar Jabir toe en sloeg hem neer hij was ook gelijk knockout. Khalid:" Snel snel snel pak hem vast we gooien hem kofferbak!". We gooiden hem in de kofferbak en reden naar een terrein achter de stad. Daar lag ie dan ik kon niet meer helder nadenken en khalid roept de hele tijd doe het! doe het!.

Nu beginnen de problemen.


Ik wou het doen, maar ik kon het gewoon niet Jabir was mijn vriend ik ben met hem opgegroeit. Ik pakte het wapen en richtte scheef op zijn gezicht, mijn vinger op de trekker klaar om te schieten. Ik haalde de trekker over en hoorde geen knal, mijn jas was helemaal nat door mijn zweet en ik begon helemaal te trillen. Het bleek dat de wapen niet geladen was. Daar lag hij dan helemaal aan het trillen zweten en huilen. Ik kon het hem gewoon niet aan doen. Toen op dat moment kwam Khalid aanrennen hij had een mes in zijn hand en hij stak hem in zijn been! Jabir begon te schreeuwen en te schreeuwen. Ik pakte hem vast en zei:" Als jij nog één keer in mijn buurt komt maak ik je af vuile hond!". Het bloed vloeide de straat op en hij werd bleekjes en wit. Wij liepen weg zonder om te kijken, ik stapte in de auto en draaide een jointje om alles weer te vergeten. Ik keek naar het mes en zag er allemaal bloed op, bloed van een broeder een vriend die ik altijd al aan mijn rechterkant had. En nu ligt hij bijna dood te bloeden in een steegje.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 23:41 schreef hetzwartegat het volgende:
Veel meegemaakt, zeg! Zeker plaatsen, als het je niet in problemen brengt.

Waar kom je vandaan? Slotervaart?

Ik kom zelf niet uit Amsterdam-west, maar uit Amsterdam-noord. Maar ik was dagelijks te vinden in Amsterdam-west. Maar even voor de duidelijkheid dit is allemaal "gezien" Dus niet zelf gedaan.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 23:41 schreef Yildiz het volgende:
De namen zijn gefingeerd, neem ik aan? (Als het echt was, de namen vervangen door andere namen..)

Ja zijn gewoon verzonnen namen.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 23:44 schreef Karammel het volgende:
Aardige stukjes hoor.

Ben wel benieuwd naar het waarheidsgehalte. Heb je dit allemaal uit je duim gezogen? Zijn het dingen die jij echt meegemaakt hebt? Is het een combinatie van dingen die jou vrienden/omgeving meegemaakt hebben?

Oh... en ik ben ook wel benieuwd waarom je dit op wilt schrijven .

Het is meer een combinatie van dingen die ik meegemaakt heb en gehoord heb. En waarom ik dit opgeschreven heb weet ik zelf ook nog niet echt.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 23:55 schreef mounirk het volgende:
Wauw, Yassine!!

Hee, maar dit staat ook op M.nl, toch?

Ja klopt is gewoon mijn account daar. Is je goed opgevallen.

quote:

Op maandag 7 juli 2008 23:57 schreef SHE het volgende:
Ik vind het mooi. Cultureel gezien.
Vooral de eerlijke passages over mama vind ik in het verhaal passen. Een filmpje is het waard.

Een filmpje is het zeker waard. Dit zal zo veel door jongeren herkend worden dat het gegarandeerd een succes kan worden. We wachten niet op een standaard cliché Marokkaanse film met uithuwelijken enzovoorts.

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 00:04 schreef mounirk het volgende:

[..]

Weet ik. Ik zeg ook niet dat het geknipt/geplakt is.
Alleen kom ik niet meer op die hatelijke site, dus wanneer gaan we hier verder?

Dit is het laatste deel wat ik al getypt heb. Morgen komen er wat meer stukjes bij.

quote:

Een belletje in de nacht.

Ik was al lekker gaan slapen, het was bijna ochtend. Totdat ik wahed gare beltoon hoor van Nokia en ik neem op en antwoord met hallo. ... ik hoor nog steeds niks en dan hoor ik iemand huilen. Het was mijn moeder en ze vroeg waar ik was. Ik wou me stoer houden en zei gaat je niks aan! Toen werd het even stil aan de andere kant van de lijn en toen zei mijn moeder:" Yassine wat ben je allemaal aan het doen! Wat doe jij !!!! Hij is doooooood!". Wie is doood ?, vroeg ik. Ik kreeg geen antwoord en ik er werd opgehangen. Op dat moment trok ik snel mijn broek en trui aan en ik rendde naar mijn huis. De deur stond open dat was al raar en ik liep naar binnen. Binnen kom ik de moeder van Jabir tegen, ze huilt ze is helemaal kpaot. Mijn moeder hield haar vast en vertelde haar dat alles weer goed komt. Ik vroeg wat er aan de hand was en ik kreeg geen antwoord. Totdat ik mijn vader hoor zeggen Jabir is dood Yassine, hij is neergestoken door een paar jongens tijdens een feest. Ik kreeg het benauwd en moest snel naar buiten om frisse lucht te happen. Ik ging op de stoep zitten en dacht na. Heb ik Jabir vermoord ? Waarom heb ik dacht gedaan waarom! vroeg ik mezelf af. Maar toen dacht ik... dat heb ik helemaal niet gedaan het was Khalid! Ik stond gelijk op en rendde weer terug naar Khalid. Khalid Khalid! schreeuwde ik hij lag daar in zijn bed en ik maakte hem wakker. Hij vroeg wat er was, en ik zei dat Jabir is neergestoken en hij is nu dood! Khalid keek me aan en reageerde heel kil en zei:' Ja en ? Dat wou je toch ?". Mijn wereld stortte in misschien is het dus wel mijn schuld.

Alles zo snel mogelijk vergeten.

Inmiddels is het al 3 weken geleden dat Jabir vermoord was. Wij hebben nog steeds niks gehoord van de politie en gelukkig maar. Afentoe had ik nog een nachtmerrie met Jabir bloedend op straat. Van onze groep zijn wij tot nu toe dus 2 vrienden verloren, njah eigenlijk 1 vriend en dat was Zaka, Jabir was geen vriend maar een vieze verader. Misschien dat het nu tijd is om de rest te gaan voorstellen. Wij vormen een groepje met de jongens: Khalid, Ali, Omar en Anass en ik dus. De hele buurt weet inmiddels al wie wij zijn en wij hebben diverse misdaden gepleegt denk aan inbraken en beroving en dat soort dingen. De ouders van Khalid wonen in Marokko en Khalid woont met zijn zus nu in zijn huis en dat is ons kantoor ook een beetje geworden. Het is echt een moeilijke leven hier in de straten van Amsterdam, we moeten echt overleven. We hebben vrienden verloren en van alles meegemaakt, op zo een jonge leeftijd ook nog. Elke dag met de gedachten om geld te verdienen en dat krijg je niet zomaar.

Een belletje dat alles weer veranderd

Nadat alles weer een beetje rustig was kreeg ik tot mijn schrik een telefoontje van Youssef. Youssef was bij die steekpartij van Jabir betrokken en ik had hem toen knockout geslagen. Hij vertelt mij dat hij geld nodig heeft, en niet zo een klein beetje ook. Hij heeft 50 duizend euro nodig. Ik begon hem gelijk uit te schelden en zei hem dat ie op moest rotten. Toen vertelde hij:" Vind je het niet gek dat de politie jullie nog niet opgepakt heeft ? Misschien omdat ze geen getuige hebben van die steekpartij ? Luister Yassine ik kan nu alles uit gaan leggen bij de politie en dan weet je zeker dat je een paar jaar moet zitten, dus beter ga jij mij dat geld geven." Ik schrok dat was waar ook Youssef was er natuurlijk bij. Tfoee hoe moet ik alles terug betalen. Ik ging snel de jongens bijelkaar halen en het probleem voorleggen. Dus iedereen gelijk reageren van we moeten hem afmaken! Maar dat leek mij geen goeie plan. Ik hoef geen dode meer te zien gek wat denk jij dat we altijd maar mensen kunnen killen op een dag gaan we gepakt worden! Ja roept Omar, maar als we hem niet betalen gaat hij zowiezo toch alles aan de politie vertellen en dan blijf je zeker een paar jaar zitten. Dus wat gaan we doen dan ? Ik zei we gaan het geld regelen.


Tijd voor cash money.

De echte shitan van de groep, Khalid komt met een idee om zo snel mogelijk geld te maken. Hij is echt gek in zijn hoofd en komt met een idee waar je nooit op zou komen. Hij zegt Yassine ik weet niet of je dit erg gaat vinden maar je vader heeft je verstoten en je weet dat hij veel geld in zijn kantoor heeft. Want hij is een belegger en handeld in aandelen. Hij heeft daar een kluis zitten met altijd cash geld. Ik wist niet wat ik bezielde misschien kwam het door de zjnoen die in mij zat, want ik vond het zelf ook een goed idee. Mijn vader die nooit voor me klaar stond als ik problemen had dus was maakt het uit. Ik moest wel eerst zelf op onderzoek gaan op te kijken hoeveel er nou in zit. Ik wist dat hij de kluiscode onder zijn bureau hield op een blauw briefje van de postbank. Anass, Ali en Omar gingen een inbraak plegen ergens en Khalid en ik hielden ons bezig met de kluis van mijn vader. Die zelfde dag ben ik in het kantoor van pa gaan snuffelen en ik zocht en zocht maar ik kon het briefje met de code niet vinden. Hele kantoor overhoopgehaald en troep achtergelaten. Op dat moment komt mijn vader binnen en hij was geschrokken en vroeg me wat ik hier deed. Ik zeg ik zocht mijn telefoon en was snel weer wegegaan. 1 week later hadden Omar, ali en Anass die inbraak gepleegd maar ze hadden maar 3 duizend euro buitgemaakt. Dat word dus niks ik ging voor de laatste keer naar me vader ze kantoor. En wat zie ik! gelijk op zijn bureau ligt een blauw briefje met een tekst en een code! Ik probeerde de kluis te openen en het lukte! Er zaten allemaal briefjes van 500 in Ik hoorde iemand de trap oplopen en deed alles snel dicht en nam het blaadje mee. Later die avond heb ik alles vertelt aan khalid. Nu moesten we een tijdstip en datum hebben wanneer we de klus gaan klaren. We moeten ons goed voorbereiden anders kan alles mis lopen.

De dag der oordeels.

We zaten rondom een tafel om alles te bespreken. We moesten alles goed plannen want dit is niet zomaar een roof het gaat hier om duizenden euro's . Khalid kwam alweer met het idee dat we wapens nodig hadden en geen kleine wapens maar grote geweren. Ik vroeg hem hoezo wil je grote wapens we gaan me vader niks aan doen hoor :wat: ? Nee maar voor het geval er iets gebeurt je moet altijd op het ergste voorbereid zijn zegt hij. Ik dacht weer aan niets anders en liet me meeslepen. We hadden gelukkig die 3 duizend euro nog als investering voor die wapens. Ali riep gelijk dat ie een gast kent die een dikke shotgun verkoopt, hij heette moessie. Ik zei tegen hem oke hier heb je het geld en haal jij die shotgun wij wachten hier. Na een paar uur alles besproken te hebben is het dan zover. Het is tijd om geld te maken zegt Khalid. Ik voelde me er nog steeds niet goed bij maar ging toch maar mee. Ik moest wel anders hoor ik er niet bij! Daar stonden we dan het regende hard, heel hard zelfs we waren helemaal kletsnat. We keken elkaar aan samen een bivakmuts op en de shotgun's in onze hand. Ik had nog een sleutel van huis dus dat was makkelijk om binnen te komen. Het was heel stil binnen en vochtig vooral. Ik zag dat er niet opgeruimt was en stiekem voelde ik me weer helemaal thuis. Ik zag de foto's van mij als kind op de muur hangen. Khalid fluisterde en vroeg waar die kantoortje was. Ik zei kom mee en we liepen naar boven, we moesten heel stil doen anders werd er iemand wakker. Eenmaal in kantoor aangekomen waren we bij de kluis gekomen. Khalid vroeg mij om de code en ik pakte het blaadje uit mijn zak. Maar wat bleek het blaadje was helemaal nat geworden door de regen. Nu moesten we alles bijna gokken en dat nam alleen maar meer tijd in beslag. We stonden daar zeker meer dan een uur lang. Uiteindelijk was het gelukt! Maar er viel iets uit de kluis een soort slot ofzo. En wij snel alles in de zakken gooien en maar hopen dat niemand het hoort. Toen we klaar waren hoorden we opeens een deur kraken en we zagen iemand bij de deur staan. Het was pikdonker we konden niet zien wie het was. Khalid wou weg rennen maar daar stond mijn vader hij had het licht aangedaan. En hij had een wapen in zijn hand! Hij kon ons niet herkennen en hij zei luister stelletje klootzakken hier met dat geld! Khalid schreeuwde en pakte zijn shotgun. Ik pakte mijne en nog voordat ik em op mijn vader gericht had schoot mijn vader mij in mijn been. Auww! dat deed echt verschrkkelijk pijn ik viel op de grond mijn been leek verlamd. Op dat moment zag ik dacht Khalid zijn shotgun op mijn vader richtte en hij laadde zijn pistool. Ik schreeuwde nog om het niet te doen, maar khalid schoot! Hij raakt hem vol in zijn hart ik zag de blik van mijn vader en hij viel langzaam op de grond. Het bloed spoort er letterlijk gewoon uit ik schreeuwde tegen Khalid wat doe je stomme kklijer ik kroop richting mijn vader. En ik zag dat hij nog ademde ik moest huolen en liet mijn tranen op hem vallen. Hij keek mij aan en blies zijn laatste ademn uit. Khalid pakte mij vast en zei dat we snel snel weg moesten! Hij tilde me op en we gingen snel het huis uit. We stapte in de auto en ik hij bracht ons naar zijn tante die verpleegster was. Daar werd ik aan mijn wond geholpen ze had een theedoek eromheen gewikkeld. De kogel is er gelukkig doorheen gegaan en moest het laten rusten. Mijn vader is dood dacht ik bijmezelf!

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 00:06 schreef mounirk het volgende:
Stuur eens een concept op naar een uitgeverij bij jou in de buurt.. Kijk wat ze ervan vinden!

Geloof mij.. Het boek wordt verkocht!!

Gewoon een boekenwinkel binnenstappen ?

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 00:17 schreef mounirk het volgende:
Misschien is het handig als je een paar woorden verwisseld, zoals zjnoen, wahed etc..

Voor de medefokkertjes

Oja, GE-WEL-DIG!! Morgen meer...

Zjoen betekend bezeten of geest en wahed ehmm gewoon " één "

Bedankt man ja morgen meer. Wel goed toch voor een eerste keer ?

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 00:17 schreef mounirk het volgende:

[..]

Nee, een uitgeverij.

Alles printen en laten zien ? Wat denk jij, gaan ze er iets mee doen ? Heb hier geen ervaring mee daarom

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 00:24 schreef mounirk het volgende:

[..]

Ja ik weet dat wel. Veel vrienden zijn Marokkaans, maar de gemiddelde fokker weet dat niet. Ik vind het qua verhaal perfect, Yassine. Alleen is het lastig lezen zonder leestekens.

In je toekomstige concept voor de uitgever moet dat wel. (Als je dat gaat doen, hè!!)


Kijk ook even op www.freemusketeers.nl (is nog gratis ook)

Ik denk dat nog wel een tijdje door ga typen en daarna alles probeer te verbeteren. Maar ik gebruik gewoon komma's en punten of mis ik iets ?

Hahaha ik snap het al!

Weltrusten!

Ja zeker jammer. Maarja was eerst niet echt van plan om er een soort van boekje van te maken. Maar het kan altijd nog verbeterd worden.

Opslag verliefd op haar jurk misschien

Haha wat een humor zo laat nog, hihi.

Heb trouwens alles in een word bestandje geplaatst en helemaal verbeterd.

Dan khalid. Vergeten erbij te zetten bedankt.

Volgens mij was het halfzus ja.

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 02:17 schreef Originele_Naam het volgende:
een te dunne verhaallijn dunkt mij voor een boek

Verhaal is nog maar net begonnen dit word een begin van een nieuwe carriere als grootste en gevaarlijkste jeugdbende van de straten van Amsterdam.

quote:

Totaal de weg kwijt.

Daar zat ik dan bebloed met het bloed van mijn vader. Een kogel in mijn been en mijn vader een kogel in zijn hart. Voor mijn moeder zal dit ook een kogel zijn maar dan een mentale kogel. Hoe gaat het eigenlijk met mijn moeder? ik wist dat ze al een tijdje ziek was, dat kwam voor een groot deel door mij. Ze was kapot dat ik er niet meer was. Waar ben ik toch mee bezig ? Ik, een jongetje dat altijd al over een voetbalcarrière gedroomd had, maakt nu allemaal moorden en onderwereld praktijken mee. Maar ik kon niet anders ik had geen keuze, niemand die er voor mij was. Er was wel iemand maar dat waren mijn vrienden, echte broeders zo keek ik tegen ze aan. Ik was aan het dagdromen en toen werd ik wakker door de binnenkomst van Khalid. Daar stond hij dan met die grote zwarte tas gevuld met duizenden euro's, en bebloed met het bloed van mijn vader. Ik kreeg braakneigingen maar ik slikte het weg. Hij vroeg me om mee te komen, we moesten zo snel mogelijk het geld geven aan Youssef en er dan vandoor gaan. Waar heen ? Vroeg ik. Hij zei we moeten een tijdje weg van hier want dit word ons teveel. Hij zei we geven Youssef 40 duizend en met die andere 10 duizend gaan wij naar marokko. We gaan met zen vijven lekker vakantie houden in Tetouan. Luister zei ik, ik ga dat geld echt niet aan die klootzak geven hij is de rede dat dit allemaal gebeurd. Hoe durft hij ons te gaan chanteren. Ik heb een plan. We gaan op vakantie en we vragen of Youssef mee gaat en als hij weigert dwingen we hem

quote:

Voorbereidingen voor Marokko!

Het regent alweer! Nederland is zo onvoorspelbaar het is al een paar dagen zomer, maar daar merk ik dus helemaal niks van. Het is een regenachtige woensdag en ik zie dat Ter-plaatse op tv kwam. Bij bijna elke misdaad zag ik wel een vriend of kennis, allemaal criminelen. Ik moest stiekem een beetje lachen totdat ik tot mijn schrik de zaak over de moord van mijn vader voorbij zie komen. Ze hadden een reconstructie gemaakt wat er verdacht veel op leek. En ze riepen getuigen op ook hadden ze een verband met de moord van Jabir gemaakt. Ze denken dat het dezelfde daders zijn, en dat hebben toch goed maar niemand die het weet. Ik deed maar gelijk weer de tv uit voordat ik een of andere woede-uitbarsting krijg. De jongens kwamen binnen ze waren kletsnat, ze hadden allemaal tassen bij zich, allemaal van Tip de bruin en Replay enz. Khalid met zijn zonnenbril en een grote glimlach. Hij zei dat ie een kadootje voor me had, en hij liet een vette t-shirt en kortebroek zien. Ik vond het een mooi setje en keek naar het prijskaartje en wat zag ik! 259,99 euro. Zo zo dure grap dacht ik bij mezelf, hoe kom je hieraan ? Vroeg ik. Gewoon man reageerde Khalid. Vroeg ik jou wat zei k toen, en toen moest iedereen lachen. We hadden echt zin in vakantie dit zou echt de beste zomer worden van mijn hele leven. Eindelijk met geld op zak en zonder gezeur om elke dag een paar euro te krijgen van mijn ouders. Kom we gaan vervoer regelen voor daar in Marokko zei ik. En Khalid liet mij een grote parkertrekker en betonschaar zien. We gaan richting Duitsland daar heb je heel veel motor runners die van 180cc. Iedereen regelt er een en we gooien alles in een busje en dan kunnen we lekker richting Marokko!

quote:

Eerst naar Duitsland.
Het is alweer een koude nacht rond 1 uur. Iedereen heeft zich verzameld bij het pleintje. Ik kwam er aan lopen en zag iedereen in het zwart gekleed met een rugtas. Alleen Anass kwam met een gifgroen petje. Waar ben jij mee bezig vroeg ik aan hem. Toen zei die ja me moeder had geen zin om te wassen dus heb alleen deze nog. Nog voordat we konden lachen zei Khalid dat het tijd was om te gaan. We stapten de auto in en we reden richting Duitsland. We kwamen aan bij de grens van NL en Duitsland we moesten nu gaan zoeken maar gelukkig wist Ali een dorpje met misschien wel een motorscooter. Na een paar minuten zoeken kwamen we op een vette zwarte Gilera Runner 180cc, en stond alleen maar op een stuurslot. Ik zei dat deze van mij werd en niemand ging erop in. Ik liep rustig naar die 180'er en ik zette me voet klem tegen de stuur. Ik zette al mijn kracht erop en bleef drukken totdat ik krak hoorde. Eindelijk is die stuurslot gebroken nu nog aan die kabels zitten en hij is klaar om meegenomen te worden. Ik zei tegen de jongens dat ze alvast naar de auto moesten gaan ik kwam er zo aan. Het lukte me maar niet om hem te starten en ik bleef kicken, kicken en kicken... eindelijk! Hij startte ik stapte er snel op en reed met een volle gang weg. We bleven dit doen tot laat in de nacht, afentoe had iemand ons gehoord maar we waren te snel om gepakt te worden. We hadden uiteindelijk 3 motoren gestolen, 2 runners en een skipper 125cc. Die gare skipper hebben we natuurlijk aan Ali gegeven Het werd alweer bijna licht en we gingen weer richting Amsterdam. Onderweg af en toe een politie auto gezien maar we werden niet tegengehouden. Nog ff tanken en wegrijden en dan lekker naar huis.

Op zoek naar een zomerliefde.
Alles hebben we nu wel, geld en vervoer is geen probleem. Alleen mis ik iets een zomer liefde ?
Want ik ben nu al een tijdje 17 jaar en heb nog steeds geen vriendin. Niemand die mij troost als ik ergens mee zit. Ik besloot om met een paar vrienden lekker door de stad te gaan touren, zonder Khalid want die moest naar een afspraak met de justitie. Volgens mij moest hij voorkomen. Ali:" Wij gaan vandaag echt een lekkerding voor je regelen let op mijn woorden!". Anass:" Gaaa a nerd wanneer heb jij voor het laatst een vriendin gehad man a lelijkerd ". Doe normaal zei ik met een glimlach, laat die jongen met rust. We hebben veel meisjes gezien, ik had veel oogcontact maar ik kon niet het juiste meisje vinden. Maar toen gebeurde het ik zag een groepje meisjes en 1 iemand viel me op van dat groepje. En dat was de zus van Khalid, Bouchra. Ik wou haar aanspreken maar ik twijfelde hoe gaat Khalid reageren, shit wat een dilemma ik wist niet wat me bezielde maar ik zei tegen de jongens dat ik ff naar een winkel ging iets ophalen zogenaamd. Ik liep achter ze aan en wachtte het juiste moment af. Oh wat is ze toch mooi ze is een halfbloedje en heeft prachtige ogen. Haar glimlach tovert mij al in een paradijs, ik stapte op haar af. Ik zag in haar blik dat ze verlegen was, volgens mij heeft ze ook een oogje op mij. Ik vroeg haar waar ze heen ging en hoe met haar ging, het gesprek liep lekker en ze had duidelijk interesse. Ik vroeg haar nummer zodat we wat kunnen drinken waar niemand bij is. Want haar vriendinnen keken me allemaal aan en dat zijn te veel ogen. Ze wist haar nummer niet zei ze en ik gaf haar mijn nummer, en ik vroeg nog of ze iets wou eten of, of ze geld nodig had. Ze zei nee en is duidelijk geen type die alleen maar om het geld gaat. Ik ging snel weer naar de auto en zag de jongens keihard muziek en petje achterstevoren en schreeuwen elke meisje op straat. " Doe normaaaal a gekke schaam je man, kom we gaan weg hier." zei ik. Bouchra was de hele tijd in mijn gedachten en ik kon natuurlijk niet bellen en ik moest geduldig afwachten totdat zei me een belletje gaf. Op dat moment werd ik gebelt door Khalid, we moesten hem ff ophalen en daarna wilden we uit gaan in Rotterdam. Lekker space en los gaan vanavond jointjes zijn al gedraaid en mijn nacht kan niet meer stuk...

[ Bericht 1% gewijzigd door Yea op 09-07-2008 12:21:22 ]

quote:

Op dinsdag 8 juli 2008 23:34 schreef mounirk het volgende:
Ik zit al een poosje te wachten.. Nog geen Yassine...

Ik werk als bakker dus moet vroeg opstaan, dan is vroeg slapen wel makkelijk Ik ga nu even naar mijn moeder en dan kom ik later in de middag nog een vervolg typen.

quote:

Op woensdag 9 juli 2008 10:05 schreef NED het volgende:

[..]

Hahaha, net je vader neegeschoten en meteen volgt de beste zomer van je leven
Het moet dat haast wel een ontiegelijke klootzak geweest zijn (die overigens wél gewoon eerlijk en hard werkte voor zn centen )

Het is een juiste oplossing om alle ellende te vergeten toch ?

Shit! Ik werd wakker met een kater, maar ik had volgens mij niet eens gedronken. Een zonnenstraal komt mijn kamer binnen en schijnt op mijn gezicht. Eindelijk is het warm, dit noem ik pas zomer. Maar het werd verpest door de leegte in mijn buik, ik voelde het in elkaar krimpen en ik moest snel wat eten. Ik stond op en kon amper lopen, leunend aan de muur liep ik naar de keuken. Er was helemaal niks te eten, niet eens een stukje brood of een eitje. Ik zou naar de supermarkt gaan en daar een kaasbroodje kopen, eerst ff douchen. In de kamer van Khalid zie een meisje liggen, ze lag er naakt bij, pff wat een hitte die zon maakt me gek. Khalid zat in de douch en ik riep hem om snel te doen ik had honger! "Rustig, rustig ik kom er aan!" riep Khalid. Wat ga je vandaag doen, vroeg hij. Ik ga nu eten en daarna kleding kopen. Wanneer gaan we naar Marokko dan ? Over 1 week antwoordde hij. Ik vond het goed, en stapte de douche in. Wat een vieze douch, we moeten echt iemand laten komen om het hier schoon te maken man, schreeuwde ik. Maar ik kreeg geen antwoord. Ik keek in de spiegel, mijn ogen waren dik en rood. Ik kon ze amper open houden maar dat kwam door de zon. Ik bekeek mezelf en zag dat ik aangekomen was, ik had zelfs een buikje gekregen. Ik moet sporten dacht ik. " Khalid! ik ga voetballen man straks, ga je ook komen!!?!" Ik hoorde Khalid schreeuwen en hij zei dat hij het wel een goed idee vond en hij zou de jongens bellen. Ik had er zin in misschien werd het weer net als vroeger, lekker voetballen op pleintje panna's uitdelen en mooie één tweetjes maken. Intussen ben ik al richting de supermarkt gegaan heb wat brood en drinken gekocht. Lekker mijn buikje gevuld en ik ging weer naar huis. Deed de deur open en zag Bouchra in de deuropening staan, ze begon te schreeuwen en zei:" Wat voor rommel hebben jullie gemaakt! Ben ik een keer in me eigen huis en dan maken jullie zo een rommel!". Ik kon er niet meer tegen wat een gejank ik zei dat ze dat maar met Khalid moest regelen. Ik pakte mijn voetbalschoenen en liep richting pleintje. Het was een drukke zaterdag en dat was te zien ook. Allemaal jongetjes zoals die tijden van vroeger allemaal 11 a 12 jaar. Van rechts kwam er een auto aan geracet, het was Khalid en een volle achterbak met zogenaamde voetballertjes . Ali springt half auto uit en rent richting die kleine koters. "Opdonderen van hier! wij gaan voetballen", schreeuwde hij. Maar die kleintjes laten zich niet zomaar wegsturen, en ze wilde ons uitdagen voor een potje. Toen kwam er een jongen aanlopen met een petje op, je zag duidelijk dat hij de leider van het groepje was. Een soort Khalid dacht ik bijmezelf. Hij was net 11 jaar en hij zei:" Als wij winnen donderen jullie op en als wij verliezen dan pas gaan we weg!". We moesten allemaal lachen en besloten om het duel aan te gaan. Ik zag tijdens het voetballen allemaal ouders met hun kinderen. En jongeren op een bankje aan het hangen en praten over van alles en nog wat. Ik kreeg een raar gevoel van binnen, ik voelde me weer thuis.

quote:

Op woensdag 9 juli 2008 14:09 schreef the_RAVEN het volgende:
Zijn het allemaal geboren dieven ofzo? Die automatisch doorhebben hoe je een scooter jat, waar en hoe je inbreekt zonder gepakt te worden. Je verhaal springt af en toe nogal hak op de tak. Er moet veel meer karakter ontwikkeling in. Toch ben ik benieuwd hoe realistisch dit verhaal gaat worden.

Daar heb je misschien wel een punt in. Toch vraag ik me af, loop een keer op straat in Amsterdam en vraag een jongere of hij weet hoe je een scooter steelt. Ben benieuwd naar zijn antwoord.

Nee, gewoon een schoonmaakster haha.

Ik moest helaas werken de hele dag en daarna neem ik rust. Ik ga vanaf zondag een groot vervolg typen. Sorry voor het laat reageren!

Laat mij de teksten typen en jij verkoopt. big-business haha.

Ik ga nu een groot vervolg proberen te typen tot over een half uur ?

quote:

We waren klaar met voetballen iedereen helemaal kapot, maar toch voelde we ons goed, ook al hadden we verloren van die kleine koters. Het leek wel alsof we al onze woede eruit hadden gevoetbald. Onderweg naar huis hadden we besloten om vanavond gewoon lekker uit te gaan, maar Khalid vond het geen goed idee. We kunnen beter geld verdienen zei hij. Eigenlijk had hij wel gelijk hoe meer geld je hebt hoe beter de vakantie word. Sowieso als je richting Marokko gaat komt er een 0 achter een geld bedrag, wissel je dus 10.000 euro krijg je 100.000 DH en dat is zeker veel voor 2 weken vakantie. Maar ja ik vond dat we wel wat ontspanning nodig hadden na de hele dag voetballen. Iedereen stond achter mijn woord en daarom besloten we toch maar uit te gaan. We zouden naar Rotterdam gaan, Hollywood heette het volgens mij. We zijn er met de motoren naar toe gegaan omdat Khalid zijn auto stuk was gegaan, en die zat in de garage. Rond 00:00 kwamen Ali en Anass aan de deur. Ik deed open en moest gelijk lachen om Ali, hij had een roze linnen broek met daarboven een geruite bloes. Het zou misschien wel kunnen maar het past dus totaal niet bij Ali. Anass kwam ook als één mafia, maar dan zo een Turkse mafia. Maar goed we gingen dus met 2 motoren. Ik reed samen met Khalid en Anass en Ali acherop. We pakten de snelweg en dat zonder kentekens en gestolen motorscooters. Op de heenweg zijn we geen politie tegengekomen en we kwamen bij de deur van Hollywood. We stonden in de rij en we zagen genoeg mooie dames, ze waren kapot lekker riep Ali de hele tijd. Maar hij was een mietje hij durfde nooit op een meisje af te stappen. We moesten voor dit feest 18 jaar of ouder zijn, en Anass en ik waren nog geen 18. Eenmaal bij de deur aangekomen moesten we dus ID laten zien. Khalid en Ali gingen voor ons en zij kwamen binnen. Toen waren wij aan de beurt. Anass zei dat hij geen ID had en moest dus uit de rij stappen, en ik pakte toen een briefje van 100 en gaf het aan die uitsmijter. Hij liet ons toen binnen en we mochten zelfs via VIP ingang. Maar ondertussen hoorde we geschreeuw en gescheld. We hoorde gelijk dat het Khalid en Ali waren, shit! Ze werden gefouilleerd, en bij Khalid hebben ze een wapen gevonden hij werd in een houdgreep gehouden en ik zag Ali een mes trekken en die gast bedreigen. Laat hem los! schreeuwde Ali. Ik ging er snel naar toe, maar zag dat Anass mij inhaalde en hij gaf een trap in de rug van zo een uitsmijter, hij viel op de grond en bleef ook liggen. Khalid was los en moesten er snel vandoor. Shit dacht ik, 100 euro weg. Ik schreeuwde tegen Khalid en vroeg hem waarom hij een wapen meeneemt als hij uitgaat. Je weet toch dat ze controleren ?!? vroeg ik aan Khalid. Khalid:"Ik kwam niet om te feesten, maar ik moest wat afhandelen met zo een nigger die mij bedrogen heeft". Ik:" Luister als je volgende keer wat gaat doen, meld het sukkel voor dat je het weet gebeurd er iets en wij weten nergens van?". En ik zag Ali en Anass mee knikken. Ali:" Wat gaan we nu doen dan? Helemaal voor niks naar Rotterdam wella ?". Nee, riep ik we gaan even naar een meisje ze woont hier in de buurt, en ze doet alles wat je wilt. Kijk nu praten we riep Ali. Iedereen begon te lachen, wat ga jij doen haha, riep Anass. Nadat we klaar waren met het alweer uitlachen van Ali gingen we snel naar haar huis toe. Ik belde haar eerst even en ze zei dat er toevallig een feestje bij haar thuis was, want ze was jarig. We hadden er zin in en reden er snel naar toe. Eenmaal bij de deur aangekomen konden we binnenkomen, we zagen een oudere vrouw bij de deur staan het bleek haar moeder te zijn. Ze was een soort uitsmijter om het zo maar te zeggen. Echte Hollanders dacht ik toen, je doet van alles tijdens een feest en dan is je moeder er bij vroeg ik mezelf af. Binnen was het klein en het was behoorlijk krap door de jongen en meisjes die binnen waren. Er waren veel Marokkanen en bijna allemaal aan de drank, harde muziek op de achtergrond en een lekkere snack erbij. Daar was de jarige jop, ze heette Marlies, Marlies was een meisje van 19 jaar en ze zag er best wel goed uit. Ik stelde haar voor aan iedereen en vooral Ali was blij haar te zien. Ali stootte me aan en zei:" Deze wordt van mij gek!". Ik wist dat ze een moeilijk meisje was en dat mij eens ze best moest doen. Na een uur of 2 binnen gezeten te hebben en de hele tijd aan moeten zien hoe Ali al zijn versiertruucs in strijd bracht besloot ik om naar buiten te gaan. Buiten zag ik Anass met een mooie volgens mij Marokkaans meisje. Ik zocht Khalid maar hij was er niet. Ik belde hem en vroeg hem waar hij was. Hij zei kom naar die grote brug en neem niemand mee. Ik vond het vreemd, Khalid deed de hele dag al raar. Zogezegd zo gedaan ik reed er snel naar toe en daar zag ik hem dan staan. Rijd achter me aan zei die, ik had geen zin om allemaal dingen te vragen en volgde hem. Na 10 minuten rijden toeterde ik en hij schreeuwde we zijn er bijna! We kwamen aan bij een discotheek, volgens mij was het die ene waar we in het begin al eens waren. Er stond er groep negers buiten en ik wist gelijk hoelaat het was. Ze zagen ons aankomen en rende opeens achter ons aan. Ik zag Khalid er met volle snelheid naar toe rijden en hij pakte zijn wapen. Hij richtte op een grote en dikke neger met een rode bandana op zijn hoofd. Hij schoot wel 13 keer en hij raakte hem. Terwijl hij schoot zat ik iedereen bijna wegrennen, maar er bleef er maar 1 liggen en dat was die gast. Khalid reed snel weg en ik volgde hem na een uurtje gereden te hebben op volle snelheid stopte hij. Hij trilde en begon te lachen hij voelde zich goed zei die. Waar was je mee bezig vroeg ik. Die neger heeft mij bedrogen en nu weet hij wie hij voor zich heeft zei Khalid. Met wat dan vroeg ik. Khalid:" Nou kijk, je weet toch die nacht met je vader ? We hadden toen die shotgun maar ik had die verkocht aan die neger. Nu heeft die neger een overval ermee gezet en zijn die wapens gevonden door de politie. Nu hebben ze er een onderzoek aan vastgebonden en als het ons niet mee zit dan kunnen ze erachter komen of die wapens ook betrokken waren bij die ding van je vader". Ik schrok en dacht gelijk weer aan me vader. Ik zei:" Hoe kan je zo dom zijn! En als ze onze vingerafdrukken vinden zijn we de lul ? Wollah als wij gepakt worden maak ik je af mongool." Khalid:" Maak je niet druk nu die neger koudgemaakt is kan hij ook geen namen noemen en ze vinden toch geen vingerafdrukken, geloof me.". Fuck you riep ik en ik zei hem mee te komen naar Ali en Anass. Het was alweer 7 uur in de ochtend en we haaldde Ali en Anass op. We reden snel weer naar huis Ali was boos hij wou blijven want hij had die Marlies geregeld. Onderweg hoorde we veel politie sirenes, het heeft zeker te maken met die schietpartij dacht ik bij mezelf. Na een tijd te rijden zagen we dan eindelijk een bordje met de afslag Bos en lommer. We reden richting Slotervaart en zagen veel dronken gasten buiten hangen. Ook zagen we overal allemaal gezinnen die zich klaar maakte voor de vertrek richting Marokko. Transporters helemaal vol met kleding en meubels en zo. Dat deden wij vroeger ook dacht ik. We hadden toen een mercedes vito en gingen daarmee naar Marokko, busje was altijd helemaal volgepropt. 3 dagen zaten we erin, zonder airco en met geruzie. Ik ging snel naar binnen voordat ik te veel aan Marokko dacht. Gelukkig is het nog 1 week voordat wij zelf gaan en ik kan dus echt niet meer wachten!

Klein vervolg, sorry voor het lang moeten wachten! Hoop dat het wat is.

Mijn verhaal staat daar ook op.

Ze lopen beide gewoon gelijk haha

Ik ga zo weer verder met een vervolg en daarna film kijken en dan weer vervolg!

quote:

Auto regelen, anders geen Marokko!

We werden wakker gemaakt met harde geklop aan de deur, ik kon moeilijk opstaan en deed dat dan ook niet. Shit wat was het warm ik kon amper ademhalen. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het al 17:00 was. Iedereen bleek al wakker te zijn. Doe die deur open! schreeuwde ik naar beneden. Eindelijk deed er iemand open, ik werd geroepen door Ali. Ik was chagrijnig en schreeuwde waarom ik moest komen. Hij zei pizza is klaar a sahbi. Wow nu al pizza oh ja het is natuurlijk al 5 uur. Ik ging eerst ff snel douchen en zag dat de douche helemaal schoongemaakt was. Ook was de gang en alles schoon. Wie heeft er schoongemaakt vroeg ik terwijl ik de trap af liep. Ik kwam de woonkamer binnen en zag iedereen aan de pizza. In de keuken stond Bouchra en ze antwoord met:" Ik heb schoongemaakt ja, denk niet dat jullie dat doen stelletje zwervers". Ik moest lachen en zag dat iedereen wel een beetje stuk ging. Ik liep richting de keuken en vroeg haar fluisterend, waarom ze me nog niet had gebeld. Ze zei dat ze dat wel had gedaan maar ze kreeg voicemail. Het maakt niet uit zei ik wanneer gaan we iets doen dan ? Kan je vanavond vroeg ze. Ik antwoordde met ja ik moet ff kijken ik bel je wel geef je nummer is ? Ze gaf me haar nummer en zei pas wel op met nummer opslaan en zo als Khalid erachter komt dan maakt hij me af! Komt wel goed zei ik en ik ging snel pizza eten voor dat die beesten in de woonkamer alles opeten. Ik keek naar buiten en het was echt alleen maar vol met gezinnen die zich voorbereiden voor de reis naar Marokko. Owja hebben we al een auto geregeld vroeg ik ? Nee zeiden ze. Ewa gaan we regelen of niet ? Bouchra kwam binnen en zei:" Mijn baas verkoopt zijn auto een Golf 5 maar dan die snelle uitvoering". Welke dan vroeg Khalid? Die ehm R nog wat. Ali sprak gelijk en zei R32 ? Ja knikte ze. Voor hoeveel vroeg ik ? Volgens mij 28.500 euro, hij is nog nieuw bijna alleen maar naar zijn werk mee gereden. Dure grap vond ik maar een R32 en echt een topauto een monster bijna. We kunnen het halen maar is wel duur man. Wat vind jij Khalid ? Hij zei dat ie het niet wist we hebben genoeg geld man we kunnen het wel kopen. Misschien maken we er nog 27.500 van of zo. Bouchra! riep ik. Welke kleur ? Bouchra:" Pikzwart en die velgen ook helemaal zwart ook de ramen zijn geblindeerd in de nacht zie je hem amper rijden!". Klaar ik was verkocht een perfecte auto! Khalid vroeg aan Bouchra zijn nummer zodat we zo snel mogelijk afspraak konden maken. Op dat moment hoor ik Ali hoestte en schreeuwen. Tfoeee hij heeft zijn halve pizza bijna op de grond gekotst, hij had zich verslikt in een stukje pizza. Tfoee beest riep Anass. Die Ali liet ons alleen maar lachen haha. Khalid kwam terug van het bellen en zei we moeten nu gaan want hij heeft anders geen tijd meer. Gelukkig woont hij in Amsterdam-noord zeker zo een rijke gast. Eenmaal in de auto van Khalid, reden we richting die baas van Bouchra. We kwam aan in Tuindorp oostzaan. We zagen allemaal grote huizen het waren bijna villa's. Dit hadden we niet gewend in Amsterdam-west. Grappig dat je binnen 10 minuten helemaal ergens anders bent en toch nog in Amsterdam. Maar ja we kwamen dus een brede straat binnen en zagen die golf al staan. Wow hij was echt prachtig en een verse auto. Dikke velgen eronder en ga zo maar door. We belde aan en hij deed open, een dikke gozer met een sigaar in zijn mond deed open. Kom binnen riep hij in zijn badjas. Binnen zagen we bijna alleen maar goud en dat overdrijf ik niet. Wat een rijke stinkerd, zwembad in zijn achtertuin plus 2 vespa's. Zijn vrouw stond in de keuken ze was lang en tenger, met gouden en blonde krullen. Hij vroeg of we een wijntje wilde of een biertje. Ali riep gelijk doe maar iets duurs. Die gast begon te lachen, owja aangenaam ik heet Boudewijn. Opeens zie ik Anass opstaan en hij gaf hem een hand. Anass:" Aangenaam Boudwijn, Ik ben De vries, zeg maar Jan.". Ga zitten grappenmaker riep Khalid. Back to business want we hebben geen tijd riep ik, ik moest natuurlijk naar Bouchra toe. Kom we bekijken de auto riep Boudewijn. We liepen naar buiten en hij liet ons alles zien. We waren tevreden en maakte een testrondje. Hij stond nog niet in de sportstand en toen klikte hij op dat knopje. Sportstand lichtje brandde en hij trok in ene veel sneller op we reden met volle snelheid door de buurt. Toen we weer terug waren riepen we bijna tegelijk we nemen hem! We liepen naar binnen en ik pakte het geld en zette het op tafel. Ik legde 27.500 neer en hij begon te tellen. Ik mis 1000 zei die. Die kun je ons wel matsen toch zei Anass. Oké omdat jij Jan de Vries heet zei die. Iedereen lachen en we waren tevreden. Morgen even overschrijven en we kunnen naar Marokko. Bedankt voor de wijntje riep Ali hij een hele fles in zijn hand en we liepen de deur uit. Ik rij hem naar huis zei ik, ik kan de sleutels en we reden weg. Wat een top auto ik ben er echt helemaal gek op zei ik tegen Ali. We kwamen aan in west iedereen keek mij aan. Snel naar huis gereden af en toe wedstrijdje gedaan met Khalid met ze golf 4 fourmotion hij kwam niet eens in de buurt. Snel richting Khalid ze huis, wat eigenlijk onze huis ook is geworden. Ik stapte uit en op dat moment kreeg ik sms’je van Bouchra, ze zei dat ze op me wacht bij een restaurant en zei tegen Khalid, ik neem de auto mee ik moet ff naar een meisje heb afspraak man. Hij zei oké maar doe er wel rustig mee! Ik reed snel naar Bouchra toe en haalde haar op voor de deur van de restaurant.


Date met Bouchra...

..

[ Bericht 0% gewijzigd door Yea op 13-07-2008 22:59:08 ]

quote:

Op zondag 13 juli 2008 21:52 schreef TerroRobbie het volgende:

[..]

Vast

En khalid slaat Jabir met 1 klap knock out terwijl Jabir een helm op heeft. Dat is ook niet echt geloofwaardig.

Stel je voor, jij die een Harry Potter boek leest. Dat wordt een hele klachtenbrief met dingen die niet kloppen ?

quote:

Op zondag 13 juli 2008 22:20 schreef TerroRobbie het volgende:
En jabir gaat met 1 messteek in zn been dood en "jij" blijft leven na een schot in je been. Ook bijzonder.

Hij werd gestoken in zijn been en we lieten hem zo achter. Een dag later kreeg ik te horen dat ze hem gevonden hadden. Hij is volgens mij doodgebloed ? Het zou natuurlijk kunnen dat hij doodgebloed is ?

quote:

Op zondag 13 juli 2008 22:27 schreef Loofus het volgende:
Het getuigt van iets meer respect naar je lezers, die ,in ieder geval in mijn geval, echt alleen opbouwende kritiek proberen te geven, als je je eigen stukje tekst even over leest en zodoende de meest in het oog springende typ fouten even corrigeert. Je kan het zelfs even door de spellingscontrole halen.

Ik zal het even door de spellingscontrole heen halen. Je hebt gelijk!

quote:

Op zondag 13 juli 2008 22:33 schreef Loofus het volgende:

[..]

Je wilt een verhaal schrijven over de ervaringen van je verleden binnen een jeugdbende, met leden van Marrokaanse afkomst, welke opereert vanuit Amsterdam-West. Je zegt ook dat je in details wilt treden, tenminste, getuige je OP. Dan moet je toch met een waarheidsgetrouw verhaal komen aangezien je met dit stuk tekst niet in hetzelfde genre valt als 'Harry Potter'.

Ik ben ook maar een beginner. En dat over die koevoet van 2 meter is maar bij wijze van spreken, wist niet dat iemand er zo mee zou kunnen zitten. Maar aan de andere kant heb je natuurlijk gelijk en ik zal er in de toekomst beter op letten.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 22:41 schreef NED het volgende:

[..]

Ik kan me heel erg vergissen, maar volgens mij heeft een R32 geen aparte sportstand of knopje waardoor hij ineens veel sneller is?

Volgens mij is er wel zo een stand. Want meestal als ik een Golf R32 zie met bijvoorbeeld een persoon die niet echt hard rijd, dan hoor ik die auto amper optrekken. En ik was laatst in een R32 en toen reed die gast echt anders en het klonk totaal anders. Misschien heb je gelijk ik weet het ook niet zeker.

Haha, daar zeg je me wat. Ik heb echt geen idee. Misschien dat het handig is om de begin stukjes weg te halen ?

Wat zou ik hem moeten vragen dan ?

Gelukkig maar, maar waar ging dat ene rel over dan waar veldmuis het over had ?

quote:

Op zondag 13 juli 2008 23:23 schreef Apropos het volgende:
Jij moet Celine lezen. Niet Bukowski, Celine.

Wat bedoel je hiermee ?

Alsof mijn hele tekst vol zit met spelfouten. Overdrijven is ook een vak.

quote:

Op maandag 14 juli 2008 13:47 schreef Loofus het volgende:

[..]

Yea plaats je nog een nieuw stuk ?

Misschien straks of anders vanavond sorry

Morgen komt er weer een groot vervolg en @ D1 bedankt met dit soort reacties kan ik tenminste wat.

quote:

Date met Bouchra...

[FONT="Tahoma"][SIZE="3"]
Bouchra

Ik kwam daar aanrijden en zag haar voor de deur van het restaurant staan. Ze stond daar en ze leek wel een engel, ik kreeg het spontaan heel erg warm van binnen. Ik keek haar aan en dacht aan een toekomst met haar. Ik vroeg haar om in te stappen. Ze stapte in en ze groette me met een kusje op mijn wang. Waar gaan we heen vroeg ik en ze wilde wel richting een bios gaan. Ik vond het goed, maar eigenlijk ook wel jammer. In de bios heb je niet echt de tijd om te praten over dingen, maar ja dat kunnen we ook erna doen dacht ik. Bouchra was een meisje die zich vooral bezig hield met haar school en toekomst en ook aan de islam. Dagelijks 5 keer bidden. Ze droeg een hijab die haar prachtig stond, en ze straalde zelfvertrouwen uit. Ik zag het al voor me, een kind en een vrouw geen gezeur en ga zo maar door. Maar het geld hield mij tegen, de slechte gedachten hebben mij in mijn grip. Ik heb een soort van een muur voor me waar ik niet over heen kan kijken, maar als ik met Bouchra ben lijkt het alsof de muur afbrokkelt en dat deed mij goed. We waren dus naar de film gegaan en toen richting een restaurant. Ze bestelde en dronk water. Ik vroeg haar waarom ze niks at. Ik kreeg als antwoord dat ze niet graag eet van haram geld. Op dat moment stond mijn leven even stil ze heeft gelijk dacht ik bij mezelf. Ik wist niet wat ik moest zeggen en ik loog ik zei haar dat ik er voor gewerkt heb en dat alles 100 procent halal is. Bouchra werd stil en ze liep weg, ik liep snel achter haar aan en pakte haar vast bij haar hand. Waarom ga je weg ? vroeg ik. Ze keek me aan met haar mooie glanzende ogen en ik zag dat ze begon te huilen. Ze zei dat ze niks met me wil beginnen als ik me nog bezig houd met al het slechte. Ik wist waar ze het over had maar vroeg haar toch wat ze bedoelde. Je weet het donders goed kreeg ik al antwoord en ze liep weg. Ik liet haar gaan, ze heeft gelijk ik heb de waarheid keihard in mijn gezicht gekregen. Ik betaalde snel de rekening en liep naar de auto. Ik voelde me niet goed, ik voelde me misselijk. Bouchra die deze wijze woorden tegen mij vertelde kwamen ook altijd van mijn moeder. Dit maakte de afstand tussen mij en me moeder veel verder. Toen ik thuis kwam zag ik de jongens binnen ze waren aan het pokeren met geld, drugs en drank. Ik zei niets en liep snel naar mijn bed, en daar viel ik in slaap. Ik droomde over mijn jeugd, mijn jeugd zonder zorgen of tegenslagen. Ik zie mezelf zitten tussen een vertrouwelijke kring een kring gevormd door mijn moeder en vader. [/SIZE][/FONT]

quote:

Toen ik in slaap was gevallen was het rond 10 uur. Ik werd wakker gemaakt met alweer gebonk op de deur, het was Khalid. Ik schrok en dacht dat hij over mij en bouchra iets wist, maar dat was het niet geval. Hij wou op pad gaan vannacht. Ik keek hem aan en toen naar mijn horloge, het was al 5 uur het word zo licht antwoordde ik. Khalid knikte en keek me lang aan. Wat moet je vroeg ik, ik wil pitten gek. Hij zei alles is weg! alles! Waar heb je het over vroeg ik ? Ik heb al mijn geld vergokt, die stomme polen zijn oplichters met fucking poker. Heb je alles vergokt met poker vroeg ik. Hij antwoordde met ja. Ik vroeg hem hoeveel maar hij antwoordde niet, totdat hij zei dat het alleen zijn geld was. Ik was opgelucht en kon gelukkig weer adem halen, ik dacht en rekende alles na en zei hem:" Heb je 20.000 euro opgemaakt aan poker?". Ja knikte hij. Ik schold hem uit voor sukkel, dombo en ga zo maar door. Hij werd boos hij liep weg sloeg eerst nog een gat in de deur en liet spetters bloed achter. Ik dacht bijmezelf gelukkig heb ik mijn geld nog, op dat moment besefte ik dat alles in één keer weg kan zijn en dan ben ik weer niks. Ik moet en zal naar Marokko gaan als het moet, zonder Khalid. Ik stond snel op en liep achter hem aan maar hij was de deur al uit. Ik maakte Ali en Anass wakker, ze lagen allebei als een varken in hun bed. Ik vroeg ze of ze ook geld kwijtwaren, nee antwoordde ze. Ik:"Hoe is hij alles kwijtgeraakt zo snel, waarom is hij niet gestopt wanneer hij moest stoppen ? Zo dom is hij toch niet kom op man hebben jullie niet gezegt dat hij moet stoppen ?". Voordat ik nog verder kon gaan met vragen stellen werd ik onderbroken door een belletje. Het was Khalid:" Ik sta nu voor die deur van die Polen en ik heb schijt aan alles en iedereen. Zometeen stap ik binnen en schiet ik ze allemaal overhoop ik wil mijn geld terug van die stelletje oplichters". Ik:" Doe het niet, je hebt het verloren door je eigen domme schuld. Neem geen risico's, wil je dood ofzo?". Khalid:"Wat heb ik te verliezen". En toen hing hij op. Ik werd gek en moest hem snel gaan tegenhouden en vroeg aan Ali en Anass waar die Polen zich bevonden. Ze wisten het niet en ik nam ze snel mee, we stapte de auto in en bleven uren rondrijden en bellen. Maar geen Khalid, hij was nergens te bekennen. We waren helemaal kapot en we hadden geen tank meer. We zijn toen maar naar huis gegaan en hebben daar de hele dag af zitten wachten.

quote:

Daar zaten we dan, altijd denkend dat niemand ons wat kan maken. Denkend dat we onafscheidelijk zijn, dat niemand ons wat kan maken en dat we altijd veilig zijn. Dat is dus niet het geval, het maakt je hopeloos om niet te weten waar jouw vriend is. Een vriend waarvan je dacht hem altijd in de gaten te kunnen houden. Ik bleef maar praten in mijn gedachten en vroeg me van alles af. Ik werd onderbroken en ik hoorde de bel van de deur gaan. We dachten dat het Khalid was en omdat we aan niets anders dachten, deden we de deur open, terwijl we normaal nooit de deur open toen totdat we zeker weten wie er voor de deur staan. Er stonden 2 agenten en we schrokken ik wou de deur snel dichtgooien en vluchten. Maar dat is niet slim en ik vroeg ze wat ze hier te zoeken hadden. 1 agent stapte naar voren en gaf mij de ID van Khalid. Nog voordat ik wat kon zeggen of denken vroeg die agent of Khalid hier woonde. Ja zei ik. Agent:" Helaas moeten we u mededelen dat Khalid betrokken is geraakt bij een dodelijk schietpartij. Er is in een woning een liquidatie gebeurt, waarbij Khalid ook een slachtoffer was. Er zijn tenminste 2 doden gevallen, waaronder Khalid. 1 slachtoffer ligt nog bij de intensive care". Ik wist niet wat ik moest doen, het leek wel een stoot in mijn gezicht. Ik begon te trillen en in 1 flits zag ik alles voorbij komen. Is khalid dood vroeg ik mezelf af. Even kwam ik niet uit mijn woorden, totdat ik Ali een agent zag aanvallen. Hij hield hem vast en vroeg hem schreeuwend of het waar was. Ik kon het zelf ook niet geloven, mijn broeder is dood ? Het werd mij te veel, ik begon te zweten en kreeg het warm, op dat moment raakte ik het bewustzijn kwijt.

quote:

Ik werd wakker in een omgeving met heel veel licht. Ik kreeg mijn ogen amper open en ik voelde me slap. Op de achtergrond hoorde ik een gepiep dat een ritme maakte. Het was mijn hartslag, die gemeten werd op een apparaat. Het was koud en stil. Na een paar minuten begon ik er achter komen dat ik in een ziekenhuis was. Ik kon eindelijk redelijk rondkijken en aan mijn rechterkant zag ik Bouchra. Ze huilde en hield mijn bed vast. Haal hele gezicht was bleek, en ik kon haar niet vast pakken want ik was nog slap wat volgens mij door het infuus kwam. Bouchra riep ik diep van binnen maar het kwam er maar niet uit, maar het leek alsof ze het hoorde ze stond op en kwam naar me toe. Ze fluisterde mijn naam en keek me aan terwijl haar hand op mijn hand aan het wrijven was. Ik kreeg kippenvel, enige die aan mijn bed stond was Bouchra waar waren Ali en Anass vroeg ik me af. Er kwam een doktor aan en hij checkte mijn pols en keek me aan. Doktor:" Hallo Yassine, je bent nu in het ziekenhuis omdat je na een vervelend nieuwsbericht flauw was gevallen, en daardoor kreeg je een wond bij je hoofd. Je was toen buiten bewustzijn geraakt. Gelukkig heb je haast niks aan je hoofd en we hebben het weer "vastgeplakt". Ik haal je nu wel van de narcose af zodat je weer normaal kunt bewegen en bijsterken, dat lukt je wel met deze geweldige vrouw 'hij keek Bouchra aan' ze was gelijk naar jou toe gekomen toen ze het hoorde." Hij haalde een slangetje uit mijn pols en liep toen weg. Na een paar minuten voelde ik me weer beter en ik kon een beetje bewegen. Ik bleef maar proberen om Bouchra te roepen. En toen was het me gelukt, ik riep Bouchra met een schorre stem en ik zag haar gelijk opstaan. Ze pakte een washandje en zette het op mijn hoofd en fluisterde dat alles goed zou komen, en dat ik me niet druk moest maken. Ik was gewoon te moe en deed mijn ogen dicht, voordat ik het wist viel ik in slaap. Ik werd aangetikt, Yassine hoorde ik in mijn oren, ik werd wakker en keek weer om mij heen en zag daar Bouchra, Ali en Anass. Ik kon eindelijk praten en wou opstaan:" Ik wil naar Khalid waar is Khalid riep ik". Bouchra:" Yassine, Khalid is er niet meer blijf nou liggen anders word alles steeds erger, ik wil jou ook niet kwijtraken fluisterde ze met een traan die over haar wangen rolde". Ik deed wat ze me vroeg en zuchte diep en ging toen liggen. Ali kwam naar me toe en vroeg of ik iets nodig had, ik wilde niks horen en niks had ik nodig. Ik bleef met mijn gedachten bij Khalid. Ik had moordneigingen en van alles speelde door mijn hoofd.

Bedankt voor de leuke reacties, morgen zal ik proberen om verder te gaan!

quote:

Stress, drama en gezeur, dat had ik alleen maar in mijn hoofd. Ik ben een vriend kwijtgeraakt en ik lig hier in het ziekenhuis. Het lukt mij gewoon niet om het te begrijpen, begrijpen dat hij er gewoon niet meer is. De ouders van Khalid zijn inmiddels naar Nederland onderweg. Ik lig hier in een veilige bed maar mijn woonplek heb ik niet meer. Als Khalid zijn ouders hier zijn slapen ze weer thuis en ze weten niet dat ik daar woonde. Shit! dacht ik, ik moet snel naar huis gaan om alles opteruimen en mijn kleren te pakken. Ik vertelde het tegen Bouchra en ze wilde me wel helpen, maar eerst moest ik rusten. Ik mocht pas later in de middag naar huis en dat wilde ik niet. Ik had schijt ik trok alle draden van mijn lichaam af en wou opstaan. Maar nog voordat ik opstond begon ik weer pijn te krijgen in mijn hoofd en ik voelde me licht. Ik had toen maar besloten om gewoon te slapen zodat ik straks wel fit ben. Toen ik sliep had ik allemaal vreemde dromen en het waren allemaal nachtmerrie's. Ik werd alweer zwetend wakker en ik zag dat het al bijna 7 uur was. Ik drukte heel veel achter elkaar op het alarmknopje van mijn bed. Na een minuut of 2 kwamen ze eindelijk aanrennen."Wat is er aan de hand ?". Ik:" Ik mocht later in de middag naar huis en wat doen jullie sukkels. Laat me weggaan van hier ik moet weg!". Verpleegster:"Doe is rustig wees blij dat we je helpen! Ik breng even de doktor op de hoogte en hij komt dan goedkeuren of je kan gaan. Moet ik nog iets voor je doen ?". Ik vroeg haar toen of ik kon bellen maar dat kon niet. Ik wou Bouchra bellen en haar vragen om mij optehalen, want ze zou helpen met het opruimen van mijn kleding en zo. Eindelijk kwam de doktor binnen, ik keen naar zijn naamplaatje en zag er op staan:" J. Boudewijn.". ik moest lachen om zijn naam en riep hem hoi Jan de Vries. Hij keek me kalm aan. Als blikken konden doden had hij me gelijk KO geslagen, zo een blik had hij. Hij kwam mijn hartslag controleren en na een paar seconden zei hij dat ik mocht gaan. Oké zei ik, en wie halen die kabels en alles weg? Doktor:" Dat doet de verpleegster". Dus nu moest ik ook op haar weer wachten, maar ik kon niet wachten en bleef steeds weer drukken op het knopje drukken. Toen na een paar minuten gewacht te hebben kwam er iemand de deur in lopen maar het was geen verpleegster, het was mijn moeder . Wat doe jij hier zei ik. Ik zag dat ze bleek was en ze wankelde een beetje ze begon op dat moment ook tranen te krijgen. Moeder:" Yassine, mijn zoon ik heb je nodig. Ik kan niet zonder je ik ben al die dagen ziek geweest vanwege het feit dat jij spoorloos was. Elke avond bidde ik om jou te beschermen. Ik mis je Yassine kom terug Ik hou van je! Ik ben je moeder!!!!". Ik was dom en wou me stoer houden en ik vroeg haar om weg te gaan en me nooit meer te zoeken. Ik heb jou niet nodig! Het moet zeker als een baksteen aankomen, maar op dat moment dacht ik daar niet aan. Ze keek me aan en zei:" Als je iets nodig hebt, dan sta ik altijd voor je klaar. Ik hou van je Yassine". En toen liep ze weg. Ik voelde helemaal niks voor haar woorden ik was ijskoud en bitter. Tfoee ik werd zo boos waar is die stomme verpleegster! Toen kwam ze binnen en ik begon tegen haar te schreeuwen en zei haar waarom ze mijn moeder binnen had gelaten. Ik wou iets pakken en het op haar gooien maar ik hield me in. Haal die kabels weg ik moet weg! Toen ik eindelijk verlost was van die kabels en slangen stond ik op. Nog steeds een beetje duizelig maar het lukte wel, slapen heeft zeker geholpen. En toen liep ik eenmans richting de uitgang weer de straat op.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 13:43 schreef zetos het volgende:
als ze met elkaar pokeren betekent nie dat ze ook met elkaar omgaan maar goed.
het verhaal zal wel bijna aan het einde komen ofniet Yea?

Het verhaal is nog lang niet afgelopen.

quote:

Het was heet, het was benauwd. Een echte zomeravond ik voelde me nog een beetje vies en moe, maar dat was geen probleem. Ik had nog wat losgeld voor de bus en liep richting een bushalte. Na een paar minuten gewacht te hebben eindelijk de bus gepakt. In de bus kwam ik een bekende van de buurt tegen en hij kwam naast me zitten. Hij:"Ewa man hoe gaat ie met je ?". Ik:"Gaat wel man met jou ?". Hij:" Lekker man, ewa ik heb het gehoord man van Khalid. Iedereen in de buurt heeft het erover. Er zijn zelfs rellen op straat. We hebben een broeder verloren man". Ik:"Ja het is echt verrot ik zit er nog steeds mee man. Wat voor rellen dan ?". Hij:" Ik moet er hier uit man, maar het zijn gewoon van die kleine relletjes je weet wel, eeh laters hé". Ik:"Laters". Ik moest er de volgende halte uit daar was het huis van Khalid. Ik zag er een onbekende auto staan, en besloot om eerst aantekloppen in plaats van de deur gewoon open te maken. Ik bleef kloppen maar niemand die open deed. Ik pakte me sleutel uit me zak en stopte hem in de deur, deed open en zag dat het een rommeltje was. Ik pakte snel al mijn kleding en mijn spullen en ik legde alles bij de deur neer. Het rook er echt goor, maar toch voelde ik me er thuis. Ik keek naar de bank die normaal bezet was door Khalid. Overal waar ik keek herinnerde me aan Khalid. Toen ik naar de deur liep hoorde ik een sleutel die in het slotgat werd gestopt. Ik kon niets doen en moest afwachten, kijken wie er open deed. Ik hoopte zo dat het zijn ouders niet waren, maar gelukkig! Het was Bouchra ze schrok toen ze me daar zag staan bij de deur opening. Bouchra:"Dus hier ben je! Ik zocht je in het ziekenhuis maar ze zeiden dat je eerder weg was gegaan." Ze keek naar mijn spullen en keek me weer aan. Bouchra:"Wat ga je met je spullen doen ?". Ik:" Ik ga hier weg ik wil je ouders niet met mij laten. Ze wisten volgens mij niet eens dat ik hier woonde, daarom ga ik beter weg. En waar ? weet ik niet ik zie wel". Terwijl ik tegen Bouchra praatte liep ik al richting de deur en ik deed de deur open. Nog voordat ik een stap buiten heb gezet, werd ik vastgepakt van achter. Ik voelde een warme hand op mijn schouder. Ik draaide me om en zag dat Bouchra me omhelzde. Ik voelde een knuffel die ik in geen jaren gekregen had. Ze haalde haar hoofd naar mij toe en gaf mij een kus op mijn lippen. Ik kon het eigenlijk niet geloven maar het leek wel of haar kus mijn alles liet vergeten. Ik kuste haar terug en toen vroeg ik haar waarom ze dat deed. Bouchra:"Kom bij mij wonen ik heb een logeerkamer, gewoon om je van de straat te houden. We kijken samen wel voor een huisje of zo. En waarom ik dat deed ? Omdat ik van je hou Yassine". Ik kreeg het warm en ik schaamde me of het was gewoon verlegenheid. Houd je echt van me ? vroeg ik. Bouchra:"Ja Yassine, ik heb je al die tijd altijd al leuk gevonden. Je bent een rustige jongen een jongen waarop je iets kunt bouwen. Je bent slim en je denkt na, oke je hebt afentoe van die rare gedachtes maar dat komt niet door jou maar door de Shaytaan. Inshallah ga je, je leven beteren en ik wil je daarbij echt helpen!". Haar woordde raakte me en ik was sprakeloos. Ik wist niet meer wat ik moest doen en pakte snel mijn spullen en vroeg haar om mee te gaan voordat haar ouders komen. Nee zei ze, ik moet mijn moeder en vader zien ik ga even snel opruimen en dan kom ik naar huis toe. Hier heb je de sleutels en toen gaf ze me de sleutels. Bouchra:" Doe wel rustig aan en ga geen gekke dingen doen!". Ik:" Shokran Bouchra, ik ben je echt eeuwig dankbaar". En toen liep ik weer naar buiten, en ik liet haar daar achter. Het leek wel alsof ik niet weg wou, ik wilde bij haar zijn want bij haar voelde ik me meer een mens inplaats van een robot die leeft op de straat.
__________________________

quote:

Ik stond voor een dichte deur en deed de sleutel in de opening. Ik keek nog even om mij heen alsof ik een inbraak zette, het kwam vanzelf. Om mij heen zag ik alleen maar Hollanders en allemaal grote brede straten met dure auto's. Ik was in Landsmeer tussen de rijke stinkerds. Ik deed de deur open en kwam een huis binnen met een hoog plafond. Ze had lederen banken en een glazen wand in de gang, laat staan haar woonkamer. Ik bedacht mijzelf, als ik door ging met voetballen dan zou ik dit ook allemaal kunnen kopen. Maar ik was gierig ik zag geld voor een korte termijn en als ik geduld had dan had ik veel meer. Waar ben ik nu geëindigd ik verlies vrienden en doe allemaal dingen die haram zijn. Bouchra die altijd al alles aan haar studie deed heeft dit bereikt, en ik eindig zonder huis met een kutgevoel op straat smekend om ergens te kunnen slapen. Ik maakte een rondje door het huis en bekeek alles. Ik kwam een foto van Khalid en Bouchra tegen en alweer moest ik aan hem denken. Toen ik verder de gang in liep zag ik een foto samen met Khalid en ik. We stonden op het pleintje met een voetbaloutfit en onze handen over elkaars schouder. We waren toen rond de 10 jaar, toen hadden we het pas rustig en geen stress. Ik wou niet meer zoveel nadenken en het was ookal weer rond de 10 uur in de avond. Ik besloot te gaan slapen, maar ik wist niet welke kamer van bouchra was er waren 3 slaapkamers. 1 slaapkamer zat vol met spullen en troep en zo en dan zijn er nog 2 over. Allebei waren ze leeg en in beide kamers zaten kleding van haar. Ik besloot toen maar om gewoon in 1 bed te gaan slapen en een gok te wagen. Toen ik daar lag rook ik de heerlijke geur van Bouchra, een geur die je vlinders laat groeien in mijn buik. Even kwam ik tot mezelf en ik dacht na over mijn toekomst met Bouchra. Ze houd van me en ik voel me gek als ik bij haar ben en dat gevoel, voelt geweldig. Ik werd onderbroken door de huistelefoon. Ik moest de telefoon eerst nog vinden en toen ik hem vond was het al te laat. Ik nam de telefoon mee naar de slaapkamer. Toen ging de telefoon weer over en ik nam op. "Hallo ?". Aan de andere kant van de lijn:"Hallo Bouchra, met Boudewijn". Ik:" Nee sorry geen Bouchra die is weg en komt zometeen pas terug". Boudewijn:" Wie ben jij dan als ik vragen mag ?". Ik:" Doet er niet toe, fijne avond nog". Boudewijn:" Nee nee wacht! Ben jij die jongen die mijn auto gekocht had, die golf ?". Ik:" Ja dat ben ik, en die auto is perfect! Maar nu moet ik echt ophangen hoor, fijne avond nogmaals". Ik werd weer onderbroken en Boudewijn zei:"Ik wil je even laten dat ik het echt jammer vind dat je, je vriend gestuurd had om de auto terug te brengen. Ik had besloten om geen geld terug te geven en toen waren ze boos weggegaan. Ik heb het geld niet meer namelijk en als ik het wel had dan zou ik het.....". Ik:" ... Welke geld?? Wie kwam er aan de deur dan ?? Wanneer was dat??". Boudewijn:" Het was je vriend die Jan de vries of Anass was het volgens mij, hij was met die andere jongen. Niet die stille maar die jongen die een beetje druk overkwam". Ik:" Ik weet genoeg wat een klootzakken!". Toen hing ik op en ik pakte gelijk mijn jas en... ja en dacht ik. Ik heb helemaal geen vervoer en geen geld voor de bus. Ik kon niks doen en moest wachten tot morgen en besloot toen maar te gaan slapen. Maar het lukte me gewoon niet, vrienden die mij oplichten wat een klootzakken. Straks hebben ze die auto toch nog verkocht en dan nemen ze het geld? Ik kreeg hoofdpijn het werd mij allemaal te veel. Ik besloot rustig aan te doen en te gaan slapen.

quote:

Op zondag 20 juli 2008 01:00 schreef Raamkonijn het volgende:
Je weet het wel spannend te houden hè?!!


Had ik echt niet verwacht, dat ze de auto terug zouden brengen! Echt vies!!!

Een boek blijft ook spannend toch

quote:

En ja hoor alweer werd ik wakker gemaakt en dit keer door Bouchra. Ze kwam haar huis in en liep gelijk richting mijn kamer. Ze klopte en liep naar mijn voeteneind toe ik liet mijn ogen nog dicht en ik wachtte af. Bouchra:"Slaap lekker Yassine, en mogen de engelen over jou waken Inshallah". Ik hoorde haar gefluister en weer werd ik helemaal warm van binnen. Ze gaf echt om mij, mijn moeder heb ik dit nooit horen zeggen. Ik zag dat ze haar pyama pakte en langs mij liep. Ik dacht toen aan dat ik misschien in haar bed lag en ik deed mijn ogen open. Ze keek me op dat moment aan en vroeg of ik al sliep. Nee zei ik. Bouchra:" Oh sorry dat ik wakker heb gemaakt, maar ik moest ff me pyama hebben want ik slaap hier normaal". Ik:" Oh wollah sorry 'ik stond op en ze hield me tegen' moet ik ergens anders gaan liggen ?". Bouchra:" Nee blijf liggen gek ik ga wel in andere bed slapen, safi slaap lekker lieverd". Ik:" Oh sorry he jij ook slaap lekker en droom zoet!". Ik:" Bouchra wacht!". Ze draaide zich om en kwam mijn richting op lopen. Bouchra:"Ja Yassine?". Toen vertelde ik haar alles over Ali en Anass en dat ze de auto hebben verkocht. En dat ik zo boos was dat ik iets zou kunnen doen zonder om er bij na te denken. Bouchra:" Laat het lopen! Wil je meer problemen kijk naar jou vriend en mijn broertje hij ligt nu in een graf. Wil jij daar ook belanden ? Kijk ik geef om je en ik laat je echt geen gekke dingen doen. Yassine alsjeblieft denk na en doe het gewoon niet. Dat geld is allemaal haram je hebt er niet voor gewerkt. Doe het nogmaals niet ik houd van je!". Haar woorde raakte mij rechtstreeks in mijn hart en ik voelde haar kracht en rust. Ik vroeg haar om weg te gaan en ik zou er over nadenken. Ze gaf mij een kusje op mijn wang en liep toen weg. Nog voordat ik in slaap viel was het alweer licht aan het worden buiten. De zon kwam op en de vogeltjes begonnen te zingen, buiten zag ik allemaal mensen hun hond uitlaten. Ik kon niet meer slapen en besloot een ontbijtje te gaan maken, speciaal voor Bouchra.

quote:

Toen ik na bijna 20 minuten klaar was met douchen trok ik snel me kleding aan en liep naar de keuken. Daar zag ik Bouchra, ze was aan het afwassen en ze had koffie gemaakt voor mij. Bouchra:"Zo lang douch je!". Ik:" Ja was echt een lekkere douch ik kon er wel uren onder blijven staan. Hoe was je ontbijt?". Bouchra:"Heeeerlijk! Je hebt echt een lekkere omeletje gemaakt, kan je ook wat anders maken couscous ofzo?". Ik:"Haha, couscous kan ik niet nee. Maar wel pasta en zo. Weet je wat gaan we vanavond samen komen dan maak ik iets lekkers die we dan samen bereiden ?". Bouchra:"Ja is goed top idee! Trouwens vandaag moet ik naar me baas toe en hij is een voetbalcoach hé. Ga je mee ?". Ik:"Wat moet ik daar doen ? Ik heb al heel lang niet meer gevoetbalt op het veld alleen op straat". Bouchra:"Ik ging met hem mee naar die voetbalclub ze hebben vandaag een training misschien kan je meetrainen en wie weet komt er wat uit?". Ik:"Ja lijkt me wel leuk. Maar straks kom ik daar en dan ben ik echt nep en ik heb niet eens voetbalschoenen". Bouchra:"Kom gewoon je hoeft niet bang te zijn hoor? Ik had pas nog kicksen gekocht maar die waren voor Khalid bedoeld". Ik:" Nee die trek ik niet aan ik koop wel me eigen kicksen, maar toch bedankt voor je aanbod". Bouchra:" Oke ik ga ervandoor ik bel je wel ja houd je telefoon aan! En doe alsof je thuis bent als je maar geen rommeltje maakt". Ze liep toen naar me toe en gaf me weer een kusje. Ik dacht ze geeft wel veel kusjes zeg. Dit moet ik beter aanpakken ik wil wel verder met haar denk ik maar ik twijfel nog. Iets houd me tegen maar wat het is weet ik niet. Trouwens ik moet Ali en Anass ff spreken ik wil weten waarom ze mij geen deel van het geld hebben gegeven. Ik pakte me jasje en mijn spullen en wat geld en liep naar de bushalte, pakte de bus en stapte in de buurt uit. Het was best wel warm weer, en iedereen natuurlijk buiten. Toen ik bij het huis van Anass kwam en ik klopte aan. Zijn moeder deed open:"Salaam Yassine Hoe gaat het met je? Spreek je, je moeder nog wel eens?". Ik:"Wa3likoum salaam. Gaat goed hoor hamdoulilah en met u ? Ik zie me moeder afentoe en gaat gewoon goed met er hoor. Maar wat ik wou vragen, is Anass thuis?". Moeder van Anass:"Met mij gaat het ook goed hamdoulilah, en doe de groeten aan je moeder als je er ziet he! Oh Anass is gisteren vertrokken naar Marokko met Ali. Wist je dat niet dan ? Ik dacht dat je met hun meeging, zijn ze zonder jou gegaan ?". Ik:" Dat meen je niet ? Zijn ze echt naar Marokko gegaan? Hoe zijn ze gegaan dan zonder auto toch?". Moeder:" Ja ze zijn echt gegaan ze gingen er echt snel vandoor maar ik vond het goed want het was een last minute vlucht". Ik:"Oh dus ze zijn met het vliegtuig gegaan? Tfoee ik weet genoeg doei!". Ik liep weg voordat ze nog antwoord kon geven ze riep me nog maar ik reageerde niet en liep door. Die klootzakken hebben me genaait ik maak ze af stelletje viezerikken. Zomaar gaan ze met mijn geld naar Marokko. We zouden met ze alle gaan en nu zijn ze ervandoor. Die viezerikken denken alleen maar aan geld tfoee! Nu Khalid overleden is heb ik juist mijn rust nodig ik dacht lekker naar Marokko dan kon ik ook zijn begrafenis meemaken en nu hebben die klootzakken het mij ontnomen. Ze zullen boeten, let op mijn woorden.

Zaterdag dus morgen zal ik me best doen om er lekker veel tijd in te gooien, in de tuin natuurlijk.

quote:

Ik heb de hele dag rondjes gelopen, hopend om iemand tegen te komen waar ik mijn agressie kwijt kon. Ik wou iemand neerslaan zo boos was ik. Ik heb helemaal geen geld meer en mijn moeder haat me. Het was heet en vooral heel stil op straat. Iedereen is naar Marokko gegaan en ik zit hier vast. Ik besloot toen maar om naar huis te gaan, het huis van Bouchra. Ik moest lopend want mijn buskaartje was niet meer geldig. Toen ik eindelijk na een tijdje lopen bij de deur van Bouchra was, zag ik haar net weg rijden met haar baas. Ik was helemaal vergeten dat ze naar een training ging. Ik schreeuwde nog en riep haar naam, maar ze hoorde het niet. Ik deed de deur open en stapte naar binnen, binnen zag ik op tafel een paar voetbalschoenen. Het waren de nieuwste van Nike en ook waren het die echte die was zeker 160 euro waard. Er zat ook een briefje bij met daarop de tekst:"Hey Yassine. Ik weet dat je met je dingen bezig bent en dat je misschien onze afspraak bent vergeten. Maar ik ben er al vandoor ik kom later in de avond terug. Er ligt 20 euro in je nieuwe voetbalschoenen zodat je pizza kunt bestellen of zo. Doe rustig aan en ik zie je vanavond. Liefs Bouchra". Ik keek in mijn nieuwe voetbalschoenen en zag daar die 20 euro. Ik had de hele dag al honger maar ik besloot geen pizza te bestellen. Ik ging gewoon patatje halen want dat was voor mij goedkoper en dan hoef ik geen geld te vragen. Dus ik liep naar buiten en toen ik net de deur dicht deed zag ik dat de ouders van Bouchra voor de deur stonden. Ze konden net niet zien dat ik het huis uitliep. Ik liep snel de andere kant op en keek naar beneden zodat ze mijn gezicht niet zagen. Toen ik net het hoekje om was hoorde ik iemand mijn naam roepen, het was haar moeder. Ik besloot toen om haar te negeren en door te lopen. Ik liep toen om de hoek en besloot toen om te gaan rennen, want misschien kwamen ze wel achter mij aan. Na een tijdje gerent te hebben en niks meer gehoord of gezien te hebben, kwam ik een snackbar tegen. Het was een drukke snackbar met allemaal drinkende Hollanders. Binnen stonk het naar sigaretten en naar bier. Ik moest een tijdje wachten voordat ik kon bestellen. Toen ik naar een hamburger vroeg en vroeg of die halal was kreeg ik een duw in mijn rug. Het was een dronken gast hij zei:"Jij bent toch moslim? Dan mag jij varken eten". Ik:" Donder op van stinkerd". Die dronkenlap had het niet verwacht van mij en sprong van zijn barkruk. Hij pakte een flesje en wou het op mijn hoofd stukslaan. Ik ontweek hem en zag toen dat iedereen mijn richting op kwam. Ik begon een beetje in paniek te raken, ik keek snel om mij heen en zag op de toonbank een grote slagersmes zitten. Ik klom half over de toonbank en voelde al een paar handen op mijn rug. Ik pakte het mes en begon er mee te zwaaien. Bijna iedereen haalde zijn hand weg en iedereen riep om het mes weg te leggen. Ik zei:" Jullie moeders wat denken jullie wel niet dat jullie zijn. Ik snijd al jullie kelen door, wie heeft het lef kom dan met jullie rotkoppen
'. Op dat moment kreeg ik een glas naar mijn gezicht gegooid. Gelukkig was dat glas niet stukgegaan. Er ging toen een knoopje los bij mij en ik liep al zwaaiend met dat mes richting die gozer. Ik wilde hem neer steken ik was tot alles in staat. Ik pakte hem vast bij zijn kraag en zette het mes op zijn keel. Ik nam hem in een soort van gijzeling houding en schreeuwde tegen hem. Toen had ik een kleine snee in zijn wang gemaakt en ik vloerde hem keihard naar de grond toe. Toen richtte ik het mes naar zijn gezicht en zei hem dat hij geluk had en dat ik hem zo zou kunnen neersteken. Ik liep naar de deur en besloot toen om weg te gaan. Toen ik net de deur uit was zag ik meerdere mannen mijn kant op komen en ik hoorde in de verte al een politie sirene. Ik besloot toen maar om te gaan rennen, ik bleef rennen en rennen. Ik kwam toen een jeugdhonk tegen het was een drukke boel daarbinnen. Ik ging naar binnen en vroeg hem waar ik kon bellen. Toen ik eenmaal kon bellen, wist ik niet wie ik moest bellen. Wie kan mij nu helpen ? Ik dacht aan Bouchra maar ik had haar nummer niet. Ik bleef daar zeker wel 2 uur wachten. Toen het weer tijd was om naar huis te gaan wist ik niet precies waar ik was ik was een beetje verdwaald. Ook had ik wat gedronken daarbinnen het was tenslotte gratis. Ik had veel alcohol op en voelde me een beetje dronken. Ik zwierf door de straten van Amsterdam noord en wist niet waar ik heen moest.

Ik heb in de vakantie al wat meer delen geschreven/getypt zijn er nog geinteresseerden ? Zo ja dan probeer ik alles morgen te posten.

Ik besloot om op een bankje te gaan zitten en te gaan wachten tot er iets gebeurde. Had ik maar een euro ofzo dan kon ik met de bus naar Bouchra gaan. Ik heb vanmezelf al 60 cent maar dat haal ik niet, ik besloot om gewoon te vragen of ik mee kon rijden met de bus. Ik hield de bus aan en stapte in. Ik vroeg hem of ik gratis mee kon rijden en ik legde alles uit. Maar nog voordat ik uitgesproken was vroeg hij mij om uit te stappen, hij had geen tijd voor bullshit. Ik als iemand van de straat zou hem de tering in slaan, maar ik hield me in. Ik dacht toen gelijk aan Bouchra want elke keer als ik me rustig hou dan denk ik aan haar. Dan maar op een bankje weer wachten of wat komen gaat. Ik heb barstende koppijn en ik kon mijn ogen amper open houden. Ik viel bijna in slaap mijn ogen waren rood en op dat moment zie ik een auto voorbij komen. Het was de auto van Bouchra zo een paarse golfje. Ze toeterde en ik zag haar vol op haar rem drukken. "Stap in snel! Hier mag ik niet stilstaan". Ik kon niet instappen ik stonk naar drank ik schaamde me. Ik liep naar haar auto toe en ze had alweer tranen in haar ogen. "Yassine! Ik heb je overal gezocht. het is al 5 uur in de ochtend en jij bent nog steeds op straat aan het zwerven. Waarom kwam je niet naar huis heb ik iets verkeerds gedaan!". Ze hield haar hoofd op het stuur en begon te huilen. Ik:" Neee! Bouchra ik kon de weg niet vinden ik had ruzie gekregen in een snackbar! Niet huilen alsjeblieft! Kijk me aan!'". Ze keek me aan maar het was een blik die op mij neer keek het was een blik die bijna dodelijk was. Ze was teleurgesteld en ze geloofde me niet. "Stap je in of niet want ik wil naar huiis!". Ik voelde een agressie in me komen, agressie die komt doordat ik niet gelooft word. Ik spreek de waarheid maar zij denkt daar anders over. Ik:"Weet je wat Bouchra. Als je me niet gelooft dan niet toch doei". Ik liep weg, ik had geen zin in dat gezeur geloof me of geloof me niet.

Dat was mijn domste fout die ik ooit gemaakt heb. Ik maak ruzie met iemand die van mij houd en het beste met me wilt. Ik had een muur die langzaam afbrokkelde en nu bouw ik hem zelf weer op. Ik voel de sjitan om mij heen hij heeft mij in zijn macht. Ik denk niet meer helder na. Kijk waar ik mee bezig ben ik ben net 19 en ik heb nu al zoveel dingen meegemaakt. Dingen die allemaal onnodig waren, maar aan de andere kant heb ik door mijn leven nu Bouchra ontmoet. Is het, het lot of puur toeval, nee het is el mektab. Zo bleef ik uren denken over de dingen die ik gedaan heb en die ik zou kunnen doen. Ik moet er een punt achter zetten dit word de nieuwe ik. Ik draaide rond het kwam niet door de drank maar door de wilskracht om te veranderen. Ik besloot om naar het huis van Bouchra te gaan. Ik ga haar vertellen wat ik voor haar voel ik ga haar tonen dat ik van haar houd. Maar waar moet ik heen ik weet niet waar wat is en hoe ik er kom. Om de hoek zag ik een moskee, een plek waar ik nooit kwam alleen als ik werd gedwongen. Dat waren nog de tijden dat mijn moeder en mijn vader mij dwongen naar moskee les te gaan. Ik liep naar binnen en zag midden in de nacht de imam. Hij maakte thee en was de moskee schoon aan het maken. Salaam wu3aikoum zei ik. Hij draaide zich om en zei Wa3likoum salaam. Ik zat in een dilemma hij praatte gebroken Nederlands en sprak mij aan in het Arabisch. Ik wilde hem begrijpen maar het lukte mij gewoon niet. Met volle schaamte vraag ik hem of hij Nederlands wilt praten omdat ik hem niet begrijp. Ja antwoorde hij. Imam:"Je bent te laat voor het gebed, kwam je daarvoor ?". Ik:" Nee ik kom net van huis ik ging daar bidden. Ik heb een vraag kent u de famillie El Aksor ?". Allah ie rahmou zei hij. Imam:"Ja die ken ik, die Khalid miskine is overleden. Hij koos het slechte pad en daarom is hij er niet meer. Zijn moeder die tranen over zijn graf liet vallen, die druppels zijn onbetaalbaar. Je moet je moeder nooit laten huilen.". Ik:" Aub ik heb genoeg problemen en ik heb de meeste problemen alleen al met mijn gedachtes. Kunt u een antwoord geven op mijn vraag". Ik heb al jou vragen hier in mijn hand. Maar die antwoorden krijg je pas als je schoon bent en nu ben je niet schoon. Je hebt gedronken en je liegt tegen mij. Dat zijn zondes die je bewust doet. Ik heb hier de koran wanneer jij nuchter bent praat ik tegen je. Wees bewust van alles wat je doet en denk na. Ik moest huilen ik voelde me vies als het aan mij lag pleegde ik nu zelfmoord. ik wilde hier niet zijn ik wilde nergens zijn liever op een plek zonder pijn. De imam zag mij huilen en hij keek me aan hij hield zijn hand voor mijn gezicht en haalde mijn tranen weg. Imam:" Yassine is je naam toch ? ik ken jou vader hij had altijd het beste met je voor maar hij kon je niet tegenhouden. Je moeder houd van je alleen zag je dat nooit. Luister Yassine ik weet dat je niet meer thuis woont en ik weet niet waar jij uithangt. Maar je kan hier slapen totdat je onderdak hebt. Volg mij ik laat je, je slaapplek wel zien en daar links is de douch neem een douch en ga slapen". Ik zei maar niks en volgde hem en deed wat hij vroeg. Onder de douch bleef ik nog steeds huilen, de tranen die zich al die jaren hebben opgehoopt. Eindelijk mogen ze eruit, wat een opluchting. Toen ik klaar was viel ik gelijk in slaap. Ik sliep zonder al die nachtmerrie's.

Het was eindelijk een rustige nacht ik werd niet wakker om water te drinken of zo, wat ik dus bijna elke avond deed. Ookal was de moskee niet op zijn mooist maar toch voelde ik me er thuis. Shit! dacht ik, ik moest snel naar Bouchra gaan ik stapte van me bed af en liep naar beneden, beneden lag een briefje op tafel. "sba7 elgir, hier heb je het adress van de Famillie El aksor. Ook heb ik er een buskaart bijgezet. Ma3 salaama". Ook zag ik er 2 broodjes kaas en een blikje drinken. Ik wilde het laten staan uit schaamte maar mijn honger overtrof mijn schaamte. Ik pakte alles en stopte het in mijn zakken. Snel naar buiten en een bushalte zoeken. Zonlicht scheen tegen mijn gezicht aan en ik had een lichte kater van al het drinken van gisteren. Eindelijk na een paar minuten zoeken kwam ik een bushalte tegen. En er kwam ookal een bus aan ik hield hem aan en stapte in. Buschauffeur:"Goeiemorgen". Ik:" Zeker een goeiemorgen even een vraagje kunt u me helpen met dit adres ?". Chauffeur:"Ja dat kan ik dat is een paar halte's verder, gewoon 1 zone stempelen". Ik stempelde 1 zone en liep helemaal naar achteren. Tijdens het lopen naar achteren zag ik een mooie meisje aan mijn rechterkant. Ze keek me aan en we hadden oogcontact ik lachtte naar en ze lachte terug. Ik liep door en bleef daar toen zitten, ondertussen zat ik een krantje te lezen en ging ik op weg naar Bouchra. Ik was een beetje nerveus want door die ruzie wilt ze me zeker niet meer zien en dan ben ik de lul. Opeens kwam dat ene meisje van voor naar mij toe en ze ging naast me zitten en verder zei ze niks. Ik bleef gewoon door lezen en toen vroeg ze me of ik haar horoscoop wilde voorlezen. Ik:"Wat is je sterrenbeeld?". Zij:"Ik ben watervrouw, oftewel waterman". Ik:"Oh watervrouw dus ff kijken hoor ik ben ook een waterman wanneer ben je geboren dan?". Zij:"23 januari en jij ? ". it is de halte voor die jongeman achterin!* Shit het was de buschauffeur en ik moest haar onderbreken. Ik:" Sorry maar ik moet er hier uit misschien zie ik je ooit wel weer". Zij:"Inshallah je lijkt me een leuke jongen doei!". Ik stapte snel uit en zwaaide nog naar haar, ze zwaaide ook gewoon weer terug. Ik herkende de buurt gelijk en wist precies waar ik heen moest lopen, ik zag haar deur al vanaf een afstand alleen stond haar auto er niet. Misschien is ze wel gaan werken, ik hoop het niet anders kan ik nergens heen en dan kan ik het ook niet uitpraten met haar. Ik klopte aan en wachtte af. Niemand deed open en ik besloot om voor de deur op een bankje te gaan zitten.

(Sba7 elgir betekent goedemorgen )

Ik verveelde me en ik begon tegen een tak aan te trappen. Ik deed er truucjes mee en hield hem hoog in de lucht. Toen ik eenmaal bezig was ging de tijd best wel snel voorbij. Er kwam een auto de straat in rijden en ik zag dat het Bouchra was. Ze keek mij aan en ik keek haar ook aan, ik zag dat ze de andere kant op keek en ze was een beetje boos of verdrietig. Er was een kleine gat om te parkeren en ik dacht al van te voren dat het haar niet echt zou lukken. Ze probeerde in te parkeren maar het lukte het niet telkens was ze een stuk te veel uit de lijnen. Ze keek me aan en ze moest lachen en maakte een gebaar dat het er niet lukte. Ik moest ook lachen en was blij dat ze tenminste lachtte. Ik:"Moet ik het anders voor je doen ?". Bouchra:" Nee ik wil het zelf doen anders lukt het me nooit, help me gewoon met je handen en sta achter de auto". Ik liep snel achter de auto en deed net als die Marokkanen in Marokko. " Zied, zied, zied!". Ondertussen slaan op de achterbak en maar schreeuwen Zied Zied! Ze ging helemaal stuk en het lukte haar eindelijk na een paar minuten. Bouchra:"Moet je één dirham ofzo dat je me zo lang aankijkt!". Ik:"Haha, ja graag dan kan ik lekkere kop koffie drinken en een broodje". Bouchra:" Als je honger hebt moet je dat gewoon zeggen hoor, kom snel naar binnen. Hoe lang wachtte je hier al eigenlijk?". Ik:"Weet niet ik denk zo een half uurtje bijna, maar ik vermaakte me wel met een stok waarmee ik ging voetballen". Bouchra:"Als jij iets hebt om mee te voetballen ben je net een baby met een snoepje, haha. Ik:'Ja lach maar, kom nou maar naar binnen!". Bouchra:"He! we gaan niet stoer doen he". Ze gaf me toen een stomp op mijn schouder en ik moest lachen want toen ik haar aankeek probeerde ze stoer te kijken maar het lukte haar gewoon niet zo lief en mooi was ze.


Eindelijk weer binnen in het huis waar ik me lekker thuis voelde. Bouchra had boodschappen gedaan en ze had vers brood gehaald. Bouchra:"Vandaag gaan we een lekkere ontbijt maken en we gaan genieten van het weer". Ik:"Ik doe alles wat jij doet. Maar Bouchra wollah he sorry van gister ik wilde je alles uitleggen maar het moment was er gewoon niet en nu heb ik er spijt van". Bouchra:" Yassine! vergeet het ik vergeef het je. Ik werd in de nacht gebelt door de imam en ik hoorde dat je daar bent gaan slapen en dat je naar mij opzoek was. Ik had je toen broodjes gebracht voordat ik ging werken". ik:"Dat meen je niet! Wollah ik schaam me nu zo erg he je bent zo lief en ik doe alsof je vuil bent". Bouchra:"Nee gek! Dat is niet zo Yassine ik hou van je en dat weet je maak je maar niet druk. Het is lastig ik weet het Khalid is weg en de rest heeft je laten zitten, maar ik zal jou nooit laten zitten". Ik werd sprakeloos en voelde een traan opkomen maar ik durfde niet bij haar te gaan huilen en ik drukte die traan weer weg. Ze keek me aan en zag dat ik er moeite mee had. Ze kwam naar mij toen en gaf mij een knuffel een knuffel die mij kippenvel gaf en alles liet vergeten. Ik:"Bouchra ik hou van je en ben zo blij dat ik je ken. Jij, jij bent het allerbeste wat mij ooit is overkomen. Ik meen het! ik hou van je". ik gaf haar een kus op haar voorhoofd uit respect. Mijn respect heeft ze zeker.


We hadden pannenkoeken gemaakt met fruit en drinken, het was een top ontbijt. Gedurende het ontbijt keken we elkaar ook vaak aan je zou het liefde kunnen noemen. Nu laten we van 2 kanten blijken dat we wat voor elkaar voelen. Bouchra vanuit de woonkamer:" Wat vind je van de bios of even shoppen in de stad!?". Ik:"Ik heb geen geld, en wil niet jou geld gaan gebruiken dus doe maar bios of zo?". Bouchra:" Kom is even!!". Ik liep naar haar toe en zag dat ze een blaadje in haar hand had. Op dat blaadje zag ik onze soort van geheimschrift van mij en Khalid. Bouchra:" Wat betekent dit ? Want ik zie allemaal cijfers en teksten." Ik:"Dat zijn cijfers van hoeveelheden drugs en drank. Hij heeft het verkocht of zo het lijkt mij een administratie van een drugshandel. En moet je kijken! Zie je die cijfers onderaan dat is het totaal bedrag." Bouchra:"Zoveel! Waar ligt dat dan?!" Ik vroeg het me echt af als dat echt zo is dan waren we bijna 25.000 euro rijker. ik:"We moeten zijn huis gaan doorzoeken, je ouders zijn er niet meer toch Bouchra?"

Bouchra:"Mijn ouders zijn er niet ja dat klopt, maar we gaan er niet naar toe we gaan naar de bios." Ik:"Ja is goed. Heb je al een film in gedachten?". Bouchra:"Laten we lekker romantisch gaan doen en een romantische film kijken. Misschien dat ik wel moet huilen en dan houd ik je hand vast, vind je dat erg ?". Ik:" Haha grapjas altijd die vrouwen die zo emotioneel worden tijdens een film he! Ja natuurlijk mag je me hand vasthouden!". Bouchra ging nog even snel naar haar kamer toe om omtekleden en ik liep naar de koelkast voor een frisdrank. Toen ik haar naar beneden zag lopen had ze een hele mooie jurk aangetrokken. Die jurk paste precies bij haar en zo was ze nog veel mooier! Ik complimenteerde haar en ze begon te blozen. Bouchra:"Dankjewel Yassine!". Ze liep naar me toe en gaf me een knuffel. Ik knuffelde haar natuurlijk terug. Ik:"Kom we gaan anders zijn we te laat voor de film." Bouchra:"Hier heb je de sleutels van de auto ik moet heel even naar de wc haal jij de auto maar uit die stomme parkeerplek. Ik moest lachen en ging toen maar de auto halen. Toen ik eindelijk klaar was met het uitparkeren van de auto kwam ze naar buiten lopen. Ze leek in mijn ogen gewoon een prinses een koningin die alles gegunt word. ik dacht bijmezelf ben ik verliefd of zo? ik bleef maar over haar praten en over haar denken.

Onderweg naar de bios moesten we een stukje lopen door de stad. We hadden de auto geparkeerd bij het kleine pondje, is zo een bootje die heen en weer gaat voor als je geen auto hebt om door de coentunnel te gaan. Dus wij liepen daar door de stad samen en ik hield haar hand vast. Het was een drukke avond veel Marokkanen en die zochten allemaal aandacht natuurlijk. Opeens hoorde ik gefluister, het waren een groepje jongens ze riepen de hele tijd psst psst zina en dat soort dingen. Ik keek naar Bouchra en zag al dat ze het niet leuk vond. Ik keek haar aan en vroeg haar moet ik er wat van zeggen ? Bouchra:"Nee hoeft niet dit willen ze juist, ze zoeken alleen maar ruzie!". Ruzie kunnen ze krijgen zei ik en ik liep naar ze toe. Ik:"Wie heeft er een probleem zie je niet dat ik met haar loop en dan roepen jullie haar na a kleine snotneuzen". Ze waren veel jonger dan mij en ze waren denk ik ongeveer 15 a 16 met hun opgeschoren kapsels en joggingbroeken. Een jongen van het groepje begint opeens te schelden in het Arabisch en zegt dat ik opmoet rotten naar me #($* moeder. Zonder na te denken liep ik naar die gast en gaf hem 1 harde klap. Hij moest gelijk gaan liggen en stond ook niet meer op. Zijn vrienden wilde zogenaamd ook gaan vechten maar ze riepen allemaal:'Eeh doe normaal man! Kijk wat je doet! We maakte maar een grapje man!". Ik:"Fuck jullie, jullie denken niemand kan je wat maken opgedonderd van hier gek ga jullie zusters maar naroepen." Ik liep naar Bouchra en ze keek me een beetje boos maar ook opgelucht aan. Bouchra:"Hoezo sla je hem ben je gek geworden". Ik:"Hij heeft een nog hardere pakslaag nodig hij moet mijn moeder niet uit gaan schelden, wie denkt hij wel niet dat hij is". Bouchra:"Oke vergeet het kom we gaan snel naar die film voordat er politie of zo komt". Tijdens het lopen merkte ik dat Bouchra zich veilig voelde bij mij en ze kwam zo dicht mogelijk tegen me aan lopen. Ze hield me hand vast en zo liepen we richting de bios.

We hadden een romantische film gekozen die ik eigenlijk helemaal niet wilde zien, maar als Bouchra het maar leuk vind dacht ik. We kochten lekker veel popcorn en een grote beker met cola. Eenmaal in de bios besloten we om lekker helemaal achterin te zitten. We deden onze voeten aan de overkant en relaxte toen lekker in die bankjes. Ze deed haar hoofd op mijn schouder en we waren klaar voor de film. Ik keek amper naar de film mijn gedachtes bleven maar door mijn hoofd spoken. Ik kon mij nergens op concentreren en dat deed mij niet goed. Ik moest er van af komen ik moest misschien gaan verhuizen, weg van al het gezeur. Dan neem ik Bouchra mee en we trouwen we krijgen misschien kinderen en beginnen zo een nieuw leven. Maarja natuurlijk houd geld en moed mij tegen, vooral om Bouchra ten huwelijk te vragen. Ook dacht ik opeens aan mijn moeder aan hoe het met er gaat en of ze niet iets nodig heeft. Maar dan kwam er weer een ander gevoel die mij tegen hield die mij weer boos maakte op mijn moeder. Bouchra:"Yassine, Yassine?". Ik hoorde het vaag en reageerde er niet op. Bouchra:"Yassine ben je aan het slapen of zo ?". Ik:" Oh nee ik was ff aan het nadenken over van alles en nog wat, wat ik wel vaker doe. Sorry". Bouchra:"Maakt niet uit gekkie ik wilde je alleen wat vragen over dat ene kindje in de film maar volgens mij heb je het niet gevolgt". Ik:"Sorry maar ik wilde het wel volgen maar het lukte me gewoon niet". Bouchra:"Zeg niet steeds sorry. Jij kan er ook niks aan doen, maakt niet uit lieverd". Ze gaf me opeens een kus op mijn mond en ik gaf haar een kus terug ik hield haar zo stevig mogelijk vast en knuffelde met haar. Vanuit het niets begonnen we een beetje te zoenen daar achterin de bios. Maar tijdens het zoenen kon ik mijn concentratie weer niet op haar richten en ik deed maar een beetje mee. Ik merkte dat ze het in de gaten had en ik stopte. Ik:"Sorry Bouchra ik heb zoveel in me hoofd dat ik niet eens normaal iets kan doen zonder aan iets anders te denken". Bouchra:"Ja ik snap je, jij moet echt iets doen je moet een tijdje rust nemen vakantie of zo.". Ik:"Ja doe mij maar een jaartje Marokko haha. ik heb daar geen geld voor hoor." Bouchra:" Ja ik ook niet maar je weet toch dat blaadje van Khalid? Ik weet waar al het geld zit. We gaan het vanavond ophalen en dan kijken we wat we kunnen doen ja?". Ik:"Dat meen je niet!? Als je dit serieus meent moet ik even wat water gaan drinken voordat ik de uitgang niet eens haal". Bouchra:"Haha mietje! Ga snel voordat je flauw valt". Ik liep naar de wc en begon mijn gezicht te wassen. Meer dan 25 duizend euro!? Ik kon het niet geloven, ik heb het vaker in mijn handen gehad maar nog steeds is het veel en moet ik het eerst zien om te geloven. Toen ik terug liep zag ik Bouchra naar haar romantische film kijken. Toen ik haar aankeek moest ik lachen en ik keek haar stoer aan. Ik ging weer naast haar zitten en hield haar hand vast. Ik:"Waarom is je hand zo zweterig ?". Bouchra:"Deze film is zo spannend! Ik wil echt dat die claire haar man weer terug krijgt!". Ik:"Hahaha ik dacht er is iets aan de hand en jij bent helemaal in to the movie. Vette film he!". Bouchra:"Ja vette film maar jij kijkt niet eens". Ze gaf mee een zachte stomp in mijn buik en we moesten samen lachen. Voor ons hoorde we allemaal mensen ssst roepen en opeens hoor ik Bouchra "wat sssstt lekker!! haha" roepen. Dit had ik dus niet verwacht en ik ging helemaal stuk anders mensen naast ons moesten ook lachen. Want als je Bouchra zou zien dan zou je dat echt niet verwachten van haar. Daarom vind ik je zo leuk Bouchra je bent onvoorspelbaar! Bouchra:"Wij gaan zometeen buiten vechten ja!". Ik:"Haha die suiker van die cola heeft je hyperactief gemaakt!". Ik pakte haar handen en hield ze bijelkaar ze kon er niet uit komen en begon me een beetje te trappen. Tijdens het stoeien gingen we bijna plat van het lachen. Ik:"Ik heb nog nooit zo gelachen met iemand haha". Bouchra:"Ik ook niet haha altijd ben ik serieus, maar nu doe ik opeens gek! Allemaal door jou!". Ik:"Door mij? Ben je gek! haha". Bouchra:"Kom we gaan voordat iedereen ons wilt slaan omdat we zo luid doen". Ik:"ja is goed loop maar ik volg je wel". Bouchra:"Je bent echt geen leider he altijd maar een volger". Ze keek me gemeen aan en liep toen snel weg. Ik liep snel achter haar aan en pakte haar vast ze hield haar hand om mijn midden en ik over haar schouder. En zo liepen we de bios uit, samen met een glimlach.

Onderweg naar huis hebben we nog wat gezoend, het begon haast een gewoonte te worden. Telkens proefde ik haar zachte en zoete lippen, misschien kwam het door de popcorn maar ze waren dus echt heel zoet. Misschien was vandaag de dag wel dat we echt iets met elkaar hadden, we liepen hand in hand door de stad en ik hield haar zo stevig mogelijk vast. We moesten met het pondje weer terug want daar aan de andere kant van Amsterdam stond de auto. Bouchra:"ShitShit! Volgens mij ben ik die blauwe kaart vergeten! Dat gaat me ook weer geld kosten, of misschien heb ik een wielklem". Ik:"Nee dat meen je niet ? Kom we gaan joggen kunnen we gelijk kijken wie er sneller is haha". Bouchra:"Ik ben te snel voor jou slome!". Ze wikkelde zich los van mijn hand en rende toen snel weg. Ik kon er niet naar kijken en besloot toen maar ook achter haar aan te rennen, het leek haast een marathon. En wat is ze snel zeg, ik rennen en rennen maar ik voelde gelijk al steken in mijn borst het waren krampen die je alleen krijgt als je geen condititie hebt. Shit dacht ik al die sigaretten en drank hebben mijn hele lichaam kapot gemaakt. Bouchra stopte en keek me aan en lachte me uit, we waren al aangekomen op het centraal station en liepen snel naar het pondje toe. Ik:"Omdat ik verloren heb krijg ik een kusje van je!". Bouchra:"Haha dat is een goeie en wat krijg ik dan ? Ik heb gewonnen hoor". Ik:"Ehm dan krijg je ook een kusje". Bouchra:" Oke geef mijn kusje maar dan krijg je die van jou". Zo bleven we bijna de hele tijd spelen en plagen op het pondje. Ik vond het leuk Bouchra was echt een meisje waar je mee kon lachen en stoeien en ga zo maar door. Eenmaal aan de andere kant aangekomen bleek dat Bouchra geen wielklem had maar wel een boete van 60 euro omdat ze haar blauwe kaart was vergeten. Bouchra:"Gelukkig is het maar 60 euro als het een wielklem was dan zouden we hier nog heel lang blijven en meer moeten betalen". Ik:"Sorry dat ik niks zei ik was het ook vergeten". Bouchra:"Wat ga je sorry zeggen gekkie is mijn schuld we waren het gewoon vergeten klaar. Ik regel wel dat mijn werk het betaald is toch auto van de zaak". Ik:"ik hoop het voor je anders moet ik je weer pakslaag geven". Bouchra:"Hahaha thuis gaan we zien wie, wie een pakslaag geeft ja ?". ik:"Kom maar op ik eet je rauw op!".


Toen de deur open ging probeerde ik Bouchra gelijk te overmeesteren. Maar het lukte me niet ze draaide zich om en pakte me vast en ik ging helemaal stuk. Zo een klein meisje met zoveel kracht waar komt dat toch vandaan ? Misschien heeft ze het wel van Khalid! Maar ik beet er doorheen en kon eindelijk uit haar houdgreep komen en toen pakte ik haar handen vast zodat ze niks kon doen en ik kuste haar. Hou op! riep ze maar ik zag dat ze het niet meende en ze vond het zelfs leuk! Ik gooide haar de bank op en ze viel best wel hard neer. Ze keek me aan en haalde haar mouwen op en kwam met een gebrul naar me toe rennen en sprong op mijn rug. Toen ze op mijn rug was zei ze dat we even rustig aan moesten doen en ze kuste me in me nek. Het voelde echt lekker en opwindend en vroeg haar hoe ze dat kon doen. Bouchra:"Ik weet nog veeel meer!". En ze liep onschuldig van me weg richting de keuken. Ze is echt leuk ik ben gewoon verliefd op haar! Owja helemaal vergeten ik moet dat geld van Khalid halen ik pakte de sleutel van Khalid ze huis die hing bij alle andere sleutels. Ik pakte het stiekem en ging richting Bouchra ik keek haar aan en zag die blik en ik kon het gewoon niet stiekem doen. Ik:"Bouchra, ik ga het geld halen bij Khalid ga je wat eten maken ?". Bouchra:"Ja doe dat maar want ik durf daar echt niet meer naar binnen dat laat me te veel denken aan Khalid en dan moet ik weer huilen. Doe wel rustig aan he Yassine!". Ik:"Ja komt goed ik ben er zo weer, mag ik ook je auto nemen ?". Bouchra:"Ja rij wel voorzichtig, de sleutels zitten in mijn jaszak". Ik liep naar haar toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Bouchra:"Doei lieverd!".


Eindelijk is een beetje actie, ik moest er lang op wachten maar eindelijk wordt het een beetje spannend. Ik ga als het goed is 25 duizend euro ophalen en ik moet opassen. Ookal weet niemand dat je het geld haalt altijd is er wel iets waardoor iemand erachter komt en dan doen ze er alles voor om het te pakken. Aasgieren zijn het hyenas kan je ze ook noemen. Ik reed snel en hard richting Amsterdam-west. Toen ik eindelijk afslag Slotervaart had gepakt voelde ik me helemaal weer thuis ik zag de jongens van de buurt buiten op hun hoek hangen en ik stapte nog even uit. Ik:"Faka drerrie's lang niet gezien man nog iets gebeurt hier ?". Het bleef stil ze keken me bijna verward aan en een paar keken me zelf vies aan. Ik:"Wat is er aan de hand is er iets gebeurt wella ?". Karim zo een jongen van het groepje kwam naar me toe. Karim:" Wat kom je hier doen? Heb je niet gehoord dat mensen je zoeken, ze denken dat jij Khalid vermoord hebt ?". Ik was even stil en keek die gast aan. Ik:" Eeh luister a hond hoe durf je dat te zeggen moet ik je de tering in slaan ?". Het werd roemoerig gasten wilde nog stoer komen doen en breed voor me gaan staan. Karim:"Luister Yassine, ik zeg je alleen dat ik dat gehoord heb. Hoe durf je mij een hond te noemen ? Wat kom je eigenlijk doen a verrader". Hij noemde mij een verrader en daar houd ik niet van ik werd helemaal gek ik kon mezelf niet beheersen. Ik pakte hem vast en begon op hem in te slaan, hij dacht los te komen op eigen houtje maar het lukte hem niet pas totdat een paar vrienden mij lostrokken. "Doe normaal a sahbi doe normaal" Alleen dat hoorde ik. Ik:"Luister wie heeft gezegt dat ik Khalid vermoord heb, WIE!". Ik was aan het koken ik was zo boos en ik dacht gelijk aan die Ali en Anass. Sofyan:" Het waren Ali en Anass ze kwamen 1 dag na de moord door de buurt en ze bleven rondjes rijden. Ze zochten iets volgens mij maar ze hadden echt een dikke auto je weet wel die golf r32". Ik:"Fuck die auto jongen vertel wat ze hebben gezegt dan". Sofyan:" Ze zeiden dat ze jou zochten en dat ze je afmaken als ze je hier zien. We moesten tegen je zeggen dat je hier niet meer welkom bent na die moord op je vriend". Ik:"Denk je nou echt dat ik een moord pleeg op mijn beste vriend, mijn broer ?". Karim:"Tering dat hebben wij gehoord toch!! Zomaar begin je te slaan a hond". Ik:" Ga je me weer hond noemen? Wie is je broer eigenlijk kifesch je praat zo stoer ik spuug op jou gap". Hij bleef stil en keek me niet meer aan. Beter zo mij moet je niet tegenspreken en helemaal geen hond noemen of verader. Sofyan:" Wie heeft Khalid vermoord ?". Ik:" Een paar Polen van Zuid we zijn nog steeds naar ze op zoek. Als je gekke gasten hier door de buurt ziet lopen moet je me bellen hier heb je me nummer". Toen kwam er een kleine jongen naar voren lopen en hij zei dat er wel eens een blonde man voor de deur van Khalid stond en dat hij aan de tel was de hele tijd. Ik:"Hoe zag hij eruit dan en hoe vaak heb je hem gezien ?". Jongetje:"Gewoon een paar keer maar hij leek volgens mij wel op een Pool echt zo een lelijkerd". Ik:"Saf is goed ik ga ff kijken wat er aan de hand is daar thalla ik spreek jullie wel en als er iets is bellen he! En oja Karim sorry man hier heb je een tientje ga patatje halen of zo". Ik hoorde achter me nog heel zacht fuck you en ook hjoorde ik die jongens roepen:"Ai ai patatje boys! Ik wil cola...". Stiekem moest ik lachen maar eigenlijk was het de moment niet om te gaan lachen. Ik ging snel plankgas richting Khalid en zag er een dikke bmw voor de deur staan. Ik vertrouwd het niet en maakte eerst een rondje door zijn straat. Auto op een afstand geparkeerd en liep snel richting zijn deur. Ik deed de sleutel in het slot en deed de deur open, binnen trof ik alleen maar troep aan allemaal kapotte spullen en kleding op de grond. Het was echt een rommel je zag dat er ingebroken was. Shit! misschien is het geld weg ik begon overal te zoeken en ik vond maar niets. Maar toen bedacht ik me want Khalid ging meestal naar zijn schuurtje op de hoek en daar verstopte hij alles en dat wisten alleen ik en zijn zus, bouchra dus. Ik rende richting zijn schuurtje en kreeg het eerst niet open met de sleutel en moest het wel intrappen. Dat schuurtje was helemaal gepropt met spullen denk aan radio's en al dat soort dingen. Ik bleef zoeken, zoeken en zoeken tot ik bij een kleine kistje kwam met een codeslot. Ik pakte snel het papiertje uit me zak en probeerde het slot te ontcijferen met behulp van de cijfers op het papiertje. Shit! het lukte maar niet en ik bleef alles combineren. ...eindelijk! Hij ging open en ik trof er alleen een sleutel aan met een code erop. Hij heeft het wel geheimzinnig gemaakt ik moet nu helemaal naar die kluis gaan zoeken. Het was te laat en de meeste kluisjes waren niet meer toegankelijk. Ik besloot om de auto te pakken en de auto helemaal te gaan vullen met het gestolen waar en zijn kleding en alles. Toen ik na bijna 2 uurtjes klaar was reed ik snel weg richting Bouchra. *ik klopte op de deur* Bouchra:"Nu pas ben je er! Ik was ongerust gek!". Ik:"Ja wollah sorry maar ze hebben zijn hele huis overhoop gehaald en alles kapotgemaakt, ik heb hier een zak met zijn kleding en wat foto's". Bouchra:"Dat meen je niet ?Die stomme klootzakken weet je ook wie het waren ?". Ik:"Nee ik weet wel dat er een gast voor de deur stond en die veel zat te bellen misschien heeft hij er wat mee te maken". Bouchra:"Dus die 25 duizend euro is ook weg ?". Ik:"Nee ik denk het niet ik heb in zijn schuur een kluisje gevonden en de cijfers op het blaadje was de code, er zat een kluissleutel in en morgen ga ik kijken waar die in hoort en hopelijk zit het geld daarin". Bouchra:"Ja ik hoop het ook kom snel naar binnen het is koud buiten. Ik heb lekkere lasagne gemaakt lust je dat ?". Ik:"Ik lust alles wat jij maakt, jij bent mijn wonderwomen!". Bouchra:"Ahw wat lief, maar proef eerst nou maar voordat je het uit gaat spugen!".


Het was 8 uur in de ochtend ik wilde zo snel mogelijk opstaan om naar die kluis te gaan. Maar waar ik moet zoeken dat weet ik zelf niet ik besloot om naar het centraal station te gaan en daar het gaan navragen bij de grote kluisjesmagazijn. Ik ging eerst wel nog even ontbijten met Bouchra, die was ookal wakker want zij moest natuurlijk gaan werken. Bouchra:"Kan je mij brengen met de auto ? Dan mag je de auto bij je houden en dan hoef je me alleen maar op te halen". Ik:" Ja is goed hoelaat moet je op je werk zijn dan ?". Bouchra:"Gewoon 9 uur beginnen". Ik:"Ja is goed dan ga ik gelijk kijken of die sleutel van het centraal station is". Bouchra:"Je mag alles doen als je maar wel oppast met alles!". Ik:"Ja komt goed Bouchra maak je maar niet druk". Ik kuste haar en we liepen samen de deur uit. Bouchra:"Hier heb je de sleutels van huis misschien ben je er eerder dan ik en dan kan je alvast koken voor me". Ze begon een beetje te giechelen. Ik:"Ik maak een 5 sterren diner voor je let maar op". Bouchra:"Daar hou ik je aan!". Ik:" Je hebt een grote mond he! Haal jij de auto maar uit die parkeerplek kijken of dat je lukt". Bouchra:" Nouhouu je weet dat het me niet lukt en dan zeg je dat!". Ik:" Ja jij weet ook dat ik niet kan koken en toch maak je er grappen mee!". Bouchra:" Oke is goed ik zeg er niets meer van ga jij nou maar de auto pakken". Ik pakte de auto en Bouchra stapte in we reden snel richting Amsterdam-zuid want daar werkte Bouchra. Ik reed 160 op de snelweg en Bouchra werd bang en begon de hele tijd te zeggen of bijna te schreeuwen dat ik wat rustiger moest rijden. Bouchra:"Wie gaat de snelheidsboete's betalen ik niet hoor ?". Ik:"Ik weet precies waar de flitspalen zijn maak je niet druk". We waren er binnen een kwartier en ik zette haar af." De auto was nu lekker warm en was klaar om er echt hard mee te gaan rijden. Ik pakte de snelweg richting het centrum en reed daar bijna 180 over de linkerrijbaan. Het was niet eens druk tijdens een spitsuur maar dat maakte voor mij niets uit. Bij het centraal station was het wel druk veel drukke mensen met allemaal koffertjes allemaal op weg naar hun werk. Ik parkeerde de auto en liep toen richting het centraal station. Eenmaal binnengekomen kon ik de kluisjesmagazijn niet vinden en ik vroeg het aan een voorbijganger. Ik moest helemaal bij de rechterkant zijn waar ook de gevonden voorwerpen waren en daar vragen naar ene Henk. Ik deed wat hij zei en ik liep die kant op. Na een minuutje gelopen te hebben zie ik een bord met " Het kluisjesmagazijn ". Ik stapte naar binnen en zag een oude dikke man zitten met een sigaretje in zijn mond, dat moet dus Henk zijn. Henk:"Kan ik u ergens mee helpen ?". Ik:"Ja ik heb hier een kluissleutel en wil mijn kluisje graag openmaken." Henk:"Mag ik het even zien?" Ik gaf hem de sleutel en hij begon er aandachtig naar te kijken. Henk:"Dit is niet zomaar een sleutel die is een sleutel met veel waarde in het kluisje. Die krijg je niet zomaar open je hebt een 4 cijferige pincode nodig." Ik:"Ja die heb ik!" Henk:"Ok loop maar mee dan laat ik je, je kluis zien en dan laat ik je met rust." Ik werd binnengelaten in een strengbeveiligde magazijn. Ik:" Het lijkt hier net een streng beveiligde bank, hoezo is het zo beveiligt ?"Henk:" Omdat hier meer dingen zitten dan een bank van een veel grotere waarden." Ik:" Oh oke., maar waarom sta je hier alleen dan ik zie geen enkele beveiliger ?" Henk:"Mensen weten wie ik ben en wat ik kan doen. Je kan proberen om hier in te komen, maar of het lukt dat betwijfel ik." Ik:"Ok interessant maar laten we dit vergeten en laat mij me kluisje maar gaan openen." Hij liet me alleen en mijn hart bonkte hard in mijn keel. Ik pakte het blaadje met de 4 cijferige code en stopte eerst de sleutel erin. Het slot draaide één kwartslag naar rechts ik pakte het blaadje en drukte de code in "2651". Nu kon ik de sleutel verder draaien en ik begon een beetje te zweten, maar dat kwam volgens mij door de hitte hierbinnen. Ik opende de deur en zag er een koffer in liggen. Ik pakte de koffen en maakte het gelijk open, maar er zat een klein slotje op en daarvan heb ik de sleutel niet. Ik besloot de koffer mee te nemen en het thuis open te breken. Maar omdat ik helemaal niet oplette liet ik de kluis onbeheerd achter en de sleutel erin. Dus ik liep snel naar de ingang tevens ook de uitgang en zag Henk daar zitten. Ik:"Dag Henk!". Henk:"Wacht is even jongenman. Je vergeet je sleutel en je kluis dicht te doen." Ik:" Ik heb het niet meer nodig bedankt voor het huren hé." Henk:" Oke wel onbeschoft kan je niet eens de sleutel terug brengen bij waar je het gekregen hebt ?". Ik:" Jij werkt mij echt op de zenuwen weet je wat ik ga ervandoor of je het nou wilt of niet. Later!". Henk:"Onbeschoft kind totaal geen opvoeding." Ik deed net alsof ik hem niet hoorde en ging snel richting de auto toe. Maar ik had honger vooral toen ik langs al die broodjes liep en ik besloot langs Albert Heijn To go te gaan en daar een kaasbroodje te kopen met wat te drinken. Dat koffertje was echt groot en ik zag echt iedereen er naar kijken. Gelukkig weet niemand dat er misschien wel een groot geld bedrag in zit. In de auto had ik de koffer naast me gezet en ik reed met een volle vaart weg. Pas op de snelweg merkte ik dat ik een boete had voor het fout parkeren en het niet betalen van een kaartje. Shit! nu moet ik dat ook nog gaan betalen en Bouchra gaat zeker boos worden. Schijt! ik betaal het wel dacht ik, het was toch maar 80 euro samen. Niet dat het weinig is maar gelukkig geen duizenden euro's. Toen ik thuis was pakte ik een ijzerzaag en ik begon het slot te gaan zagen. Na een dikke tien minuten kreeg ik de koffer eindelijk open en ik opende de koffer. Toen ik de koffer opende zag ik eer een spijkerbroek en ik dacht gelijk al dat het niet goed was, maar toen ik de spijkerbroek weghaalde zag ik allemaal briefgeld. Het waren alleen maar briefjes van 500 euro, ik kon mijn ogen niet geloven. Het waren zoveel briefjes dat het zeker meer dan 25 duizend moet zijn. Ik pakte een pakketje en dat begon ik te tellen, en ik kwam uit op 20.000 euro per pakje en er waren zeker wel 15 pakjes. 20.000x15= 300.000 euro. . Ik kon het amper vasthouden, mijn handen trilde en ik wilde het zo snel mogelijk aan Bouchra vertellen maar wat ik als eerst deed was al het geld in de lucht gooien. Ik deed een lekkere muziekje op en ik begon te bellen naar een cateringbedrijf. Ik:"Hallo ik wil het duurste maaltijd bij jullie bestellen met een toetje en alles wij erbij hoort." Cateringbedrijf:" Ja dat kan meneer. Onze duurste diner is een 5 sterren maaltijd met een exotisch toetje en dat bedraagt 1000 euro voor 2 personen." Ik:"Ja doe mij die maar en als het snel word bezorgt dan geef ik de bestuurder 100 euro fooi." Cateringbedrijf:"U woontr in Amsterdam toch meneer ?". Ik:"Ja dat klopt in noord. Hoelang duurt het voordat jullie hier zijn ?". Cateringbedrijf:"We zijn er zo snel mogelijk denk aan 15 minuten." Ik:" 15 minuten? Zo snel oke is goed tot dan." Cateringbedrijf:" Fijne avond nog meneer en eet smakelijk!". Ik ging snel tafel dekken en alles klaar leggen. Dit word een avond om nooit te vergeten.

Wat moet en kan ik doen speelde de hele tijd door mijn hoofd. Ik heb gewoon 3 ton in de woonkamer en ik kon er alles mee doen. Jammer dat de winkels al dicht waren en ik niks kon kopen. Maar de diner kwam er aan en Bouchra ook. Ik had de kaarsjes als opgestoken en je rook een lekkere vanille geur door de woonkamer. Het was schemerig buiten en de zon ging onder. Bouchra kon elk moment binnen komen en ik had snel al het geld verstopt. Opeens klonk de deurbel het was Bouchra en ik rende bijna naar de deur toe om open te doen. Ik:"Bouchra! ik heb jou zo erg gemist het, kom op geef je jas aan en kom naar binnen." Bouchra:"Hmm oke! waar heb ik dit aan te danken Yassine ? Heb je weer iets geflikt ofzo ". Ik:" Nee gek! Ik had jou een diner beloofd en ik heb echt me best gedaan." Bouchra:" Ja ik ruik een lekker geurtje heb je iets bereid met vanille ofzo ?". Ik:" Nee het eten komt er aan kom snel naar de woonkamer ik heb de tafel al gedekt." Bouchra:" Spannend, spannend ik hou mijn mond al! ". Ik:" Oke dan nu nog wachten op het eten, heb je lekker gewerkt ?". Bouchra:"Nee dat meeen je niet! Heb je een pizza besteld ofzo". Ik:" Nee niet echt zoiets gewoon...". * De bel ging en ik deed open * Ik:" Heel erg bedankt loop maar naar binnen en zet alles klaar aub." Bouchra:"Wie zijn deze gasten ? ". Ik:"Dat zijn mijn koks die hebben eten gemaakt voor me." Kok:" Alstublieft mevrouw eet smakelijk en geniet van uw 5 sterren diner". Bouchra:"Ehm bedankt en een fijne avond nog." Ik ging ze bij de voordeur betalen en ze gingen er snel weer vandoor ik had ze nog een fooi van shi 10 euro gegeven, ik bleef gewoon nog gierig. Bouchra schreeuwde door de woonkamer en ze riep me zo snel mogelijk naar haar toe te gaan. Bouchra:"Hoe kom je aan het geld voor zo een maaltijd ?". Ik:"Maak je niet druk Bouch laten we van het eten genieten en ik vertel je alles na het eten." Bouchra:"Heb je het geld opgehaald bij Khalid!!". Ik kon mijn lach niet inhouden en begon te lachen express bleef ik haar negeren en ik begon het eten op het bord te leggen. Ik:" Wilt mevrouw Bouchra ook een hapje?". Bouchra:" Yassine hou op! Vertel me wat je gedaan hebt en hoe je aan het geld komt!". Ik:"Eet smakelijk Bouchra!". Bouchra:"Oke is goed als jij het zometeen niet verteld geef ik je een knietje en een scheentje oke?". Ik:"Is goed, heb je wel eens kaviaar gegeten ?". Bouchra:"Nee lust ik niet, eet ik bijna elke dag". Zei ze met een deftige stem en ik ging helemaal stuk van het lachen. Het eten was heerlijk ik heb nog nooit zo lekker gegeten, Hamdoulilah zei ik dan. Bouchra:"Goedzo! En nu opstaan afwassen dat hoort er ook allemaal bij he!".


Na het afwassen was het dan zover. Bouchra kwam al snel naar me toe en vroeg me hoe ik aan het geld kwam om een 5 sterren diner te kopen. Ik:"Ik heb wahed tomtom gestolen nieuwste model met bluetooth en zo weet je hoe vet". Bouchra kwam naar me toe en pakte me vast en begon me te stompen ze gooide met de bank op en pakte me in een houdgreep. Bouchra:"Je gaat me nu vertellen hoe je aan het geld komt en of het, het geld van Khalid is!". Ik:" Oke laat me los ik ga je wat laten zien." Ze liet me los en ik liep naar de slaapkamer ik pakte de tas vol met geld en gooide het voor haar neus leeg op de grond. Bouchra:" Hoe kom je eraan!!!". Ik:"Het is het geld van ons van mij en van Khalid dus. Hij zou het altijd al op een veilige plek bewaren, zie het als een erfstuk maar dan 3 ton." Bouchra:" 3 ton!!! Wow dat is echt kapot veel geld, dat meen je niet Yassine ?". Ik:"Oke nu is het nog maar 2 nog wat ton omdat ik die 5 sterren diner gekocht had". Bouchra:" Grappenmaker wow kom hier ik wil je doodknuffelen." Ze hield me echt stevig vast en ze begon te huilen. Ik moest ook huilen ik keek naar buiten en zag de donkere lucht met afentoe een zonnenschijn. Dit is pas het echte leven...


Bouchra:"Yassine kom snel met ships de film is al begonnen!". Ik liep met de ships richting Bouchra, maar ik bleef niet zitten. Ik:" Bouchra ik ga even een rondje maken door de buurt ik kom zo weer terug." Bouchra:" Het is al bijna bijna 1 uur in de nacht, wat ga je buiten doen zo laat ?". Ik:"Ik ga gewoon even een kijkje nemen door de buurt en even langs het huis van Khalid, misschien zijn die Polen daar of zo." Bouchra:" Ik heb liever dat je hier blijft en lekker een film komt kijken maar als jij wilt doen wat je graag wilt doen dan laat ik je wel gaan, maar doe wel rustig aan." Ik:" Komt goed Bouchra je weet dat ik op mezelf kan passen. Tot zo als je nog wakker bent!". En zo ging ik dan op weg richting west met de auto van Bouchra. Buiten was het nog een beetje warm en ik hoorde een paar mensen in hun tuinen zitten praten over van alles en nog wat. Snel richting west en kijken wat er aan de hand is. Ik reed gelijk door naar het huis van Khalid en toen ik daar aankwam kwam ik weer die donkere auto tegen, hij stond daar al een tijdje en je zag er ook wat spinnenwebben omheen zitten. Toen ik de deur opendeed kwam er een warme lucht naar buiten en het stonk echt gevaarlijk, zo gevaarlijk dat ik ervan moest hoesten. Het leek wel een geur van een dood persoon. Nu ik in het huis was waar ik eigenlijk ben opgegroeid, hier in dit huis ben ik ik geworden. Maar ja daar is dus niets meer van overgbleven. Khalid's huis was een huis voor een groot gezin er waren veel kamers en een ruime woonkamer. Er kwam een sterke vieze lucht van boven ik had al een raar gevoel want wat stinkt er zo behalve een dood iemand. Ik ging eerst alle kamers beneden af maar omdat er geen licht was bleef ik niet te lang beneden. Ik pakte een aansteker van een tafeltje en liep rustig naar boven. Eenmaal boven begon de vieze lucht steeds sterker te worden ik zag voor me 4 kamer met alle deuren die dicht waren. De eerste deur was op slot en ik moest er een trap tegenaan geven om het open te krijgen. In de eerste kamer was het niet echt een rommel, alleen wat kleding op de grond en het stonk er niet echt. Maar toen ik naar de 2de kamer wilde lopen hoorde ik de bel gaan. Ik schrok en wilde de deur niet open doen. Ik liep snel naar beneden en bleef stil voor de deur staan. Ik hoorde geen stemmen dus het was iemand die alleen was. De bel bleef weer gaan en er werd nu ook geklopt. *Yassine! Yassine! Ben je er?* Huh?! dat was Bouchra volgens mij. Ik:"Bouchra?". *Jaa! ik ben het Bouchra doe de deur open!*. Nadat ik haar stem gehoord had en zeker wist dat zij het was deed ik de deur open. Maar wie ik dacht dat er was, was er niet Bouchra stond er wel maar een stond een blonde gozer naast haar met een wapen op haar hoofd gericht. Ik wilde hem aanvallen maar hij richtte het wapen op mij en zei als je iets flikt schiet ik je gelijk de wereld uit, dus probeer het maar niet. Blonde:"Meekomen gast." Hij hield me vast en liet Bouchra los, gelukkig maar want ik zou mijn leven zo geven als Bouchra maar veilig was. Bouchra:"Hij stond voor me deur en toen ik open deed dacht ik dat jij het was...". Blonde:"Hou je bek dicht trut ik zeg toch niet praten". Ik:" Jij moet je bek dicht houden met je rotkop wat kom je hier doen en hoe durf je zo tegen haar te praten. Weet je wel wie ik ben ?". Blonde:" Luister ik kom mijn geld halen en daarna gooi ik jullie ergens het water in, net als die vriend van jullie die boven ligt te rotten." Ik:" Welke vriend ?". Toen ik dat vroeg gaf hij mijn een klap in mijn gezicht met het wapen, me neus begon gelijk te bloeden en ik zag hoe Bouchra tranen kreeg. Ik kan hier niet tegen iemand die me aanraakt en ik kan niets doen en zij moet toekijken. Bouchra:"Welke geld, wij hebben niks!". Blonde:"Je moet niet denken dat ik dom ben nu bek dicht en meelopen." We liepen naar een donkere Mercedes met zwarte ramen. We werden de auto ingegooit en in de auto zat er al iemand achter het stuur. Ik:"Waar gaan we heen ?". Blonde:"We gaan naar je andere vriend die weet vast wel waar het geld ligt." Ik:" Welke vrienden, waar heb jij het over a lelijkerd." Blonde:" Je zult hem zo tegenkomen en nu je bek dicht." Het was nu al zeker zo een 3 uur in de nacht en wij samen in een vreemde auto met 2 gasten die denken dat ze de mafia zijn. Aan hun uiterlijk zag ik dat het Polen waren en ook aan hoe ze praatte. Jammer dat ik mijn wapen niet mee had genomen naar binnen want die zat nog in de auto. Na een paar minuten rijden kwamen we een loods binnen het leek wel een filmset. Het was er vochtig en je zag er allemaal troep op de grond zitten. Als je door liep kwam je een grote open ruimte tegen met een paar stoelen een tafeltje. Op dat tafeltje lagen allemaal lege bierflesjes en ik maakte me zorgen want deze klootzakken konden ons echt iets doms aandoen zonder dat ze er erg aan hebben. Bouchra hadden ze in de auto gelaten wat juist beter was voordat er iets gaat gebeuren. Blonde:"Ga zitten dan haal ik je vriend." Ik ging zitten met mijn handen vastgebonden met handboeien en ik bleef maar wachten, terwijl die andere lelijkerd me de hele tijd aan keek. Ik:"Wat moet je? ". hij zei niks terug, tfoe 3la illegaal dacht ik. En daar zag ik dan die blonde aanlopen en naast hem liep een lompe gast met een vreemde loopje, dat loopje kwam mij zo bekend voor en toen ik even goed keek zag ik dat het Ali was . Ik:" Flikker wat doe jij hier!". Ali:"Flikker? Wat lul jij allemaal jongen met je flikker. We waren toch vrienden?". Ik:"iemand die mij verraad is geen vriend, sukkel." Blonde:" Genoeg wijfen even bijkletsen doen jullie maar ergens anders. Waar is mijn geld." Ik:"Welk geld praat a hoofd." Ali:" Het geld dat Khalid had meegenomen toen hij ging pokeren met die Polen." Ik:" hij had geen geld sukkel, daarom kwam hij toch zwetend terug." Blonde:"Als ik binnen 1 minuut niet weet waar het geld ligt dan hebben jullie een probleem." Ik:" Waar is Anass." Ali:" Die klootzak heeft hem vermoord hij ligt in Khalid's huis. Hij had mij meegenomen en liet me toekijken. Yassine ik zweer het je he, het spijt me van alles maar deze klootzakken hebben me bijna een hartaanval bezorgt." Ik:"Oke genoeg geslijm." Ik stond op en liep naar die blonde klootzak toe. Hij had het niet verwacht en hij probeerde snel zijn wapen te pakken. Ik had schijt, mijn handen waren vastgebonden en ik ging snel naar hem toe. Blonde:"Blijf staan!!!!". Ik bleef doorlopen en hij begon zijn wapen te laden op dat moment bleef ik stil staan. Ik:"Hoeveel geld heb je nodig ?". Ali:" Hij heeft..". Ik:"Bek dicht Ali heb ik jou wat gevraagt ?". Blonde:" Ik heb 50 duizend euro nodig, je vriend had een schuld van 25 duizend en toen is hij ervandoor gegaan. Nog voordat wij hem konden vermoorden hebben andere gasten het gedaan en nu willen we ons geld verdubbeld zien." Ik:"Oke luister ik geef je 100 duizend dan laat je ons met rust en als ik je kop nog 1 keer hier zie ga je kogels eten, heb je dat begrepen." Blonde:"Waar wil jij 100 duizend gaan toveren je bent maar een tuig marokkaantje van de straat." Ik:"Ik zeg je, ik geef je het geld en als ik je blonde rot kop hier zie dan neem ik je moeder mee en jij gaat toekijken." Blonde:" Kom met het geld dan praten we verder." Ik:" Maak me los dan kan ik het geld halen." Blonde:" Denk je dat ik dom ben, dat je dat nog durft te vragen." Ik begon te schreeuwen. Ik:"Hoe moet ik dan het geld gaan halen!!". Blonde:"Ik breng je wel, pas wanneer ik het geld heb dan laat ik je gaan." Ik:"Kom maar mee, mee naar de hel." Ik had een plan in gedachten ik ga hem het geld nooit geven, ookal is het een euro. Nu is het tijd om te gaan kijken of de jongens van de straat achter mij staan of het allemaal blufferds zijn.

Ik nam hem mee, mee naar een plek met alleen maar westsiders. En dan heb ik het over de buurthuis, als de jongens van de buurt merken dat er iets aan de hand is dan grijpen ze in. Maar het enige waar ik nog bang voor ben is dat ik moet hopen dat ze achter me staan. Mijn plan is om die blonde mee te nemen naar die buurthuis en dat ik hem dan probeer te pakken. Hij moet dan inzien dat schieten geen zin heeft en hij geeft zich dan wel over. Maar ik dacht toen niet aan de gevolgen als hij nou wel zou schieten...

Buiten was het donker en het was fris. Langzaam werd het muziek harder en we kwamen dichterbij, dichter bij de buurthuis. Er was een feest bezig met allemaal optredens van de lokale artiesten. Ik zat nog in de auto en Bouchra hebben ze achtergelaten in de loods. Ik vond mezelf een viezerik ik kon niks doen en wilde haar wel helpen maar kon het gewoon niet. Ze zat daar nu alleen, maar ze is tenminste veilig. We stopte en ik zei ze dat we er waren. Blonde:" Luister gap. We gaan geen grappen maken he. Hoe wil je het doen ? Moet ik naar binnen gaan en om het geld gaan vragen of ga jij naar binnen en dan kom je met het geld naar buiten ?". Ik vond het sowieso al heel dom van hem om mij daar op eigen terrein alleen naar binnen te laten gaan. Ik koos natuurlijk voor de optie alleen naar binnen gaan maar dan wel naar buiten komen met genoeg man die achter mij staan. Ik:" Ik ga naar binnen en kom wel met het geld terug. Laat me nu gaan dan!". Blonde:" Jonas gaat met je mee, en hij houd niet van grappen dus pas maar op en doe snel want ik wil niet wachten". Shit! nu komt die Jonas ookal mee, maar gelukkig was het geen patser Hij was alleen bewapend maar dat moet geen probleem zijn. We kwamen bij de deur en ik herkende de hele gastenlijst al. Ik:" Ewa! Yassine is de naam sta ik op de gastenlijst?". Portier:" Welke Yassine ?". Ik keek hem aan en zei hem dat ik Lange was. Zo noemde ze me vroeger op straat en ik ben er bekend mee. Andere portier:"Oh, de beruchte Lange. Wat kom je doen als ik vragen mag en wie is die blonde knapperd naast je". Ik:" Ik kom feesten natuurlijk en die blonde knapperd is me bitch wil je hem een nacht lenen ?". Portier:" Grappenmakers, jullie komen niet binnen donder op voordat ik de politie bel". Jonas:"Lekker dan, hoe ga je het geld regelen want ik denk niet dat mijn baas geduld heeft". We liepen net terug naar de auto en ik werd toen teruggeroepen door de gastvrouw die iedereen beoordeeld op zijn kledingstijl. "Lange!". Ik keek om en zag gelijk haar gezicht, ze had een blik die ik nooit zou vergeten.

Daar stond ze dan dat meisje dat ik tegen was gekomen in de bus richting Bouchra vanuit de moskee. Haar bruine lokken en grote ogen zijn niet te vergeten. Ze riep me naar haar toe te komen en ik groette haar met een hand, maar ze pakte me hand vast en trok zich naar mij toe en gaf mij een knuffel. De zware dranklucht bleef zich herhalen door mij neusgaten en ik werd er bijna misselijk van. "Moppie!!" schreeuwde ze en opeens was dat ene lieve meisje een irritant iemand. Ik:" Hoe heet je eigenlijk, lieverd ?". Meisje:" Ik heet Lisa gekkie. Had ik je dat niet die ene keer vertelt in de bus ? Onee! Daar was het te laat voor jij ging er gewoon vandoor". Ik:" Ja sorry nog daarvoor maar ik moest er toen uit. Maar laten we dat vergeten vertel is, is het druk binnen?". Lisa:" Ja! Zo druk is het nog nooit geweest, misschien komt het door mij ?". Ik:"Haha, humor heb je wel maar laat je me nog naar binnen of blijven we hier in de kou staan". Lisa:"Ik dacht dat je niet naar binnen wilde, kom snel binnen ik begin het nu ook koud te krijgen". We liepen met ze 3e richting de ingang en we konden zo door lopen geen enkele portier had commentaar op ons. Het leek wel alsof Lisa de baas was hier de deuren werden ook nog open gemaakt voor ons en binnen roken we gelijk een sterke drank en drugs lucht. Het was een slechte boel daar binnen veel dronken gasten en allemaal mensen onder invloed van drugs. Helemaal achterin zag ik de jongens van de buurt. Hun moest ik hebben en ik liep snel naar achteren maar ik werd tegengehouden door een sterke blanke hand. Het was Jonas hij keek me aan en zei dat ik geen grappen moest maken en dat hij elk moment zou schieten. Wat een bluffer dacht ik bij mezelf die man durft niet eens een hond neer te knallen. Dus ik liep snel naar die mannen daar achterin toe maar nog voordat ik 1 van hun kon groeten hoorde ik geschreeuw van voren. Er was een vechtpartij bezig en ik zag alleen maar negers vechten met elkaar.

Die Pool werd afgeleid en kon zich niet meer concentreren, hij pakte me vast en begon opeens met zijn wapen te zwaaien. De jongens die achterin zaten hadden dit opgemerkt en ze zagen dat ik bij ze hoorde. Het leek verdomd veel op een film, bijna iedereen begon een wapen te trekken en die negers hadden alleen hun vuisten. De muziek werd gestopt en het licht ging aan. Alle ogen gericht naar mij en niemand die wat deed. *Neeee!* Waar kwam dat vandaan ? Ik keek naar de ingang en daar zag ik Bouchra staan. Pool:" Blijf staan anders schiet ik, blijf staan!". Bouchra was verward ze hield van me en wilde dat mij niks overkwam. Ik:" Bouchra ga weg! Laat mij dit oplossen." Bouchra:" Nee, Yassine ik hou van je ik laat je die flikker jou geen pijn doen!". En op dat moment kwamen de andere 2 Polen binnenstormen. Maar ze werden al snel onder schot gehouden door een paar jongens die achter mij stonden. Youssef een brede en vooral dikke Marokkaan met een grote wapen in zijn hand begon met zijn wapen te zwaaien en hij had het geladen. Hij stapte naar voren en begon te schreeuwen. Youssef:" Welke motherfucker wilt Yassine wat aan doen, ik schiet je kop eraf flikker." Die Pool haalde zijn wapen van mijn hoofd en begon het op Youssef te richten. Youssef pikte het niet en hij reageerde direct, hij richtte het wapen eerst naar zijn hoofd maar met een snelle beweging ging hij richting zijn benen. Hij haalde de trekker over en op dat zelfde moment kwam Bouchra mijn kant op rennen. Ik hoorde die Pool hard schreeuwen en Youssef die was in zijn borst geraakt. Ze vielen bijna tegelijk neer op de grond maar het was nog niet over. Die Pool richtte zijn wapen op mij en ik zag mijn hele leven voorbij gaan als een flits. Het geschreeuw werd steeds erger overal hoorde ik stemmen en Youssef lag daar half dood op de grond. Op dat moment hoor ik een hele harde knal een knal die je nooit zal vergeten. Ik viel op de grond en dacht dat ik neergeschoten was. Maar ik was gevallen doordat Bouchra op mij gedoken was. Ik:" Bouchra! Gaat het ?". Ze reageerde niet en mijn hart begon steeds harder te kloppen. Achter mij werd er zeker wel 30 keer geschoten en ik zag die Pool neergaan met allemaal kogelgaten door zijn lichaam. Ik:" Bouchra!?". Bouchra keek me niet meer aan ik pakte haar schouder vast en draaide haar om. Mijn handen waren helemaal met bloed gegoten. Het was niet mijn bloed maar het bloed van Bouchra. Bouchra? Ik draaide haar om en zag dat ze in haar rug geraakt was! Het bloedde hevig en ik probeerde haar erbij te houden. Ze ademde nog maar ze reageerde niet! Ik keek de zaal in en iedereen stond stil en niemand die wat deed. Ik:" Help me! Bel een ambulance wat kijken jullie mij aan, bel een ambulance!!!". Er kwam steeds meer bloed en ik kon het niet meer uithouden ik werd misselijk en kreeg tranen. Ik moest huilen en begon te schreeuwen dat er een ambulance moest komen. *Ze komen binnen 5 minuten hier!* werd er geschreeuwd. 5 minuten waren voor mij te veel ik begon wanhopig Bouchra op te tillen naar buiten toe. Daar lag ze dan in mijn handen en ze bloedde bijna dood. Ik was machteloos en begon Allah om vergiffenis te vragen en vragen om hulp. Ik wil Bouchra niet kwijtraken en ik smeekte om een wonder. Toen ik uiteindelijk bij de deur was kwamen de ambulance broeders al binnen rennen en ze rende gelijk naar mij en Bouchra toe. Ambulancebroeder:" We nemen het vanaf hier wel over jongeman. Wat is er eigenlijk precies gebeurt ?". Ik was verstijft en kon niet meer praten en op dat moment viel ik flauw en dat kwam vooral door al het bloed van een dierbaar iemand...

Stel je toch voor je je moeder, je vrouw, je familie die wordt voor jouw neus neergeschoten. Mij werd het me te veel ookal had zo veel meegemaakt omdat ik van haar houd. Dat schot kwam net zo hard in mij en ik voelde met haar mee. Maar ik was dus flauw gevallen en ook ik werd wakker in het ziekenhuis. Ik keek om me heen en zag dat Bouchra links van mij lag en dat gaf mij gelijk een goed gevoel, gelukkig is ze niet dood. Bouchra die bewoog maar niet en mijn stem was een beetje weg en ik probeerde rustig haar naam te roepen. Ze reageerde er niet op en ik probeerde me naar boven te krijgen door met met mijn handen mezelf op te trekken boven het bed. Nadat het me gelukt was liep ik rustig naar haar toe en zag dat het niet goed ging met er. Ze zag er helemaal wit en opgezwollen uit. Haar gezicht dat altijd zo egaal was, was nu beschadigt, beschadigt door de resten van de kogel. Ze had schrammen over heel haar lichaam. Ik keek haar aan met mijn waterige ogen en fluisterde haar naam:"Bouchra ?". Ze reageerde er niet op en dat maakte mij boos, die onmacht ik kon helemaal niks doen om haar beter te maken. Ik besloot dat het geen zin had en besloot om har hand vast te houden totdat ze wakker word. Ik zat daar op mijn knieen op de harde en vooral koude grond. Maar voor haar had ik dat wel ervoor over, zo dacht ik over alles na met mijn warme handen vast aan haar koude en gevoelige handen. Het voelde goed ik wist dat ze wel gewond was maar om dicht bij haar in de buurt te staan maakte het beter. De tijd vloog voorbij en voor ik het wist was het alweer vroeg in de ochtend. Er kwam een verpleegster langs om te controleren of alles oké was. Ze kwam binnen en zag mij gelijk al op de grond zitten. Verpleegster:" Meneer! Wat doet u daar op de grond ?!". Ze maakte me half wakker en ik bleef doorslapen met mijn handen nog steeds om die van Bouchra. Ze kwam naar me toe en probeerde me los te maken en van de grond af te halen. Ik:" Nee! Niet doen ik wil bij haar blijven". Verpleegster:"Maar meneer u bent nog niet volledig herstelt het is niet goed voor u om zo in de kou op uw knieën te zitten, u knieën zijn helemaal blauw geworden. Ik laat gelijk even een doktor langs komen." Ik keek toen naar mijn benen en zag dat ze helemaal blauw waren geworden. Dat komt natuurlijk door het uren zitten op die benen. Ik probeerde op te staan maar ik zakte gelijk weer naar grond. Het lukt me niet zei ik tegen die verpleegster. Verpleegster:"Ik help u wel even." Ze hielp me om op bed te liggen en ik voelde rustig het gevoel weer terug komen naar mijn benen. Op dat moment hoor ik een harde gepiep en ik keek gelijk de kant op van Bouchra. Ze begon te trillen en ik kon mijn ogen niet geloven haar hele lichaam trilde. Ik:" Wat is er aan de hand!". Verpleegster:" Ze heeft een aanval! Ik roep gelijk een dokter op." Ik:"Snel snel!". Ik schrok en kon het niet aanzien dat Bouchra daar zo zat te trillen. Wat een kogel wel niet allemaal met je kan doen...

Bouchra had een aanval gekregen maar gelukkig was het niks ernstig. Toen ik een beetje in slaap viel ging de deur open. Ik zag daar de moeder van Bouchra staan met haar vader. Ze liepen naar binnen en ik zag gelijk al dat die moeder me heel vies aankeek. Ze walgde van me en haar vader net zo goed. Ze konden me wel vermoorden ze denken dat dit allemaal door mij komt, wat eigenlijk wel waar is. Maar ik kan er ook niks aan doen ik houd van Bouchra en zij van mij. Ik trok me er niks van aan en besloot om net te doen alsof ik sliep. Maar zelfs dat lukte niet ik wilde de hele tijd kijken hoe het met Bouchra ging en misschien werd ze nu wel wakker nu haar ouders er zijn. Ik:" Wordt ze al wakker ?". Haar vader keek me aan en ging heen en weer met zijn hoofd. Vader:"Bemoei je er niet mee, dit is allemaal jouw schuld." Hij liep mijn kant op en sloot de gordijnen tussen mij en Bouchra. Ik werd woest maar ik kon er niks aan doen het is haar vader en ik laat ze nu wel even met rust. Misschien heb ik wel te veel problemen veroorzaakt. Ik besloot om te gaan slapen om alles een beetje te vergeten.

Tijdens het slapen werd ik wakker gemaakt door een hand die op mijn borst rustte. Ik deed mijn ogen open en zag mijn moeder huilend over mij heen gebogen. "Wat doe jij hier ?". Ze antwoordde niet en keek me met een verdrietige blik aan. "Praat! Of laat me met rust" Ze bleef me maar aan kijken en ik probeerde weg te kijken maar het lukte mij niet. Ik keek naar Bouchra ze lag er nog steeds en haar ouders zaten er ook bij. Ik zag haar vader mij nee knikkend aan kijken en ik draaide snel mijn hoofd. Moeder:"Yassine, waar ben je toch mee bezig. Je brengt de mensen die je lief hebt alleen maar in de problemen. Kijk toch eens naar Bouchra kijk wat je haar aangedaan hebt" Ik:"Mam, laat mij gewoon met rust ik heb je vertelt dat ik mijn weg volg en jij de jouwe. Waarom blijf je me opzoeken waarom!" Moeder:" Omdat... ik van je hou. Je bent en blijft mijn kind! Wat denk jij nou, dat ik je je eigen weg laat gaan ? Als je zo door gaat is jouw weg de graf naast je vader, en dan maar hopen dat je naar djenna gaat ? Luister Yassine, ik heb niet lang meer om jou in de gaten te houden. Ik heb de laatste jaren een tumor in mijn hoofd, kanker noem je dat ook wel. De artsen zeggen dat ik niet lang meer te leven heb en nu hou ik je in de gaten tot ik er niet meer ben" Ik kon mijn oren niet geloven, mijn moeder die ziek is ? Ik geloofde het niet of ik wilde het eigenlijk niet horen. Mijn moeder barstte uit in tranen en moest even zitten. Dood, dood en nog eens dood dat is wat ik meemaak. Ik keek naar boven en vroeg:" Bestaat er geen genade in deze wereld!?". Ik:" Wat voor tumor is het ?" Moeder:" Een tumor die niet te genezen valt en hij groeit met de dag harder." Ik:" Waarom heb je me dit niet eerder vertelt en kom je er nu pas mee ?" Moeder:" Als ik jou het eerder had vertelt zou je nog meer de verkeerde kant op gaan ik bespaar je het en ik vind het nu tijd om het je vertellen. Je hebt nu zelf de gevolgen meegemaakt en je bent volwassen genoeg om na te denken." Op dat moment hoorde ik gehoest en Bouchra was wakker geworden. Ze keek om zich heen, alsof ze iets zocht. Ze keek en had mij gevonden. Ze probeerde te praten maar er kwam geen woord uit, haar handen reikten mijn richting op en ze maakte een gebaar. Ze wilde mij op de eerste plek zien en had niet eens in de gaten dat haar ouders er ook waren. Ik:" Bouchra, ik ben bij je maak je maar niet druk."

Mij opakken ? Ben je gek, ben toch die tuigcrimineel.

Nee hoor gewoon een Amsterdamse tuig Marokkaan. En origineel is het zeker. Dus diie films passages kan je uit je hoofd halen.

Ik ben al een heel stuk verder. Ik zal het morgen even plaatsen in een word bestand.

Vervolg:

De ouders van Bouchra waren net weggegaan nadat ze weer in slaap was gevallen. Miskina ze moet veel doorstaan en dat komt allemaal door mij. Mijn moeder die al eerder weg was gegaan om kleding en wat te eten te halen, is nog steeds niet terug gekomen. Barstende koppijn had ik, ik probeerde op te staan om naar Bouchra te lopen. Rustig pakte ik een stang vast en deed mijn benen 1 voor 1 op de grond. De grond voelde koud aan en ik kreeg de rillingen, sowieso houd ik niet zo van ziekenhuizen, het stinkt er vaak en het idee dat er mensen hier dood gaan maakt het nog erger. Het lukte me eindelijk om op te staan ik moest nog even aan het gevoel wennen om op mijn benen te kunnen staan. Rustig deed ik stap voor stap een stapje richting Bouchra. Mijn stem was nog een beetje schor en ik kreeg haar naam haast niet uit mijn mond. Maar ze heeft het gehoord en keek me aan. "Yassine! ik heb je echt gemist kom hier!". Ik hoorde haar slecht maar kon alles verstaan, snel liep ik naar haar toe en gaf haar als eerst een kus op haar voorhoofd. "Shokran lieverd!". Ik:"Hoe voel je je ?". Bouchra:" Ik voel me stukken beter gelukkig is het niet ernstig hamdoulilah". Ik:"Het spijt me echt ik heb je nooit mee moeten nemen, het is allemaal mijn schuld". Bouchra:" Yassine! Hier kan je me nou echt boos om maken. Het was mijn keuze ik wilde met je mee. Denk je nou echt dat ik je zomaar mee laat gaan met die gozers en dat er dan wat met je gebeurd ?". Ik:"Ja lieverd, dat begrijp ik maar je bent nu wel gewond geraakt en dat door mij omdat jij met mij mee wilde." Bouchra:" Laten we dit vergeten, Yassine ik hou van je en wil je met alles helpen of het nou pijn doet of niet. Ik zal altijd voor je klaar staan!". Wow wat is Bouchra toch een topvrouw. Ik kreeg de kriebels weer in mijn buik en keek haar aan. Ik zag haar lachen en ik wilde haar het liefst knuffelen en nooit meer loslaten. Ik boog weer voorover en gaf haar een kus, tegelijkertijd liet ik een traan vallen. "Yassine huil je nou ?". Ik deed er cool over en veegde snel mijn tranen weg. Bouchra:" Yassine kijk me aan! Huil je ? Je hoeft je niet te schamen". Bouchra begon ook een paar tranen te krijgen en vroeg of ik haar vast wilde houden. Ik deed dat en in mijn oor fluisterde ze:"Mietje! je gaat toch niet huilen waar een vrouw bij is!". Ze moest lachen en keek me aan met de mooiste glimlach van heel de wereld. Ze gaf me een kus en zei:"Geintje lieverd, bij mij kan je altijd huilen wanneer je maar wilt. Ik hou van je!". Ik:" Ik hou ook van jou!". Zei ik met een glimlach...

We waren dus aan het gamen en Bouchra die was al in slaap gevallen. Totdat er een arts naar binnen komt lopen en hij ontdekt dat er een heel groepje binnen zit te gamen. Iedereen word weggestuurd, ze wilden eerst niet gaan maar ik zei dat ze beter weg konden gaan. Toen iedereen weg ging was Bouchra wakker geworden door het lawaai en ze kwam bij me zitten. Die arts checkte even of ik het was en vroeg naar mijn naam. Arts:"Yassine, ik heb een vervelend bericht voor je. Wil je het alleen horen of maakt het niet uit dat Mevrouw B er ook is ?". Ik kon niet meer wachten en wilde weten wat er aan de hand was. "Vertel nou maar wat er aan de hand is ?". Arts:" Gisternacht om 4:39 is jouw moeder overleden aan een hartstilstand. De tumor die zij had heeft het veroorzaakt." Mijn wereld stopte en ik wist niet hoe ik moest reageren. Ik kreeg te weinig adem en begon te zweten. "Mijn moeder is overleden ?". Arts:" Gecondoleerd het spijt me...". Tranen die ik nooit liet zien vloeide als een zee naar beneden. Ik moest huilen want natuurlijk houd ik nog van moeder. Ookal heb ik haar weggestuurd en wist ik niet waar ik mee bezig was. Mijn moeder heeft me gewaarschuwd. Het werd mij te veel ik stond op en rende de deur uit. Bouchra kwam achter mij aan en hield mij tegen. Die arts riep Bouchra weer terug en zei:" Laat hem maar even het is een flinke schok ik kan het begrijpen...". Mijn laatste blik was die naar Bouchra ik zag haar ook huilen. Op de gang zag ik zwart voor mijn ogen. En er flitste telkens beelden door mijn hoofd van alle leuke tijden die ik had met mijn moeder. Hoe zij me elke avond in bed stopte en haar glimlach die ik elke dag zag als ze opstond. Mijn moeder, ik besef nu pas wat voor iemand dat is. Iemand waarmee ik niet zonder kan en ik heb het verpest. Ik heb haar niet eens een kus op haar voorhoofd gegeven. Ik heb haar niet eens aangeraakt. Ik knielde en zakte door mijn benen met mijn hoofd richting het plafond gericht. Zoveel tegenslagen ik kon even niet meer helder nadenken en ik deed mijn ogen dicht. Ik sloot me af van iedereen en zag weer de beelden door mijn hoofd spoken. Ik zag alleen haar gezicht voor me ik wilde haar aanraken maar dat kon niet. Zwetend probeerde ik op te staan maar het lukte mij niet. Op dat moment kwam Bouchra met een glas water. Ze kwam naast me zitten op de gang en ze begon ook te huilen. " Yassine, ja wat moet ik je zeggen het enige wat ik kan zeggen is dat ze nu op een vreedzame plek is en inshallah naar djenna gaat. Ze was een goed persoon en ik zeg je eerlijk ik hield van haar." Er flitste weer een gedachten door mij heen en ik dacht na over wat een imam een keer tegen mij had gezegd. "Het paradijs ligt aan de voeten van je moeder. Zorg voor haar en het geluk zal je tegemoetkomen." Ik keek naar boven, O Allah waarom moet mij dit gebeuren. Waarom pak je mij niet en waarom mijn moeder wel, waarom! Bouchra:" Yassine het is el mektab dit stond geschreven het is jouw schuld niet." Koppijn dat is wat ik de hele tijd voelde, mijn maag draaide maar rond en ik was sprakeloos geworden. Ik gleed naar voren en lag daar maar in die gang hopend een laatste knuffel te krijgen van mijn moeder. Al was het maar haar geur. Op dat moment stond ik op en rende naar die arts toe. Ik:" Ik wil haar zien waar is ze!". Arts:" Helaas Yassine, maar dat is nog niet mogelijk ze moeten haar eerst onderzoeken." Ik pakte die arts vast en begon te schreeuwen. Ik:" Niemand raakt mijn moeder aan ik wil haar nu zien!". Ik voelde een warme handdruk in mijn arm en zag dat het Bouchra was. Bouchra:" Yassine hou op! Verman je zelf en ga niet boos worden op die arts." Ik liet gelijk die arts los en hij maakte zich snel uit de voeten. Ik draaide rond maar het was alleen in mijn hoofd. De beelden de herinneringen alles werd mij te veel. Ik viel op de grond...

Toen ik op de grond viel kwam ik terecht in een droom, een droom die mij totaal zou veranderen. Om mij heen was het nog steeds zwart en ik zag een licht steeds feller worden. Ga ik nu dood ? Vroeg ik mezelf af. Ik had niet in de gaten dat het een droom was en ik kwam mijn moeder tegen. Ze riep mij heel vaag en ik probeerde naar toe te gaan, maar ik kwam niet eens naar voren. Ik werd tegen gehouden. Achter mij zag ik de jongens en allemaal drank en drugs om mij heen. Ik kon niet naar mijn moeder omdat al het kwade mij tegenhield. Er kwam een man in een wit gewaad mijn kant op. Hij sprak mijn naam en vroeg mij. "Weet jij nou nog steeds waar jij mee bezig bent ?". Ik probeerde te praten maar het kwam er gewoon niet uit. "Het lukt je niet om te spreken, jouw mond is vervuild met het slechte". Ik vond hem een beetje raar praten maar aan de andere kant heeft hij wel gelijk. "Geloof jij in Allah?". Vroeg hij. In mijn hoofd zei ik ja maar het kwam er als een nee uit. "Je denkt in Allah te geloven, maar met alles waar jij je mee bezig houd is totaal niks halals aan." Op dat moment kwam mijn moeder erbij ze had een mooie jurk aan en ook zij was helemaal in het wit gekleed. "Yassine, ik heb je gewaarschuwd en je wilt maar niet luisteren. Luister en lees naar het woord van Allah en begrijp." Hiermee bedoelde ze dat ik de koran moest gaan lezen volgens mij. Ik dacht gewoon te makkelijk over alles. Het pad richting het geld heeft mij gebracht bij de dood. Toen begon ik mij af te vragen ben ik dood of droom ik ? Als ik nu dood zou zijn dan had ik niet eens de kans om afscheid te nemen van Bouchra. Dan had ik niet de kans gekregen om te gaan bidden of om de Koran te lezen. " Yassine, je kan je niet voorbereiden op de dood. Daarom moet je van elk moment gebruik maken en je verdiepen in de islam." Ik begon mijn moeder en de man in het witte gewaad te smeken om mij weer te laten leven. Maar toen ik ze smeekte keken ze mij niet eens aan. Ik voelde hun afgunst en hun kijk op mij die alleen maar slecht was. De man sprak:"Wat zou je doen met een nieuwe kans ?". "Ik beloof u, mijn moeder en Allah dat ik mij zal gedragen en te gaan praktiseren. Ik ga al het kwade uit de weg en mijn focussen op de toekomst." De man sprak weer:"Hoe kan ik je geloven ?". "Ik weet niet, hoe zou ik jullie kunnen overtuigen ?". Mijn moeder begon te praten maar ze was onverstaanbaar, maar aan haar gezichtsuitdrukking zag ik dat het niet goed was. "Jullie moeten mij geloven! Ik ben vanaf nu een nieuw persoon. Een boek met een nieuw hoofdstuk,alsjeblieft geef mij nog 1 kans!". Toen verdween mijn moeder en de man. Mijn hoofd begon te draaien ik wist niet meer waar ik was en of ik droomde. Ik hoopte het wel dat ik droomde want ik wil nog niet dood. Nu pas besef ik dat ik met de hulp van de zogenaamde vrienden helemaal niks aan heb. Ik moet mij verantwoorden tegenover Allah en dan heb ik echt niet een vriend naast me staan die zich opoffert voor mijn zondes.

Wazig werd ik gelukkig wakker ik keek vaag om mij heen. En was een beetje verward maar in mijn gedachten wist ik precies waar ik mee bezig was. Ik leek wel stoned. Ik kon me moeilijk concentreren en mijn gevoel werd versterkt. Rustig zag ik de handen van Bouchra op mij af komen en ze stelde mij gerust. Ik vroeg me af waarom ik me zo voelde en ik bleef nog steeds de beelden zien van de droom die ik net had. Bouchra vroeg mij wat er aan de hand was ze zei dat ik een hevige droom had gehad en veel begon te schreeuwen. "Je riep de hele tijd naar de helpende hand van jouw moeder". Ik ben radeloos en ik had het gevoel om hier weg te moeten gaan. Ik zei:" Bouchra we moeten we van hier ik voel me hier niet thuis." Bouchra was het met mij eens en we besloten om weg te gaan uit het ziekenhuis. Toen we zaten te wachten op de lift besloot ik om mijn moeder te gaan zoeken. Boven de lift hingen allemaal borden met de verdiepingen en op verdieping nummer 7 was het lijkenhuis. Ik stapte de lift in en Bouchra drukte op nummer 0 begane grond dus. Maar ik haalde snel haar hand weg en vertelde haar dat ik mijn moeder wilde zien en dat ze op nummer 7 moest drukken.
"Yassine, weet je het zeker ? Kan je het wel aan om je moeder daar zo levenloos te zien liggen ?". Ik:"Toen jij hoorde dat Khalid was overleden wat was jou grootste wens ?". Bouchra zuchtte en keek naar de grond. "Yassine je hebt gelijk mijn grootste wens was dat ik hem nog even wilde zien voordat ik hem nooit meer zou zien." Dus ze drukte op nummer 7 en na een paar seconden waren we op de verdieping van het lijkenhuis. We liepen er rond en vele artsen en verpleegster keken ons raar aan. We moesten zo snel mogelijk gaan zoeken naar mijn moeder voordat ze argwaan kregen. Uiteindelijk kwamen we voor een grote witte deur te staan. Met een bordje erboven:"Autopsie en Lijkschouwing". Dit moet het zijn Bouchra! Ik deed de deur op en binnen in de ruimte zaten alleen maar grote deuren. Het leken wel koelkasten en het was er heel erg koud en kil. Er hingen allemaal kaartjes aan de deuren met verschillende namen op. Ze waren zelfs gesorteerd op het alfabet. Ik zocht gelijk naar de letter J van Jamila. Ik zat dus in een kamer met allemaal doden om mij heen geen enkel teken van leven, wat een enge kamer! Bouchra schreeuwde en ik ging snel haar richting op. "Ik heb haar gevonden denk ik!". Ik keek op het kaartje en er stond Jamila El Kassrou. Mijn hart bonkte en ik zette mijn hand op de hendel om de deur open te maken. Ik durfde niet en moest er nog even over nadenken. Maar toen ik eraan dacht dat dit misschien wel mijn laatste keer zou zijn deed ik snel de deur open. Het was een lange vrieskist en er zat een soort ijzeren brancard in. Ik trok de brancard helemaal naar buiten en daar zag ik mijn moeder liggen in gewikkeld met een witte deken. Het was er heel erg koud maar ik kreeg het steeds warmer. Ik trok de laken in 1 keer weg en daar zag ik mijn moeder zitten. Ze was helemaal wit en bleek. Ze hadden ook gesneden bij haar hart om te kijken wat de oorzaak was. Om haar hals had ze de ketting waarmee ik als klein kind altijd al mee speelde. Bouchra kon het niet meer aan en zei dat ze maar even buiten ging wachten. Daar zat ik dus met mijn dode moeder. Ik kan er niks meer aan doen ze zal nu voor altijd dood zijn. Ik begon te huilen en ik wilde mijn moeder een kus op haar voorhoofd geven maar op dat moment hoorde ik de deur open gaan en precies op dat moment schoot haar arm naar beneden. Ik schrok me de tering en de arts die binnenkwam lopen zei dat het niets was en dat het maar een reflex was. Hij kwam naar mij toen en gaf mij een hand en groette met Salaam 3likoum. Wa3likoum salaam zei ik. Hoe heet u meneer, vroeg ik aan de arts. Hij zei ik heet Mohamed El Makerani en u ? Aangenaam Mohamed ik ben Yassine El Kassrou. "Oh jij bent dus de zoon van Jamila ?". " Ja dat was ik". "Je bent het nog steeds, je moeder zal altijd in jou leven en bij je zijn, net zoals Allah bij je is." "Maar Yassine het is niet goed om je moeder zo onbedekt en buiten de vrieskast te laten liggen. Neem afscheid van haar en dan gaan we even een kopje koffie drinken. Want ik moet je even wat vertellen ik was namelijk bij de dood van je moeder en ze heeft nog wat voor je nagelaten. "Oke Mohamed, shokran". Hij liep weg ik had nog een laatste moment met mijn moeder. Ik praatte een beetje tegen haar maar ik wist natuurlijk dat ik geen antwoord zou krijgen. Tenslotte gaf ik haar een kus op haar voorhoofd en ik pakte de ketting van haar hals en deed het bij mezelf om. "Beslama a mama".

Ik liep mee met Mohamed en we liepen richting een koffie kamer. Bouchra wilde even naar de wc gaan en zou later terug komen. Daar zat ik dan samen met de man die de laatste seconden van mijn moeder heeft meegemaakt. Ik vroeg hem wat mijn moeder voor me had achtergelaten. Hij keek me bedroefd aan. Hij zat wat te friemelen in zijn broekzak en haalde er een brief uit. Ik kreeg een brief voor mijn neus en legde het op de tafel. Mijn naam stond er op en ik bleef er angstig naar kijken. " Voor mijn zoon" stond erop. Ik durfde het niet te lezen en ik heb Mohamed gezegd het mee te nemen en pas te gaan lezen als ik er klaar voor ben. Bouchra kwam binnen lopen en vroeg of ze ons stoorde... Nee zeiden wij allebei tegelijk. Ik:" Zullen we gaan Bouchra?". Mohamed:" Ga maar jongens ik heb alles gedaan wat ik kon en het spijt me van je moeder Allah ie ra7ma." Ik:" Shokran Mohamed ik geloof je! Beslama a goya". Daar stond ik dan in het ziekenhuis met een brief van mijn moeder in mijn zak. Ik had er geen ballen voor om het te gaan lezen en dat deed ik dus ook niet. Snel ziekenhuis uit voordat ik helemaal misselijk word.
Ik liep naar buiten met die brief in mijn hand. Ik durfde het gewoon niet te lezen en had het er heel moeilijk mee. Bouchra kwam gelukkig met een troostende hand en hield mijn hand vast. We liepen richting de auto en met elke stap hield ik haar hand steviger vast. Bouchra:" Gaat het nog Yassine ? Je breekt mijn hand bijna". Ze probeerde mij een beetje aan het lachen te maken en dat lukte haar, maar het was een glimlach voor even. Ik:" Ja het gaat wel alleen durf ik haar brief te lezen, wat vind jij ?". Bouchra:" Je kan er mee wachten en het pas lezen als je er echt klaar voor bent. Laten we nu lekker naar huis gaan om te gaan eten." Eindelijk bij de auto aangekomen reden we gelijk richting huis. Maar nog voordat wij de auto de straat uit reden. Hoorde wij een soort van kapotte brommer met een vreselijk hard geluid onze kant op komen. Er zaten 2 gasten op met allebei een capuchon en een pet daaronder. Ze reden langs de auto en op dat moment hoorde wij een harde knal. Het was een knal van een harde voorwerp op onze ruit. "Je geld Je geld Je Geld!". Schreeuwde ze. Ik kon mijn ogen niet geloven 2 snotneuzen die mij willen beroven. Ze hadden niet eens een wapen, wat een amateurs. Ik:" Jongens weet waar jullie mee bezig zijn." En nadat ik dat gezegd had kreeg ik een klap in mijn gezicht ik werd razend. Ik stapte uit en wilde uithalen. Maar 1 van die snotneuzen gaf gas en reed weg, maar nog voordat ze weg waren heb ik er 1 vastgehouden en die was gevallen. Ik hield hem vast en begon op hem in te slaan. Zijn vriend, wat zogenaamd een vriend moet zijn reed snel weg. Bouchra kwam schreeuwend de auto uit stappen en wilde mij laten stoppen. Mensen kwamen erbij staan en niemand die wat deed. Die jongen begon te huilen en ik had daar schijt aan... Ik stopte met bloedende vuisten en vertelde hem:" Ik heb je verteld dat je niet weet waar jullie mee bezig zijn, en nu opdonderen a straat rat." Hij kwam moeilijk overeind en liep wankelend weg naar de overkant. Aan de overkant was hij neergevallen. Bouchra:" Kijk was je nu weer gedaan hebt wil je weer problemen met de politie ofzo?!". Ik:" Bouchra alsjeblieft hoor deze snotneus moet niet denken dat hij mij zomaar kan beroven." Toen bleef Bouchra door schreeuwen maar op dat moment was ik helemaal vergeten dat ik mijn brief in mijn schoudertasje had gedaan, maar die was weg. Nee! Dat heeft zeker die gast gepakt met zijn scooter. Op dat moment rende ik naar de overkant en hield die jongen vast. Hij was al half bewusteloos maar ik bleef hem vragen wie zijn vriend was. Jongen:" Opdonderen jij gaat zien, jij gaat zien!". Ik:" Ga je me ook nog bedreigen." Ik gaf hem 1 klap en sleurde hem mee de auto in. Bouchra:" Laat die jongen met rust! Waarom gooi je hem in de auto?!". Ik:" Mijn brief is weg mijn brief!". Ik gooide die jongen in de auto en nam hem mee. Ik reed weg met piepende banden en mensen begonnen te schreeuwen. Iedereen heeft het gezien maar ik dacht alleen nog maar aan mijn brief die ik van mijn moeder heb gekregen...

Ik heb energie te veel maak je daar maar niet druk om.