Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders, deel 61

clumsy_clown
misschien kun je aan het boekje "de babyblijstluiter" komen?
isbn: 9789081166911
Relaitiveert de roze wolk, die echt lang niet bij alle vrouwen contiinue aanwezig is!

ook hier herkenning in het verhaal van doodmoe en lichamelijk in de kreuk...dit duurde paar weken voor ik me echt happy begon te voelen.

Mammietje

CC super dat je zo op haar let! vaak draaien mensen hun hoofd om of roepen, ach joh hoort er allemaal bij. Super dat je dat doet!

En bla bla hoe is het nu met je kleine beestje?

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 14:25 schreef XXXKarinXXX het volgende:
En bla bla hoe is het nu met je kleine beestje?

Ik heb net gebeld en het gaat goed met dr, ze is nog erg suf van de narcose ..maar ik mag dr om 6 uur gaan halen. Ik ben zo opgelucht!! De dieranarts was vanmorgen nl niet zo heel erg positief omdat ze al vrij oud is en al t eea heeft gehad. Maar alles is gelukkig vlekkenloos verlopen

F. had nieuwe kleren gekocht in de stad en we hadden ook al twee tasjes met spul voor Thomas. We liepen in de H&M en zei: "Neem nou ook wat leuke dingen voor jezelf mee." _{(ik loop nog steeds in slonzig saai positiespul)}

Ik liet mijn ogen langs de rekken gaan, keek naar de winkende meisjes/vrouwen om me heen, zag mezelf in een spiegel in het voorbijgaan en ik! kon! het! niet! Ik heb gewoon echt het lijf nog niet voor nieuwe kleren. En ik vrees met grote vreze dat de Hennes ook niet iets gehad had dat ik pas, want ik ben nog steeds zo enorm. Grmbl. Hmmpf. K*t. Ooit ga ik nog wel eens opnieuw proberen te winkelen...

Zo herkenbaar webkim, ik ben van de week eindelijk een keer geslaagd zonder al teveel frustratie.

c_c: echt lief dat je zo aan haar denkt. Hier een verhaal van de andere kant (wel PND). Wat je schrijft herken ik gedeeltelijk. Het lichamelijke had ik ook zo: flinke hechtingen, daardoor niet goed kunnen lopen of zitten. Pas na anderhalve week zat ik op een stoel. (au!) en die vermoeidheid. Wat bij mij anders was dan bij de meesten hier, is dat ik het niet voelde. Ik was er wel, maar niet echt. Klinkt raar, maar als ik nu terugkijk, stond ik langs de zijlijn. Ik deed alles, maar het kwam niet van binnen. Dat was ook de reden dat ik het zo lang vol heb gehouden op 3 uur slaap per nacht, maar wel iets anders dan 'normaal'.
Nogmaals: goed dat je zo op haar let.

Webkim: klinkt bekend. Ik doe nu functioneel winkelen omdat het moe, maar leuk is het niet. Meestal bestel ik een zooi kleding online en pas ik het thuis. Dat vind ik minder confronterend dan een pashokje.

Dames, het komt weer terug, echt!!! Sprak de moeder van een 4-jarige die gisteren heeft staan feesten in een gloednieuw espritjurkje.

Vandaag weer een feestje Isa is gewoon al vier! Ongelofelijk hoe snel het gaat... En heel apart om terug te denken aan wat er nu allemaal gebeurde 4 jaar geleden...

C_C, hier ook een grijze tot zwarte kraamwolk hoor. Het hóeft niets zorgelijks te betekenen dat je zus zich zo voelt, maar hou haar maar goed in de gaten. Ik heb iig heel lang de schijn kunnen ophouden, want die wolk moest en zou roze zijn.

Webkim, jammer dat je zo baalt van je lijf.

Ik ben benieuwd hoe het met Sjak is....

Ik voelde me de eerste drie dagen na de bevalling super. Zoveel beter dan tijdens de zwangerschap, dat ik denk ik wel mag zeggen dat ik van de negen maanden 3 dagen op een roze wolk heb gezeten . Totdat het bezoek kwam (en elke keer onaangekondigd op de stoep stond, of belde met slechts de mededeling dat het langskwam . ), toen ben ik zeker 2 maanden sjagerijnig geweest, totdat alles weer een beetje normaal was en het bezoek over was.

sjak, hoe gaat het met jou?

Het gaat. Afgelopen donderdag bij de internist geweest. Alles zag er goed uit. Mijn bloedwaarden zijn normaal of zich aan het normaliseren. Dus ik ben sinds vandaag gestopt met de antibiotica. Dat betekent dat ik ook gelijk kon stoppen met de anti-hystaminica (tavegyl). Ik voel me daardoor een stuk beter lijkt wel. Ik leef wel van pijnstiller naar pijnstiller en van slaapje naar slaapje Als ik opsta ben ik net een oude vrouw maar....ik krijg er weer moed in. Nu nog even afwachten wat er bij de cardioloog uit gaat komen, ik moet begin augustus erheen. Eerst nog een dagje met zo'n ECGkastje lopen.
En vrijdag wordt Jetske alweer twee jaar

Jee Sjak, het klinkt toch allemaal wel erg heftig hoor
Krijgen jullie eigenlijk nog extra hulp buiten je eigen familie?

Jetske alweer 2?

Schanul is op dit moment vrij, dat scheelt erg veel. Anders hadden we het inderdaad niet gered maar nu lukt het allemaal goed. En ik kan steeds meer.

Sjak, hopelijk gaat het snel weer beter met je, dat je je weer jezelf gaat voelen!

Hier gaat het goed, ik geniet echt heel erg van mijn kleine meisje!
Ik kan heel goed terugkijken op de bevalling (binnen 10 uur was ze er) en daar ben ik zelf heel blij om. Zag er toch wel wat tegenop, maar zoals het bij Lotte gegaan is, daar teken ik bij een 2e ook voor!
Ben ook weer een stuk mobieler gelukkig, eerste dagen natuurlijk rustig aan moeten doen, daarna ging het elke dag een heel stuk beter. Kraamzorg was verbaasd dat ik zo snel weer op de been was (ondanks de hechtingen), maar ik voel me ook gewoon heel goed!

Morgen gaan we lekker de stad in, even shoppen voor kleding voor mij. Pas m'n kleding van voor de zwangerschap allemaal al weer, was bijna niets aangekomen in de zwangerschap, officieel maar zo'n 4 kilo (+ 5 kilo die er eerst af ging en later weer bij kwam) en ben nu een stuk lichter dan voor de zwangerschap, da's wel fijn!

Sjak wat fijn zeg, dat het de goede kant op gaat! Jullie verdienen nu wel een beetje rust en zonneschijn!

Sjak fijn dat het beter gaat! Elk stapje is er 1! Geniet van de kleine dingen en verder je laten vertroetelen

Hier gaat ht lichamelijk prut. De combinatie prednison/ imulran zijn mijn ingewanden het niet mee eens. Morgen gaan we e arts bellen of ik tot na de huwelijksreis mag stoppen/minderen en daarna wil ik dat mijn darmen en maa eerst goed ngekeken worden want dat zijn grote problemen momenteel. Mijn buik lijkt alsof ik 6 maanden zwanger ben hopenlijk valt dat woensdag niet op in mijn trouwjurk
Wat zijn die weken omgevlogen en nu is het nog 3 nachtjes slapen

ach sjak, wat klinkt dat allemaal ontzettend zwaar meid!
dikke kus van ons

Anitra, het gaat snel ineens, ik wens jullie vast veel plezier!

Spannend Anitra, bijna is het zover! Hopelijk kan de arts nog iets voor je betekenen voor die tijd.

Fijn sjak, dat je je zo beter voelt.

Leuk mrien, even voor jezelf weg.

al bijna trouwen veel plezier alvast Anitra. Het wordt vast een prachtige dag.

Anitra voor ik het vergeet: Heel veel plezier woensdag en geniet er samen van.
Heel veel sterkte met je lijf ook, het zit je nog steeds niet mee.

Sjak. En ook voor je Jetteke.

Webkim, pas toen ik gestopt was met de borstvoeding kon ik me weer focussen op mijn lijf. Tot die tijd had ik echt van die hongerbuien. Trillen en zo. Daarna kon ik pas weer mijn gewone oude eetpatroon oppakken. Ik snap je frustratie dus als geen ander. Maar daarna ging het ook hard. Jij sport toch ook nog goed? Het komt dus echt wel goed hoor. Al met al heeft het bij mij zeker 10 maanden geduurd voor ik weer 'de oude' was. Maar na 2 kinderen is mijn lijf wel veranderd. Ach, ik vind het wel goed zo eigenlijk.

CC; ik ben zelf dus nog erg afhankelijk van anderen; ben 8 dagen geleden bevallen met toch ook een pittige bevalling. Mijn vriend doet alles, de verzorging van de kleine, eten maken, huishouden etc. Ik doe de voedingen, knuffelen en stap voor stap wat mobieler worden en steeds een beetje meer doen.
Ik ben wel sneller moe; maar ik voel me verders gewoon happy en lekker genieten als die kleine lekker bij me ligt te tutten. Enige wat me frustreert is dat ik niet fijn even lekker ongedwongen op m'n zij in slaap kan vallen, even lekker bij kan slapen zonder dat m'n bekken me in de weg zit.
Ik denk dat het is hoe je er zelf in staat en wat de verwachting is na de bevalling. Ik ben gelukkig ook in goede handen met de kleine bij mijn vriend, en ook mensen om ons heen zijn bereid te helpen, zodat ik me nergens druk over hoef te maken, gewoon rustig kan herstellen.
Oa mijn ouders houden bezoek ook af via hun kant van kennissen/familie, zodat ik m'n rust krijg.
Ik zit op een hele roze wolk, maar ben ook moe en m'n lichaam werkt niet mee.
De vk zei vanochtend ook; vroeger lag je standaard 10 dagen plat, tegenwoordig sta je meteen onder de douche na de bevalling en wordt er eigenlijk verwacht weer snel ter been te zijn.
M'n vk adviseerde mij iig 6 weken gewoon de tijd voor mezelf te nemen en m'n lichaam het geduld te gunnen, en pas daarna pas weer de verwachting een beetje aan de bak te kunnen.

Wat betreft mijzelf; vanochtend de eerste 'kraamtranen' gehad. Naja, kraamtranen, gewoon erg moeilijke situatie.
Alles is zo fijn en goed, maargoed, ik heb wel nog een stukje leven/verleden wat minder rooskleurig is.
Ik heb vanochtend mijn moeder aan de telefoon gehad (situatie: moeder is manisch depressief in de ergste gradatie zo'n beetje en al vele jaren behoorlijk psychotisch/van de wereld af, vanaf mijn 12e geen vrijwillig contact meer), haar partner belde vanochtend om 09:00, mijn vriend nam op, wist even niet wie die aan de telefoon had. Even met haar partner gepraat, en toen kreeg ik m'n moeder aan de telefoon. Ze heeft me gefeliciteerd, wat gekeuveld in zoverre ze dat kan, en toen zei ik weer wat 'verkeerd' (dat mijn oma was geweest vorige week) en toen was het weer flippen (dat m'n oma ooit gezegd zou hebben dat ze m'n moeder nooit meer wil zien, dat zijn dus fixaties/wanen, dat ze ineens weer helemaal doordraait).
M'n moeder en haar partner willen langs komen, maar ik zie dat zelf helemaal niet zitten, ben ook bang voor dingen die gaan gebeuren, ik wil mezelf maar zeker Amber ook niet aan rare dingen blootstellen en heb zelf de angst voor kidnapping aangezien m'n moeder dat in het verleden ook bij mij en mijn broer heeft gepoogd/gedaan.
Een hele roze wolk, maar dat stukje wis ik gewoon niet even uit. Wat m'n stiefmoeder en vader al gezegd hebben; gewoon maar afhouden en een beetje op z'n beloop laten en hopen dat de afstand blijft.
Mocht er toch een ontmoeting komen dan is mijn vader er zowieso bij om de situatie een beetje te beheersen.
Naja, hopen dat het een beetje overwaait, en ik ga gewoon weer door met m'n leventje en genieten van die kleine.
Ik had d'r dus wel een geboortekaartje gestuurd aangezien ik wel vind dat ze daar recht op heeft om te weten dat ze toch een kleindochter heeft, alhoewel, tjah moeilijk... M'n broertje had ook meteen gebeld naar m'n moeder na de geboorte, zonder overleg met mij, dus ze wist het zowieso al.

jeetje Llewella, moeilijk zeg !
ik hoop dat tzt beetje duidelijk wordt hoe je hier beste mee kom kan gaan nu Amber er is!

quote:

Op maandag 14 juli 2008 13:44 schreef Llewella het volgende:

Ik denk dat het is hoe je er zelf in staat en wat de verwachting is na de bevalling.

Ik ga niet de discussie van laatst herhalen (die heb jij wrs gemist), maar dit vind ik een zeer ontactische en onware opmerking.

Wat heeft het voor zin om dat te zeggen als je er gelijk bij zegt dat je de discussie niet wil herhalen?

Ik denk dat Llewella het anders (positiever) bedoelt dan dat jij het wellicht opvat. Of wellicht vat je het meer persoonlijk op.