R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zou in ieder geval geen alcohol meer nemen......de symptomen lijken volgens mij meer op een delirium oid dan een paniekaanval. Misschien toch niet helemaal onverstandig om hier eens mee naar je huisarts te gaan..quote:Op maandag 27 november 2006 22:42 schreef FuifDuif het volgende:
Wat ik al een aantal keer heb ervaren is dat een paniekaanval (ik noem het maar even zo, maar ik weet niet zeker of dat het is) is omgeslagen in een enorme emotionele beleving. Meestal gaat dat dan gepaard met alcoholinname. In begin voel ik me dan goed en dan drink ik en dan opeens door een soort onbewuste gewaarwording raak ik opeens in een zeer depressieve gemoedstoestand, waarbij ik spontaan moet huilen. Meestal loop ik dan weg uit de drukte en ga ik naar de wc of buiten om wat bij te komen, maar een poos geleden kwam ik er vrijwel niet meer uit. Ik kan dan geen contact krijgen met de wereld, ik kan dan niet aanvaarden dat ik als mens zo beperkt ben en ook komen dan suicidale gevoelens naar boven. Het vreemde is dan dat ik eigenlijk heel opgewekt de avond begon en dat het, letterlijk, in een moment omslaat. Alsof er iets in het onbewuste opeens omhoog komt. Ik maak me hier best zorgen over.
Laat je vooral niet tegenhouden door valse schaamte....
Come get some!
-
-
Zo heb ik het ook 'overwonnen'quote:De sleutel is dat je na verloop van tijd gaat voelen dat er een paniekaanval op til is: je weet dat ook de symptomen als duizeligheid/tintelingen/angst etc...weer de kop op gaan steken.....
Als je jezelf tijdens deze stilte voor de storm kunt voorhouden dat je weet dat de symptomen gaan komen en dat je weet dat het een normale reactie (fight of flight) van je lichaam is op een abnormale (paniekaanval) situatie die overigens absoluut ongevaarlijk is afgezien van een enorm gevoel van onbehagen, dan heb je de zichzelf versterkende factor (=niet reële angst) weggenomen uit de cirkel...het effect van een paniekaanval zal gaandeweg minder worden...uiteindelijk zullen ze helemaal wegblijven.
Je hebt het helemaal zelf in de hand kwam ik naar verloop van tijd achter, en inderdaad begon ik de aanvallen te herkennen, dus dan praatte ik mezelf gewoon moed in, zo van ''er is helemaal niets aan de hand'', en begon ik ook gelijk met rustig in- en uit-ademen.
Toen ik dit doorhad begonnen de aanvallen niet door te zetten, maar was ik na een minuut of 5 alweer helemaal rustig, en voelde ik me juist enorm gesterkd door het feit dat IK in mijn eentje die aanval 'afgeslagen' had, wat weer goed was voor mijn zelfvertrouwen.
Nu heb ik er eigenlijk helemaal geen last meer van, en als het dan heel sporadisch nog eens op komt zetten, dan heb ik 'm in 5 minuten weer weg.
(ik geloof ook eigenlijk helemaal niet in die medicijnen-trajecten)
Let's drop some acid and go to a titty bar.
EggsTC:quote:Op dinsdag 12 december 2006 21:25 schreef EggsTC het volgende:
maleficium mag ik jou msn? of add mijne ;d zie profiel
ik ben niet zo van dat msn.....
als je me wil bereiken dan maar via:
[ Bericht 4% gewijzigd door Maleficium op 13-12-2006 20:52:06 ]
Come get some!
-
-
Schaamteloze tvp omdat mijn eigen topic niet meer in mijn AT staat .
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Okee thx, je kan hem weer verwijderen voordat je loads aan spam krijgt.quote:Op woensdag 13 december 2006 14:53 schreef Maleficium het volgende:
[..]
EggsTC:
ik ben niet zo van dat msn.....
als je me wil bereiken dan maar via
[ Bericht 3% gewijzigd door EggsTC op 13-12-2006 20:51:27 ]
Lambo of Rekt
Eigenlijk heel goed. In tijden van stress merk ik nu vrij snel wanneer ik rust moet nemen, omdat ik af en toe nog wel eens een paniekerig gevoel op voel komen. Maar ik "negeer" dit waardoor het eigenlijk bij niet meer dan een schrikreactie blijft (net alsof je van een geluid o.i.d. bent geschrokken) en verder heb ik geen noemenswaardige aanvallen meer gehad.quote:Op woensdag 13 december 2006 20:37 schreef EggsTC het volgende:
Kim, jij bent deze gestardt.. hoe gaat het met jou omtrent dit?
Ik heb een aantal dingen voor mezelf gevonden die goed werken. Koffie in de gaten houden 's avonds. Ik drink eigenlijk geen koffie meer na een uur of 20.00. Als ik in de auto zit en ik word wat paniekerig zet ik de muziek harder en ga meezingen (goed voor de ademhaling). Ik weet ondertussen dat ik echt niet door mijn benen zak en dat een aanval met die gedachte eigenlijk al bijna niet eens doorzet.
Ik heb een tijdje wel een stok achter de deur gehad. Ik ben ooit eens door een collega met een enorme paniekaanval bij de dokter afgezet (ik wist dat het een paniekaanval was, en ik was er ook vrij "ervaren" mee op dat moment, maar ik kwam er gewoon niet meer uit) en die heeft me een doosje Oxazepam meegegeven. Als ik nou nog een keer zoiets zou krijgen zou ik een tabletje in moeten nemen. Nou, sinds ik het doosje heb ligt het ongebruikt in de la, want het was niet meer nodig. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een tijdje met een strip in mijn tas heb rondgelopen, voor jeweet maar nooit .
.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Ik heb er eerst een paar maanden mee doorgerommeld, omdat ik het idee had dat het wel weer over zou gaan. Uiteindelijk ben ik bij een psychotherapeut terecht gekomen die mij vrij snel kon vertellen waarom ik rare klachten had en dat het bijna allemaal samenhing met hyperventilatie. Dat was eigenlijk al zo'n geruststelling (ik heb niet een of andere rare dodelijke aandoening ofzo . ) dat het vanaf dat moment steeds beter ging. Ook omdat ik er steeds meer over te weten kwam trouwens. Alles bij elkaar heeft het met wat terugvallen een jaar gekost voordat het echt helemaal over was.
Voor zover je daarover kan spreken dan, want ik heb het idee dat je er altijd gevoelig voor blijft als je er ooit een keer last van hebt gehad. Je gaat er alleen steeds beter mee om waardoor het niet meer een volledige aanval wordt.
. ) dat het vanaf dat moment steeds beter ging. Ook omdat ik er steeds meer over te weten kwam trouwens. Alles bij elkaar heeft het met wat terugvallen een jaar gekost voordat het echt helemaal over was. Voor zover je daarover kan spreken dan, want ik heb het idee dat je er altijd gevoelig voor blijft als je er ooit een keer last van hebt gehad. Je gaat er alleen steeds beter mee om waardoor het niet meer een volledige aanval wordt.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Vanwaar deze overmatige interesse, eigenlijk? .
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Omdat je zo'n leuke meid bentquote:Op woensdag 13 december 2006 22:22 schreef k_i_m het volgende:
Vanwaar deze overmatige interesse, eigenlijk? .
mwa.. heb zelf ook dit wel ns.. en het is niet leuk nee.
Lambo of Rekt
quote:Je hebt het helemaal zelf in de hand kwam ik naar verloop van tijd achter, en inderdaad begon ik de aanvallen te herkennen, dus dan praatte ik mezelf gewoon moed in, zo van ''er is helemaal niets aan de hand'', en begon ik ook gelijk met rustig in- en uit-ademen.
de sleutels tot de oplossing!quote:Je gaat er alleen steeds beter mee om waardoor het niet meer een volledige aanval wordt.
Come get some!
-
-
Even een topic kick met een vraag. (Een topickick die hoe dan ook niet nutteloos is, aangezien dit onderwerp actueel is en blijft.)
Kan het met een aanhoudende overspannenheid voorkomen, dat het spreken op den duur eronder begint te lijden? Hiermee bedoel ik: slecht uit de woorden komen, verlies van stemkracht, niet de juiste woorden kunnen vinden enzovoort.
Kan het met een aanhoudende overspannenheid voorkomen, dat het spreken op den duur eronder begint te lijden? Hiermee bedoel ik: slecht uit de woorden komen, verlies van stemkracht, niet de juiste woorden kunnen vinden enzovoort.
Ik heb hele periodes gehad dat alles een "dinges" was . Ik heb het altijd op totale verwarring gegooid en dan kwam het woord later evengoed nog wel omhoog. Je bent ook geen dingen kwijt, je kan er alleen niet zo goed bijkomen, omdat er "storing op de lijn zit" .
Niet van in paniek raken trouwens, want dan weet je uiteindelijk je eigen naam niet eens meer (probeer maar eens, als je echt nieuwsgierig bent . )
Niet van in paniek raken trouwens, want dan weet je uiteindelijk je eigen naam niet eens meer (probeer maar eens, als je echt nieuwsgierig bent . )
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Ik herken dit absoluut. Het is meer dat je op dat specifieke moment een zin moet formuleren. De woorden en je besef van fatsoenlijke Nederlandse taal is niet weg, maar op dat moment nèt even niet voor handen. Dat resulteert dan in warrige taal, spraakwater, enzovoort... Wel is het zo, dat dit eigenlijk niet voorkomt in een situatie van rust, maar eigenlijk alleen in situaties die je zou kunnen kenmerken als stress-/spanningopwekkend.quote:Op dinsdag 3 april 2007 12:57 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb hele periodes gehad dat alles een "dinges" was . Ik heb het altijd op totale verwarring gegooid en dan kwam het woord later evengoed nog wel omhoog. Je bent ook geen dingen kwijt, je kan er alleen niet zo goed bijkomen, omdat er "storing op de lijn zit" .
Ik heb gelukkig nog niet meegemaakt dat ik mijn eigen naam vergeten was, maar wel andere dingen die normaalgesproken voor mij als vanzelfsprekend zijn. Het komt er dan op neer dat ik tijdens een gesprek niet snel genoeg die informatie kan ophalen uit mijn geheugen zeg maar, omdat het gesprek in verhouding daarvoor te snel gaat.
Ja, dat denk ik wel (d.w.z. is wel mijn ervaring). Verlies van stemkracht heb ik nooit gehad, maar slecht uit woorden komen en niet de juiste woorden kunnen vinden wel. En wat je hierboven beschrijft, herken ik ook.quote:Op dinsdag 3 april 2007 12:19 schreef zwambtenaar het volgende:
Kan het met een aanhoudende overspannenheid voorkomen, dat het spreken op den duur eronder begint te lijden? Hiermee bedoel ik: slecht uit de woorden komen, verlies van stemkracht, niet de juiste woorden kunnen vinden enzovoort.
You're never fully dressed until you wear a smile
[ Bericht 100% gewijzigd door MNR op 03-04-2007 13:42:40 ]
You're never fully dressed until you wear a smile
|
|
