Zit ik in een restaurant, telefoon, moeder.
Moeder: "Er is hier een vriendin en die heeft foto's van de vakantie op een USB stick, hoe kunnen we die kijken?????"
Ik: "Met de computer misschien

"
Moeder: "Ja, daar zitten we nu maar het lukt niet"
Ik: " Wat staat er op je scherm?"
M: "Niks, een wit scherm"
Ik: "Hoe? Helemaal wit?"
M: "Ja, helemaal wit"
Ik: "Druk eens op Escape

" Geen idee wat dat kan zijn......
M: "Waar zit Escape?"
Ik: "Knopje Esc, linksboven"
M: "Zoeken, zoeken, OCH JA, HIER, NATUURLIJK, tikt, tik, tik, doet niks?"
Ik: (Snapt er niks meer van): "Maar heb je een heel leeg scherm??"
M: "Nee, er staat ook Bestand, Bewerken, Times New Roman.........."
Ik: "Maar wat staat er dan bovenin het scherm, in de blauwe balk bovenin?"
M: "Maaaikrooosoft WEURD"
Ik:

"Afsluiten, Windows Verkenner opstarten, USB stick zoeken onder Deze Computer"
M: "Wacht effe" (Sluit Word af en start Word weer opnieuw) "Waar vind ik die Foto's??"
Ik: "ZUCHT. WINDOWS VERKENNER OF WINDOWS EXPLORER OPSTARTEN!!!!"
Uiteindelijk kan ze de verkenner vinden maar kan de usb stick niet vinden. Mijn aanwijzing een Verwisselbare schijf te zoeken liep spaak op het feit dat er een kaartlezer aangesloten is die 4 verwisselbare schijven geeft......Daarnaast de USB stick zoeken gaat dus ook echt niet (voor haar dus).
In al mijn boosheid valt me in dat elke nieuwe schijf met media meteen geopend wordt. Ik laat haar de stick eruit halen, opnieuw insteken en na wat uitleg weet ze dan toch op "Tonen als diashow" te klikken. HOERA. Tien minuten verloren. Die muts van een vriendin weet er helemaal geen hol van, bemoeit zich wel met alles.
Affijn, alles geregeld. Iedereen blij
Daarna weer telefoon, zo'n kwartier erna.
M: "Er staan ook nog foto's op het schijfje van de camera?"
Ik: "Ja, nou EN!!!!"
M: "Ja, ze(vriendin) heeft het schijfje eruit gehaald, maar waar moet dat in?"
Met de CFkaart van d'r eigen camera weet ze precies hoe het moet, dus dit verbaasde me (ja, echt!).
Ik: "Wat staat er op dat kaartje?"
M: "Ja, vanalles eigenlijk. CE"
Ik: "CE of CF?"
M: "CE"
Ik: (*zucht*) "Alleen dat of nog wat anders?"
M: "Er staat ook L.IE.streepje.ION"
Ik: "Goedzo, dat is de accu. Stop die maar terug en bel me maar weer als de de memorycard hebt gevonden" * Drukt rode hoorntje in*
Een HALF uur later weer telefoon.
M: "Moet dat kaartje blijven uitsteken als die erin zit?" (ze bedoelt in de cardreader)
Ik: "Ja"
M: "En hoe doen we dat nu?"
Ik: "Kaartje eruit, weer erin, diashow, klaar"
M: "Uh uh, wacht even" pruts pruts "Nou, ik heb dat venster weer, afdrukken, tonen als diashow, waar moet ik nu op klikken?" (Heeft ze net gedaan en nu alweer vergeten. En dit doet ze echt niet voor de eerste keer, ik word daar zo moe van).
Ik: "Tonen als diashow, OK, en welterusten" * Drukt op rode hoorntje*
Ik word zo kotsberoerd van dit soort nitwits achter een computer die niet luisteren naar wat je zegt en iets heel anders gaan frutten dan wat jij voor ogen hebt. Word starten terwijl ik de verkenner vraag.
Nou heeft ze een cursus gedaan, we hebben dit talloze keren geoefend (Ik heb haar laten oefenen waar ik bij was) en NOG is er geen flauw idee van hoe het werkt. Verschrikkelijk.
Toch maar eens zoeken naar een programma waarmee ik het scherm kan overnemen op mijn pda of laptop.
Klacht: Computern00bs die niet luisteren.