uitstrijkjes.....

Ik moet wel zeggen dat ik na die conisatie opgeknapt ben. Alle "klachtjes"die ik had, waren verdwenen.

Ik vond juist die vrouw zo tegenvallen...... Ze was best jong en ik dacht dat het wel prettig was om zo iemand te hebben. Gaat die doos mij even de les lezen, nou toen was ik er klaar mee.

De gyn die ik daarna had was een man van ong. 55, homosexueel, dus een erg "veilig"gevoel

Ik ben benieuwd wat je Dinsdag te horen krijgt. Neem iig de tijd om er even rustig over na te denken. Meestal heb je het gevoel dat je snel moet reageren, maar tijd om erover na te denken is belangrijk.

Sterkte Dinsdag en ik ben benieuwd; laat even weten wat je keuzes zijn en wat je beslist.

Sterkrte meissie

Wat verveelend Prupke dat je uitslag maar niet goed is.Bij mij was ie na mijn lisexcisie weer helemaal goed,ergens eind maart moet ik weer op controle.
Suc6 ermee!

Weet je al iets meer?

Wat fijn! Hopelijk is dan de uitslag nog zo, of liefst beter!

Prupke, hopelijk is alles goed over een half jaar!

Ik heb vorige maand een uitstrijkje laten maken voor het bevolkingsonderzoek, ik word 30 dit jaar. Stelde niks voor vond ik, de assistente deed het prima.

Ik was het alweer zowat vergeten, totdat ik vanmorgen gebeld werd dat ik pap 2 heb . Niks om je direct zorgen over te maken, maar ik was er heilig van overtuigd dat ik "gewoon" pap 1 zou hebben. Nu dus over een half jaar terug voor nog een uitstrijkje.
Ik wéét dat ik me geen zorgen hoef te maken, maar toch voel ik me wel een beetje naar na dat telefoontje.

En nu is het alweer zover, morgen heb ik het vervolguitstrijkje.
Ivm de naderende vakantieperiode ga ik nu dus maar vast, anders wordt het september en zo lang wil ik niet wachten.

Succes en sterkte

Heb vandaag drie weken geleden onder narcose een lisexcisie gehad en ik ben blij dat ik uiteindelijk toch dat uitstrijkje heb laten maken waar ik zo tegenop zag. Nu zijn de overijverige cellen mooi weg en hoef ik pas over 10 weken weer terug voor controle!

quote:

Op dinsdag 16 juni 2009 17:39 schreef Greys het volgende:
Succes en sterkte

Heb vandaag drie weken geleden onder narcose een lisexcisie gehad en ik ben blij dat ik uiteindelijk toch dat uitstrijkje heb laten maken waar ik zo tegenop zag. Nu zijn de overijverige cellen mooi weg en hoef ik pas over 10 weken weer terug voor controle!

Dank je! Viel het een beetje te doen, die lisexcisie? En moest jij voor het bevolkingsonderzoek een uitstrijkje of had je klachten?

Ik had en heb totaal geen klachten en dan is het toch wel raar dat je hoort dat je pap 2 hebt . Tuurlijk wil pap 2 niks ernstigs zeggen, ik weet dat de kans het grootst is dat het iets onschuldigs is, maar het knaagt wel een beetje dat er dus zonder dat je het doorhebt, iets raars in je lichaam aan de hand kan zijn.
Ik hoop toch zo dat het uitstrijkje van morgen een goede uitslag geeft. Ik wil niet de medische molen in . Ik vind het super dat ze het allemaal zo goed in de gaten willen houden, maar liever heb je toch gewoon dat je normale celletjes hebt .

Ik kreeg een oproep voor het bevolkingsonderzoek (ben 35). Ik wilde niet ( ) maar na twee keer de brief negeren belde de dokter me zelf op, 's avonds, of ik even mijn agenda wilde pakken Ik had geen klachten overigens. Pap3a en doorverwezen naar de gyn in het ziekenhuis. Toen ik daar kwam kreeg ik een colposcopie (kijken met een microscoop van binnen, mocht op het scherm meekijken) en een biopsie.
Een week daarna al een afspraak met de anesthesist en een week dáárna een dagopname voor de lisexcisie onder algehele narcose. Dat viel me aan de ene kant erg mee (het infuus in mijn hand vond ik het engste) en ik had na afloop amper pijn. Je merkt er echt niets van natuurlijk onder narcose
Daarna een paar uur op zaal moeten blijven daar aan het infuus. Toen naar huis en dat viel wél tegen. Ik schuifelde alleen een beetje door het huis, niet omdat het zo'n pijn deed maar omdat het bij het minste of geringste weer ging bloeden. En ik ging anderhalve week er na op vakantie - was al geboekt - en dat wilde ik graag zonder bloed Dat is helaas niet helemaal gelukt. Mocht op vakantie ook niet zwemmen, grrrr.
Dus de nasleep viel me het meest tegen, de ingreep zelf stelt geen bal voor qua dat je er iets van merkt!

Op vakantie belde ze op mijn mobiel dat het goed was dat het weggehaald was, omdat uit de kweek van het weggehaalde weefsel bleek dat de cellen onrustiger waren dan zij uit het eerdere biopt had kunnen halen. En nu over 10 weken weer controle en dan na een paar maanden weer en na een jaar en na twee jaar. Dat alles nog bij de gyn in het ziekenhuis en pas daarna word ik weer naar de huisarts doorgestuurd voor de uitstrijkjes. Maar ik vind het alleen maar heel fijn dat het zo goed in de gaten wordt gehouden en ik ben zó blij dat de dokter me toen opbelde dat ik tóch moest komen voor het bevolkingsonderzoek

Greys, wat goed dat je toch gegaan bent en dat het allemaal goed is gegaan.
Succes over 10 weken!

Prupke, ik heb gelukkig dezelfde HA assistente die de vorige keer ook het uitstrijkje gemaakt heeft. Zij gaat bijna met zwangerschapsverlof, dat was nog een reden voor mij om voor de zomer te gaan .

Pfff ik ben gewoon zenuwachtig voor vanmiddag! Niet voor het uitstrijkje zelf, dat stelde niks voor, maar dan begint het wachten . En mijn dochter moet ook nog mee (die blijft wel in de wachtkamer natuurlijk) omdat ik geen oppas heb .
Ik dacht qua afleiding even onkruid te gaan wieden, maar de derde plant waar ik in greep was een jeukplant en nu zit ik met een dikke jeukende hand .
Tis niet mijn dag

Succes MaLo, vanmiddag! Het is een dooddoener natuurlijk, maar probeer niet té veel te zenuwen tijdens het wachten. Want ze kunnen echt zóveel tegenwoordig en zelfs al zou je een ingreep(je) moeten ondergaan dan is dat echt te overzien Tuurlijk kan je niet alle zenuwen wegdrukken, dat lukte mij ook niet. Maar je hebt grote kans dat je uitstrijkje gewoon weer goed is deze keer, dat het een ontstekinkje was ofzo. Ik duim voor je!

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 11:21 schreef Greys het volgende:
Succes MaLo, vanmiddag! Het is een dooddoener natuurlijk, maar probeer niet té veel te zenuwen tijdens het wachten. Want ze kunnen echt zóveel tegenwoordig en zelfs al zou je een ingreep(je) moeten ondergaan dan is dat echt te overzien Tuurlijk kan je niet alle zenuwen wegdrukken, dat lukte mij ook niet. Maar je hebt grote kans dat je uitstrijkje gewoon weer goed is deze keer, dat het een ontstekinkje was ofzo. Ik duim voor je!

Ik weet het Greys . De kans is 70% dat het uitstrijkje nu weer normaal is (aldus internet ) en dat ik dus pas over een jaar weer terug hoef te komen.
Maar, negatieveling als ik ben, de kans was ook maar 2% dat je een pap 2 hebt met het bevolkingsonderzoek .
Ik ga gewoon van het positieve uit hoor. En vanmiddag hoor ik toch nog niks, dat duurt een week of 4 . Maar spannend blijft het wel. Ookal had ik maar pap 2.

Ik ben begin dit jaar overspannen en depressief geweest. Het gaat nu weer heel goed met me, maar ik merk gewoon dat ik niet meer zo goed met spanningen om kan gaan; ik hb er totaal geen controle meer over. Dus daarom heb ik volgens mij meer last van spanning rondom het uitstrijkje dan dat ik zou moeten hebben.

Nou, ik heb het uitstrijkje gehad en kan over 3 weken bellen voor de uitslag.

Nu was er TOCH een andere assistente die het uitstrijkje maakte En het ging wat minder soepel dan de vorige keer. Ze was aan het frotten met die eendebek en bij het schrapen was het vrij gevoelig. Ik zag ook dat er wat bloed aan het schrapertje zag .
Volgens haar niks om me zorgen over te maken. _{Volgens mij had het meer te maken met haar onkunde, de andere assistente deed het echt veel professioneler voor mijn gevoel.}

Jezus zeg Malo, wat een koe die assistente .

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:47 schreef Mylene het volgende:
Jezus zeg Malo, wat een koe die assistente .

Ik had ook helemaal trillende pootjes toen ik weer naar de auto liep .

Nee echt, de vorige keer stelde het niks voor. Eendebek erin, eendebek open, wat gefriemel met het schrapertje en klaar.
Deze keer ging de eendebek erin, ging hij open, werd hij gedraaid (AUW), werd hij er weer uitgehaald, weer erin, weer open, nog verder open (AUW), weer wat gedraai... En met dat schrapertje ook, ze ging echt keihard tekeer.

Oja, en de schoonmaakster drentelde rond in de kamer ernaast, de spreekkamer van de huisarts. En tussen de behandelkamer en de spreekkamer zit zo'n dun wandje, die griet kon letterlijk alles horen wat er gezegd werd .

Nou ja, haar krijg ik ws toch niet weer. Óf ik moet naar de gyn, of ik moet pas over een jaar terugkomen en dan is mijn favo assistente weer terug van verlof.

Ik ben begin dit jaar 30 geworden en heb dus ook een uitnodiging gehad. Ik wil best wel, maar gezien de negatieve ervaringen die ik hier lees durf ik bijna niet meer.

Ik ben er gelukkig ook weer van af, en met een goede uitslag.