Ik stel me voor dat ze daar bij zo'n eerste lesje gaan vragen hoe je heet en waar je vandaan komt en waarom je voor Japans hebt gekozen. Zo gaat dat meestal. Ik ben dan als een van de laatste aan de beurt (tenzij ze achterin beginnen) en zeg dan: 'Voor de wijven. Als ik hier eenmaal klaar ben neuk ik dat land plat van Okinawa tot Wakkanai. De brandbombombardementen zullen verbleken bij het vuur dat mijn lust en passie is.' Er is dan een moment van stilte, een moment van pijnlijke stilte, waarbij al die dikke animenerds zich bedenken: 'Had ik dat maar gezegd. Wat kunnen die samurai mij nu schelen? Wat zouden die playstations mij bommen?' Eerlijkheid wordt bijzonder gewaardeerd in de Japanse cultuur, zo hoogstwaarschijnlijk ook door mevrouw Sakurai, praktijkassistente bij de taalverwervingscolleges, die, ondanks dat ze al wat op leeftijd is, van mij een geile donder mag heten.
Woord van de dag: brandbombombardementen.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."