allimentatie en eigen vermogen

Dat er partneralimentatie bestaat is een ding. Maar dat er geen sollicitatieplicht is, is nog eens wat anders. Dat zouden ze best mogen veranderen w.m.b.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 09:57 schreef DroogDok het volgende:

[..]

Ik weet dat de oorspronkelijke gedachte van het huwelijk is dat het voor altijd is ja, maar dan spreek je meer over het kerkelijk huwelijk, niet over het burgerlijk.

Nee hoor, het kerkelijk huwelijk staat daar volledig buiten. Er is de mogelijkheid tot echtscheiding omdat je nooit weet hoe het loopt, maar ik vertel toch niet iets heel nieuws als ik zeg dat je trouwt om de rest van je leven bij iemand te blijven. Als je een relatie voor een jaar of 10 van een civielrechtelijk kader wilt voorzien is trouwen niet de handige optie.

quote:

Idd, niks over na het huwelijk.

Dus de gemeenteambtenaar had moeten anticiperen op het stukgaan van het huwelijk, in zijn praatje? Je krijgt notabene verplciht twee weken bedenktijd, terwijl een huwelijk een maatschappelijk bekend gegeven is, in die tijd had je je uitgebreid kunnen informeren over de consequenties van je keuze en zelfs kennis kunnen nemen van zo'n onbekend fenomeen als alimentatieverplichting als dat geheel nieuw voor je was. Als jij dacht dat de onderhoudsverplichting zou eindigen met een scheiding, dan heb je gewoon niet goed opgelet.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 08:43 schreef DroogDok het volgende:

[..]

Het idee van een arbeidscontract voor onbepaalde tijd ook. Ga jij nog werken bij je oude baas als je alweer een nieuwe baan hebt?

Kom in het burgerlijk huwelijk het zinnetje "tot de dood ons scheidt" sowieso wel voor? Of iets anders waaruit blijkt dat het voor "altijd" is?

Onzin. Een contract voor onbepaalde tijd betekent dat niets vantevoren is afgesproken over hoe lang de overeenkomst voortduurt. Het betekent allerminst dat het een contract voor het leven is. Dat is wezenlijk anders dan bij een huwelijk, waarin je elkaar eeuwige trouw belooft en onderhoudsverplichtingen jegens elkaar op je neemt.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:23 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Volgens mij moet je het geheel wat zakelijker zien. Twee mensen gaan een contract aan, hier zitten verplichtingen en voordelen aan, als ze uit elkaar gaan komt het contract te vervallen en daarmee de verplichtingen en voordelen.
Snap niet waar het idee vandaan komt dat je een ex partner maar zou moeten blijven onderhouden. En moet je dan alleen onderhouden als de scheiding jouw schuld is, of ook als het de schuld van de ander is?

Verder is wat veiligheidsspeldje zegt nog wel een mooie oplossing.
Maximaal een jaar alimentatie en in de tussentijd soliciteren.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:32 schreef Pool het volgende:

[..]

Onzin. Een contract voor onbepaalde tijd betekent dat niets vantevoren is afgesproken over hoe lang de overeenkomst voortduurt. Het betekent allerminst dat het een contract voor het leven is. Dat is wezenlijk anders dan bij een huwelijk,

tuurlijk is het anders, helemaal mee eens, qua princiepe ontloopt het elkaar echter niet zoveel vind ik.

quote:

waarin je elkaar eeuwige trouw belooft

Staat eeuwige trouw in de beloften / geloften van het burgerlijk huwelijk?

quote:

en onderhoudsverplichtingen jegens elkaar op je neemt.

Voor de duur van het huwelijk lijkt me.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:23 schreef Weltschmerz het volgende:

Dus de gemeenteambtenaar had moeten anticiperen op het stukgaan van het huwelijk, in zijn praatje?

Nee, en daarom refereert die ambtenaar ook aan de wet. En daarin staan dus alleen plichten voor tijdens het huwelijk (correct me if I'm wrong). Die alimentatie is voor zover ik weet niet in deze wet vastgelegd, maar wordt pas vastgesteld bij een scheiding. Er staat dus (wederom, voor zover ik weet) in de wet die van toepassing is op het huwelijk niets over verantwoordelijkheden/plichten/rechten bij eventuele beëindiging van dat huwelijk. Enkel rechten en plichten tijdens het huwelijk.

Maar misschien kun je m'n ongelijk aantonen door het wetsartikel te tonen wat het tegendeel bewijst?

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:33 schreef DroogDok het volgende:


Maximaal een jaar alimentatie en in de tussentijd soliciteren.

Zou ik ook voor zijn. Gelukkig is er al een maximale alimentatieplicht periode. Maar die bedraagt maar liefst 12 jaar!!! En dat heeft dan weer te maken met het aantal jaren dat ze getrouwd waren. Waren ze maar drie jaar getrouwd dan hoeft er ook maar drie jaar betaald te worden, etcetera.

Het ergste van alles vind ik nog dat zo'n exloedervrouw aanspraak kan maken op een gedeelte van het pensioen van haar voormalig echtgenoot. Hij zich de blubber werken om haar alimentatie te betalen en dan als klap op de vuurpijl krijgt ze ook nog een gedeelte van zijn pensioen!! Werkelijk waar te absurd voor woorden.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:33 schreef DroogDok het volgende:

Verder is wat veiligheidsspeldje zegt nog wel een mooie oplossing.
Maximaal een jaar alimentatie en in de tussentijd soliciteren.

Hoho, dat zei ik niet.
Ik bedoelde, wel partneralimentatie voor de geldende duur, maar ook met sollicitatieplicht en bijbehorende afbouwing van alimentatie indien geïndiceerd. Zeker als er kinderen zijn en ze worden vrij 'eerlijk verdeeld' vind ik niet dat er een enorm verschil in rijkdom tussen de ouders zou moeten ontstaan.
Als er geen thuiswonende kinderen meer zijn is zoiets minder belangrijk, maar waarom zou de staat bijstand moeten betalen (indien er nog geen werk gevonden is) als er partneralimentatie afgesproken is?

[ Bericht 3% gewijzigd door veiligheidsspeldje op 20-06-2008 10:48:56 ]

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:35 schreef DroogDok het volgende:

[..]

tuurlijk is het anders, helemaal mee eens, qua princiepe ontloopt het elkaar echter niet zoveel vind ik.
[..]

Staat eeuwige trouw in de beloften / geloften van het burgerlijk huwelijk?
[..]

Voor de duur van het huwelijk lijkt me.

Daar heb je wel een punt; die eeuwige trouw zit inderdaad niet in de wettelijke verplichtingen. Die zegt alleen iets over getrouwheid, hulp en bijstand van echtgenoten en niets over die van ex-echtgenoten. Maar goed, je kunt de wettelijke mogelijkheid van de alimentatieverplichting eigenlijk niet anders zien dan dat die zorgplicht volgens de wet niet abrupt ophoudt bij echtscheiding, maar in verminderde mate nog een tijdje doorloopt.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:43 schreef veiligheidsspeldje het volgende:

[..]

Hoho, dat zei ik niet.
Ik bedoelde, wel partneralimentatie voor de geldende duur, maar ook met sollicitatieplicht en bijbehorende afbouwing van alimentatie indien geïndiceerd. Zeker als er kinderen zijn en ze worden vrij 'eerlijk verdeeld' vind ik niet dat er een enorm verschil in rijkdom tussen de ouders zou moeten ontstaan.
Als er geen thuiswonende kinderen meer zijn is zoiets minder belangrijk, maar waarom zou de staat bijstand moeten betalen (indien er nog geen werk gevonden is) als er partneralimentatie afgesproken is?

Maar wat stelt de solicitatie plicht voor als je weet dat er nog 10 jaar alimentatie betaald gaat worden, dan is de motivatie ook ver te zoeken denk ik.

Wat betreft kinderen helemaal eens, die dienen gewoon onderhouden te worden. En of dat op hetzelfde niveau moet gebeuren als tijdens het huwelijk kan je over twisten denk ik. Maar een bepaald percentage van je inkomen afdragen voor het onderhoud van je kinderen lijkt me prima.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 08:38 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Ja en zij heeft eveneens aangegeven aan alle rechten en plichten te voldoen die de huwelijkse staat daaraan verbind. Dus kan hij dan volgens de letter van de wet na de scheiding nog steeds eisen dat het huwelijk geconsumeerd wordt.

Ik weet hoe het werkt, maar je bent voor mij een morele klaploper als je na een scheiding je handje gaat staan ophouden. Ik zou als partner ook simpelweg ontslag nemen en de bijstand ingaan. Pluk maar veren van een kikker.

"Eisen dat het huwelijk "geconusumeerd wordt". Ben je zo'n religieuze fanaat? Je verwart de bijbel, oftewel het christelijk huwelijk, met het Burgerlijk Wetboek, vrolijke vriend.

(of Koran en Islamitisch huwelijk , dat kan natuurlijk ook)

Verplichte seks of pijpbeurten staan nergens in het BW, de vermogensrechtelijke consequenties kun je wel voor je "ja" zegt bij de ambtenaar bij de huwelijksvoltrekking op je gemakje doornemen.

Slaat toch zowieso als een tang op een varken, eerst plechtig beloven dat je voor altijd voor elkaar zult zorgen, en dan later zeggen: oh sorry, was een geintje hoor, ik had mijn vingers over elkaar, nu gaan we scheiden en beschouw ik de hele belofte als niet gedaan. Zo werkt het natuurlijk niet.

Zo kun je ook niet na twee jaar zeggen dat je die hypotheek met 30 jaar kooptijd niet wil.
Je bent tegenover je vrouw nu eenmaal een langlopende verplichting aangegaan, net als de hypotheekverstrekker. Voor elke langlopende verbintenis geldt dat je (financiele) pijn gaat lijden als je van die verbintenis af wil.

Een echte vent houdt zich overigens natuurlijk gewoon aan zijn gegeven woord/belofte, dat voorkomt elk probleem.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 11:48 schreef Roquefort het volgende:


Een echte vent houdt zich overigens natuurlijk gewoon aan zijn gegeven woord/belofte, dat voorkomt elk probleem.

Een echte vent vraagt een scheiding aan als het daadwerkelijk niet meer werkt, een huwelijk. Dingen veranderen, liefdes gaan voorbij, simpel.

Een echte vrouw begrijpt dat een huwelijk niet meer werkt en neemt met opgeheven hoofd afscheid van dit huwelijk, zonder als een rancuneuze feeks tekeer te gaan.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 11:53 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Een echte vent vraagt een scheiding aan als het daadwerkelijk niet meer werkt, een huwelijk. Dingen veranderen, liefdes gaan voorbij, simpel.

..

Tuurlijk.
En draagt de consequenties daarvan ook als een man.
Die consequenties kent iedereen vooraf.
(Maar worden vaak niet helder begrepen door het roze waas voor de ogen tijdens de huwelijkstijd)

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 11:48 schreef Roquefort het volgende:
Een echte vent houdt zich overigens natuurlijk gewoon aan zijn gegeven woord/belofte, dat voorkomt elk probleem.

Een echte vrouw zoekt natuurlijk gewoon een baan, en al helemaal als de kinderen het huis uit zijn, en gaat niet haar handje ophouden.

Of ben jij zo'n religieuze fanaat dat je vindt dat vrouwen niet mogen werken? Opzich wel prima natuurlijk, want dan mag je ook niet scheiden.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 11:55 schreef DroogDok het volgende:

[..]

Een echte vrouw zoekt natuurlijk gewoon een baan, en al helemaal als de kinderen het huis uit zijn, en gaat niet haar handje ophouden.

Of ben jij zo'n religieuze fanaat dat je vindt dat vrouwen niet mogen werken? Opzich wel prima natuurlijk, want dan mag je ook niet scheiden.

Mijn vrouw en ik werken allebei.
Degene met de beste financiele omstandigheden/vooruitzichten zal financiele pijn leiden als wij scheiden.

Ik heb geen heilig beeld van het huwelijk, maar ik weet wel waar ik aan begonnen ben, welke verplichting ik ben aangegaan toen we trouwden. Als ik na tien jaar huwelijk ga scheiden, dan huil ik tien jaar te laat over de consequenties. Iedereen die weleens een boek of krant leest, of een film kijkt, kent de consequenties van huwelijk en scheiding.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 11:55 schreef Roquefort het volgende:

[..]

Tuurlijk.
En draagt de consequenties daarvan ook als een man.

Dat doet ie toch ook! Hij moet opnieuw beginnen, en zijn ex ook. Maar om daar nu voor de vrouw een financiele vergoeding tegenover te zetten vind ik niet alleen een belediging naar vrouwen toe, maar gewoon, absurd.

Als ik geen baan had en mijn vent liep bij me weg, dan was ik te trots om ook maar één cent van hem te accepteren en ging asap werken! Als ik zelf de scheiding zou aanvragen zou ik mijn ogen uit mijn kop moeten schamen als ik dan ook nog PA ging eisen!!!

Zolang een vrouw niets mankeert en twee handen aan haar lijf heeft kan ze mooi gaan werken. Is ook beter om een scheiding te verwerken, als je bezig bent

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:14 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Dat doet ie toch ook! Hij moet opnieuw beginnen, en zijn ex ook. Maar om daar nu voor de vrouw een financiele vergoeding tegenover te zetten vind ik niet alleen een belediging naar vrouwen toe, maar gewoon, absurd.

Als ik geen baan had en mijn vent liep bij me weg, dan was ik te trots om ook maar één cent van hem te accepteren en ging asap werken! Als ik zelf de scheiding zou aanvragen zou ik mijn ogen uit mijn kop moeten schamen als ik dan ook nog PA ging eisen!!!

Zolang een vrouw niets mankeert en twee handen aan haar lijf heeft kan ze mooi gaan werken. Is ook beter om een scheiding te verwerken, als je bezig bent

Och, ik vind je trots heel aardig en bewonderenswaardig.
Ik denk dat mijn vrouw en ik er hetzelfde over zouden denken, als we willen scheiden.

Ik denk dat onze advocaten die we dan nodig hebben een heel ander verhaal vertellen, dat je aan toekomst, pensioen en mogelijke arbeidsongeschiktheid in de toekomst moet denken, en de rationele argumenten voor de persoonlijke motieven en trots moet stellen.

conclusie voor iedereen die nog niet getrouwd is...

huwelijkse voorwaarden

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:25 schreef Freeflyer het volgende:
conclusie voor iedereen die nog niet getrouwd is...

huwelijkse voorwaarden

Dat betekent dat je niet een bak geld mee krijgt, maar huwelijkse voorwaarden hebben geen invloed op al dan niet krijgen van partneralimentatie.
Trouwen in gemeenschap van goederen is best handig, maar stukken minder romantisch. Het zal nu, met meer werkende vrouwen, wel normaler zijn dan vroeger.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:25 schreef Freeflyer het volgende:
conclusie voor iedereen die nog niet getrouwd is...

huwelijkse voorwaarden

Of inzien dat samenwonen ook een prima relatievorm is. Jaren naar tevredenheid gedaan, en tot twee keer toe naar wederzijdse tevredenheid beëindigd. Niks geen advocaten en vervelende consequenties, je hebt alleen die vrolijke dag met de witte jurk, de gebakjes en de cadeautjes en felicitaties van vrienden en familie er niet bij.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:29 schreef Roquefort het volgende:

[..]



Of inzien dat samenwonen ook een prima relatievorm is. Jaren naar tevredenheid gedaan, en tot twee keer toe naar wederzijdse tevredenheid beëindigd. Niks geen advocaten en vervelende consequenties, je hebt alleen die vrolijke dag met de witte jurk, de gebakjes en de cadeautjes en felicitaties van vrienden en familie er niet bij.

Hoeveel kost een bruiloft?


Antw: weet ik niet, ik betaal nog steeds.....


Ik ga voorlopig ook niet trouwen en misschien komt het er wel nooit van, kunt beter een auto kopen van dat geld, in veel gevallen heb je daar nog langer wat aan ook...

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:29 schreef Roquefort het volgende:

[..]



Of inzien dat samenwonen ook een prima relatievorm is. Jaren naar tevredenheid gedaan, en tot twee keer toe naar wederzijdse tevredenheid beëindigd. Niks geen advocaten en vervelende consequenties, je hebt alleen die vrolijke dag met de witte jurk, de gebakjes en de cadeautjes en felicitaties van vrienden en familie er niet bij.

ook ik heb dat twee keer mee gemaakt en het beeindigen gaat natuurlijk gepaard met verdriet maar... het scheelt onwijs veel ellende nadat je uit elkaar bent.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 12:25 schreef Freeflyer het volgende:
conclusie voor iedereen die nog niet getrouwd is...

huwelijkse voorwaarden

Nou, ik weet niet hoor...

Huwelijkse voorwaarden houdt niet meer in dan dat je aan het begin van het huwelijk notarieel bepaalt wat van wie is, en dat eigenlijk elk jaar bij de notaris zou moeten updaten. En dat is vooral handig als een van de twee een eigen bedrijf heeft, zodat, mocht dat financieel in de problemen komen, de partner er geen financiele gevolgen van ondervindt. Maar met eventuele partneralimentatie heeft dat verder geen ruk te maken.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:33 schreef DroogDok het volgende:

[..]

Volgens mij moet je het geheel wat zakelijker zien.

Ik zie het juist heel zakelijk, en de wet ook, voor de wet is het huwelijk niet veel meer dan een verzameling van vooral financiele verplichtingen, wederzijds en naar derden toe. Als iedereen het nou ook een beetje zakelijk zag, hadden ze beseft dat ze met trouwen hun grootste zakelijke verplichting ooit aangaan.

quote:

Twee mensen gaan een contract aan, hier zitten verplichtingen en voordelen aan, als ze uit elkaar gaan komt het contract te vervallen en daarmee de verplichtingen en voordelen.

Niet dus. Een aantal verplichtingen komen te vervallen bij het voortijdig beeindigen van het contract, een aantal verplichtingen loopt door. Niemand die ook maar ooit de indruk heeft gewekt dat geen enkele verplichting door zou lopen.

quote:

Snap niet waar het idee vandaan komt dat je een ex partner maar zou moeten blijven onderhouden.

Van jou, toen je haar ten huwelijk vroeg.

quote:

En moet je dan alleen onderhouden als de scheiding jouw schuld is, of ook als het de schuld van de ander is?

Dat is dus de wijdverbreide misvatting waar ik mee begon, die alimentatieverplichting ontstaat niet met de scheiding, die ontstaat met het trouwen.

Daarom treedt de rechter dan ook niet in de vraag wie schuld heeft aan de scheiding of wie het vervelendst is om mee getrouwd te zijn. Je moet je echtgenoot in het levensonderhoud voorzien omdat je met er getrouwd bent, niet omdat je van haar gescheiden bent. De scheiding verandert dat niet.

quote:

Verder is wat veiligheidsspeldje zegt nog wel een mooie oplossing.
Maximaal een jaar alimentatie en in de tussentijd soliciteren.

Dan krijg je dus het probleem dat je in dat 'contract' tussentijds afspreekt dat de een carriere maakt en de ander wat meer andere dingen doet waar beiden baat bij hebben. Zoals het opvoeden van kinderen o.i.d. Moet daar dan weer voor gecompenseerd worden in inkomensverlies? Of de man was een grootverdiener en slaat een lekker maar lui ding aan de haak, maar zodra ze minder lekker wordt moet ze maar achter de kassa bij de AH gaan zitten? Als je alleen maar baten wilt en geen lasten en de vrijheid wilde houden om iemand te dumpen, moet je niet gaan trouwen, dat weet iedereen.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 10:39 schreef CraZaay het volgende:

[..]

Nee, en daarom refereert die ambtenaar ook aan de wet. En daarin staan dus alleen plichten voor tijdens het huwelijk (correct me if I'm wrong). Die alimentatie is voor zover ik weet niet in deze wet vastgelegd, maar wordt pas vastgesteld bij een scheiding. Er staat dus (wederom, voor zover ik weet) in de wet die van toepassing is op het huwelijk niets over verantwoordelijkheden/plichten/rechten bij eventuele beëindiging van dat huwelijk. Enkel rechten en plichten tijdens het huwelijk.

Maar misschien kun je m'n ongelijk aantonen door het wetsartikel te tonen wat het tegendeel bewijst?

Geen probleem:

quote:

Titel 6. Rechten en verplichtingen van echtgenoten

Artikel 81

Echtgenoten zijn elkander getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd. Zij zijn verplicht elkander het nodige te verschaffen.

Artikel 82

Echtgenoten zijn jegens elkaar verplicht de tot het gezin behorende minderjarige kinderen te verzorgen en op te voeden en de kosten van die verzorging en opvoeding te dragen.

Ik zie nergens staan dat dat slechts geldt voor de duur van het huwelijk. Je gaat dus die verplichting aan, en bij een echtscheiding wordt die verplichting anders ingevuld vanwege andere omstandigheden, door een beschikking van de rechter, maar het is diezelfde verplichting die je bij huwelijk bent aangegaan.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 13:54 schreef Weltschmerz het volgende:

Ik zie nergens staan dat dat slechts geldt voor de duur van het huwelijk.

Ik wel, namelijk de term "echtgenoten". Na een scheding is daar geen sprake meer van.