Vietnam veteranen, meld je hier!

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 10:29 schreef NTCE het volgende:
ik had daar toen der tijd ook 12 vriendinnen, beaucoup sucksuck soldier, love you long time GI!

De wijven konden zuigen.. jezus, dat wil je niet weten.. alsof ze zonder die 5 dollar dood gingen.

"fucky fucky? long time ? short time?"'. Ze hadden het wel druk overigens.. al die mannelijke collega's die het zo lang zonder vrouwlief moesten doen.

Ik en mijn maten van de genie. Wij hadden de belangrijke taak om de boobytraps die de Vietcong had geplaatst op te ruimen (daarom ook die neger in ons squadron). Ik ben de 2e van links, ik had de belangrijke taak om de negers te instrueren zodat zij het vuile werk voor ons konden opknappen. Op een gegeven moment waren er geen "gastarbeiders" meer dus moesten we zelf het veld in. We gingen strootjes trekken, degene met de kortste moest de boobytrap onschadelijk maken. Joop (de rechter met de bril) had het kortste strootje. Hij was kleurenblind en knipte het verkeerde draadje door, het enige wat er nog overbleef is zijn bril ...

onze sjoerd die kan er wat van

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:18 schreef Sjoegerd het volgende:
[ afbeelding ]

Ik en mijn maten van de genie. Wij hadden de belangrijke taak om de boobytraps die de Vietcong had geplaatst op te ruimen (daarom ook die neger in ons squadron). Ik ben de 2e van links, ik had de belangrijke taak om de negers te instrueren zodat zij het vuile werk voor ons konden opknappen. Op een gegeven moment waren er geen "gastarbeiders" meer dus moesten we zelf het veld in. We gingen strootjes trekken, degene met de kortste moest de boobytrap onschadelijk maken. Joop (de rechter met de bril) had het kortste strootje. Hij was kleurenblind en knipte het verkeerde draadje door, het enige wat er nog overbleef is zijn bril ...

Heb je z'n bril wel teruggegeven aan z'n ouders?

De messen zijn geslepen bij de Vietcong! Goeie genade, de Amerikanen zijn anders ook klasbakken van formaat. En het bleef nog lang onrustig in Saigon...

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:24 schreef Netstorm het volgende:

[..]

Heb je z'n bril wel teruggegeven aan z'n ouders?

Nee hij was een wees, de enige familie dat hij had waren wij .

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:31 schreef Sjoegerd het volgende:

[..]

Nee hij was een wees, de enige familie dat hij had waren wij .

Poor fella

had deze wel eerder verwacht:

Majoor 4e klasse meld zich.
ik zorgde er altijd voor dat de dakloze soldaten van de vijand op heuvel 346 zonder huisvesting en eten kwamen te zitten, waarna ik het naar nederland smokkelde en daar uitdeelde, en zo werd ik een ware held(in)

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:28 schreef superworm het volgende:
De messen zijn geslepen bij de Vietcong! Goeie genade, de Amerikanen zijn anders ook klasbakken van formaat. En het bleef nog lang onrustig in Saigon...

Die kleine strijders uit de ondergrondse hohoho! Ja, die ruimte moet je ze niet geven hoor, tsjongejonge.

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:44 schreef Zero_Empathy het volgende:
had deze wel eerder verwacht:
[ afbeelding ]
Majoor 4e klasse meld zich.
ik zorgde altijd voor de dakloze soldaten op heuvel 345

HUH!? Die heb ik in Dhong Gin aan mijn bajonet geregen?

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 14:47 schreef Lyzio het volgende:

[..]

HUH!? Die heb ik in Dhong Gin aan mijn bajonet geregen?

was jij dat!
dat weet ik nog wel, ik won met jou van pokeren (ik speelde vals en daar kwam jij achter) en toen wilde jij al mijn 2ehands kleren jatten!

ik durfde daarna nooit meer alleen naar bed

Wij zaten gelegerd bij een kamp met veel VC gevangenen. Tijdens de lunch hadden we onze eigen entertainment. Van de leiding mochten we de gevangenen niet voeren, maar stiekem deden we het toch . Ik heb nog nooit zulke uitgemergelde Aziaten zo snel zien rennen en om voedsel zien vechten .

Hier nog zulks addergebroed! Niks te vreten krijgen en toch de hele dag zeiken dat ie moest schijten. Zie mijzelf en onze luit achteraan staan. We hebben hem overigens niet verteld dat hij zijn keutel op een landmijn ging deponeren, vandaar de blinddoek. Daarna heb ik eigenlijk weinig tot niets meer van 'm gezien en/of gehoord. Het geteisem!

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 16:16 schreef NTCE het volgende:

[..]

Goed werk broeder! Ik vond het echter beter om hem met een lang touw onder de chopper te laten hangen, en dan op volle vaart langs de boomtoppen scheren.

Hij was de laatste van de familie, en om iedere keer de chopper op te starten vond onze luit (God hebbe zijn ziel) te gortig. Een soldaat moet creatief zijn!

Ik weet nog goed zondag 3 mei 1961, het was een warme nacht en we zaten 20km ten noorden van Long Xuyen tegen de Cambodjaanse grens. We hadden pas gegeten (wat er nog te eten was) en waren op patrouille langs de grens op zoek naar spleetogen om onze revenge te nemen op Diederik, hij was namelijk in zijn oog geraakt door een ak47. Het was sowieso de fout van Floris die de rolstoel van Diederik moest voortduwen maar hem glad vergeten was in de jungle.

Toen kwamen de dekselse spleetogen uit de bossen gewandeld, met de ak's in de hand. Nu stonden wij oog in oog met onze vijand. Het zweet vond zijn weg vanaf mijn rugnaar mijn bilnaad en ik voelde de spanning tussen ons de de vijand. Ik voelde de rambo in mij opkomen en pakte 2 granaten, ik trok het vijligheids pinnetje eruit en smeet onder luid gebrul de granaten naar de spleetogen, waarna ik 3 magazijnen met mijn m16 leegde op de spleetogen die bijna waren ontsnapt. Ik werd helaas 3x geraakt waarvan 2 in mijn oor en 1 in mijn zak.

Dit topic Die verhalen

Ahoi,

Heb lang COD2 gespeeld, dus ben ook wel een veteraan

Dat is weer een tijd geleden! Heerlijk al die verhalen. Ik geniet er nog steeds van!

Ik weet nog goed, ik zat lekker te chillen in het bos. Me buddy was wat muziek aan het maken op zijn mondharmonica.



Ineens uit het niets sprongen een paar kinderen uit de bosjes. Het begon heel vriendelijk. Lachen, spelletjes doen en samen op de foto.



Na een tijdje vroegen ze om chocola. Dit was echter op. Toen ze dit eenmaal doorkregen begon het feest. Ze begonnen bijdehand te doen! Ze waren van lieve schattige oorlogskinderen ineens veranderd in naarlingen! Echt nare kinderen waren het ineens.

We hebben toen ook maar besloten om er geen gras over te laten groeien.



Nou ze hebben het geweten hoor! Ineens hadden ze niet meer van die grote praatjes.

Dat zal ze leren! Het gespuis

Dit topic
Te erg eigenlijk

Goddomme man, ik weet het nog alsof het gister was.
Zat met mijn makker bij heuvel 33 te campen tot er zo'n japanse n00b aan kwam rennen.
Op een gegeven moment, ik zal het nooit meer vergeten.
Op een gegeven moment zegt hij, Killem makker ik ben bang. Dus ik zeg jij bent nooit bang.
Hij zegt, ik ben bang. Ik zo, waarvoor?
Hij zo, wat nou als ik neergeschoten word door zo'n spleetoog man, dan zal ik mijn grootmoeder nooit meer zien.
En toen drong het pas tot me door, hij wist het nog niet.
Ik zij makker, over je grootmoeder..
Ja?
Ze is gister overleden man.....
Een helse stilte was het gevolg, zo stil dat je er doof van word.
Een half uur later vroeg hij hoe. Ik moest toen natuurlijk wel bichten.
Ik.... ik liet een ijsblokje vallen en daar struikelde ze over en toen brak ze haar nek aan het aanrecht.
Ze zij nog wel wat.
Wat zij ze maat? Zij hij.

Ik zij, ik weet het niet precies meer sorry man, maar iets in de trend van Never gonna give you up, Never gonna let you down, Never gonna run around and desert you.

Toen zij hij, tering man.
Er viel kort daarna een granaat in de buurt neer en werd wakker in een ziekenhuis, alles daartussen was zwart.
Er is mij toen meegedeeld dat mijn maat was overleden.

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 19:22 schreef McKillem het volgende:
Goddomme man, ik weet het nog alsof het gister was.
Zat met mijn makker bij heuvel 33 te campen tot er zo'n japanse n00b aan kwam rennen.
Op een gegeven moment, ik zal het nooit meer vergeten.
Op een gegeven moment zegt hij, Killem makker ik ben bang. Dus ik zeg jij bent nooit bang.
Hij zegt, ik ben bang. Ik zo, waarvoor?
Hij zo, wat nou als ik neergeschoten word door zo'n spleetoog man, dan zal ik mijn grootmoeder nooit meer zien.
En toen drong het pas tot me door, hij wist het nog niet.
Ik zij makker, over je grootmoeder..
Ja?
Ze is gister overleden man.....
Een helse stilte was het gevolg, zo stil dat je er doof van word.
Een half uur later vroeg hij hoe. Ik moest toen natuurlijk wel bichten.
Ik.... ik liet een ijsblokje vallen en daar struikelde ze over en toen brak ze haar nek aan het aanrecht.
Ze zij nog wel wat.
Wat zij ze maat? Zij hij.

Ik zij, ik weet het niet precies meer sorry man, maar iets in de trend van Never gonna give you up, Never gonna let you down, Never gonna run around and desert you.

Toen zij hij, tering man.
Er viel kort daarna een granaat in de buurt neer en werd wakker in een ziekenhuis, alles daartussen was zwart.
Er is mij toen meegedeeld dat mijn maat was overleden.

Dat zal in het begin zwaar geweest zijn.
Heeft die maat van je die spleetoog mee zijn graf in kunnen trekken?