Sinds afgelopen 30 mei was Ronnie bij de dierenarts omdat hij niet meer in staat om zelfstandig te plassen. De dierenarts heeft Ronnie een katheter gegeven en een grote hoeveelheid vocht via een infuus toegediend om hem goed door te kunnen spoelen.
Op maandag 1 juni mocht ik Ronnie weer mee naar huis nemen omdat hij bij de dierenarts niet wilde eten, echter was hij goed behandeld en had de dierenarts er wel vertrouwen in dat als Ronnie zelf weer ging eten thuis dat het allemaal goed zou komen. Helaas wilde Ronnie thuis ook niet eten en wat hij wel at spuugde hij een korte tijd later weer uit.
Dinsdagmiddag 02 juni heb ik Ronnie om 14:00 uur weer terug gebracht naar de dierenarts omdat ik het verder niet meer aandurfde en ik bang was dat het anders fout zou gaan. De dierenarts constateerde dat Ronnie zijn blaas weer vol zat en dat het plassen wederom niet wilde lukken. Ook heeft de Dierenarts bloed afgenomen om te kijken of zijn organen niet aangetast waren. Gelukkig was dit niet het geval en heeft de dierenarts besloten om hem bij hen te houden met een katheter totdat hij weer goed gespoeld was en weer zelfstandig ging eten.
Het ging in de dagen daarna redelijk goed met Ronnie, hij was wel vies en had last van een loopneus en een traanoogje maar toen ik bij hem was knorde hij heel erg hard en vond het fijn dat ik er was. Helaas wilde Ronnie niet zelf eten en heeft de Dierenarts hem zelfs dwangvoeding moeten gegeven.
Op zondag heeft de dierenarts Ronnie wederom een katheter moeten geven omdat zijn blaas voor de derde keer weer vol zat. Op maandagochtend heeft de dierenarts gelijk met ons gebeld om door te geven dat hij Ronnie wederom een katheter heeft moeten geven. De mogelijkheden die er nog waren waren zeer beperkt en zouden een lijdensweg kunnen betekenen voor onze grote knuffel. Hij zou nog een operatie kunnen ondergaan om zijn blaasproblemen te verhelpen, maar garantie zou het niet geven. Ook zou het geen garantie geven dat Ronnie wel weer goed zou gaan eten. Tevens zou Ronnie na de operatie zeker een week incontinent zijn en dat is iets wat wij hem wilde besparen.
Wij hebben er toen met veel pijn in ons hart voor gekozen om Ronnie in te laten slapen. Hij was op. In de afgelopen dagen is hij ruim een kilo afgevallen en was zeer snel vermoeid, stond te wankelen op zijn pootjes en had moeite met ademhaling en was veel misselijk.
Nadat we afscheid genomen hebben van Ronnie heeft de Dierenarts hem pijnloos in laten slapen.
Ik wilde dit even van mij afschrijven. Dit geeft mij rust en het gevoel dat ik weet wat we gedaan hebben het beste voor Ronnie is geweest.
Graag eindig ik met een gedichtje wat ik op het internet gevonden heb.
Aan de andere kant van de hemel is een plek die de Regenboogbrug genoemd wordt. Als er een dier dood gaat waar heel veel van gehouden werd door iemand hier op aarde, dan gaat dit dier naar de Regenboogbrug
Daar zijn weides en heuvels voor al onze speciale vriendjes zodat ze samen kunnen rennen en spelen
Er is daar voldoende eten, water en zonneschijn, onze vriendjes hebben het daar lekker warm en hebben het goed daar
Al de dieren die oud en ziek waren worden weer gezond en sterk, zij die pijn hadden en verminkt waren worden weer helemaal gezond en sterk, net zoals we ze herinneren in onze dromen over de voorbijgegane tijd
Ze rennen en spelen allemaal samen, maar de dag zal komen waarop er 1 stopt en in de verte kijkt
Zijn heldere ogen kijken aandachtig, zijn verlangen vliegt bijna over het groene gras, zijn pootjes gaan sneller en sneller en sneller
Hij heeft jou gezien en als hij jou in de armen vliegt en jullie elkaar innig knuffelen zijn jullie weer voor altijd samen
Tranen van geluk vallen op je gezicht en je handen strelen het geliefde hoofdje, dan kijk je weer in de vertrouwde ogen van jouw huisdier, die zolang uit je leven is geweest maar nooit uit je hart is geweest...
Rust zacht Ronnie! We zullen je missen!
gelukkig weet je zeker dat je er alles aan hebt gedaan om ronnie een zo goed mogelijk leventje te bieden.sterkte
Sterkte.
quote:Ik zou het erg moeilijk hebben om een keuze te maken in een geval zoals hierboven omschreven.Op woensdag 11 juni 2008 12:50 schreef Neptune het volgende: Hij zou nog een operatie kunnen ondergaan om zijn blaasproblemen te verhelpen, maar garantie zou het niet geven. Ook zou het geen garantie geven dat Ronnie wel weer goed zou gaan eten. Tevens zou Ronnie na de operatie zeker een week incontinent zijn en dat is iets wat wij hem wilde besparen.
Je moet dan gaan afwegen; wat is beter, is het egoistisch als je laat opereren, zal ie de oude worden, zal ie langer pijn hebben, etc.
De keuze waar jullie voor gestaan hebben: vreselijk lastig
Ik heb een 18 jarige poes, loopt nog steeds vrolijk rond,.. maar ook dat zal niet lang meer duren vrees ik...
quote:Voor jou misschien niet maar iedereen gaat op eigen manier met zijn verdriet om.Op woensdag 11 juni 2008 13:35 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
Een beetje relativering zou geen kwaad kunnen hoor.
Om mensen te vragen om zoiets na twee dagen al te relativeren vind ik ook best wat veel gevraagd.
Heel veel sterkte TS..
quote:Een beetje inleving in andermans gevoelens ook niet.Op woensdag 11 juni 2008 13:35 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
Een beetje relativering zou geen kwaad kunnen hoor.
Heel veel sterkte TS! Wat een sneu verhaal zeg..
quote:Sorry hoor maar een gedicht voor een dooie kat... Dan heb je echt nog niks meegemaakt.Op woensdag 11 juni 2008 16:13 schreef Fha het volgende:
[..]
Een beetje inleving in andermans gevoelens ook niet.
Heel veel sterkte TS! Wat een sneu verhaal zeg..
quote:Joh, als je er zo slecht tegen kan sla je dit topic toch lekker over of open er een topic over in KLBOp woensdag 11 juni 2008 18:31 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
[..]
Sorry hoor maar een gedicht voor een dooie kat... Dan heb je echt nog niks meegemaakt.
Sterkte
wat een lieve kat op die foto sterkte ermeequote:Ach, donder op naar je trieste voetbaltopics.Op woensdag 11 juni 2008 18:31 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
[..]
Sorry hoor maar een gedicht voor een dooie kat... Dan heb je echt nog niks meegemaakt.
quote:Jij hebt blijkbaar nog nooit meegemaakt dat een huisdiertje voor veel mensen hetzelfde is als een eigen kind.Op woensdag 11 juni 2008 18:31 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
[..]
Sorry hoor maar een gedicht voor een dooie kat... Dan heb je echt nog niks meegemaakt.
quote:Dank je wel ijsmeis en natuurlijk ook de rest.Op woensdag 11 juni 2008 20:02 schreef ijsmeis het volgende:
Sterkte TS en Mariëtte.
[..]
Jij hebt blijkbaar nog nooit meegemaakt dat een huisdiertje voor veel mensen hetzelfde is als een eigen kind.
Ronnie hebben we 3 jaar geleden uit het dierenasiel in Utrecht gehaald. Het was "liefde" op het eerste gezicht. Ronnie kwam gelijk naar ons toe en begon gelijk met ons te knuffelen.
Toen we thuis kwamen was het gelijk goed. Ronnie is gelijk ons huis gaan verkennen en voelde zich helemaal thuis.
Na een aantal weken kwam daar Frank bij en een jaartje later Koen.
Frank en Koen begrijpen volgens mij nog niet wat er aan de hand is.
Frank zit grote delen van de dag bij de voordeur te wachten en te miauwen totdat Ronnie weer terug komt en Koen ligt op plekken waar Ronnie nogmaal altijd lag.
Helaas zal dit nooit meer gebeuren.
Toen Ronnie een aantal weken bij ons was had hij het idee opgevat om op mijn kussen te gaan liggen als we gingen slapen.
De eerste nachten kon ik niet slapen omdat hij daar ook lag. Ik was bang dat hij mij zou slaan of krabben maar dat heeft hij nooit gedaan. 
Later kon ik niet in slaap komen als Ronnie niet op mijn kussen lag. Soms ging ik hem dan zoeken in huis en nam hem mee naar de slaapkamer.
Ook als we op vakantie gingen miste ik Ronnie op mijn kussen en had moeite met in slaap komen.
Ronnie was een eigenwijs, Hij wilde bij niemand op schoot. Ook niet bij ons. Wel wilde hij onder de dekens tussen ons in liggen en knorde dan uit alle macht. Soms zo hard dat we er niet van konden slapen.
Bij de enige wie hij met alle geweld op schoot wilde was mijn vader. Ik heb het nooit begrepen maar lief vond ik het wel.
Ronnie zijn favoriete plekken in huis waren:
Gelukkig hebben mijn collega's op mijn werk begrip voor het feit dat ik verdrietig ben. Ik kan me slecht concentreren en schiet regelmatig vol.
Ronnie is volgens het asiel geboren op 22 juni 2004. Hij heeft zijn 4e verjaardag helaas niet meer mee mogen maken.
Rust zacht grote knuffel van me! Ik heb geprobeerd de juiste beslissing te nemen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Neptune op 12-06-2008 11:18:37 ]
Het is altijd moeilijk om afscheid van je beestje te moeten nemen. Zeker als ze nog zo jong zijn.
Maar je hebt hem alleen maar een langere lijdensweg bespaard met je beslissing.
Dat gedicht is The Rainbow Bridge Poem. Prachtig gedicht!
http://rainbowsbridge.com/Poem.htm
Maar eerst roken.
quote:Mensen die dat soort dingen zeggen en menen hebben duidelijk geen eigen kind verloren, laat ik het daar bij houden.Op woensdag 11 juni 2008 20:02 schreef ijsmeis het volgende:
Sterkte TS en Mariëtte.
[..]
Jij hebt blijkbaar nog nooit meegemaakt dat een huisdiertje voor veel mensen hetzelfde is als een eigen kind.
Het blijft en is moeilijk om afscheid te moeten nemen van je geliefde huisdier. (K)
Sterkte
Liefs Vronie
Sterkte!
quote:Ja en zo is het in het nederlandsOp woensdag 11 juni 2008 23:00 schreef mazaru het volgende:
Sterkte TS.
Het is altijd moeilijk om afscheid van je beestje te moeten nemen. Zeker als ze nog zo jong zijn.
Maar je hebt hem alleen maar een langere lijdensweg bespaard met je beslissing.
Dat gedicht is The Rainbow Bridge Poem. Prachtig gedicht!
http://rainbowsbridge.com/Poem.htm
The Rainbow Bridges
Er is een plaats in de hemel die Rainbow Bridges heet
Als een dier overlijdt, dat een hele sterke verbinding
heeft met iemand hier gaat dit huisdier naar Rainbow
Bridges.
Daar zijn gras landen en heuvels voor al onze speciale
vrienden, zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten , water en zonneschijn en onze
vrienden zijn er warm en confortabel.
Alle zieken en oude dieren worden hersteld in gezondheid
die gewond waren of verminkt waren, worden weer
ongeschonden en sterk
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden
maar er is een ding, ze missen een speciaal iemand,
iemand die achtergelaten is.
Ze rennen en spelen samen.
Maar er komt een dag waarin er één plotseling stopt
en in de verte kijkt.
Zijn helderen ogen staan strak;
Zijn verlangend lichaam begint te trillen
Opeens breekt hij van de groep
vliegt over het gras
sneller en sneller
Je bent gezien
en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen
houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevol weerzien
om nooit meer apart te zijn.
De vrolijke kussen regenen op je gezicht
je handen aaien de liefdevolle kop
en je kijkt nog een keer in die vertrouwde ogen
zo lang uit je leven weg
maar altijd aanwezig in je hart.
Dan kruis je Rainbow Brigdes, samen.................
De keuze was inderdaad heel moeilijk maar wij hebben het gevoel dat we het beste voor Ronnie gekozen hebben. Na bijna een week is het wel beter te relativeren maar het blijft een gemis in huis. Alle plaatsen waar je hem zou verwachten blijven leeg
Sterkte!
Fijn ook dat er begrip voor is, voor je verlies. Niet alle mensen hebben dit, maar goed.. die mensen missen dan ook een hoop liefde van een dier.
Hou maar gewoon in je hoofd, dat hem een hoop leed is bespaard en hij nu een kort, maar goed leven (daar ga ik vanuit) gehad.
En vergeten doe je hem natuurlijk nooit.
Het zal vast en zeker de juiste beslissing geweest zijn.
Zondag ook de hele dag niet gezien, lag hij onder mijn bed. Vandaag ook weer de hele dag en ik zag dat hij niet had gegeten/gedronken.
Om 19.00u meteen naar de dierenarts gegaan. Daar geconstateerd dat zijn blaas vol zat. Ook een catheter gekregen en hij zou de nacht daar moeten blijven.
Om 19.45 gebeld over de toestand van Solito, en de dierenarts heeft gemeld dat hij is overleden
Veel sterkte, ik weet hoe erg het is.
quote:8 jaar nog maarOp maandag 30 juni 2008 20:43 schreef Slappy het volgende:
R.i.p.Hoe oud was ie eigelijks geworden?
Een kat is meer dan een mens, een kat is slimmer dan een mens.
je kat is op dit moment in goede handen.
R.I.P
Ik las je verhaal en huil om eigen redenen (natuurlijk: Kattenliefhebbers huilen mee, kattenhaters en mensen die niks hebben meegemaakt plaatsen domme reacties, kattenliefhebbers die zulke dingen kennen huilen extra mee).
Ronnie klinkt als een vreselijk speciaal katje: meer een eigen willetje dan gebruikelijk
Ik moet er wel om lachen. Ook waar je verteld waar je hem mistte... gewoontes (Ik ga zoeken naar mijn poezels als ze niet verschijnen bij het avondeten Zo schichtig als ze zijn en zo angstig voor vreemden, maar als ze niet reageren bij het avondeten, dan heeft mijn bezoek geen betekenis, en ga ik zoeken naar mijn poezels!)Ik liet tranen met je post over hoe Ronnie was... Zo moeilijk om de beslising te nemen... Maar ik denk wel dat je de juiste beslissing genomen hebt. Voor Ronnie zou het meer lijden geweest zijn, en dat besef jij ook wel. Toch heb je de twijfel... maar dat is je eigen twijfel (om Ronnie nog wat langer bij je te houden..?) Langer tijd voor afscheid..?
Denk aan Ronnie en voel hem maar op je schoot of armen en glimlach dan...Probeer het eens? Zolang jij Ronnie bij je voelt is hij niet weg, hoe droevig je je ook voelt... en geniet ook des te meer van je andere katten. Ronnie leeft ook voort in Frank en Koen.
Mijn lieffie heb ik wel een operatie laten doorgaan (was wat anders), maar met mijn toestemming is ze nooit ontwaken uit de operatie... Natuurlijk twijfel ik ook nog steeds, maar meer omdat ik nooit echt afscheid heb kunnen nemen... Voor haar weet ik echter dat dit het beste was....
Je hebt de beslissing genomen voor Ronnie, en voor hem was het het beste... Heel veel sterkte Neptune. Ronnie ziet eruit en hoort als een van die speciale poezenvriendjes.
We krijgen het druk na de regenboog
quote:
quote:Op woensdag 11 juni 2008 13:35 schreef Dr_Frickin_Evil het volgende:
Een beetje relativering zou geen kwaad kunnen hoor.
quote:En wat bedoel je daar mee? Zelf een dier gehad waar je niks om gaf? Dat slechts een 'beest' was?
quote:Ik heb exact dezelfde gevoelens als de user die ik quotte.Op dinsdag 1 juli 2008 03:13 schreef Musje456 het volgende:
[..]
En wat bedoel je daar mee? Zelf een cavia gehad waar je niks om gaf?
Het is heel erg om iets te verliezen wat je dierbaar is. Zo is mijn hond gestorven 2 jaar geleden. Ik vind persoonlijk dat hoe hier over een poes wordt gesproken wel vrij ver gaat. Een poes is geen mens.
Ik heb zelf veel ergere dingen meegemaakt, als ik gedichten en berichten hier lees krijg ik het gevoel alsof de wereld vergaat. Bepaalde dingen in het leven leren je te relativeren.
Overigens ben ik net een aantal maanden in Oost-Afrika geweest, dat kan er ook mee temaken hebben. Daar lachten ze zich verrot als ik vertelde dat wij een kat/hond/cavia/konijn/vogel/vis enzo als huisdier hebben. En dat dure voedsel geven, naar de dierenarts brengen, tanden poetsen, uitlaten etc. Zo'n dier moet je toch opeten?! (dit is natuurlijk niet mijn mening)
edit: Ik zie dat je je bericht geedit hebt, dat was niet nodig geweest. Je strekking (veroordeling) was wel duidelijk.
edit 2: Sorry voor mijn poes/kat verwarring.
Mijn edit was blijkbaar niet helemaal duidelijk, want voor hetzelfde geld had ik Cavia in mens veranderd... Het gaat om emoties om levende wezens.
Dat ze in Oost afrika lachen om het geven om dieren, omdat het voedsel is, is een feit, ook hier in het westen zijn dieren voedsel: wij mensen zijn gebouwd om dieren te eten. Maar dat betekend niet dat dieren als beesten dienen te leven! Eet jij biologisch bijvoorbeeld, na je bezoek? Of ben je veganisch geworden? Wij mensen zijn vleeseters, en daarop gebouwd, heel simpel. Mogen we daarom ook niet meer gevoelswaarden hebben tegenover de dieren die we zelf gedomesticeerd hebben, die een deel van ons gezinsleven gevormd hebben, voor wie we verantwoording genomen hebben?
De dieren die ons voorzien van voedsel moeten we met respect zien, en helaas, nee... ik zal ben eerlijk: voel me hypocriet daar: ik vind vlees te lekker, maar ben wel een persoon die zeg dat ik me soms schuldig voel: ik kan biovlees niet betalen, als ik het geld had zou ik het kopen...(en me nog ergens schuldig voelen... )
Enneh: poes/kat
laat dat verschil joh... Dat is mijn eitje, neem ik niemand ooit kwalijk quote:Wat betreft je edit, ik vind dat er een wezelijk verschil zit tussen een mens en een cavia.Op dinsdag 1 juli 2008 03:49 schreef Musje456 het volgende:
Sorry, maar ook ik, en waarschijnlijk ook meerdere van andere users hebben ergere dingen meegemaakt. Misschien reageren sommigen van ons juist ook vanuit dat soort emoties.
Mijn edit was blijkbaar niet helemaal duidelijk, want voor hetzelfde geld had ik Cavia in mens veranderd... Het gaat om emoties om levende wezens.
Dat ze in Oost afrika lachen om het geven om dieren, omdat het voedsel is, is een feit, ook hier in het westen zijn dieren voedsel: wij mensen zijn gebouwd om dieren te eten. Maar dat betekend niet dat dieren als beesten dienen te leven! Eet jij biologisch bijvoorbeeld, na je bezoek? Of ben je veganisch geworden? Wij mensen zijn vleeseters, en daarop gebouwd, heel simpel. Mogen we daarom ook niet meer gevoelswaarden hebben tegenover de dieren die we zelf gedomesticeerd hebben, die een deel van ons gezinsleven gevormd hebben, voor wie we verantwoording genomen hebben?
De dieren die ons voorzien van voedsel moeten we met respect zien, en helaas, nee... ik zal ben eerlijk: voel me hypocriet daar: ik vind vlees te lekker, maar ben wel een persoon die zeg dat ik me soms schuldig voel: ik kan biovlees niet betalen, als ik het geld had zou ik het kopen...(en me nog ergens schuldig voelen... )
Enneh: poes/kat
Maar jik vind dat je ook wel gelijk hebt hoor, dat zal ik niet ontkennen. We mogen best een familiair gevoel hebben bij een dier, daar is helemaal niks mis mee. Dat heb ik zelf ook. Echter vind ik wel dat er een verschil is tussen een mens en een dier. Ik zal niet ontkennen dat ik een traantje weg heb gepinkt toen mijn hond een spuitje kreeg. Maar voor mij blijft overeind staan dat het geen mens is dus is de gevoelswaarde voor mij toch anders.
Ik heb ook niet erg veel geld maar eet overigens wel vaak biologisch vlees (en niet alleen vlees). Waarschijnlijk door mijn studie en adoptie door mijn huisgenoten, maar ik vind het lekker en voel me er goed bij. Dan maar iets meer betalen..
Je zegt zelf dat je een traan hebt weggepinkt bij je hond... Jij had blijbaar geen uitlaatklep nodig, maar mensen die hier praten hebben dat wel nodig. Dat zegt niks over hun relaiteitsvermogen...We zijn allen mensen en verwerken dingen allemaal anders...
Ik waardeer wat je verteld heel veel. Ikzelf heb echt geen geld voor biologisch vlees of groenten, maar kies ervoor wanneer ik kan of eet vegetarisch (al is het aanbod hier miserabel!) Dank opnieuw voor je eerlijke antwoord (Vraagje, aangezien we vreselijk off gaan: is er een speciaal topic hiervoor? )
[ Bericht 0% gewijzigd door Musje456 op 01-07-2008 04:46:34 ]
Wat ik denk over het overlijden van dieren: Het is puur en veel minder geforceerd dan een mens. Ik heb het er laatst over gehad met mijn lief dat ik het puur en envoudig wil net zoals ik gekomen ben. Offtopic I know.....
Waarom al die poespas, ook voor een dier, dat je diegene mist zowel dier als mens is logisch maar ik snap die hele kermis erom heen niet. Is het niet verdrietig genoeg dat je degene moet missen? Doe het op jouw manier, zowel mens/dier/plant, kan alles erop en eraan zijn misschien wel niet.
quote:Voor een keer ben ik het wel met je eens...Op dinsdag 1 juli 2008 04:41 schreef Morwen het volgende:
Ronnie, wat een lieverd
Wat ik denk over het overlijden van dieren: Het is puur en veel minder geforceerd dan een mens. Ik heb het er laatst over gehad met mijn lief dat ik het puur en envoudig wil net zoals ik gekomen ben. Offtopic I know.....
Waarom al die poespas, ook voor een dier, dat je diegene mist zowel dier als mens is logisch maar ik snap die hele kermis erom heen niet. Is het niet verdrietig genoeg dat je degene moet missen? Doe het op jouw manier, zowel mens/dier/plant, kan alles erop en eraan zijn misschien wel niet.
Maar die kermis is misschien wel een ritueel om het afscheid makkelijker te maken..? Ik zei al eerder: een ieder verwerkt songen op zijn eigen manier. Het verschilt van mens tot mens. Dit zeg ik zonder oordeel, het is een feit...Zo is mijn weltrustenwens een feit met een knuffel voor hun die het nu even moeilijk hebben in wat voor situatie dan ook
quote:Dat zeg ikOp dinsdag 1 juli 2008 04:54 schreef Musje456 het volgende:
[..]
Voor een keer ben ik het wel met je eens...
Zo is mijn weltrustenwens een feit met een knuffel voor hun die het nu even moeilijk hebben in wat voor siruatie dan ook
Misschien moet je beter lezen wat ik schrijf en misschien ben je het dan wel vaker met me eens dan je denkt 
Alleen denk ik dat ik wat meer flexibel qua denken ben dan jij, time will tell quote:PM gestuurd, ik heb je misschien verkeerd begrepen... sorry in dat gevalOp dinsdag 1 juli 2008 05:00 schreef Morwen het volgende:
[..]
Dat zeg ik
[ Bericht 6% gewijzigd door Musje456 op 01-07-2008 05:34:00 ]
quote:Hier is geen topic voor zo ver ik weet. Maar je kunt me altijd een PM sturen natuurlijkOp dinsdag 1 juli 2008 04:27 schreef Musje456 het volgende:
Ok, Leolinedance, dank denk ik dat wezenlijk wij elkaar wel begrijpen... al zijn we emotioneel misschien verschillend. Mag ik jou dan op de man af vragen om minder genuanceerd te reageren op dit topic, waar mensen hun hart willen uitstorten?
Je zegt zelf dat je een traan hebt weggepinkt bij je hond... Jij had blijbaar geen uitlaatklep nodig, maar mensen die hier praten hebben dat wel nodig. Dat zegt niks over hun relaiteitsvermogen...We zijn allen mensen en verwerken dingen allemaal anders...
Ik waardeer wat je verteld heel veel. Ikzelf heb echt geen geld voor biologisch vlees of groenten, maar kies ervoor wanneer ik kan of eet vegetarisch (al is het aanbod hier miserabel!) Dank opnieuw voor je eerlijke antwoord (Vraagje, aangezien we vreselijk off gaan: is er een speciaal topic hiervoor? )
En oke, ik zal niet meer zo reageren in dit topic..