Boem! Paukenslag! Wagneriaanse muziek zwelt aan, de dictator marcheert

De wereldtentoonstellingen. Ooit bedoeld om technische innovaties aan de wereld te laten zien, daarna utopische dagdromersbijeenkomsten, om tenslotte te eindigen in compacte PR-offensieven, samengevat in talloze paviljoenen waar ieder land zichzelf van zijn allerbeste kant liet zien. Echter, boven alles zijn deze exposities uitstekend geschikt als dwarsdoorsnedes van de tijdsgeest waarin ze gehouden werden. Zo kende de Exposition Universelle in 1878 bijvoorbeeld, naast uitvindingen als de gloeilamp, een zoo waarin negers tentoongesteld werden. Een onderdeel dat daarna nog in talloze gedaanten terug zou keren, trouwens. Alsof ieder land zijn eigen inboorlingen op sleeptouw nam, zeg maar. In 1856 was Bell's telefoon al te bewonderen, maar ook producten als Heinz Ketchup (ECHT, WAT ZIJ DOEN MET KETCHUP. ZÓ.) en de typmachine.

Het blijft natuurlijk niet enkel bij uitvindingen en ontdekkingen. Meer dan alles waren deze tentoonstellingen onderlinge prestige-wedstrijden, waar de landen hun technologische vooruitgang tentoon konden spreiden op iedere manier mogelijk. Of dat nu ging om nieuwe vooruitstrevende vervoersmiddelen (van de typische grotevoorwielfiets uit 1870 tot Duitse ZEPPELINS (caps, want zeppelins! Zeppelins!) die de wereldexpo even aan kwamen deden in 1933) of kunst en cultuur (Oicasso's Guernica)
De grootste uitingen van deze uit de hand gelopen verpiswedstrijden waren echter de archeologische hoogstandjes. Sterker nog, de eerste wereldexpo in 1851 vond al plaats in een glazen paleis ter grootte van 990,000 vierkante meter, en dat zette meteen de toon voor alle andere exposities die zouden volgen.


Interieur van het kristallen paleis, met paarden en mensen die wat casual over relingen hangen en al.

Het hoogtepunt op dit gebied was misschien wel de expositie in 1937. Niet zozeer omdat de verschillende paviljoenen bijvoorbeeld de Eiffeltoren of het Atomium in de schaduw zetten, maar door de heerlijke symboliek waarmee het geheel gepaard ging. Hitler voelde in eerste instantie weinig voor deelname aan het hele gedoe, totdat zijn huisarchitect Albert Speer er achterkwam wat de Soviets in de koker hadden zitten. En zo kon het dat deze zachtaardige tentoonstelling er uiteindelijk zo uit kwam te zien:


Links de Duitse adelaar, die met de swastika in zijn klauwen nors tuurt naar de Russische arbeiders aan de overkant. Twee grootmachten, twee ideologieën in één foto neergezet. En Parijs die een beetje in het midden staat en geen idee heeft wat ze eigenlijk met de hele situatie aanmoet. Tja.
Sowieso staan de wereldexpo's garant voor leuke beelden, en daarom dus dit topic. Als verzamelplaats voor alle curieuze, maar ook levensveranderende dingen die hier neergezet zijn. Al weet ik niet op welke manier de Eiffeltoren onze levens heeft beinvloedt, maar het idee is er.


Het Atomium! Het glanst!


Het Grand Basin in 1904.


De Nederlandse inbreng in Hannover. Ik ga altijd een beetje dood als ik dit zie, maar het is één van de meest winstgevende paviljoens ooit, dus HOERA, ofzo. Denk ik.


En nogmaals het Duitse paviljoen in 1937, met bizar vlaggenspel. Beiden halfstok, één slap hangend, en één een beetje halfzacht wapperend, alsof ie er zelf ook niet in gelooft. Verhuld commentaar van de maker? WIE WEET.

Enfin.

Goddomme, wat een post is dit geworden.

quote:

Op woensdag 11 juni 2008 01:01 schreef -Mellow- het volgende:
Ja lieve Nosh, en nu?

Ik heb geen idee! Misschien zijn er meer liefhebbers van pompeus machtsvertoon, zoals dit?


(Russisch paviljoen in 1939. Met een werker op top die door de Amerikanen 'Big Joe' gedoopt werd, want zo waren ze. Die Amerikanen)

quote:

Op woensdag 11 juni 2008 01:14 schreef Laton het volgende:
expo hannover ben ik nog geweest. toch wel erg leuk kan ik me herinneren.

Wat ik me afvraag: wat is er nu eigenlijk te zien? Is het een eindeloze stroom aan juichberichten, of gewoon een dwarsdoorsnede van wat ieder land te bieden heeft, redelijk losstaand van verdere imago-kwesties?