Dag dames
Edit: Én heer... Sorry Wonderer, ik was even de heer vergeten. Ik dacht, ik stuur even een berichtje vanuit Portugal. Het is hier echt geweldig, het weer is goed (29 graden maar geen sauna zoals in NL), de omgeving is prachtig en de mensen zijn hoffelijk. Kortom, nu al een geslaagde vakantie.
Overigens hadden we het niet beter kunnen treffen. Ons appartement is ruim en voorzien van een goed werkende airco en vanaf ons balkon kijken we uit op een werkelijk adembenemende afbrokkelende vallei van rood zandsteen met daarop mooie groene bomen en struiken. En als dat nog niet genoeg is mondt die vallei ook nog eens uit op de Atlantische Oceaan die ongeveer 500 meter bij ons appartement vandaan ligt.
Overigens heb ik me een beetje zorgen gemaakt om niets voor deze vakantie. Nog geen van de familieleden heeft iets gezegd van mijn geheel onthaarde lichaam. Zelfs mijn vader niet! Al zie ik hem af en toe wel een beetje kijken als ik een beetje vrouwelijk aan kom lopen ... maar ja dat is snel weer verdwenen als ik hem verrras met een vers gezette kop koffie.
Kortom, ik heb me een beetje zorgen gemaakt om niets, blijkt nu. Iedereen is gezellig en ze vinden het leuk dat ik voor de verandering weer eens mee ben op vakantie. Mijn moeder een zusje hebben me gisteren zelfs geholpen een leuke schoudertasje uit te zoeken zodat ik niet alles in mijn broek hoef te proppen of kan gaan zeulen met een joekel van een schoudertas. Erg lief van ze...
Overigens denk ik dat ik de familievergadering die ik na de vakantie wilde houden nog maar even uitstel. Niet omdat ik het niet graag wil dat ze er vanaf weten en ik daarmee een beetje meer mijn gang kan gaan, maar eerder omdat ik ze een beetje wil ontzien. In plaats daarvan ga ik denk ik, zodra ik terug ben in NL, maar eens kijken of ik niet een goedkoop flatje bij mij in de buurt kan betrekken, totdat ik een goede vaste baan heb en daar in de buurt ga wonen. Dan kan ik ze het daarna vertellen en kunnen ze even een beetje afstand nemen (als dat nodig is voor ze) om er aan te wennen dat ik niet hun zoon of broer(tje) ben maar hun dochter of zus(je). Voor mij is het namelijk allemaal wel heel logisch dat ik dit allemaal doe en aanga, maar voor hun is dit volkomen nieuw. Door ze een beetje tijd en ruimte te gunnen hoop ik te voorkomen dat ik met een stuurse vader kom te zitten zoals NoktetMort dat mee moet maken (sorry meis, hopelijk komt het allemaal nog eens goed). Dat lijkt me allemaal gewoon iets beter. Ik had het namelijk vlak voor de vakantie met mijn beste vriend hierover en hij maakte me erop attent dat hij en mijn beste vriendin allebei een beetje afstand van me moesten nemen voordat ze het konden accepteren... En dan nog vinden ze het nu moeilijk om mee om te gaan (al proberen ze me allebei wel te steunen. Iets dat wat me heel erg goed doet en me een zekerder gevoel geeft over de toekomst.) Erg goed van hem dat hij me dat vertelde want ik heb daar zelf eigenlijk helemaal niet zo bij stil gestaan...
(Als mijn beste vriend hier toevallig meeleest. Bedankt voor de eye-opener! Erg fijn dat je met me meedenkt!
)
Maar goed, ik ga maar lekker verder genieten van mijn vakantie en probeer vooral niet te bruin in mijn gezicht te worden. Dan kan ik hopelijk na mijn vakantie ook eens beginnen met laseren en ben ik misschien straks lekker van die rotbaard af als mijn haar zo lang is dat ik eens naar de kapper kan voor een leuke coupe.
(iets met krullen dacht ik zo, daar heb ik er toch al genoeg van
)
Naja tot de volgende keer als ik het internetcafe weer eens heb weten te vinden.
Doeidoei en de groetjes uit Portugal!