floris.exe | maandag 2 juni 2008 @ 10:27 |
Ik ben nature over het algemeen nogal zwaarmoedig. Ik zie in alles vooral het negatieve en als ik al eens vol optimisme me ergens op stort, kan één kleine verkeerde opmerking of voorval genoeg zijn om mijn gemoedstoestand te converteren naar pessimisme. Goed, dat gezegd hebbende wil ik graag een 'hypothese' opwerpen: Van het hebben van een partner, vooral in de beginperiode, gaat een helende werking uit op de psyche van een mens. Ik heb het in mijn omgeving gezien. Twee voormalig vrijgezelle vrienden zaten voortdurend in de put. Altijd boos, prikkelbaar en tot weinig te motiveren. Echter, beiden klaarden op toen zij eenmaal werden voorzien van een partner. Ik verbaasde mij er echt over. Ik leidde er uit af dat er in ieder mens altijd een standaard verlangen aanwezig is naar een wederhelft. Nu zit ik zo te denken, zou dat iets voor mij zijn? | |
Armageddon | maandag 2 juni 2008 @ 10:31 |
Ja dat is zeker wat voor jou. Echter moeten de dames in kwestie er ook wel zin an hebben. ![]() | |
Cuegirllie | maandag 2 juni 2008 @ 10:31 |
Probeer het eens uit ![]() Als je de 'juiste' partner tegenkomt dan kan dat idd zorgen dat je opbloeit en meer uit je leven gaat halen. Wss heb je dat gezien bij je vrienden. Maargoed, dat soort dingen zijn niet te dwingen ![]() | |
Roquefort | maandag 2 juni 2008 @ 10:35 |
quote:Ja. Overigens geldt ditzelfde effect ook voor bijvoorbeeld een mooi nieuw huis, een nieuwe auto of motorfiets, of zelfs een leuke nieuwe studie of voor sommige mensen zelfs een nieuw paar blitse schoenen. Meer algemeen is het welzijn van psyche gebaat bij prettige omstandigheden en fijne gebeurtensissen, waarbij seks en intimiteit bonuspunten scoren. Samenvatting: duh, natuurlijk! ![]() | |
floris.exe | maandag 2 juni 2008 @ 10:35 |
Een partner kun je inderdaad natuurlijk niet afdwingen en dat moet je ook niet willen. Maar ik zou bij God niet weten hoe je zoiets aanpakt. Het eerste contact is nooit een probleem, ik weet wel hoe ik een gesprek aanknoop en hoe ik een vrouw een goed gevoel kan geven, maar wat er verder moet gebeuren zie ik niet snel gebeuren bij mijzelf. | |
Cuegirllie | maandag 2 juni 2008 @ 10:55 |
Zorgen voor wat dates met haar en als het klikt dan loopt het vanzelf wel los. Geef het een kans, wees niet te onzeker en dan komt het allemaal wel goed ![]() | |
Garisson72 | maandag 2 juni 2008 @ 11:02 |
Ik vind het maar sneu als iemand zich pas goed gaat voelen over zichzelf als diegene een relatie heeft. Je geeft nogal wat uit handen als iemand anders verantwoordelijk is voor jouw persoonlijk geluk. Ik ga die verantwoordelijkheid iig niet accepteren, danku. ![]() | |
Op | maandag 2 juni 2008 @ 11:02 |
Gelukkig met elkaar, niet door elkaar. Oftewel, zorg eerst dat je gelukkig bent met jezelf voordat je een ander gebruikt om gelukkig te zijn. | |
floris.exe | maandag 2 juni 2008 @ 11:06 |
Ik begrijp het wel, dat verhaal van de verantwoordelijkheid voor geluk leggen bij een ander, maar op zich is het toch niet zo gek om er van uit te gaan dat een partner geluk kan brengen, waar dat er eerst niet was? Ik bedoel, de mens is een relationeel en seksueel wezen van nature. Het verlangen zit er standaard in. Een mens wordt ook ongelukkig wanneer hij dagenlang geen eten heeft. | |
Cuegirllie | maandag 2 juni 2008 @ 11:12 |
Maar eigenlijk zou het het beste voor jezelf (en je partner) zijn wanneer je ook in je single kan zeggen dat je gelukkig bent. Wanneer jij je leven op de rails hebt zitten en lekker in je vel zit dan kun je je partner ook meer geven. Ipv voornamelijk genieten en op te bloeien van wat diegene jou te bieden heeft. | |
floris.exe | maandag 2 juni 2008 @ 11:15 |
quote:Ben ik op zich met je eens, maar als het in je aard ligt dat je neerslachtig bent (dus niet een periode van depressie ofzo), dan zet je niet zomaar even de knop om. Overigens denk ik ook niet echt dat een relatie op dat gebied helend is, maar meer dat het meer positiviteit brengt. | |
Beauregard | maandag 2 juni 2008 @ 11:16 |
quote:Eh, TS is een sociaal wrak. Die moet het geluk in zijn leven krijgen van een partner. Leven op de rails, lekker in het vel... Neen, dat gaat niet lukken zonder dat meneer een vrouwtje aan zijn zijde heeft. Derhalve, speculatief topic. Doei! | |
floris.exe | maandag 2 juni 2008 @ 11:17 |
quote:Sociaal wrak niet, emotioneel misschien. | |
Garisson72 | maandag 2 juni 2008 @ 11:20 |
Dan heb ik bij voorbaat al medelijden met een eventuele partner. ![]() | |
Cuegirllie | maandag 2 juni 2008 @ 11:21 |
quote:De knop even omzetten dat lukt idd niet zo maar. Maar je kunt er wel de tijd in steken en langzaam een begin maken om positiever/beter in het leven te staan. Wanneer er dan toevallig een partner in je leven komt dan zal dat vaak alleen nog meer positiviteit geven, maar je moet er niet afhankelijk van worden. Hoe vaak denken mensen wel niet 'als ik een kat neem ben ik minder eenzaam', 'als ik een vriendin heb kom ik vaker de deur uit'.. maar in werkelijkheid zal dat vaak enorm tegenvallen. | |
mighty_myte | maandag 2 juni 2008 @ 11:22 |
dan moet je wel iemand hebben die positief is en je daarin kan meeslepen. als je een emo-relatie neemt ga je elkaar lekker naar beneden halen en samen de hele dag blue zijn. ook niet goed. | |
Beauregard | maandag 2 juni 2008 @ 11:23 |
quote:U draagt officieel de titel Captain Obvious? Alsjeblieft, wat een huis-tuin-en-keuken psychologie. ![]() | |
Lastpost | maandag 2 juni 2008 @ 11:33 |
quote:Tuurlijk is dat beter voor jezelf, maar je partner kent je toch enkel als 'negatief' iemand (even kort door de bocht) en is toch voor je gegaan met die achtergrond informatie en zal dan enkel positief verrast worden wanneer je zelf positiever tegen de dingen aankijkt en dit ook uitstraalt. Wat dat betreft zal je partner er alleen maar vrolijker van worden gedurende de relatie denk ik dan, of diegene moet vallen op iemand die zo negatieve kijk heeft op de zaken. ![]() Sowieso is het makkelijker om in een relatie terecht te komen wanneer je de boel op de rails hebt en uitstraalt dan je geniet van het leven. Iemand die constant negatief denkt over al het mogelijke en erbij loopt met een kop als een oorwurm zal mij niet heel snel boeien op relationeel vlak namelijk, al zal dat ook wel weer per persoon verschillen. ![]() | |
mighty_myte | maandag 2 juni 2008 @ 11:41 |
quote:Da's helemaal waar ja. Je moet je partner als een aanvulling op je leven zien, niet als de 'cure' voor al je ellende. | |
Syheriat | maandag 2 juni 2008 @ 11:47 |
Ik werd er op lange termijn niet minder zwaarmoedig op, toen ik een relatie had. In het begin alles prima, daarna toch weer af en toe last van depressieve buien. Maar ach, zo'n ramp is het niet. Het leven is best te doen, met of zonder partner. | |
releaze | maandag 2 juni 2008 @ 14:50 |
mwah, het kan. ik ken mensen met relaties die echt afhankelijk van elkaar zijn voor hun geluk. ze zuigen elkaar helemaal leeg om hun eigen depressieve gevoelens op te vullen, en dit is zo'n viceuse cirkel die eigenlijk nooit helemaal goed gaat, dan gaat het weer uit, hebben ze binnen notime een ander en daar spelen ze dan het zelfde spelletje mee. En geen van hen wordt er gelukkiger op. ik vind het zelf ongezond en ik zou nooit van m'n leven in zo'n relatie willen zitten, nooit. Of laat ik eerder zeggen, ik wil nooit van m'n leven zo afhankelijk worden van iemand anders om mij gelukkig te maken. Ik maak mezelf gelukkig, een partner is een extra, een bonus, maar zonder hen moet ik het ook kunnen rooien. (En dat kan ik dus ook, maar de lol is ook dat hoe happier jezelf bent, des te aantrekkelijker voor een ander) | |
ShadyLane | maandag 2 juni 2008 @ 15:04 |
De meerwaarde van een goede relatie is er absoluut, maar hoe groot die meerwaarde is verschilt per persoon. Ik heb wel een paar vriendinnen die niet hopeloos verloren zijn in single tijden, maar met wie het toch wel onnoemelijk veel beter gaat in tijden dat ze een relatie hebben. Die hebben dan ook meestal wel een relatie. Als het zo'n grote meerwaarde heeft, zoek je het denk ik ook sneller op. Kijkend naar mezelf en een vriendin die al jaren single is denk ik dat de meerwaarde bij ons niet zo heel groot kan zijn: dat zou nl. moeten betekenen dat we in een relatie permanent euforisch gaan zijn. Dat zou leuk zijn, maar dat lijkt me niet. Het verschil in welbevinden tussen wanneer je wel en niet een relatie hebt is bij ons gewoon kleiner. Maar dat wil niet zeggen dat de meerwaarde er niet is, ik denk dat die er wel degelijk is. | |
Hoi_Piepeloi | maandag 2 juni 2008 @ 17:28 |
quote:Oneens. Ik kan tijdelijk dolgelukkig zijn met een nieuwe aanwinst als het om materie gaat, maar dan ook echt tijdelijk. Nieuwe schoenen; paar dagen helemaal ![]() ![]() ![]() Maar een nieuwe liefde is zoveel anders. Ik ben al 7 maanden helemaal ![]() ![]() ![]() Je kan bijvoorbeeld wel blij zijn met een huis, maar is een huis blij met jou? Naar mijn mening maakt dat het grootste verschil; jij bent blij met je partner en je weet dat je partner ook blij is met jou. Bovendien praat een partner terug, een huis moet ik dat nog zien doen. | |
#ANONIEM | maandag 2 juni 2008 @ 17:48 |
![]() "Nu zit ik zo te denken, zou dat iets voor mij zijn?" | |
Hoi_Piepeloi | maandag 2 juni 2008 @ 17:57 |
quote:En vanwaar verdien ik zo'n opmerking zonder aanleiding? Je begrijpt dat ik een vergelijking trek? En als je niets toe te voegen hebt hier, trek je dan gewoon terug onder die steen van je. | |
roooosje | maandag 2 juni 2008 @ 18:20 |
Ah, de helende werking van een partner. Geen enkele partner heeft mij ooit geheeld, omdat er geen sprake was van schade. Ik ben wel tot 2 keer toe de helende partner geweest. Zo was een bepaald persoon zijn leven aan het vergooien met te veel alcohol en doelloosheid en liet abrupt de fles staan toen we gingen daten en verkering ( ![]() ![]() Bij mijn huidige vriend heb ik de zwaarmoedigheid om zeep geholpen en nu zijn we samen twee optimistische idioten. ![]() | |
ShadyLane | maandag 2 juni 2008 @ 18:43 |
Stond laatst toch ook iets in de krant over een programma voor ex-gedetineerden, om te voorkomen dat ze terugvallen in crimineel gedrag. Dat programma ging uit van de drie W's: woning, werk, en een wijf. | |
Sjibble | maandag 2 juni 2008 @ 22:27 |
Ik ben ook zo negatief als wat, maar als ik net DIE meid zie, beetje spreek enzo zie ik alles positief en is mn hele dag goed ![]() Dus ik weet wat je bedoelt, en het is waar ![]() Misschien een frustratie, want je voelt je heerlijk bij die persoon en al je zorgen voel je bijna van je af stromen. Frustratie dat je geen relatie hebt, en dat doet je denken hoe het voelt als je er wel een zou hebben ![]() Mja, zo zit het ongeveer bij mij dan he. Ik keer dan helemaal om. | |
badgirl18 | maandag 2 juni 2008 @ 23:02 |
Je denkt te veel floris ![]() | |
Maotrien84 | maandag 2 juni 2008 @ 23:56 |
Lees Kierkegaard. Is ook helend. | |
Sjibble | dinsdag 3 juni 2008 @ 01:35 |
quote:toch heeft ie gelijk. wel in mijn geval ![]() | |
Flashwin | dinsdag 3 juni 2008 @ 01:49 |
quote:Goed zo, blijf heel je leven maar achter de feiten aanlopen. | |
cerror | dinsdag 3 juni 2008 @ 01:57 |
Bullshit. Je krijgt er nog weer een probleem bij met een partner. Begin er weer eens aan als je er klaar voor bent, niet geloven in een helende werking. ![]() | |
cerror | dinsdag 3 juni 2008 @ 01:58 |
Ohja, dat is uit ervaring. | |
Demon_Hunter | dinsdag 3 juni 2008 @ 10:32 |
SNORLAXXEN | |
Grrrrrrrr | dinsdag 3 juni 2008 @ 11:44 |
quote: ![]() | |
Dipkip | dinsdag 3 juni 2008 @ 13:30 |
Bij mij was het meer dat ik pas echt een toffe (en dus helende) relatie kon beginnen toen ik het helemaal gehad had met zware gedachten, zelfmedelijden en destructieve relaties. In mijn omgeving denken wel mensen dat ik ben opgeknapt door mn vriend, maar ik was nooit wat met hem begonnen als ik hem bijvoorbeeld een jaar eerder was tegen gekomen. En ik denk ook niet dat hij mij leuk had gevonden toen. Ik heb eerst zelf een verandering doorgemaakt en hij is een van de eerste voor anderen duidelijk zichtbare resultaten daarvan. Je eigen insteek moet eerst veranderen, als je zelf in je oude patroon blijft hangen maakt liefde het niet anders. Het geeft wat afleiding of het is een soort buffer tussen jou en je problemen maar uiteindelijk kom je toch weer terug waar je was. Als je in je hoofd echter de knop om hebt gezet, kan het goed dat een nieuwe liefde een van de eerste onderdelen is van een positieve spiraal. | |
#ANONIEM | dinsdag 3 juni 2008 @ 14:14 |
quote:Welke vergelijking, hoe geweldig jij het hebt in 7 maanden? ![]() ![]() | |
Pappie_Culo | dinsdag 3 juni 2008 @ 14:15 |
Komt mij niet bekend voor. Ik ben ook vrij zwaarmoedig (al zit ik niet echt in de put met mezelf, dat valt nog best mee eigenlijk), en dat wordt daar echt niet minder door. Hooguit probeer ik wat vriendelijker te zijn enzo. Maar ik verander niet. | |
Angst | dinsdag 3 juni 2008 @ 18:22 |
ik (emotioneel wrak) mijn emotionele stabiteit is volgens een test van het cwi erg laag ![]() 1. er is een iemand op de wereld die houd om wie je bent (familie telt niet ![]() 2. stabiliteit (bij lange relatie) en ik heb ook mijn vriend uitgezocht op stabiliteit ![]() 3. ik woon nu samen met hem en das gewoon zoveel prettig dan thuis wonen (okey op mezelf was ook beter geweest dan thuis) 4. je hebt steun van iemand (wat je gewoon niet altijd bij vrienden of famlie krijgt) 5. je hebtr iemand van wie je houd en dat maakt je leven zinvoller en zo ken ik wel ff doorgaan ben nog steeds emotioneel onstabiel maar ut helpt wel ![]() | |
floris.exe | dinsdag 3 juni 2008 @ 18:53 |
Angst, waarom telt familie niet? (Punt 1) | |
Hoi_Piepeloi | dinsdag 3 juni 2008 @ 19:01 |
quote:Ik dan volgens de psych, maar mee eens ![]() ![]() Snap precies wat je bedoelt ![]() | |
ShadyLane | dinsdag 3 juni 2008 @ 19:11 |
Hangt het idee dat de relatie uit kan gaan dan niet als een dreigend zwaard van Damocles boven je hoofd? Toen ik nog een postpubertje was, direct vanuit een moeilijke thuissituatie gaan semi-samenwonen, zat ik slecht in m'n vel en was emotioneel erg afhankelijk van m'n vriend. Ik maakte het dus absoluut niet uit, ook al was het hele derde jaar van de relatie eigenlijk al niet goed meer. Alleen zijn was voor mij simpelweg geen optie, dat leek me verschrikkelijk. Achteraf is het maar goed geweest dat hij het tenslotte uitmaakte. Voor mij stortte inderdaad de wereld in, maar uiteindelijk heeft het er wel voor gezorgd dat ik in een volgende relatie niet meer zo afhankelijk zou zijn. Gelukkig maar, want ik vond het ook toen al niet fijn voelen. Je voelt je dan zo klein. Je maakt jezelf ook steeds kleiner. Ik toen althans. | |
Susi | dinsdag 3 juni 2008 @ 19:21 |
quote:Wow ! Helemaal mijn verhaal. Maar ik zit idd wel beter in mijn vel tijdens een relatie. Gewoon de bevestiging denk ik. | |
ShadyLane | dinsdag 3 juni 2008 @ 19:25 |
Ik denk dat iedereen wel beter in zijn vel zit tijdens een relatie, mits het een goeie is natuurlijk. | |
Flashwin | dinsdag 3 juni 2008 @ 19:31 |
quote:Je familie houdt van je omdat je familie bent, omdat je zoon, dochter, vader etc bent. Niet persee omdat jij floris.exe of fuifduif bent. | |
releaze | dinsdag 3 juni 2008 @ 20:32 |
quote:1. ik hou van mezelf en geef om mezelf. 2. ik kan altijd van mezelf op aan, een stabiel leven creeer ik zelf (mocht ik dat willen) 3. met partner is op een andere manier prettig ja, in mn eentje rooide ik het ook prima 4. ik heb steun aan mezelf 5. ik hou van mezelf (maakt mn leven niet zinvoller) juist de periodes waarin ik geen relatie had of mn relatie eigenlijk niet zo goed verliep waren de tijden dat ik echt dichter bij mezelf kwam, echt liefde voor mezelf ging voelen. ik had niemand als afleiding om me heen, gewoon ik alleen en ik moest het helemaal alleen doen. Tuurlijk, het was zwaar, maar ieder moment zo rewarding. Nu heb ik ook het idee dat ik iemand iets te bieden heb, in plaats van dat iemand mij iets moet bieden, en dat maakt me veel zelfverzekerder, veel vrolijker, veel meer +++. En dat allemaal zonder dat iemand anders me het heeft moeten aanpraten. Partners hebben natuurlijk wel hun bijdrage gedaan (zowel in zekerheid als onzekerheid) maar ze waren absoluut niet de cure. | |
Dipkip | dinsdag 3 juni 2008 @ 20:48 |
quote:Niet iedere familie is zo. | |
Flashwin | dinsdag 3 juni 2008 @ 22:58 |
quote:Ach meissie.. ![]() ![]() | |
Dipkip | woensdag 4 juni 2008 @ 12:25 |
LOL Om wie ik ben he? ![]() | |
Angst | woensdag 4 juni 2008 @ 18:07 |
quote:nee je hebt famlies waarbij mensen alleen van hun blonde dochter houden omdat ze blond is tuurlijk is dat wel zo | |
Dipkip | donderdag 5 juni 2008 @ 10:58 |
quote:Oh ja, hoe dom van mij, alle ouders houden van hun kinderen. Mishandeling en incest en oostenrijkse toestanden, dat zijn gewoon uitingen van ![]() ![]() Er zijn zat families waarin het ene kind wel geliefd is en het andere niet omdat het niet zo slim is als het ander, of omdat de bevalling gecompliceerd was, of omdat het een 'ongelukje' was, of omdat het een probleem heeft, of omdat whatever. En er zijn ook genoeg ouders die sowieso niet van hun kinderen houden, omdat ze zelf teveel psychische problemen hebben of om andere redenen. Zo'n gelul is dat altijd. Het zijn je ouders dus ze houden van je en ze houden van je omdat het je ouders zijn. Cirkelredenatie. Als het gedrag het tegenovergestelde aanduidt moet je open kunnen staan voor de optie dat eventueel mogelijk wellicht bepaalde ouders niet van hun kinderen houden. Ik heb het vaak genoeg gezien in mijn omgeving, ouders die gedrag vertonen wat gewoon niet te rijmen is met houden van. | |
Syheriat | donderdag 5 juni 2008 @ 11:42 |
quote:Er zijn gewoon genoeg famillies die compleet niet van hun kind houden, kan je dat echt niet begrijpen? | |
Verloren_onschuld | donderdag 5 juni 2008 @ 12:51 |
Een nieuw speeltje is natuurlijk altijd leuk, daarnaast maken de feromonen je happy. Maar, wees gerust, jouw zwaarmoedigheid komt ongetwijfeld terug na een jaar. Het is weleens onderzocht hoe mensen voor en na een zwaar ongeval in hun vel zaten. Ze kwamen allemaal in een rolstoel terecht en wat bleek...? De negatievelingen bleven na het ongeval negatief en de positieven positief. | |
Angst | donderdag 5 juni 2008 @ 17:59 |
quote:najah niet houden van in elk geval er niet op de juiste manier mee omgaan en fucking ziek zijn in hun hoofd ja dat ontken ik niet. ik bedoel het alleen andersom als ze van je houden doen ze dat omdat je hun kind bent. maar als je ouders wel van je houden toch wel zo'n 99% van de ouders zegt dat in elk geval. dan doen ze dat omdat je hun kind bent, en niet om een andere reden. en dat geld ook voor ouders die maar van 1 van hun kinderen houden, omdat dat HUN kind is wat wel aan de eisen voldoet. | |
Angst | donderdag 5 juni 2008 @ 18:00 |
ohjah ook als reactie op dipkip natuurlijk, maar die post was zo lang, dus ik denk ik quote de korte ![]() | |
heksehiel | vrijdag 6 juni 2008 @ 13:55 |
quote:Opbeurend berichtje ![]() ![]() | |
SuperMocio | vrijdag 6 juni 2008 @ 14:10 |
Dat onderzoek over die mensen in een rolstoel (vs mensen die de loterij hebben gewonnen) komt uit een dialoog uit een film. Of het echt waar is weet ik niet. Het zou wellicht kunnen. | |
Dipkip | zaterdag 7 juni 2008 @ 11:13 |
quote:Jaa ja, ik hou van je omdat je mijn kind bent, als je maar wel aan die en die eisen voldoet. En ik hou van je broer omdat ie mn kind is maar ik hou niet van jou ondanks dat je mijn kind bent. Ik vind dat gewoon krom gelul, mensen proberen goed te praten dat zulke onnatuurlijke dingen gewoon voorkomen. | |
Angst | zaterdag 7 juni 2008 @ 15:49 |
quote:even voor de check ik probeer het niet goed te praten lees jij dat echt in mijn post? | |
Dipkip | zondag 8 juni 2008 @ 20:39 |
quote:Jij zegt als reactie op 'sommige ouders houden niet van hun kinderen' zoiets als 'nou ja, niet houden van, ze gaan er niet goed mee om'. Dan betwijfel je dus al dat het mogelijk is dat sommige ouders niet van hun kinderen houden. Misschien bedoel jij het niet zo, maar het komt wel zo over. En ik heb de laatste tijd toch wel zo de kots gekregen van hoe hypocriet mensen kunnen reageren als alles er op wijst dat ouders niet van een kind houden. Als je vriendje vreemd gaat of je een keer een klap verkoopt is het belachelijk en moet jij wel stekeblind zijn als je denkt dat ie van je houdt blabla, en als ouders stelselmatig hun kinderen mishandelen of verwaarlozen beginnen hele volksstammen te roepen dat het heus niet betekent dat zo iemand niet van het kind houdt, maar dat ie het gewoon niet kan uiten of een stoornis heeft. Dat vind ik walgelijk en heel erg naar voor die kinderen. Jarenlang zitten ze in die diepe ellende, dan durven ze er eindelijk over te praten en wat is de gemiddelde reactie? Ooh maar ze houden wel van je hoor! Geen enkel begrip voor de ervaring van het kind ![]() (dat is uiteraard mijn mening en geen objectief feit, maar wat jij zei kwam inderdaad op mij over alsof je betwijfelt of er ouders bestaan die niet van hun kind houden) | |
EvilMarc | maandag 9 juni 2008 @ 08:19 |
Wat doet dit topic in myat zonder dat ik hier een post heb ![]() verkapte verplichte tvp dan maar? ![]() | |
Angst | maandag 9 juni 2008 @ 20:12 |
quote:dat was in elk geval niet het punt wat ik wou maken ![]() ik denk wel dat ook heel veel mishandelende vreselijk rotzakken van mensen van hun kinderen houden, alleen houden ze meer van hunzelf/alcohol/drugs whatever dan van hun kinderen. (maar sowieso niet allemaal) overigens vind ik, dat je van iemand houd helemaal niets goed mag praten, als je iemand kwaad doet, ben je slecht bezig, zelfs al zou je het uit liefde doen. Maar anyway das totally oftopic |