quote:
Op maandag 2 juni 2008 17:48 schreef phluphy het volgende:[..]
Bedoel je dit vanuit een technisch oogpunt? Of qua smaak?
Technisch gezien ben ik het met je oneens, aangezien er voorheen ook al een verflaag op zat.
Buiten het aangezicht en smaak is er een zeer belangrijke technische reden. Alle bouwwerken moeten een dampdichtheid hebben die van binnen naar buiten afloopt. Voor een nieuwbouw woning is het bij normaal onderhoud vrijwel geen enkel probleem wat je ook doet omdat alle producten die te koop zijn op elkaar afgestemt zijn.
In niet nieuwbouw krijg je te maken met technologische ontwikkelingen in de gebruikte materialen en bouwwijze. Hoe ouder een gebouw is hoe meer de methoden vanelkaar afwijken.
Tegenwoordig wordt voornamelijk met portlandcement gebouwd, voor ca het eerste kwartaal van de 20e euuw werdt een combinatie van portlandcement en luchtkalk gebruikt, daarvoor pure luchtklak, daarvoor combinaties van luchtkalk en leem, daarvoor enkel en alleen leem enz.
Een betonnenmuur of metselwerk gemaakt van portlandcement is vrijwel geheel vochtdicht, hard hydraulisch uit (tijdens het drogen wordt door een chemische reactie met het water de mortel hard) en is vrij hard en stijf.
Een oudere muur gemetselt met een kalk mortel of een muur gestuct met kalk mortel is gemiddeld vochtdicht, hard ahydraulisch uit (onder invloed van een chemische reactie met kooldioxide in de lucht vormt zicht een schil calciumcarbonaat, middenin hard de mortel
niet uit) en is het vrij stug en flexibel.
Als je b.v. een oude muur opnieuw voegt met een moderne portlandcement gebaseerde voegmortel zal de muur stucueel zwak worden en kunnen shcueren. Dit omdat de kalk en de portlandcement anders uitzetten bij opwarming en afkoeling. De portlandcement is onvervormbaar en kan het krimpen en uitzetten niet opvangen.
Dan nu de verf (zelfde geldt voor het stucen van oude muren als bij verf. Een oude muur mag nooit met een cementgebonden mortel worden gestuct). Het metselwerk en een eventuele stuclaag op de oude muur bestaan uit kalk mortel. Kalk hard uit door een reacite met kooldioxide uit de lucht. Tussen de stenen en op de muur (bij stucwerk) ligt een massa vrije kalk deeltjes deze kalkdeeltjes worden vastgehouden door vocht aan de buitenkant is een harde schil van calciumcarbonaat die de stevigheid er aan geeft.
Brengen we nu een damp dichtere laag aan over de de schil van calciumcarbonaat (zoals moderne verf op polymeer (kunstof of hars) of b.v. een laag cement stucwerk) zal er bij vochtig weer veel minder vocht (vrijwel niets) kunnen door dringen, na verloop van tijd drogen de voegen (en stucwer) uit. De vrije kalk achter de harde laag calciumcarbonaat verliest zijn onderlinge binding en wordt los poeder en krimpt. Door de krimping komt er spanning te staan op de laag calciumcarbonaat die haarschruertjes gaat vertonen. De mortel tussen de stenen zal hierdoor zwak zijn en weg poederen. Ook stucwerk zal brokkelig worden en makkelijk kapot gaan.
Er is ook documentatie van de Nederlandse of de Belgische monumenten dienst waar dit in staat (minder gedetaileerd dan ik hier omschrijf) hierin staat ook nog een verhaal en aanbeveilingen over welke verven b.v. geschikt zijn voor houtwerk. Hiervoor geldt namelijk ook dat de verf aan de binnenkant een dichtheid S hoger dan humhumhum moet hebben en voor buiten lager dan huphuphup. Aanbevelingen voor typen stopverven kitten enz. (ik zal even kijken of ik hem nog kan terug vinden)