In Vlaanderen en Nederland spreekt men Nederlands. Dat weet iedereen. In Frankrijk en Wallonië spreekt men Frans. Dat weet ook iedereen. Als wij dus naar een gebied gaan waar men Frans spreekt, spreek ik ook Frans omdat ik niet kan rieken wie er in dat gebied Nederlands spreekt. Het lijkt me dus niet meer dan normaal dat je in een vreemd land de taal probeert te spreken die men daar spreekt. Het is tenslotte een vorm van beleefdheid en respect voor de locale bevolking
Blijkbaar ontbreekt de Franssprekende medemens aan dat respect. Dat wist men natuurlijk al langer. Kijk tenslotte maar naar de situatie in Brussel en de Vlaamse rand rond Brussel. Zoiets zou niet waar zijn in Wallonië.
Nu schijnen ze te denken dat Frans dé taal van de wereld is en alle andere talen inferieur aan de hunne zijn, en dan vooral het Nederlands dat slechts een slijkerig jargon is, nietwaar Maurice Maeterlinck?
Zij schijnen ook te denken dat iedereen Frans kan en maar moet weten dat ze Frans spreken. Zelfs in gebieden waar er buiten de schoolbanken amper Frans wordt gesproken.
Daarom, aan elke persoon die in ééntalig Nederlandse gebieden arrogant Frans spreekt zonder het eerst eens in het Nederlands te proberen: sterf. Dat laatste mag trouwens ook de Franse taal doen.