Maar ik wil juist mensen meenemen waarmee raakvlakken zijn, niet mensen die ik zelf niet kan inschatten voor ik ze op sleeptouw neem. Ik wil wel zeker weten dat ik ze iets kan bieden, ik wil mensen het gevoel geven dat ze Brussel echt ontdekt hebben. Daarvoor moet je mensen toch wel een klein beetje leren kennen, en daarvoor is de propperbenadering wel geschikt. Je moet het meer beschouwen als de behandeling die ik iemand zou geven als ik bezoek krijg uit Nederland. Ik bedoel een echt persoonlijke tour, kopje koffie hier, misschien zelfs het nachtleven, leuke restaurantjes aanwijzen en zo.
Ik zal dan wel mijn kennis van Brussel op moeten krikken en snel beginnen met nieuwe plekken ontdekken. Ik richt me dan vooral op een jonger publiek (20-30 jaar) van mijn eigen leeftijd die niet persé geïnteresseerd zijn in Manneke Pis en de Grote Markt.
Voordeel is ook, op die manier heb je zelf ook meer in de hand hoe je eigen planning eruit ziet en met welke mensen je op stap gaat. Ik zou ook een wat subtielere benadering kunnen kiezen, namelijk op een terrasje contact maken met een klein groepje en onder het genot van een wijntje bespreken wat ze nou echt willen zien in Brussel, ze enthousiast maken voor de mooie parken en het uitgaansleven en als de glazen bijna leeg zijn, vertellen dat je voor jezelf werkt als persoonlijke gids. Vervolgens ga je weg zodat mensen er eens rustig over na kunnen denken, ik hou niet zo van die aggressieve tactieken. Je kunt sowieso een kaartje afgeven en zeggen dat ze mogen bellen als ze eens het leuke deel van Brussel willen zien.