Juist de gemoedelijkheid van naast elkaar lunchende agenten en krakers maakt zo'n leus humoristisch.

. Het is lekker typisch Hollands.
Er is een geweldige aflevering van Andere Tijden met film- en fotomateriaal uit de jaren vijftig, allemaal uit privéarchieven gehaald. Die beelden zijn aan elkaar gemonteerd en je hoort Simon Vinkenoog vertellen over hoe hij de jaren vijftig beleefde. Geweldig. Het geeft zo goed aan uit wat Nederland is. Ook de zogenaamde 'aktie' jaren, de jaren zestig/zeventig en tachtig, hebben daar uiteindelijk maar weinig aan veranderd. Veel minder in ieder geval dan lange tijd werd gedacht.
We zijn wat frivoler geworden (zie het bloemmetjesmotief op de foto van Gellius).
“Oh Nederland, oh Nederland, wat zie je er van boven prachtig uit. Met je verre horizon, zo kleurig in het voorjaar, met je recht doornsneden landjes en zilveren waterstromen als een abstract schilderij van vlakken en lijnen.
We hangen aan tradities. Woensdag gehaktdag, vrijdag eten we vis, de voorjaarsschoonmaak en maandag is wasdag. We zijn een proper volk en gans het land hangt na het weekend vol met witgoed. Bollend in de wind. Autoriteiten bemoeien zich nog met ons en geven aanwijzingen hoe we hygiënisch, maar vooral hoe we gezond moeten leven.
Waar gaan wij heen? Waar zijn wij met zijn allen onderweg? Hoe brengen wij onze dagen door? Wat is er te zien, wat staat te gebeuren?
Aan de kleding herkennen we het beroep: de verpleegsters, de postbodes, de obers, de schoorsteenvegers, aannemers, glazenwassers, de olieman.
Maar prominent in het straatbeeld zijn de gestropdaste ambtenaren met hun broodtrommeltje onder de snelbinder op de bagagedrager. De vierde macht dijt verontrustend uit. Het ambtenarenapparaat, de instellingen, de productschappen, de consultatiebureaus, de schoolmeesters, de ziekenfondsbodes, de regelaars, de betuttelaars.
In de steden wonen we met z’n allen op, achter en boven elkaar. En praten nog met de buren. We schrijven elkaar nog brieven, telefoon is er nog nauwelijks, maar de post komt nog wel twee keer per dag. En auto’s zijn geen bezienswaardigheid meer.
De wasteil staat op het aanrecht, de boeken in een tomadorek. We zijn van goeden wille, we lezen Panorama, de Katholieke Illustratie, De Spiegel of De Lach. En als de kinderen naar bed zijn, zet moeder koffie en steekt vader een rokertje op, het liefst Miss Blanche, Chief Whip of North State. De taken zijn afgebakend: de vrouw zorgt voor het huishouden, de man bouwt het land op.Een stukje van de tekst van Vinkenoog.

.