Het peutertopic [2-4 jaar] deel 19

oeh Evenstar, wat goed van Arwen, geef dr maar een dikke van me
k hoop dat t een uitslag geeft waar jullie wat mee kunnen

ook voor jou

Wat goed van Arwen, en van jou want wat moet het moeilijk zijn om te wachten terwijl ze bij haar zo'n endoscopie doen...ik hoop dat je nou eindelijk duidelijkheid krijgt over wat er aan de hand is

Arwen, wat dapper Evenstar, ik hoop dat je eindelijk meer duidelijkheid krijgt.. dat hoop ik echt

Dappere Arwen! Ze ziet er zo relaxed uit op de foto's Evenstar, je hebt echt een stoere! Ik hoop en duim dat er nu een duidelijke uitslag komt. Ik vind jullie de heldinnen van de dag!

Och wat is dat toch spannend, je kleintje in het ziekenhuis.

Goed gedaan Arwen en evenstar en hopenlijk meer duidelijkheid nu.

Hoe is t nu met Arwen?

Darmschade is helaas wel een stevige indicator voor coeliakie, arme Arwen Dapper grietje zo op de foto, geef haar maar een dikke kus Evenstar!

Arwen en Evenstar Hoop dat er dan eindelijk duidelijkheid is.

Bedankt voor de lieve woorden en de relativering. Lief. Ik moet het soms even kwijt, dan loop ik er verder niet meer zo mee. Want dat zou ik ook erg vinden, als Jolie dat weet. Ik doe m'n best de leuke dingen ervan te zien en de komende weken te denken aan de leuke dingen die er dadelijk ook aan gaan komen. Trakteren op de peuterspeelzaal, nog een kijklesje bij ballet, op vakantie enzovoorts. En ik hoop dat ik straks wat meer vertrouwen heb, als het zo ver is.

Evenstar, succes met alles. Het lijkt me rot allemaal.

Weet je LB, de dingen nemen altijd zelf wel zijn beloop. (is niet helemaal een lekkere zin, maar ik hoop dat je het begrijp)
We kunnen nog zo piekeren en doen, maar die kinderen gaan er heel anders mee om dan wij ouders. Ik verbaas me daar ook vaak over.

Arwen, wat een dapper meiske is het toch Evenstar. Succes met het wachten op de uitslag en verwen haar maar lekker nu. En jezelf ook eigenlijk.

Evenstar, wat een toestanden voor zo'n klein meisje toch allemaal.
Sterkte met wachten op de uitslag.

ik vind arwen echt heel dapper en stoer!

voor jullie

Heeft een van jullie ervaring met meiden bij elkaar op de kamer? Ze slapen elke avond te laat in, en zijn te vroeg wakker. (als in: 9 uur pas eindelijk stilzijn, en half zeven alweer 'alive and kicking' letterlijk, timmeren op de deur etc...)

Ik wil TIPS!!! Begin er echt genoeg van te krijgen. Emma vooral wordt ook chagrijnig wakker en is chagrijnig haar boterham (niet) aan het opeten en vraagt chagrijnig om drinken en zegt 'ik voel zo helemaal nie lekker' etc. dus daar gaat het niet zo goed mee! Slaaptekort natuurlijk...

luchtbel: hier ook herkenning, vond het met alicia destijds ook zo "akelig" mijn kleine meissie helemaal alleen in zo'n groep grote kinderen (als jongste en kleinste, ze ging nog ver voor haar 4de verjaardag al) maar het was alicia die liet zien dat ze dit echt wilde, aan kon en aan toe was. En echt het gevoel wordt uiteindelijk voor je zelf ook goed zeker als je merkt dat jolie het er goed heeft. Duurde hier een maand of 2 ofzo en toen was ik er over heen (alicia was in de eerste week ofzo al helemaal gewend) Nu heb ik die gevoelens wederom, inclusief de bijbehorende huilbuien (van juffie weet ik dat de dag van overvliegen er bij alle ouders (en juffies) tranen vallen en het raadzaam is om zakdoeken mee te nemen, dus de gevoelens zijn normaal), want waarschijnlijk gaat ze toch echt de kleuterschool verlaten, voor mijn gevoel zit ze er nog maar net, ben nu helemaal gewend daar en nou moet ze weer een overstap maken, een in mijn ogen nog grotere, nu moet ik haar nog meer gaan loslaten en moet ze echt naar die enorm grote school, op dat enorme schoolplein etc etc (dus opnieuw die zelfde gevoelens, misschien zelfs wel iets meer, omdat in mijn ogen nu deze overstap veel groter is om te maken dan die naar de kleuterschool)

Vraagje: Onze dochter van bijna 3 jaar is echt een drama met eten momenteel.
Sinds kort slaapt ze niet meer tussen de middag (sinds het peuterbed zijn intrede gedaan heeft).
Als gevolg stort ze regelmatig in rond 16-17 uur.

Alleen maar huilen en dan wil ze sesamstraat kijken.
Om half 6 eten we meestal maar dan is ze zo moe dat ze absoluut niet aan tafel wil zitten en eten ho maar.
Soms geven we haar een boterham voor de tv om er makkelijk van af te zijn (en zelf ook lekker te kunnen eten) en dan merk je dat ze door het eten weer energie krijgt en weer wat vrolijker en fitter wordt.
Ik wil haar ook niet veel eten voor het avondeten geven, heeft iemand tips hoe we hier makkelijk doorheen kunnen komen?

Knor jouw kleuterschool zit in een ander gebouw dan de basisschool begrijp ik? Dan kan ik me goed voorstellen dat alles weer moeilijk is.
Bij ons is groep 1 en 2 een gedeelte van de verdere basisschool dus die grote stap nemen we gelukkig maar 1 keer.
LB ik vond alles net zo moeilijk, en zag enorme bergen op de weg, de periode voor ze echt naar school ging. Toen wij Eva naar school brachten heb ik daar 2 dagen meegedraaid en de leidsters voorzien van allerhande informatie over Eva, hoe ze getroost wil worden en wat ze graag doet e.d.
Het kennismakingsgesprek met de juf van Iris had ik me ook zo voorgesteld maar tot mijn stomme verbazing wilde ze daar helemaal niks over weten. Moeilijk vond ik dat, want in mijn ogen moest ze toch weten hoe mijn kleine meisje was, en wat ze moest doen als ze verdrietig was.
Juf had dat niet nodig want ze was gewoon heel ervaren en op een gewone school gaat dat allemaal anders, maar in mijn verdriet en bezorgdheid zag ik dat toen niet zo helder in.
Nu, een half jaar later kan ik echt zien dat het Iris goed doet, school, en dat ze haar heel goed kennen.
Iris zie je groeien, bij al die 1e keren, 1e keer schoolreisje, 1e keer kinderfeestje, 1e keer gewond raken op school en getroost zijn door de juf etc. etc. En ik? Ik leer langzaam dat mijn kind daar ook in goede handen is, en dat ik niet meer het middelpunt van haar bestaan ben.
Ze wordt groot, onze kleine meid, fietst al zonder zijwielen, heeft hopen vriendinnetjes, en komt soms met wijsheden en liedjes thuis dat je verbaast denkt " die heb ik er niet ingestopt"

Utrecht, slaapt ze ook niet in de buggy in slaapstand? Dan zou je evt rond 15u bijv een half uurtje kunnen wandelen, heeft ze toch nog kans om even een dutje te doen.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 09:03 schreef Lois het volgende:
Knor jouw kleuterschool zit in een ander gebouw dan de basisschool begrijp ik? Dan kan ik me goed voorstellen dat alles weer moeilijk is.
Bij ons is groep 1 en 2 een gedeelte van de verdere basisschool dus die grote stap nemen we gelukkig maar 1 keer.

de kleuterschool zit wel bij de basisschool in, maar hebben een eigen kleuter ingang, komen nooit in het andere gebouw, hebben een eigen kleutertuin en alles gebeurd gewoon echt gescheiden van de rest, het wordt bij ons ook echt als kleuterschool gezien nog, met hun eigen leidsters etc etc. En als ze dus overgaan (overvliegen heet dat bij ons), worden dus ook echt alleen de oudsten op school verwacht met hun ouders en een klein afscheidsfeestje gehouden, met slingers, cakejes, emotionele verhalen en afscheid van de juffies, hun plekkie aan de kapstok, het speelgoed, de kring, de kleutertuin etc en mogen ze voor het eerst via de kleutertuin het hek door naar dat inmens grote schoolplein waarna als ze er doorheen zijn het hek weer wordt gesloten, en de kinder vliegen uit... ruilen hun stoeltje in de kring om voor een eigen tafeltje met stoeltje en alles is opeens anders...


overigens gaat jayden natuurlijk na de zomervakantie ook naar de kleuterschool, dus mijn afscheid aan dat mooie plekkie is nog niet helemaal, want jayden krijgt (als alicia overgaat) haar kapstokplekkie, en haar plaatsje bij juffie voor de komende jaren

Suzanna, wat lastig!!

is het geen idee om emma bij julia te laten slapen? of zeg ik nu iets heel doms
want als emma er echt zoveel last van heeft dat ze zich helemaal niet lekker voelt 's ochtends is dat natuurlijk helemaal niks!
verder heb ik echt geen idee, lijkt me heel moeilijk.
of! emma eerst naar bed? dan moet noa alleen wel heel stilletjes doen en snel gaan slapen, misschien dat dat een idee is.

suzanna hier slapen ze alleen op vrije dagen bij elkaar, flink veel keten, laat slapen, maar staan inmiddels smorgens vaak afzonderlijk van elkaar op. Wij hebben het voordeel dat als we echt vinden dat het te gek wordt we ze apart leggen (en hebben het ook vaak gebruikt als stok achter de deur, als jullie elkaar wakker houden of wakker gaan maken terwijl de ander dat niet wil: dan is het eigen kamer. En gaande weg hebben ze dat goed in de oren geknoopt) Dus wel samen bij elkaar in bed maar eigen slaapritme (ze maken alleen net als papa en mama snachts elkaar wel eens wakker vanwege het jatwerk van de ander aan dekens)

Knorretje en Lois bedankt voor de reacties. Knorretje, ik kan me best voorstellen dat je het nu weer voelt. Bij Jolie op school gaat het net zo bij de kleuters en dat geeft me wel toch wel wat meer vertrouwen voor nu hoor. Ze komt in het lokaal naast de peuters met een klein plein en in hetzelfde gebouw als de BSO. Dat scheelt best. Want Jolie wil namelijk niet naar de basisschool maar wel naar de kleuterklas Dus dan had ik niet alleen maar een probleem met mezelf gehad Het zal straks vast wel wennen. Vast wel...