Daar valt niet echt heel veel zinnigs over te zeggen in algemene termen. Ik denk dat je erachter moet komen wat jullie allebei prettig vinden. Ik zit zelf momenteel in het buitenland (als vrijgezel, dank de heer) en als ik om me heen kijk dan gaat iedereen daar anders mee om. Sommigen spreken hun relatie eens á twee keer in de week, anderen dagelijks, soms 2 of 3 keer per dag. Iedereen heeft zijn/haar relatie een of twee keer op bezoek en sommigen gaan ook terug naar NL om hun relatie te zien. Nou kan dat hier relatief makkelijk want het is vrij dichtbij en redelijk goedkoop.
Waar je in ieder geval van uit kan gaan is dat je vriend het moeilijk gaat krijgen. Iedereen hier --relatie of niet-- gaat hier op zoek naar zijn/haar grenzen en naar intimiteit. Sommigen gaan binnen een week vreemd, anderen slapen een half jaar lang met iemand in één bed maar gaan niet verder dan knuffelen. Het maakt allemaal geen bal uit hoe lang of hoe kort die relatie is, iedereen(!) overkomt het. Iedereen ontmoet op een bepaald punt iemand waarmee het beter klikt etc. De vraag is dus: kun jij dit accepteren? Waar leg jij de grens voor jezelf? Het lijkt dat vrouwen zichzelf beter onder controle hebben dan mannen, of ze doen dingen subtieler.
Wat me wel opvalt is dat mensen met veel contact thuis veel minder genieten hier. Iedere scheet die ze laten wordt gecomminiceerd met het thuisfront en dat leidt met regelmaat tot een opstootje. Ze staan bij wijze van spreken nog met één been in Nederland.. en hebben elkaar geen reet meer te vertellen. Anyway, terug naar je vraag. Ik zou je aanraden het contact enigzins beperkt te houden. Zo blijft het leuk, spannend en wordt het geen verplichting.
Ik zou je vriend aanraden om als vrijgezel heen te gaan, maar dat terzijde.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village