De periode toen ik 15,5 was tot ongeveer mijn 18e...
Toen mijn moeder tijdens een ruzie zei: "Als je nu die deur dichtslaat, hoef je hier nooit meer terug te komen..."
En daar heb ik mij tot de dag van vandaag aan gehouden.
Aan de ene kant was ik zo ontzettend bang voor wat me te wachten stond, aan de andere kant proefde ik de vrijheid. Jammer dat ik die periode vaak met mijn hoofd vol zorgen zat, want het was een gigantisch leuke periode. Naar de rechtbank tegen de kinderbescherming en mijn moeder, dat ik tegen de rechtbank pleitte dat ik niet in zeven sloten tegelijk liep. Tergelijkertijd flut-baantjes waarmee ik mijzelf onderhield. Huur betalen van mijn zolderkamertje waar ik geen toilet, douche of warm water had. Zelf bepalen wat je eet, wat je koopt, wat voor kleren je koopt en hoe je eruitziet. Ik heb zelfs een kitten gekregen in die tijd, een vriendje, de verantwoordelijkheid voor "ons" gezinnetje...

Op onze lekkende pauperzolderkamertje waar geen verwarming was... Er was een periode waarin het -20 was en toen mocht ik van de buurman waar ik kon douchen, een straal-kacheltje lenen. Ik zat er met poes en al gewikkeld in deken voor.
Toen ik na maandenlang iedere maand 50 euro weglegde, toch uiteindelijk een xbox kon kopen met daarbij behorende spelletjes. Urenlang gesimt en ge-rollercoasterd.
Ja, die periode van zelfstandigheid, daar kijk ik met alle liefde op terug

Had mijn moeder mij zoiets maar eerder gezegt...