Na 2,5 jaar Italië toch maar weer terug naar Nederland

Als je schone lucht wil en een hoger loon (voor een baan met minder dan 1800-2000¤ netto moet je echt heel hard gaan zoeken ), kan je ook naar Noorwegen toe (uiteraard is wel alles duurder hier, maar daar zijn de lonen op aangepast. Qua sociale vangnetten zit je hier ook beter dan in Nederland). Genoeg dagen met zon, maar niet zo warm natuurlijk.
Alleen het 'Nederland gevoel' zal je hier nooit krijgen, het is immers geen Nederland.

PS jeg moet je fobo aanpassen:

quote:

Dat emigreren, was het moeilijk?
In het begin wel ja. Je laat alles en iedereen achter. Vooral mijn vrienden mis ik. Nu ik hier een jaar ben en alles op rolletjes loopt: ik wil niet meer terug...

met je betere loon in Nederland kan je dan ook makkelijk een paar keer per jaar op en neer gaan naar je oude "thuis" in Italie.

wow hoe komt nederland aan zulke slechte lucht

quote:

Op donderdag 10 april 2008 14:42 schreef roburt het volgende:
wow hoe komt nederland aan zulke slechte lucht

[ afbeelding ]

wind uit het oosten en het ruhr gebied

In Zwitserland heb je een verblijfsvergunning nodig en voor een verblijfsvergunning heb je een werkvergunning nodig. En voor een werkvergunning heb je een verblijfsvergunning nodig. Het kringetje is dus rond. Deze vergunningen zijn aan contingenten verbonden en je moet een werkgever zien te vinden die een plaats heeft in een contingent, dat is wel moeilijk. De salarissen liggen gemiddeld veel hoger dan kn NL, Iemand in de COOP supermarkt begint met 2.200 euro netto. Bij het kaderpersoneel kan het verschil oplopen tot 100%.Het levensonderhoud is daar is wel veel duurder maar 40% sparen van veel, blijft veel. Een belastingbiljet invullen kostte mij 2 uur. En het belastingtarief was 22%, dus creatief zijn hoefde niet. In Italie heb ik een belastingconsulent nodig om die papieren intevullen. En ik calculeer het tarief niet want anders word ik misselijk.

Maar toch is het relax werken in Italie, gisteren was ik bij wat leveranciers en die nodigden mij uit om wat kleins te eten, wat voorgerechten dus. We zitten aan tafel en toen begon het. Voorgerechten, daarna pasta met vis en daarna het hoofdgerecht (verse vis), desert toe en niet vergeten koffie. Plots was het drie uur en ik had om 4 uur de volgende afspraak en ik moest nog anderhalf uur met de auto. gelukkig hoefde ik met de witte wijn op niet te rijden en ik belde met de volgende leverancier op dat ik wat later kwam. In de auto nog even geslapen, het was ook warm. . All's well that ends well.

Ik woon half in NL en half in Ticino/Zwitserland in omgeving Locarno/Lugano
Ben daaro geboren. Bevalt mij verder prima. Ik vind het wel een goede combi.
Groot nadeel vind ik wel het drukke verkeer in omgeving Lugano en in Noord Italië/Milano.

Op zich is het helemaal niet gek weer eens in NL te kijken. Kan je altijd, misschien nog beter voorbereid, weer nieuwe plannen maken.

quote:

Op zondag 6 april 2008 19:11 schreef Oksel het volgende:

[..]

Ja, dat is zo. Maar 2300 bruto is nog steeds +/- 1800 netto. Minimaal.

2300 bruto is dus echt geen 1800 netto, komt eerder in de buurt van 1650.

Wat ik mooi vindt van Italie is de eindeloze leegt van de lucht. In NL heb je een lage bewolking terwijl in Italie , zoal er wolken zijn, deze hoog ligt, dan praat ik niet over de horizon die ver ligt. soms rij ik in de auto en dan zie ik een eind verder op de bliksem uit de wolken schieten en al spelend andere wolken bereikt, daar krijg ik echt een kik van, ik stop dan even en geniet van een gratis lichtenspel.

We hebben behoefte aan leegte, ons brein hongert naar een verrre horizon, juist in NL, veel van de maatschapppelijke misere komt voor uit het feit dat we te dicht op elkaar zitten, waar kunnen wij nog de lege eenzame mens zijn”

Bedoel je zoiets?
Fotootje uit de auto 2005, omgeving Grosetto (Toscana)

Nou de volken zijn bij mijwel iets hoger, maar misschien is de foto op grote hoogte genomen.

Dat bedoel ik nou, de wolken zijn ver weg en dat geeft een bijzonder perpectief en ruimte aan de foto. Ik heb Grosseto (+10 M NAO) opgezocht en er staan schitterende foto's met vergezichten. Ik kom niet zo vaak in Toscana, is een beetje ver (900 Km), maar er zijn andere en ook mooi plaatsen in de buurt, laatst in de Marken geweest, schitterende en ongeschonden burchten bezocht (Macerate, Ascoli Picena, Urbino). Het tourisme is nog onzichtbaar. Tevens zijn er architectonisch schitterende outlets vanTods, Fay, Hogan. Italianen gaan dan inkopen doen omdat het zo goedkoop is (180 Euri) en gelijk 4 paar meenemen. ik hou niet van die stijl schoenen.

Het leven is in Italië dan ook wel goedkoper dan in Nederland, zelfs uit eten gaan hoeft geen ene drol te kosten als je de goeie plekken weet te vinden.

Zelf heb ik familie in Italië, in de buurt van Florence (Pistoia) en in de buurt van Napels (Nocera). Ik vind Italië geweldig op sommige punten (de schoonheid van het landschap, de openheid van de mensen, de espresso voor 60 cent, de goedkope broodjes, ijsjes, de verscheidenheid van het landschap, heuvels, zee, etc., de hogere kwaliteit van bijv. tomaten en aubergines, de taal, de lieve mensen, het leven op straat).

Toch zijn er heel veel dingen die ik heel erg mis als ik in Italië ben. De mogelijkheid om je te verplaatsen op de fiets (in Zuid-Italië niet goed mogelijk ivm of stijle heuvels of gebrek aan fietspaden), de Nederlandse rust, mijn eigen taal (die ik overigens niet mooi vind maar wel gewoon het best spreek), en vooral (geloof het of geloof het niet) het ETEN!

Wat het probleem met het eten in Italië is voor mij is dat ik ten eerste vegetariër ben. Van dingen als tofu en soja hebben ze in Italië nog niet echt gehoord. Goed eten is voor mij dus moeilijk. Verder de hele tijd die pasta's, doodziek word ik er na een tijd van. En ik houd van pasta, dat is het rare. Dan verlang ik naar een lekker bord rijst met groente, of gewoon een keer iets anders. En dan al die gesuikerde rotzooi. Ik eet hier voor m'n ontbijt muesli zonder suiker erin, met melk. Als je daar om muesli vraagt zetten ze je op z'n best van die vieze gesuikerde kelloggsvlokken voor. En veel Italianen ontbijten gewoon met croissantjes met zoete jam erin. Verder zijn er nog wel meer dingen die ik mis, ook gewoon de moderniteit ten opzichte van allerlei levenskwesties.

O ja nog één klein dingetje, ik was in Napels en ik moet zeggen dat wat men ook zegt over Italiaanse vrouwen, de Nederlandse vrouwen zijn zeker 1000 maal mooier. Italiaanse vrouwen zijn over het algemeen zeer zwaar opgemaakt en vaak zijn ze ook nog eens lelijk. In Nederland valt dat reuze mee.

TVP na mijn opleidingen ga ik ook in Italië wonen

Ik heb het idee dat TS afwegend tot een conclusie Italië kwam, bij mij is het zo dat ik me soms meer Italiaans voel dan Nederlands, absurt natuurlijk maar ik kan er niks aan doen

Oja, pics van je Italiaanse vriendin is ook geen overbodige luxe

Ik woon dus al 11 jaar in Apulien en voel me uitstekend thuis. Het eten is uitstekend, veel groenten en vis en ik denk dat een vegetarier zich ongans kan eten bij al die regionale groentenschotels. Gelukkig hou ik van pasta en zolang ik gevarieerd eet (2maal daags warm) gaat het wel, alleen de zondagsessies of de bruiloftenpartijen van 3-4-5 uur eten komen me soms letterlijk en figuurlijk de keel uit. Aardappels en groenten mis ik hier niet

Ik fiets hier regelmatig in het wildeweg (een kaart heb je niet nodig of is er niet) en dat heeft wel zijn charmes, het gebied is soms heuvelachtig maar na de helling op komt altijd de helling af. Ik neem dan de binnenwegen en dan kom je geen sterveling tegen. Je komt soms urenlang geen bewegwijzering tegen, wel lekker vrij.

En de ruimte, de onmetelijke ruimte met op het platteland, moet je daar in Nederland mee komen, alles is daar volgebouwd met die rijtjeshuizen, hier zijn er wel regels maar worden niet gevolgd. De chaos heerst hier.

En de Italiaanse vrouwen, allemaal sexy, onafhankelijk van de leeftijd, kijk maar naar Sofia Loren, 70 jaar maar nog steeds uitdagend. Daarentegen zijn Nederlandse vrouwen over het algemeen wel mooi maar sexy???

Wat ik hier mis; drop, haring, stroopwafels (maar zijn nu biologisch te koop) en mijn clubje studievrienden om mee te stappen (biljarten, bierdrinken e.d.) en natuurlijk mijn familie. Het geouwehoer hier zowel als in Nederland is op hetzelfde bedenklijke niveau (laatste film, laatste boek, mijn levenhouding, de verloedering).

Ja en het weer is meestal uitstekend, daar wordt hier dan niet zoveel over gemopperd als in NL. Scheelt heel veel tijd.

En hier kan je nog zelfstandig leuke dingetjes ontwikkelen, er zijn wel veel regels, maar daar kan dan creatief misbruik van worden gemaakt. Misschien kan ik hier nog wel miljonair worden.

quote:

Op zondag 6 april 2008 17:06 schreef AlmightyArjen het volgende:
Het hier weer weggaan valt inderdaad ook niet mee: heb inmiddels hier ook een behoorlijke vriendenkring plus de prachtige omgeving...

Nee, ik werk fulltime... + overuren die ik niet uitbetaald krijg

Italië is een prachtig land, net zoals veel andere landen. Maar je begint een land pas echt te "snappen" als je er een jaar woont en werkt. Ik kan uit ervaring zeggen: Nederland is één van de beste landen om in te wonen...

jah dat denk ik ook ik zit momenteel in portugal en als je iets nodg heb van de autoriteiten of het ziekenhuis iedereen zegt iets anders :S ik bedoel als je dat in nederland doet vlieg je er denk ik zo uit ook die slapers mentaliteit is een beetje te gaar die mensen bereiken niks omdat ze zo laks zijn !!

quote:

Op zondag 6 april 2008 15:47 schreef AlmightyArjen het volgende: [knip] Over vier weken vertrek ik...

Hee AlmightyArjen, ben je intussen weer in Nederland?

Hoe is de terugverhuizing verlopen? Was het afscheid erg pijnlijk, uiteindelijk?

Ik ben benieuwd hoe het je gaat bevallen om weer definitief in NL terug te zijn:
hou je ons op de hoogte?

Hoe dan ook, geniet ervan,
en sterkte bij het opnieuw aanpassen aan de NL samenleving!

En nu na anderhalf jaar? Nog steeds tevreden dat je bent teruggekeerd? Of stiekem toch spijt?

Je kan nooit terug, je kan alleen maar opnieuw weggaan.
Toen ik na jaren weer in NL kwam wonen was NL veel veranderd, en kwam ik opnieuw in een ander land terecht.