Er mogen ook wel eens complimenten gegeven worden. Gisteren vielen mij namelijk in positieve zin de heer Bas van der Vlies en Jan Marijnissen op.
Bas van der Vlies zette zeer keurig zijn betoog uiteen, zonder krachttermen, met ruimte voor twijfel en overwegingen. Een verademing was dat:
quote:
De heer Van der Vlies (SGP):
Voorzitter. Niemand kan nu nog ontkennen dat Fitna een prikkelende aanleiding is tot een heftig en intensief debat. Maar het is natuurlijk nog iets anders om er gelukkig mee te zijn. Ik wil alle ophef toetsen aan de voor mijn fractie belangrijke waarden: waarheid, waardigheid en wijsheid.
Waarheid. De SGP-fractie heeft altijd benadrukt dat misstanden binnen en gevaren van de islam aan de kaak gesteld moeten kunnen worden. New York, Jeruzalem, Londen, Madrid, om in het buitenland te blijven - het is onbetwist dat de in de film aan elkaar gemonteerde beelden echt maar ook schokkend zijn. Het internationaal terrorisme in naam van Allah heeft zijn sporen achtergelaten, ook in Nederland. De AIVD waarschuwt voor groeiende radicalisering onder moslimjongeren. Ook de toename van het antisemitisme onder moslims geeft zeer te denken.
Als je deze beeldbepalende gebeurtenissen op je laat inwerken, is het op zichzelf niet verwonderlijk dat de islamisering angstgevoelens oproept in onze samenleving. Het is het recht van collega Wilders om dit aan de orde te stellen. Het gaat vervolgens wel om de wijze waarop hij dit doet. In dit licht acht mijn fractie het jammer en te bekritiseren dat door hem, naar onze mening, veel te rigoureus over een ander deel van de waarheid wordt heengestapt. Veel moslims zijn gematigd en willen helemaal niets met geweld van doen hebben. De meeste terroristen zijn moslim, maar de meeste moslims zijn gelukkig geen terrorist. Deze constatering dwingt tot zorgvuldigheid en verdraagt dus geen ongenuanceerde suggesties. Anderzijds mag zij geen reden zijn om dan maar niets te zeggen over de duistere kanten van de islam en er als het ware de ogen voor te sluiten.
Zoals gezegd, moet de waarheid gezegd kunnen worden, ook al doet zij pijn. Waardigheid is dan wel van groot belang. Het bewust kwetsen van mensen - wie dan ook - hoort daarbij niet. Ik neem aan dat de politicus Wilders dit doel niet voor ogen heeft gehad. Wij kunnen moeilijk de hele film gedetailleerd hier bespreken en de vinger leggen op alle generalisaties en suggesties die er in zitten. Het zal duidelijk zijn dat er vanuit het perspectief van waardigheid wel een stuk of wat uiterst kritische vragen kunnen worden gesteld. Die zijn vandaag de revue al gepasseerd.
Gezien de voorspellingen en eerdere optredens van de heer Wilders vielen de reacties op Fitna tot nu toe gelukkig mee. De reacties vanuit de Nederlandse moslimwereld bevestigen dit beeld. Kennelijk is hierover nagedacht. Ik hoop dat collega Wilders en alle andere deelnemers het maatschappelijke debat op een waardige wijze zullen voeren. Alleen op die manier kunnen wij verder komen. Wij moeten ook de mouwen opstropen om in achterstandwijken te werken aan perspectief op geluk en geborgenheid.
Vanuit de vraag of de film onnodig kwetsend was voor moslims wil ik graag een doorsteek maken naar de rol van het kabinet. Was daarbij sprake van wijsheid, ja of neen? De minister-president heeft in zijn verklaring gezegd dat de film maar één doel dient: het kwetsen van gevoelens. Ik zeg het maar eerlijk: mijn fractie acht dat eenzijdig. Wierp die uitspraak geen olie op het vuur, in plaats van op de golven? Mijn fractie zet ook kanttekeningen bij de bereidheid van het kabinet om op alle mogelijke manieren afkeuring te laten blijken over de film. Ik begrijp natuurlijk wel dat de rest in het land en de banden met islamitische landen in gevaar kwamen door alle dreigementen en dat daarop een heldere beleidsreactie moest worden gegeven. Maar het kan toch niet zo zijn dat alleen de mate van verwachte onrust de beoordeling van de inhoud bepaalt? Is het dan niet op zijn minst opmerkelijk dat de afdeling van Christus als een aangelijnde hond en de kruisigingsact van Madonna tot heel wat minder kabinetsactiviteit heeft geleid? Ik vraag het maar. Zo komt het ons voor.
Mijn fractie mist in de verklaring van de minister-president de aandacht voor de hypocrisie van islamitische landen.
President Ahmadinejad leest ons vanuit Iran in grote woorden de les, terwijl hij zelf ongehinderd roept dat de Joden en Israël van de kaart moeten worden geveegd. Is minister Verhagen bereid om nogmaals een open brief aan te bieden aan Arabische kranten, waarin hij ook deze hypocrisie eens aan de orde stelt?
Verder wil ik nog even de aandacht vragen voor het volgende. Vrijdag kreeg ik een kritische brief van mijnheer Bos, de politieke leider van de Partij van de Arbeid. Als ik mij niet vergis, zit de heer Bos ook in het kabinet, en ik vergis mij niet. Deze brief verbaasde mij. De Kamer controleert toch de ministers? Ik heb tot nu toe begrepen dat dit andersom niet het geval is. Is hierover in het kabinet gesproken?
Ten slotte zeg ik voor alle duidelijkheid dat de SGP-fractie geen film nodig heeft om te wijzen op de duistere kanten van de islam, nog los van het feit dat ik niet bekend sta als een bekwaam filmregisseur. Ik zou deze film op deze manier zelfs niet hebben willen maken. Ik heb geen film nodig om in gesprek te zijn en het debat met andersdenkenden of met wie ook aan te gaan. De SGP-fractie maakt zich ook zorgen over wat de islamisering van onze samenleving is gaan heten. Deze ontwikkeling doet ons best pijn en stemt ons verdrietig. Hetzelfde geldt echter uiteraard voor de opkomst van andere religies en levensbeschouwingen waarin het heil wordt gezocht buiten de gekruisigde en opgestane heiland Jezus Christus, Hij die de weg, de waarheid en het leven is. Van hieruit reiken onze zorgen veel verder en dieper dan die van mijn collega Wilders. Daarover wil ik graag het gesprek aangaan.
Prachtig, zou een voorbeeld moeten zijn voor nieuwe kamerleden. Dat meen ik echt.
Marijnissen vond ik ook sterk. Niet qua opbouw, maar qua boodschap:
quote:
Maanden, maanden, vier maanden, om precies te zijn was ons land in de ban van een filmpje dat niemand behalve de maker kende. De regering, de media en de hoofdrolspeler hielden elkaar in een vaste greep.
Over een paar jaar zal iedereen die terugkijkt op deze afgelopen maanden zeggen: een stereotiep voorbeeld van hysterie.
Wil dat zeggen dat ik de regering iets kwalijk neem? Nee. Het had wat minder gemogen, de woorden hadden wat zorgvuldiger gekozen kunnen worden, maar voor de rest was de reactie adequaat. Men moest immers rekening houden met het ergste. Want, zo werd gesteld, de zogenaamd fascistische koran zou een slag worden toegebracht.
De koran, voor meer dan een miljard mensen een heilig boek. Maar heilig of niet, het boek is 1400 jaar oud. Het lijkt me een beetje onzinnig om zo’n boek te willen bestrijden.
Al helemaal wanneer je dat niet doet in perspectief, in tijd en plaats. De meeste moslims zijn verstandiger en interpreteren dat boek naar zijn bedoelingen en zien het als inspiratiebron.
Hier stuiten we op een opmerkelijke overeenkomst tussen enerzijds de zienswijze tentoongespreid in de Fitna-video en anderzijds het gedachtegoed van islamitische fundamentalisten en extremisten. Beide nemen de koran letterlijk. Erg onverstandig.
Extremistische opvattingen, zonder enige relativering of nuance, leiden onvermijdelijk tot excessen. Of het woord nu religieus of politiek is geïnspireerd, het kan een rechtvaardiging leveren voor klein- en grootschalige wandaden.
Toevallig is er net weer een boek uit over het ontstaan van Israël, over de etnische zuiveringen die er toen daar hebben plaats gevonden. Ga eens praten met de kolonisten op de Westelijke Jordaan-oever.
Wat te denken van een Amerikaanse president die een directe link legt tussen zijn geloof en zijn missie voor – in zijn woorden – democratie in Irak. Hoe lang hebben de Noord-Ieren elkaar niet bestreden met hun verschillende geloven als ankerpunt?
Daarom is het beter de ideologische strijd door debat hard en vastberaden te voeren, voordat niet de woorden maar de wapens spreken.
Altijd en overal is er sprake van een tegenstelling onder de mensen waar het gaat om vooruitstrevendheid en behoudzucht. De tegenstelling tussen de moderniteit en zij die er een ander waarden en normenpatroon op na houden is van alle tijden.
De vooruitgang heeft ons hier de emancipatie van het individu gebracht, democratie, vrijheid van meningsuiting en bescherming van de belangen van het individu tegen willekeur in de vorm van een rechtstaat.
Er is niemand, letterlijk niemand, in staat om ons deze verworvenheden af te nemen. Ruim zestig jaar geleden is de laatste massieve aanval hierop afgeslagen. Definitief, àls we dat willen.
Onder die vrijheden valt ook de vrijheid van godsdienst. Het geweten is vrij, men mag geloven wat men wil. Of iemands religieuze opvatting verstandig is, is niet aan mij – in de hoedanigheid van politicus – om te beoordelen.
Maar wat niet kan, is geloven dat je geloof een rechtvaardiging of zelfs verplichting levert voor het overtreden van de wet. Waar Fitna de plank misslaat, is op het punt van de suggestie dat de excessen in islamitische landen morgen realiteit zijn in ons land. Voor die paranoïde veronderstelling is geen cijfermatig, noch enig ander bewijs voorhanden.
Maar bestaat er hier dan geen eerwraak? Ja, zeker wel. En dat kunnen we ook niet hard genoeg aanpakken. Worden hier dan geen homo’s bedreigd en erger? Ja, zeker wel, en ook daar moeten we hard tegen optreden. Er zijn nog veel meer voorbeelden van zeer ongewenst, asociaal, crimineel gedrag dat allemaal bestreden moet worden. Maar dat doen we niet door middel van generalisaties en versimpeling. We doen dat niet door de zorgvuldigheid van een juiste analyse in te ruilen voor demagogie tegen één bevolkingsgroep.
Discriminatie, het maken van een ongeoorloofd onderscheid, is bij wet verboden. Je kunt niet de moderniteit beschermen door zijn kroonjuwelen, de vrijheid en de gelijkheid voor de wet, op te offeren.
Mensen maken zich zorgen, terecht. De integratie verloopt op sommige plaatsen erg moeizaam. In sommige wijken is veel onaangepast gedrag. Culturele verschillen leiden tot spanningen. Mensen hebben hun wijk zien veranderen en niet op een manier die ze toejuichen. Mensen zijn bang omdat vanzelfsprekendheden wegvallen, in de omgang met elkaar en als het gaat om rechten en plichten. En sommige mensen hebben het gevoel dat ze keer op keer examen moeten doen om écht geaccepteerd te worden door de samenleving.
Het is goedkoop en kwaadaardig om de angsten van mensen te willen vergroten, en net te doen alsof morgen hier de Sharia van kracht zal worden. Dat is namelijk niet geval. Angst is een slechte raadgever. Laten we vooral ons hoofd koel houden en angsten wegnemen. Hoe? Door te zeggen waar het op staat tegen diegenen die denken de vrijheid en de rechtstaat te kunnen misbruiken om hem te ondermijnen.
En door de reële problemen in de volkswijken en daarbuiten nu eens echt aan te gaan pakken. We waren nu veel verder geweest met de emancipatie, participatie en integratie van migranten wanneer de segregatie vanaf het begin bestreden was, en er dus geen witte en zwarte wijken scholen waren ontstaan.
Wat zeker nìet zal helpen is een oorlogsverklaring aan mensen met een bepaald geloof, omdat ze zogenaamd op de vernietiging van de Westerse samenleving uit zouden zijn.
Iedereen, zonder uitzondering, zal stelling moeten nemen. Over de vrijheid van meningsuiting,over de vrijheid om te geloven wat je wilt, over de gelijkberechtiging van man en vrouw. Ook zal iedereen stelling moeten nemen in de discussie over de misdadige oproepen en praktijken van extremisten.
Laat iedereen dat doen, in gesprekken en in debatten, op straat en in de kantine. De open, democratische samenleving verdient actief burgerschap. Nee, kan niet zonder actief burgerschap. Geen angst, maar zelfvertrouwen en hoop.
Want de verlokkingen van de vrijheden verbonden aan de moderniteit zullen uiteindelijk iedereen overtuigen.
Vooral die laatste zin, vooral die laatste zin..... Is zo ontzettend waar.
Politici die bij mij een beetje door de mand vielen waren (uiteraard) Wilders, Hamer en Pechtold. Wilders behoeft geen uitleg, dat kan ergens anders al, maar Pechtold viel me tegen in z'n naieviteit. Het viel me tegen dat hij met vage vergezichten aan kwam zetten waar niemand wat mee kan. Ook is het veel te ambitieus, hij haalde bijv. naar voren dat volgens hem de Verlichting in Nederland begonnen is. En voegde er het volgende aan toe:
quote:
Voorzitter. Ik kies voor dat laatste, want als wij de grondrechten centraal stellen, als wij investeren in het onderwijs en als wij onze economie hervormen, kortom, als wij vertrouwen op de kracht van mensen, dan zie ik de toekomst vol optimisme tegemoet. Nederland heeft dankzij deze waarden vooropgelopen bij de verlichting van de westerse cultuur. Als wij koers houden, heeft Nederlands de potentie om de islam hier zijn verlichting te laten vinden. Laten wij die historische mogelijkheid zelfbewust aangrijpen en niet vervallen in zelfbeklag, angst of haat.
Dat lijkt me iets te naief en was een weinig constructieve realistische bijdrage van de heer Pechtold. Jammer, ik had hem weleens beter gezien.
Ten slotte ook nog een pluim richting Halsema. Niet vanwege haar speech maar de scherpte, doortastendheid en oplettendheid in de rest van het debat. Eigenlijk de tegenpool van Hamer in dat debat.
Mijn lijstje:1. Van Der Vlies
2. Marijnissen
3. Halsema