Hey beste mede-fokkers,
Ik heb er lang over na moeten denken of ik dit hier wel zou moeten posten maar ik doe het toch maar, aangezien ik van tevoren wel door had dat er vrij veel mensen hier zijn die je echt verder willen helpen met je probleem. Hetgeen ik dat zeer kan waarderen, heb ik me ook maar geregistreerd.
Ik zal maar gewoon beginnen met uitlichten.
Ik ben een jongen van 20 jaar die HBO studeert, en heb nu 2 maanden iets met een meisje van 16 (VMBO). Dit ging vanaf het begin eigenlijk heel leuk. Al viel het me op dat er van mijn kant voor mijn gevoel meer kwam dan van de hare. Nou ben ik wel wat gewend en niet zo'n zeurpiet, dus heb er nooit een punt van gemaakt. Ik dacht dat dit ook te maken had met het feit dat zij misschien nog niet helemaal zeker was van me. Dus ik heb het tijd gegeven. Ik bleef vooral het initiatief nemen met bij elkaar langskomen enzo, smsjes sturen werd ook 9 van de 10 keer door mij gedaan (waar ik wel bijna altijd antwoord op kreeg), maar als ik het niet deed bleef het ook meteen 1-2 dagen stil totdat zij eens wat stuurde, meestal in de trend van "ik mis je :$". Ik merkte dat het me steeds meer dwars ging zitten na verloop van tijd. En op een gegeven moment besloot ik het onderwerp subtiel naar boven te brengen.
Daar kwam uit dat ze naar haar zeggen moeilijk met haar gevoel kan omgaan, omdat ze vroeger met andere (volgens haar verkeerde) jongens iets heeft gehad en daar een hoop gezeik mee heeft gehad, en daarom nu heel moeilijk mensen kan vertrouwen. Ik heb daar wel begrip voor dus ik heb mezelf voorgenomen om haar zoveel mogelijk gerust te stellen en te laten zien dat ik niet zo ben. Een paar weken terug had ik haar al een keer gezegd dat ik alle tijd van de wereld had, en dat het mijn enige wens was dat ze zich fijn en op haar gemak voelde bij mij. Dat was volgens haar het liefste wat ooit iemand tegen haar had gezegd. Blijkbaar heeft ze dus flinke eikels van exen, anders zeg je niet zoiets. Ik vond het namelijk helemaal niet overdreven lief van mezelf, maar meer vanzelfsprekend...
Verder hebben we het geweldig samen, kunnen we goed praten over dezelfde stuff, ondanks dat ons opleidingniveau mijlenver uit elkaar ligt. Zelfs politiek weet ze aardig goed wat er allemaal speelt. De seks is ook geweldig. Naar mijn mening kan ze hiermee haar gevoel wel goed uiten

.
Waar het eigenlijk om gaat is dat ik haar sinds anderhalve week niet meer heb gezien omdat ze heel erg druk is geweest met het verbouwen van haar kamer, en ze naar eigen zeggen na zo'n dag helemaal afgemat is. Nou heb ik daar totaal geen problemen mee en wel vrij veel geduld. Ik heb haar gevraagd wanneer ze dan wel kon, en zaterdag was wel een optie. Dus ik blij dat ik haar zaterdag weer kon zien, ga een beetje met mn eigen zaken aan de gang en wacht de grote avond af. Stuurt ze me om 5 uur zaterdagavond een sms dat ze haar vader moet helpen met iets en dat de avond niet doorgaat. ik, een beetje teleurgesteld, ga akkoord en vraag of ze de dag er op wel tijd heeft. Dat was goed volgens haar, dus ik was weer een beetje opgevrolijkt. Zaterdagavond uitgegaan met mn vrienden

, want dat moet uiteraard ook gebeuren

. De volgende dag de hele dag niks van haar vernomen, geen sms of niks. Komt ze rond 5 uur op msn met de mededeling dat een vriendin van haar problemen had thuis, ze daar de hele dag is geweest en ze daarom zo moe is dat ze graag op tijd naar bed wil. Toen ging ik een beetje balen, want ze zegt toch elke keer af. Nog voor gesteld om het niet zo laat te maken, maar ook dat mocht niet baten. "Het ging niet lukken" volgens haar. Daarna ging ze offline. Toen ik het verhaal beneden aan mn ouders voorlegde snapten ze me goed dat ik een tikkeltje boos en teleurgesteld was, immers je maakt tijd vrij voor degene waar je gek op bent toch? Toen een smsje gestuurd naar haar met de mededeling dat ik dan wel een film ging kijken die avond (beetje kortaf, maar goed ik voelde me ook kut toen). Krijg ik een sms terug dat "als ik zo ging doen, het prima was en ik maar veel plezier moest hebben". Waarop ik terug stuurde dat ik het oneerlijk van haar vond me steeds te laten zitten, helemaal als ik haar een week niet heb gezien. Verder heb ik erbij gezet dat ik daarmee een beetje het gevoel kreeg dat ik haar tijd zat op te claimen. Nou dat deed de bom pas goed barsten. Ze vond het heel erg dat ik van haar dacht dat ze me een tijdopvullertje vond, en meteen daar achteraan: "volgens mij is het allemaal veel te snel gegaan". Wat ik weer een hele harde opmerking vond van haar. Affijn, we hebben het deels bijgelegd. Ik heb haar gezegd dat het inderdaad een beetje bot was wat ik stuurde en haar geloofde wat betret dat "tijdopvullertje". Waar we het echter wel over eens waren was dat we elkaar misschien wat rust moesten geven om dingen op een rijtje te zetten.
Ik heb dus nu al 2 dagen radiostilte erop zitten, en dat voelt kut. Dat moest er even uit. En ik hoop dat ze de juiste beslissing neemt

. Ik heb het er ook wel over met vrienden en goede vriendinnen (thank god for them), maar ik wilde ook even wat feedback van mensen die ik niet ken en ook in soortgelijke situaties hebben gezeten, en hoe dat voor hen heeft uitgepakt.