Wil mijn halfbroer nou wel/ niet contact?

Hallo,

Ik ben 19 jaar en het enige kind van mijn moeder. Mijn vader (die inmiddels al weer twaalf jaar overleden is en die ik nooit gekend heb) is vaker getrouwd geweest en als resultaat daarvan heb ik 3 half zussen en 4 halfbroers. Ik dacht altijd dat het me niets uitmaakte dat ik mijn vader en al mijn broers en zussen niet ken maar de laatste jaren begint er toch steeds meer iets te kriebelen. Ik wil toch wel graag contact.

Al van kleins af aan heeft mijn moeder me verteld dat ik niet hoef aan te kloppen bij mijn oudste twee zussen en mijn oudste twee broers (zij hebben alle vier dezelfde ouders). Mijn oudste zus heeft namelijk bij mijn geboorte al aangegeven dat ze mij haat en dat ze niks van me wil weten. Als resultaat daarvan wou de rest ook niet. Hoe pijnlijk ik het ook vind, daar heb ik dus respect voor en ik heb geen pogingen gedaan om ze te benaderen. Daarbij zijn zij allemaal ook flink ouder dan ik ben dus dat maakt het ook niet makkelijker. (Zo is mijn oudste zus maar drie jaar jonger dan mijn moeder en zijn haar kinderen ouder dan ik ben)

Toen waren er dus nog twee broers en een zusje over. Van dat zusje is niet helemaal zeker of ze wel echt bestaat en mocht ze echt bestaan dan woont ze in brazilië. Nog twee broers over dus. Met hun moeder heb ik al jaren mail contact en op een gegeven moment heb ik een beetje door laten schemeren bij haar dat ik toch wel graag contact met mijn broers wou. Zij heeft dit bij hun voorgelegd en vooral een broer had ook wel belangstelling. Van zijn moeder kreeg ik toen zijn mobiele nummer en we hebben een paar keer heen en weer gesmst (ook enthousiasme van zijn kant dus). Daarna werd het weer stil. Een half jaar later had ik weer genoeg moed verzameld om het nog een keer te proberen en wederom enthousiasme. Daarna werd het echter alweer stil. Ongeveer een half jaar geleden heb ik het voor het laatst weer geprobeerd en alweer reageerde hij erg enthousiast. Ik moest mijn huisnummer maar even door mailen dan ging hij me zeker bellen!

Dat is dus alweer een paar maanden geleden en natuurlijk heb ik weer niets gehoord. Ik weet nu niet zo goed meer of ik nou nog een keer contact moet zoeken of niet. Ik ben bang dat hij alleen maar zo enthousiast doet omdat hij me niet wil kwetsen (of iets dergelijks..weet ik het) maar ik wil me ook niet op dringen. Ik wil alleen zo ontzettend graag contact..

Heeft er iemand tips oid? alvast bedankt.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 22:39 schreef Oblivion het volgende:
Bel 'm echt op, niet sms'en....
En maak een afspraak.

Wat diep triest trouwens van die oudere zussen van je....
Iemand haten die je niet kent...

Nah ik snap het ergens wel. Ik zou in eerste instantie ook niet echt vrolijk reageren als mijn moeder een kind krijgt met een vent van mijn leeftijd. Daarbij zijn die mensen allemaal niet helemaal 100% om het zo maar te zeggen dus dat zal ook wel mee spelen.

Maar ik ben niet zo'n held in bellen en nu dus helemaal niet omdat ik gewoon niet weet of hij wel echt wil.

Ik ga wel weer hard beginnen met moed verzamelen dan Maar bedankt in ieder geval.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 12:54 schreef Angst het volgende:

[..]

Vergeet niet dat ze dat 19 jaar geleden heeft gezegd, kan veel verandert zijn.

Als je contact wil met ze, en zeker met die jongen die je al heb gesproken gewoon doen. Als jij er behoefte hebt, het kan weinig kwaad lijkt me. het ergste wat er kan gebeuren is dat het niet klikt. Zou niet zo erg zijn toch?

Mwa dat is niet veranderd, ik heb ondertussen genoeg over ze gehoord van mensen die ze wel echt kennen en ik zal daar echt nooit welkom zijn.

Maar voor mij is het wel degelijk een ramp als het niet klikt. Ik heb het gevoel dat ik een groot deel van mezelf mis, dus als het niet klikt zal dat zo blijven. Maargoed, ik heb net weer even wat achter gelaten op zn hyves, dat is natuurlijk niet hetzelfde als bellen, maar als hij daar dan op reageert vind ik het makkelijker om te bellen omdat het dan niet zo ineens uit het niets komt. (ofzo)

quote:

Op maandag 24 maart 2008 13:57 schreef Liquidootje het volgende:
Bloedbanden is iets overrated. De mensen met wie je opgroeid is imo veel belangrijker. Dat ik ergens misschien nog een aanverwante heb rondrennen kan mij werkelijk niets schelen.

Leuk als je contact zou hebben en een familie gevoel zou hebben. Niet jammer als dat er niet is.

Dat mag ook natuurlijk . Voor mij is het wel heel belangrijk omdat de familie die ik nu heb alleen maar nederlands is. Ik ben half surinaams en ik wil gewoon graag ook meer weten over mijn surinaamse achtergrond. En ik wil gewoon meer weten over mijn vader. Mijn moeder heeft namelijk alleen maar negatieve verhalen en misschien hebben mijn broers ook nog leuke verhalen. Of misschien hebben ze misschien ook alleen maar negatieve verhalen, maar die zullen als nog anders zijn dan die van mn moeder.

@releaze; nee hij woont gewoon in amsterdam .

Maar het is denk ik inderdaad verstandig om erbij te vermelden dat ik gewoon meer wil weten, dat had ik inderdaad nog niet gedaan. Dank voor de tips! Ik hoop dat hij snel even reageert op mijn berichtje en dan zal ik hem daarna wel gewoon meteen bellen.

Zo. Vandaag een hoop heen en weer gemaild met de moeder van die broer. Over twee weken heb ik met haar afgesproken in amsterdam. Dan gaan we eerst naar mn ene broer om daar rapporten ed te bekijken over mn vader en daarna gaan we dan samen door naar de broer die ik al een tijd probeer te bereiken zo kan het ook natuurlijk!

quote:

Op maandag 24 maart 2008 23:07 schreef Oblivion het volgende:


GO GO GO!

Gegarandeerd dat ik de komende weken stijf sta van de spanning haha Maar het is in ieder geval (zo goed als) rond
Bedankt voor de tips ed mensen!!