TTK LPT

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 23:42 schreef thaleia het volgende:
De eigen belevingswereld maakt meer kapot dan je lief is. Er zijn lesboeken Latijn op de markt waarin de teksten gaan over een fictief Romeins gezin, waarvan de kinderen naar school gaan, huisdieren hebben en verliefd worden. Krijg je als leerling een tekst voor je kiezen: "o jee, Marcus is erg bezorgd, want Felix de kat is al een tijdje kwijt. Waar kan hij toch zijn?" "Cornelia is erg zenuwachtig, want misschien komt ze Lucius vandaag wel weer tegen op het Forum".

Dan ben je een leergierige en nieuwsgierige brugklasser, kies je een exotische taal uit een ver verleden, juist om het mysterie, krijg je dit

Via Nova!
Ik vond het fantastisch. Lucius in atrium sedet. Felem vocat.

De stijl en de klasse zijn onvergelijkbaar met Bint; de notie dat een klas een ziel heeft en het idee dat leerlingen (moeten) worden verheven zitten in beide.

Ja, als de klasse er niet meer toe doet dan kan veel met elkaar vergeleken worden!

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:05 schreef LXIV het volgende:
Ja, als de klasse er niet meer toe doet dan kan veel met elkaar vergeleken worden!

Eh ja, het is dan ook niet ongebruikelijk om thematiek, of periode, of stijl, of een ander verbindend element te gebruiken om een werk naast een ander te zetten.

Maar eh - wie stelt dat klasse er niet toe doet?

Niemand. Ik vond de gelukkige klas alleen niet zo goed. Alhoewel het net als Bint een klas als thema had. Dat is alles.

Ik had Bint in een bundeltje met daarin ook Knorrende beesten en Blokken.
Zowel Bint als Knorrende beesten had ik vroeger al eens gelezen. Bint vind ik indrukwekkend, Knorrende beesten saai, en Blokken vond ik geweldig.

Ontzettend stupide van mijn leraar Nederlands dat hij me destijds niet op Blokken gewezen heeft. Voor Engels had ik notabene speciaal de anti-utopia's verzameld & op de lijst gezet.

Dat bundeltje heb ik ook! Met zo'n wazige groene bestuurder met een rode bril op de voorkant? Ik vond Blokken ook geweldig. Wat een poëzie. Wat taalvirtuositeit betreft is Bordewijk toch een der besten, zoniet de beste.

Rood paleis; ondergang van een eeuw heb ik gebruikt in een scriptie in 5VWO, met ook Klaasje Zevenster (Jacob van Lennep, 1866) en Keetje Tippel (Neel Doff, 1910 ofzo?).

Er zat vast ook nog een vierde boek bij, maar dat ben ik dan vergeten .

Bordewijk is fijn om langzaam te lezen, rustig te kauwen, van te genieten. De beste schrijver vind ik denk ik Elsschot. Ja. Elsschot is de allerbeste.

De verzamelde werken van Elsschot waren ook mee op de vakantie waarin Bordewijk mee was. Ik was er maar net in begonnen toen pakte lief het van me af omdat hij het wou lezen.
Dus toen heb ik het niet helemaal uit gekregen.

Ik sluit me wel bij je oordeel aan.

Bordewijk is natuurlijk ook goed, zeer goed. Maar gaat soms misschien net een beetje te ver. Zo'n zin als hierboven "Zijn knookhand bood geen druk, maar wat blinkends" Mooi gevonden enzo, maar ook een tikkeltje vergezocht. Elschot is zó zuiver en glashelder, daar zit niets valsigs meer aan.

Gorki op de Luisterpaal

Ik heb Sufjan vandaag maar weer eens een slinger gegeven, daar vond ik het het weer wel voor.

Da's ook een mooi idee
Komt zometeen na het hardlopen, ik heb anderhalf uur lang tegen een soort sneeuwstorm aan gekeken en nu IS HET DROOG. Halleluja.

Het is zelfs schitterend weer in Amsterdam , op 't moment.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 11:40 schreef Gellius het volgende:
Amsterdam .

quote:

'Is u Amsterdammer?', vroeg Bavink. 'Ja, Goddank,' zei Japi. 'Ik ook,' zei Bavink. 'U schildert niet?' vroeg Bavink. Het was een rare burgermansvraag, maar Bavink dacht aldoor maar: wat zou dat toch voor 'n kerel wezen? 'Nee, Goddank,' zei Japi, 'en ik dicht ook niet en ik ben geen natuurvriend en geen anarchist. Ik ben Goddank heelemaal niks.'

Dat kon Bavink wel bekoren.

.

20 kilometer ten zuiden van Amsterdam sneeuwt het. Grote vlokken.

Hebben nog meer mensen een mail gehad van TNT Post met als onderwerp: 'Nog één kans om iemand te verassen met TNT Post!' ?

Ah, dat blijft toch altijd één van de fijnste verschrijvingen, dat verassen. Ik was eens op een bruiloft waar na de plechtigheid "koffie met verassing" werd aangeboden.

Casimir Pulaski Day
Golden rod and the 4-H stone
The things I brought you
When I found out you had cancer of the bone

Your father cried on the telephone
And he drove his car to the Navy yard
Just to prove that he was sorry

In the morning through the window shade
When the light pressed up against your shoulder blade
I could see what you were reading

Oh the glory that the lord has made
And the complications you could do without
When I kissed you on the mouth

Tuesday night at the bible study
We lift our hands and pray over your body
But nothing ever happens

I remember at Michael's house
In the living room when you kissed my neck
And I almost touched your blouse

In the morning at the top of the stairs
When your father found out what we did that night
And you told me you were scared

Oh the glory when you ran outside
With your shirt tucked in and your shoes untied
And you told me not to follow you

Sunday night when I cleaned the house
I find the card where you wrote it out
With the pictures of your mother

On the floor at the great divide
With my shirt tucked in and my shoes untied
I am crying in the bathroom

In the morning when you finally go
And the nurse runs in with her head hung low
And the cardinal hits the window

In the morning in the winter shade
On the first of March on the holiday
I thought I saw you breathing

Oh the glory that the lord has made
And the complications when I see his face
In the morning in the window

Oh the glory when he took our place
But he took my shoulders and he shook my face
And he takes and he takes and he takes

http://youtube.com/watch?v=KGEMx3TKxNc

Inderdaad. Ik wilde net naar buiten gaan.

Het sneeuwt ook in Amsterdam