quote:
Wednesday, March 12th, 2008
PATRICK EN DE PERS
De pers is ziek, mensen. Er is de laatste weken al zoveel onzin geschreven, dat wil je niet weten. Het begon zo’n beetje op Aruba. Ik doe wat interviewtjes voor het Amerikaanse TV-programma Nightline en de lokale pers. Gaat allemaal goed, al ben ik best kortaf want m’n koffers zijn kwijtgeraakt op de airport. Maar goed, ik doe een interviewtje voor De Volkskrant. Hele aardige grijze man. Een Belg met strenge vragen. Vind ik niet erg. Hij is eerlijk, weet je, hij kijkt je er gewoon recht bij aan. Die verslaggever had een fotograaf besteld, maar die kwam te laat. Dus die Jean Mentens zit met z’n kont de stoel te schuren want die moet naar een interview met minister Hirsch Ballin. Die was toen net op Aruba met de premier. Ik zeg: Ga maar. Ik vang die fotograaf wel op. Doe hem maar de groeten en bedank ze voor de mooie woorden. Netjes toch, want de minister-president had net vrijdag gezegd dat hij het “goed werk vond van die man in die auto” of zoiets. Zelf heb ik het niet gehoord.
Die Jean Mentens is weg en last minute komt die fotograaf aanzetten. Ik poseer. Hij neemt foto’s. Klaar. Ik wil douchen, want door die vermiste koffers loop ik al twee dagen in dezelfde kleren. Haalt hij een opschrijfboekje uit zijn zak. Ik denk nog: zal wel voor het foto-onderschrift zijn. Dan vraagt ie opeens wat ik ervan vindt dat het OM mij op onvrijwillige basis wil verhoren en dat ik daar tijdelijk voor kan worden vastgezet. Mijn woordvoerder zegt nog dat dat helemaal niet zo kan in het Nederlandse strafrecht. Ik zeg sarcastisch dat ik dan wel 9 dagen ga zitten en ook goed mijn mond kan houden, maar serieus dat ik helemaal aan de kant sta van het OM en dat ze maar hoeven te bellen en ik zal er zijn.
Die hobbyjournalist zet een persbericht op zijn website en hup de volgende dag melden alle kranten dat het OM Patrick op onvrijwillige basis wil verhoren. Lariekoek. Hoofdofficier Hans Mos heeft dat nooit gezegd. Gewoon alles bij elkaar verzonnen door die fotograaf. Leuk berichtje toch… Want waar rook is, is vuur snap je. Die Patrick moet wel een verkeerde jongen zijn, want het OM wil hem onvrijwillig verhoren. Wat een puta niet. En al die kranten die dat dan meteen overnemen. Hebben die nergens een rechtenstudentje bij de burelen die effe uitlegt dat het OM zo’n bevoegdheid niet eens heeft?
En wat was nou de waarheid? Dat ik op vrijdag 15 februari schriftelijk de heer Mos op de hoogte heb gesteld dat ik naar Aruba kom en dat ik tijdens deze trip gaarne bereid ben om te komen getuigen.
DE NIEUWE REVU EN PANORAMA
Ik kom terug na deze onvrijwillige ervaring met de pers en zie op Schiphol de Nieuwe Revu liggen waarin op de cover staat dat ik “inbraken” heb gepleegd. In het verhaal zelf is dat opeens slechts “een inbraak in het huis van mijn ouders” geworden. Verder nog een riedeltje rare roddels, allemaal door zogenaamde anonieme zegslieden, waarvan ik er een herken als de grootste crackverslaafde en fantast van de buurt. Laat ik kort zijn. Ik heb nooit in het huis van mijn ouders ingebroken en ik heb ook nooit de kat of mijn zuster in het donker geknepen (dat laatste eerst goed researchen voor je het overneemt). Ik heb wel ergere dingen gedaan vroeger. Voor alle duidelijkheid daar zat nooit geweld bij tegen dieren, want dat vind ik verachtelijk.
Peter R. de Vries en mijn woorvoerder Peter Schouten heb ik mijn strafblad laten inzien zodat ze precies weten wat ik heb uitgespookt.
DE PERS EN WEDERHOOR
Toen ik gisteren schreef wat John van de Heuvel van De Telegraaf allemaal over het hoofd zag in het verschil tussen rechtspraak en een ‘mediavonnisje’ stond daar nog niet bij: in een rechtbank krijgt de verdachte recht op wederhoor en het laatste woord. Hoor en wederhoor: het is het allerbelangrijkste principe van ons recht. Maar veel bladen en kranten laten zich steeds meer leiden door sensatie en vermijden wederhoor liever omdat ze aanvoelen dat het dan allemaal weer minder interessant wordt.
Koen Voskuil van de Nieuwe Revu heeft vorige week meteen contact gezocht met mijn woordvoerder om wederhoor te vragen. Er komt vandaag weer een verhaal in de Revu en weer heeft Koen Voskuil wederhoor gevraagd. Het gaat deze keer over dat gedoe met Poentje Castro. Mijn woordvoerder heeft toen wel gezegd dat wederhoor alleen eerlijk is als er punt voor punt een weerlegging wordt opgenomen. Dus niet alleen zo van “Patrick ontkent alles” of dat ik 10 regels krijg en zij 10 kolommen om hun zienswijze uit leggen. En weer toonde Koen Voskuil zich een professionele verslaggever.
Dat is nog eens wat anders dan die andere Koen (Scharrenberg) van de Panorama. Die schrijft gewoon anonieme beschuldigingen over strafbare feiten neer, verteld door “zegslieden”, die – wie gaat het ooit natrekken – misschien wel alleen in zijn eigen hoofd met hem praten. Geen letter wederhoor. Geen enkel telefoontje. En die Scharrenberg kent mijn woordvoerder notabene! Je zou denken dat alleen de pers in een schofterige dictatuur zich zo gedraagt.
En ga nu niet zeggen dat Joran ook geen wederhoor kreeg van De Vries, want dat slaat nergens op. Joran legde in zijn eigen woorden een bekentenis af. Vervolgens verklaarde hij vòòr de uitzending van zondag bij Pauw & Witteman dat hij alleen bekende om indruk op mij te maken. Dat was zijn weerwoord.
NIEUWE REVU DEZE WEEK
Hieronder de vragen die de Nieuwe Revu over het - uiteindelijk niet door de Arubaanse televisie uitgezonden - nagesprek dat ik met Poentje Castro had en de schriftelijke antwoorden die mijn woordvoerder na overleg met mij gaf:
BEVESTIGT OF ONTKENT PATRICK DAT HIJ DE PRESENTATOR VAN UN DIA DEN BIDA HEEFT BEDREIGD?
Patrick ontkent dat hij Poentje Castro met de dood heeft bedreigd. Castro klonk in zijn interview met Radio 1 ook flink verward. Dan staat er iets op zijn antwoordapparaat, maar is dat opeens weer niet zo erg. Dan hebben er 15 mensen meegeluisterd, maar is het opeens weer “half meegeluisterd”. Castro is in deze zaak al eerder op een leugen betrapt. In zijn aankondiging zegt hij Patrick per ongeluk te hebben opgenomen en biedt daarvoor zelfs zijn excuses aan. Later zegt hij weer dat hij de camera bewust had laten doordraaien. Patrick wacht de aangifte bij de politie dan ook rustig af.”
BEVESTIGT OF ONTKENT PATRICK DAT HIJ DE FAMILIE VAN DER SLOOT TELEFONISCH HEEFT BEDREIGD? HEEFT HIJ OMSTREEKS DE VERBORGEN CAMERA-UITZENDING DE FAMILIE VAN DER SLOOT OPGEBELD? HEEFT HIJ IETS GEZEGD IN DE TRANT VAN: ‘NU ZIJN JULLIE AAN DE BEURT. HADDEN JULLIE MAAR NIET MOETEN FUCKEN MET MIJN EILAND?
Patrick heeft inderdaad met de vader van Joran van der Sloot gebeld vlak voordat zijn interview met ABC werd uitgezonden. Het verslag van dat gesprek komt woord voor woord in zijn boek te staan. Het was geen bedreiging.
BEVESTIGT OF ONTKENT PATRICK DAT HIJ NA AFLOOP VAN HET INTERVIEW MET UN DIA DEN BIDA IETS HEEFT GEZEGD IN DE TRANT VAN:‘JE WEET NIET WAAR DE ANDERE FAMILIELEDEN MEE BEZIG ZIJN. IKZAL ERVOOR ZORGEN DAT HUN GEHELE LEVEN VERBITTERD WORDT.’ ALS DIT ZO IS, DOELDE HIJ OP DE FAMILIE VAN DER SLOOT?
Patrick is best boos wat de familie Van Der Sloot Aruba en de familie van Natalee Holloway heeft aangedaan. Uit de bekentenis van Joran bleek dat de vader van Joran had gehuicheld dat hij zijn zoon nooit ongeoorloofd heeft bijgestaan, want hij heeft voor hem een mobiele telefoon met beltegoed de cel ingesmokkeld. Of er meer aan de hand is geweest moet de politie maar vaststellen. Patrick is zeker van mening dat als het leven van de familie Van Der Sloot net zo bitter wordt als het leven van de familie Holloway na haar verdwijning, dat dit een bepaalde vorm van gerechtigheid is.
NA AFLOOP VAN UN DIA DEN BIDA HEEFT PATRICK HET OVER CAMERAATJES IN PLANTEN EN EEN INTERNET- EN TELEFOONTAP. AANGEZIEN WIJ GEEN PLANTEN IN DE RANGE ROVER HEBBEN GECONSTATEERD, VRAGEN WIJ ONS AF, ZIJN ER MEERDERE AFLUISTEROPERATIES GEWEEST? HEBBEN JULLIE EEN TELEFOONTAP OF INTERNETTAP GEPLAATST?
In het fragment over de minicamera’s in de planten zat Patrick te praten over hoe hij zich aan het begin voornam zelf zijn gesprekken met Joran op te nemen. Toen hij vervolgens in contact kwam met Peter R. de Vries maakte deze met zijn medewerkers het echte plan met de Range Rover. Met de ‘telefoontap’ refereert Patrick aan het plannetje om zijn gesprek met Joran op te nemen nadat de aankondiging van het programma op donderdag werd uitgezonden zonder de naam van Joran te noemen (al verteld door De Vries in De Volkskrant). Ook was Patrick nieuwsgierig of Joran hem daarna iets zou emailen en dat is verhaspeld tot “internettap” die er nooit is geweest (een email ontvang je zo ook wel).
IS ER IN HET ONDERZOEK NAAR JORAN SAMENWERKING GEWEEST MET POLITIEMENSEN? PATRICK PRAAT OVER UITBETALINGEN EN ZEGT: ‘IK GEEF BEIDE PARTIJEN HETZELFDE, MAAR HET IS EEN GROTE GROEP. DE PERS KRIJGT WAT MAAR OOK DE BETROKKEN POLITIEAGENTEN.’ ERKENT HIJ DAT HIJ DIT HEEFT GEZEGD? HEEFT PATRICK GELD BETAALD AAN PERS OF POLITIE?
Deze knullige en bewust misleidende vraagstelling, waarmee de TV-reporter probeerde uit te vinden hoeveel er aan Patrick is betaald, wordt verkeerd begrepen door Patrick, die denkt dat hem wordt gevraagd aan wie hij allemaal zijn verhaal heeft verteld. Met het antwoord “De pers krijgt wat maar ook de betrokken politie-agenten” wordt niets anders gezegd dan dat hij als betrokkene informatie aan de pers heeft verstrekt en als getuige aan de politie. Uiteraard refereert hij hier helemaal niet aan het doen van betalingen aan de pers of de politie. Dat zou ook ronduit belachelijk zijn. Waarom zou Patrick de pers of de politie een “uitbetaling” moeten doen?
ERKENT HIJ DAT HIJ HEEFT GEZEGD: IK WEET WIE HET LICHAAM IN ZEE HEEFT GEGOOID? HOE WAS DAT BEDOELD? HEEFT HIJ DIE INFORMATIE GEDEELD MET HET OPENBAAR MINISTERIE?
Volgens de vertaling zegt Patrick: “Maar ik weet wie het lichaam in zee heeft gegooid.” Dit werd meteen groot nieuws, terwijl uit intonatie en woordgebruik blijkt dat Patrick het zegt als iemand die roept: “Maar ik weet dat Ajax dit jaar kampioen wordt.” Patrick zegt het op een wijze die duidelijk maakt dat hij alleen een opinie, niet de wetenschap, heeft wie Joran heeft geholpen met het wegwerken van het lijk. Al in het programma van Peter R. de Vries is duidelijk gemaakt dat ook de misdaadverslaggever niet gelooft dat Joran op dit punt de waarheid spreekt.
HEEFT HIJ OOK IETS GEZEGD ALS: ‘JORAN VROEG ME OM 2000 EURO OM DIE MAN TE LATEN ZWIJGEN’, ZOALS DE TELEGRAAF BEWEERT? HEEFT PATRICK DIE 2000 EURO GEGEVEN AAN JORAN?
Patrick heeft in zijn getuigenverhoor bij de politie alle belangrijke details toegelicht uit de periode dat hij met Joran optrok en uit de niet-uitgezonden gesprekken in de auto (zo’n 19 uur). Het klopt dat Joran op een gegeven moment in de Range Rover heeft gezegd dat ‘Daury’ 2000 euro nodig had. Patrick heeft dat geld echter nooit aan Joran gegeven. In het kader van Joran’s pokerverslaving zijn er wel geadministreerde geldtransacties die in zijn boek met het volledige bewijs zullen worden aangeleverd. Deze transacties zijn niet van belang voor het strafrechtelijk onderzoek naar Joran van der Sloot.
PATRICK ZEGT IN EEN FRAGMENT DAT HART VAN NEDERLAND UITZOND DAT HIJ VERMOEDT DAT DAURY MET JORAN IN DUITSLAND ZIT. KLOPT DIT? WEET JUSTITIE HIERVAN?
Dat Joran in Duitsland is ondergedoken is gemeld door zijn eigen advocaat. Er ging een gerucht dat dit samen met een Rotterdamse vriend zou zijn. Patrick heeft geen idee of dat de man is die Joran heeft geholpen met het overboord gooien van Natalee.
VERDER IS OOK NOG DE VOLGENDE INFORMATIE VERSTREKT
Een andere quote die het nieuws beheerste was dat Patrick zou hebben gezegd “aangezien ik hem (Joran) al zoveel jaren ken”, terwijl volstrekt duidelijk is dat Patrick aangeeft dat hij de ‘zaak’ Joran net zo lang kent als miljoenen anderen. In hetzelfde fragment blijkt meteen dat hij Joran pas “zeven maanden lang” in vlees en bloed kent. Maar dat haalde de kopregels niet.
Voor zijn uitzending heb ik Poentje Castro gebeld met het verzoek de opnames van begin- tot eindseconde ter beschikking te stellen, zodat precies kan worden vastgesteld of en hoe er in de montage is gemanipuleerd (net zoals De Vries alle Joran-banden aan Justitie beschikbaar stelde). Het was verbijsterend om vervolgens te horen dat Castro deze banden aan Patrick wilde verkopen en daarbij zeker niet doelde op een vergoeding voor de kosten van DVD-tje en verzending. Uiteraard heb ik dat geweigerd.
Posted by admin | Filed in Stories | Comment now »
Tuesday, March 11th, 2008
LASTERCAMPAGNE
De laatste weken wordt er in de media, vooral door de ieuwe Revu en Panorama, een lastercampagne tegen mij gevoerd. Daar kwam ook nog eens het rammelende verhaal van Poentje Castro overheen. Meteen werden daaruit wat sappige quotes door de Nieuwe Revu uit hun verband gerukt, terwijl eerst Castro zelf door het stellen van warrige vragen en raar geknip in de beelden het gesprek uit zijn verband rukte. Onzin stapelde zich zo op onzin en dat leidde tot volstrekte lariekoek in een paar websites en kranten, die door anderen dan weer schaamteloos werden nagepraat. Er is weer nieuws!!
Dan gaat het niet meer om WAT ik echt gezegd zou hebben, dan is de te verwachten reactie: Viesss toch… dat hij nu zelf ook stiekem is gefilmd. Dus ALS Patrick dan in die val trapt, dan MOET hij wel een geheim verklappen of iets slechts zeggen.
Poentje Castro hoopt bijvoorbeeld, ah, nu kom ik er achter hoeveel geld er aan Patrick is betaald en hoeveel Endemol/SBS aan het programma verdiende. Maar in zijn opwinding vraagt hij iets wat je moet verstaan als “aan welke betrokken partijen heb je allemaal informatie gegeven”. Volgens de vertaling vraagt Poentje “Welke partijen zijn hierin betrokken als het komt op uitbetalingen?” Uitbetalingen? Volgens de vertaling antwoord ik dan met “De pers krijgt wat maar ook de betrokken politie-agenten” en zeg ik daana meteen nog iets over de beeldvorming over Joran. Dat antwoord sluit aan bij wat ik denk dat Poentje vraagt over informatie geven aan de pers en informatie geven als getuige aan de politie. Twee mensen die langs elkaar heen zitten te praten. Kijk, als Puntje, een goeie journalist was geweest had hij gezegd: “Nee, dat bedoel ik niet. Ik wil weten hoeveel geld er is betaald aan jou.” Maar dat vind hij niet meer nodig. Hij denkt van, ahhh cono, je hebt de pers betaald en de politie. Ha, ik heb je. Snel volgende vraag.
Poentje, wacht nou effe voor je doorstoomt, denk effe na: betalingen DOOR mij?????
Je dacht niet aan betalingen DOOR mij, je wilde iets weten over betalingen AAN mij. Dus hier heb je niks aan. Waarom zou IK de pers of de politie een “uitbetaling” moeten doen? Ik hoeft echt geen advertenties te plaatsen om al die onzin over mij in de krant te krijgen, Poentje. Dat is nou echt ergens een puntje aan zuigen. Stel die vraag nog eens, maar dan beter.
Maar nee, Poentje denkt, ahhhhh wereldnieuws: de politie is betaald. Patrick slaat door! En de Nieuw Revu denkt, wowwwww, wereldnieuws: de politie is betaald en rukt de zaak vervolgens nog verder uit elkaar door dat zinnetje vet af te drukken, want tja, de rest doet er dan niet meer toe. Tenslotte is De Context onhandig als je alleen maar wil dat er wordt gezegd wat jij wil horen!
Dus vinden jullie het gek dat dit nagesprekje met mij vervolgens helemaal niet werd uitgezonden en het kanaal op zwart ging. Vanwege juridische problemen. Mijn advocaat heeft niet gedreigd (en ik al helemaal niet by the way). En stond dat nou de volgende dag meteen óók groot in de krant? Nee, natuurlijk niet. Dat er iets niet klopte met dat fimpje van Poentje was natuurlijk geen wereldnieuws maar vervelend nieuws voor al die kranten die het verhaal eerst zo zelfverzekerd brachten. Poentje uit!
Een paar dagen voor de uitzending die niet doorging, heeft mijn woordvoerder met Poentje gebeld. Hij wilde meer weten over de achtergronden van de aankondiging op televisie. Hij wilde natuurlijk wel eens die opnames van de eerste tot de laatste seconde, van interview tot nagesprekje, zonder enig geknip en gerommel, bekijken. Want dan pas kunnen wij goed reageren. Maar nee, Poentje wilde deze banden aan ons verkopen! Ja, verkopen, geloof me, hij doelde echt niet op een vergoeding voor het branden van een DVD-tje en de postzegeltjes. Nee, hij wilde geld zien. Dat heeft mijn woordvoerder natuurlijk geweigerd. Anders staat er straks nog in de krant dat ik ‘uitbetalingen’ doe aan de media!
Nu heeft Poentje zelfs door zijn advocaat laten weten dat hij weigert de banden gratis aan mij te verstrekken… Hij durft wel!
Laat ik voorop stellen dat het dom van mij is met Poentje een beetje na te kletsen over de zaak. Dus mag ik eigenlijk niet janken dat alles wordt verdraaid en uitvergroot. Ik was al voor de uitzending van Peter R. gewaarschuwd door mijn woordvoerder Peter Schouten dat de pers alles uit de kast zou halen om mij neer te sabelen. “Kijk maar wat er met klokkenluiders gebeurt”, zei hij. “Die meneer Bos die de bouwfraude aan de kaak stelde, leeft nu ook in een caravan.” Ook jou zullen ze door de mangel halen. En dan gaat het niet om de waarheid, maar om een sappig verhaal en een aandachttrekkende kopregel.
Het is menselijk, Patrick, dat iedereen dan alles wat slecht is het snelst gelooft.”
Hij citeerde Graham Greene: “That everyone everywhere believes what is bad.”
Dat is waarom hij mij adviseerde mijn eigen verhaal te vertellen in een boek. Het ware verhaal met alle details. Ongecensureerd wederhoor. Een eerlijk en openhartig verhaal, zonder opsmuk en zonder mijzelf beter te maken dan ik ben. Hij stelde mij toen voor aan E.E. Byars om mij daarbij te helpen en ik zal je vertellen, die vrouw is zo brutaal als wat en blijft maar vragen en doorzuigen over er alles wat er is gebeurd. Dus nog even geduld.
Ik las zondag de column van John van de Heuvel in De Telegraaf. Ik vind deze misdaad-verslaggever de op één na beste in Nederland. Nog steeds trouwens, ook na die column, maar hij ziet een twee dingen over het hoofd deze keer. Van de Heuvel vergelijkt mijn zaak met die van kroongetuige Peter La Serpe en noemt het “een merkwaardig verschijnsel” dat neersabelen van La Serpa en Van der Eem.
Zelf vind ik het helemaal niet merkwaardig. Er zijn twee hoofdredenen waarom dit gebeurt. Allereerst, wil iedereen die ervan overtuigd is, of er een belang bij heeft, dat de verdachte onschuldig is (dus Natalee NIET dood of levend overboord heeft laten gooien), de getuige afschilderen als een “onbetrouwbare fantast, die enkele onschuldige, arme zielen achter de tralies probeert te helpen”. Dat is toch zo klaar als een klontje. Niemand nam de moeite om even na te trekken dat Poentje Castro al jaren op het totaal absurde af in de onschuld van Joran van der Sloot gelooft. Een vooringenomen reporter met vooroordelen! Hij wil niet – zoals het een journalist betaamt – met zijn vragen ONDERZOEKEN of Joran een rollenspel speelt. Hij wil HOREN dat Joran een rollenspel speelt, want anders kan hij niet verkroppen dat hij zich drie jaar voor het karretje van Joran heeft laten spannen.
Als John van der Heuvel daarna schrijft dat het verschil tussen Peter La Serpe en mij is dat de eerste in de rechtzaal helemaal overeind blijft en ik daaraan een voorbeeld moet nemen, ziet hij iets belangrijks over het hoofd: rechtzaal versus mediavonnisje.
In een rechtzaal stopt en vermaant de president iedere advocaat die verwarrende vragen stelt of de getuige woorden in de mond legt. Dat staat zelfs als waarborg in het wetboek In een rechtszaal wordt een beëdigde tolk gebruikt, die kan aangeven of de getuige zegt dat hij al “drie jaar over Joran heeft gehoord” of dat hij “Joran al drie jaar persoonlijk kent” en als de rechter het dan toch nog verwarrend vind, vraagt hij dòòr. In de rechtzaal worden verknipte videobanden als bewijs uitgesloten. In de rechtzaal wordt nimmer never nooit geaccepteerd, dat de verteller van een vertaler heeft vernomen dat Patrick van der Eem volgens door Poentje Castro gemonteerde beelden zou hebben gezegd dat… Ohhh en edelachtbare, dat hele verhaal moet Patrick eerst maar eens bij ons komen kopen. Dat is het grote verschil tussen de rechtzaal en een gammel mediavonnisje. In rechtzaal krijgt iedereen een eerlijke kans. Daar gaat het om waarheidsvinding.
Maar ik blijf John van de Heuvel respecteren. Volgens Graham Greene, is het voor hem net als voor iedereen het meest menselijk om meteen te denken dat ik per definitie domme en slechte uitspraken heb gedaan. En hij heeft gelijk. Het is beter dat ik mijn kaken stijf op elkaar hou tot de rechtzaak.
Ik wacht nog steeds op de orginele – niet gemonteerde – banden van Poentje Castro. Het geld voor een DVD-kopietje en de postzegels liggen klaar. Hopelijk krijg ik ze vandaag. Anders reageer ik morgen wel uit mijn geheugen op de fragmentjes die ik heb gezien.
POENTJE CASTRO MET DE DOOD BEDREIGD???
Let nou eens op de details. Volgens Poentje zou ik hem dus met de dood hebben bedreigd meteen nadat hij de vooraankondiging heeft uitgezonden. Heeft hij dat TOEN gemeld? Meteen aangifte gedaan? Nee dus. En wanneer kwam dit naar buiten? Drie dagen later. Vlak nadat de Arubaanse televisie besloot zijn interview niet uit te zenden!!! Het wereldnieuws van Poentje Castro verbleekte. Punt uit. Zou hij hebben gedacht: wat zal ik nu weer eens verzinnen om in het nieuws te blijven!