Nee, eigenlijk alle oefeningen hoor je zo te rijden! Binnenbeen op de singel, buitenbeen achter de singel, binnenhand van de hals en buitenhand tegen de hals. Daar is alles op gebaseerd (van keertwendingen, tot voltes, tot galop aanspringen, tot appuyeren, tot wijken).
Dat het in de praktijk vaak anders uitgevoerd wordt is een tweede

En het trucje zit hem juist in het juiste "knopje". Leer je paard/pony wanneer hij wat moet doen (hoe ver je buitenbeen naar achter ligt kan ook het verschil zijn in bijvoorbeeld aangalopperen en appuyeren, kijk maar naar Anky tijdens de OS dit jaar).
Bij een jong paard is dit nog niet zo goed merkbaar, maar een verder doorgereden paard heeft bijna echte "knopjes" voor bepaalde oefeningen.
Verder gebruik je in de schouderbinnenwaarts je buitenteugel om te begrenzen. Je rijdt een klein stukje een wending in en dan begrens je je paard, zodat hij in schouderbinnenwaarts blijft lopen.
Ik merk elke dag meer en meer hoe belangrijk het daarbij is om je paard echt te kunnen buigen (vooral voor de oefeningen en om hem ook juist recht te kunnen maken!) en hem echt aan je buitenteugel te hebben. Die twee dingen zijn de sleutel in het goed rijden (zowel oefeningen goed rijden, als je paard ergens langs rijden als hij iets eng vindt).
The world has three kinds of people: those who make things happen, those who watch what happens, and those who wonder what happened (George Bernard Shaw).
Sieraden en meer,
Gingerfantasies.