"Ik besta niet meer" :/

Ik denk dat je je niet al te druk moet maken. Als je echt helemaal niemand hebt in je omgeving, moet je wel actie gaan ondernemen natuurlijk.

Zelf heb ik ik ook geen uitgebreid sociaal leven, ik zit ook veel achter de pc en heb weinig echte vrienden die ik ook nog eens erg weinig zie. Maar he, ik vermaak me wel! Ik ben nu eenmaal een einzelganger, dat heb ik maar geaccepteerd. Ik maak niet makkelijk vrienden, alhoewel ik wel makkelijk aan de praat kom met mensen.
Wat ik zeggen wil is, je hoeft niet te voldoen aan de normen die opgelegd worden door de maatschappij, er zijn massa's mensen die weinig sociale contacten hebben maar hun voldoening halen uit andere dingen. Ik lees bijvoorbeeld heel veel, verdiep me graag in onderwerpen waar ik toevallig iets over lees en die me interressant lijken. De paar vrienden die ik heb zijn lang niet allemaal zoals ik ben, maar hebben wel begrip voor me want ze kennen me. En kom ik eens star of arrogant over, wordt ik fijntjes terecht gewezen; ze weten dat ik het niet zo bedoel en alleen maar soms zo overkom.
Waarom zou je in godsnaam allerlei activiteiten buiten de deur moeten hebben? Als je jezelf maar bezig kan houden!!

Kijk, natuurlijk is het niet goed als je dus echt niemand om je heen hebt. Maar ga dan sporten, ga niet op een teamsport (moet er niet aan denken, MOET je elke week op training en wedstrijd komen omdat je anders je teamgenoten laat zakken ) maar ga op een sportschool ofzo. Ja heel banaal, maar daar kun je je eigen schema's uitzoeken en komen op tijden die jouw aanstaan. Daarnaast zijn er altijd andere mensen in de buurt en wie weet kom je zo in contact met mensen. Of ga op conditiezwemmen oid.

Het is belangrijk te onthouden dat je niet hoeft te voldoen aan het ideaalbeeld. De wereld heeft ook mensen nodig zoals jij. Maar je moet wel zorgen dat je gelukkig blijft, en ik denk dat je dat wel kan. Ik proef uit jouw post eigenlijk vooral onvrede omdat je denkt niet te 'passen' bij de rest.

quote:

---

Op donderdag 28 februari 2002 15:59 schreef P4R4N01D het volgende:

[..]

Het probleem is vooral de eenzaamheid op het moment dat ik niet achter de computer zit. Hoe leeg ineens alles is dan... daar moet ik aan werken...

Bij de rest 'passen' doe ik zowiezo niet helemaal en daar heb ik ook lang niet altijd behoefte aan, maar het is op zulke momenten wel van voordeel als je het 'kan', ten einde zo eenvoudiger in contact te komen met anderen.

Mij vroeg via internet eens iemand of ik ook een schaap wil zijn, daarop antwoordde ik: ik wil geen schaap zijn, maar een wolf in schaapskleren. Oftewel: ik wil me tenminste ergens bewust in kunnen voegen, maar niet echt hetzelfde zijn als de meesten. Probleem is alleen dat me dit nauwelijks lukt... tjah, het leven gaat verder... ik moet iets doen...

---

Dat moet je niet oplossen doot jezelf in een positie te plaatsen waar je niet jezelf bent: socializen. Zoek je beter dingen die je boeien waar je je in kunt verdiepen. Leuke daaraan is dat je na verloop van tijd op zoek kunt gaan, of gewoon tegen komt, naar mensen met dezelfde interresses. Dan ga je naar beurzen en meetings en ontmoet je gelijkgestemde zielen.
Zoek iets waar je een passie voor (kunt) heb(t/ben).

Dwing jezelf om niet thuis in een isolement te zitten, dat gaat van kwaad tot erger. Meng je onder de mensen, dmv sportschool of zo. En er zijn echt wel 'gezelligheidsteams' met sporten waar prestatiedrang echt niet veel aanwezig is.

Same problem Ik heb nu ook RSI en werk minder uren dan wat jij werkt dit komt ook door een groot gedeelte stress wat ik heb door dingen die zich tussen mijnoren afspelen. Maarja mischien iets anders doen minder uren werken... i don't know. Ik ben blij dat ik nu lees dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten ik durf namelijk ook niet zomaar op mensen af te stappen ik wil wel maar ik weet bij god niet wat ik moet zeggen ben altijd bang dat ze focked up tegen me gaan doen.