Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 53

Mijn bloeddruk moet ik nog steeds wafwachten alhoewel deze gelukkig aan het normaliseren is. 6 weken na de bevalling mag ik bij de huisarts op controle en bloedprikken voor de internist. Afwachten dus nog even.
Hier lijkt de menstruatie ook doorgebroken, ik merk het ook aan de herkenbare buikpijn en mijn ontlasting. Even wennen want het is wel vroeg. Gwen is nu net 4 weken, maar ik ben met de carnaval ook weer met de pil begonnen. Vorige keer had ik in week 5 mijn menstruatie ook al te pakken. Ik vloeide toen en nu ook nauwelijks meer, alleen nog wat bruine afscheiding

Fijne berichten Menicole en Jelief.

Randa, op zich wel lekker dat je lichaam zich zo snel weer hersteld, hoewel het een en ander natuurlijk ook kunstmatig is door de pil.
Hopelijk komt je bloeddruk ook weer tot bedaren.
Bij mij was de bloeddruk een paar uur na de bevalling alweer normaal! Vond ik best apart hoor, eerst steeds zo hoog, en huppatee kind eruit, bloeddruk weer oke.

Menicole, wat leuk van je nieuwe baan! Hoeveel uren ben je van plan te gaan werken?
Jelief ook feli!

Hoe gaat het nu met Nijna? Voel je je zo omdat je Mirte mist tijdens het werken?

Met deze mama gaat het prima, voel me uiterst happy.
Het enige wat wel een beetje vervelend is is dat Meike zo ontzettend naar mij toe trekt. Als mijn vriend haar oppakt terwijl ik in de buurt ben gaat ze gewoon huilen! En ze stopt dan pas als ik haar pak.
Ze wil zowiezo veel bij me zijn, ook als mijn vriend er niet is. Dan speelt ze even, en checkt dan snel waar ik ben...komt eraan gekropen en miept dan net zo lang totdat ik haar oppak.
Heb mijn vriend gezegd dat hij Meike wat meer aandacht moet geven, en eens met haar moet gaan fietsen ofzo, zonder mij. En ik vind dat hij in het weekend zijn zeldzame vrije tijd aan zijn dochter moet besteden....baal er dan weer van dat hij nu bijv naar zijn ouders is om een of ander iets op de pc te installeren....

Kan ook gewoon eenkennigheid zijn hoor, Karin Gaat vanzelf weer over.

Karin, hij had haar ook mee kunnen nemen. Allemaal vliegen in 1 klap, oma kan met Meike spelen, papa is met haar weg en jij had ook even tijd voor jezelf gehad.

Goed nieuws Jelief en MeNicole!

Karin, het is niet dat ik Mirte mis tijdens het werken. En het werken op zich vind ik ook best leuk hoor.
Maar het voelt allemaal als veel...
Vaak breng ik haar lopend weg (geen 2e auto) en dat is toch een trippel van 20 minuten heen en dus ook weer 20 terug. Op zich niet erg, dan heb ik mn beweging ook wel weer gehad. Ik ben alleen zo moe 's avonds dat juist als er tijd is voor mezelf, ik het liefst in bed kruip (en tegelijkertijd ook nog zoveel andere dingen zou willen doen).
Terwijl lief dus veel van die dingen die hij eerder deed, nog steeds doet en kan doen, omdat hij er blijkbaar wel de energie voor heeft. Als hij dan zegt dat hij vind dat er niet zoveel veranderd is sinds Mirte er is dan steekt dat op een of andere manier toch wel een beetje (misschien wat krom omschreven...).

Karin, lijkt me aan de ene kant wel een "eer" dat ze zo naar jou toe trekt, maar ook best wel lastig soms.

Jelief en Menicole leuk voor jullie!

Karin, lastig dat ze nu zoveel naar je toetrekt. Lijkt me voor jezelf ook niet altijd makkelijk, dus hopelijk is die fase snel voorbij. En hij had haar misschien mee kunnen nemen? Ik vind dat ook wel eens vervelend (zeker als het bijvoorbeeld een hele dag zal duren) maar probeer er dan voor te zorgen dat hij Damian mee kan nemen, of dat we met z'n allen gaan.

Nijna, het kan soms heel lang duren voor je weer het idee hebt dat je een beetje fit bent. Dus het is echt niet gek dat jij je zo voelt. Een man heeft niet hoeven bevallen, zijn lichaam hoeft niet te herstellen. En het is natuurlijk erg vervelend dat je niet aan andere dingen toekomt hierdoor. Misschien dat je in het weekend wat tijd voor jezelf kan pakken?

Nijna, wat appelsap ook zegt: het duurt even voor je weer fit bent en ook in balans bent. Fijn voor je man dat hij wel alles kan doen en dan kan hij ook mooi helpen om te zorgen dat jij de dingen kunt doen die je wilt doen. In het weekend ofzo. En dingen voor jezelf doen kan je ook energie geven.

Karin, ik herken je situatie omgekeerd, Ive is heel lang erg gericht geweest op mijn man. Terwijl ik hartstikke veel met Ive doe, dus dat hoeft er niet echt wat mee te maken te hebben (maar ik vind ook wel dat je vriend tijd in Mirte moet stoppen, het is jullie kind en niet alleen van jou). Wij hebben op een gegeven moment besloten dat wij bepalen wie Ive oppakt, in zijn stoeltje zet enz. En ja, dan ging hij krijsen als ik het deed. Maar na een tijdje ging het wel weer goed. En wij hadden niet meer het gevoel dat Ive ons dicteerde.

Soepstengel, hoe is het nu met je? Nu het slechte nieuws enigszins is bezonken?

Net een half uurtje gezwommen, dat viel best nog even tegen!
Ben benieuwd of ik Sasha morgen nog kan tillen.
Maar het was wel lekker. Ik heb nog even niet de puf om al met softbal mee te gaan trainen en ik heb mezelf beloofd dat ik nooit meer naar de sportschool hoef (tenzij ik echt heeeeeeeeel graag wil) maar ik moet naast het wandelen toch echt nog wel wat meer bewegen en dus leek zwemmen me wel een optie. Vanmiddag gelijk maar daad bij woord gevoegd en een badpak gehaald.

BE, gewoon baantjes getrokken ofzo?

Jup!
Dus kramp in mijn nek en een paar loden armen. En zo'n heerlijk soezerig gevoel.
Het was trouwens superdruk in het zwembad, had ik helemaal niet verwacht. Dameszwemmen 16+ Flink wat gekakel dus!

Dat lijkt mij namelijk ook wel wat. Niet zo belastend. Alleen hoorde ik net dat het zwembad hier dicht gaat.

Maar moet zeggen dat het hier wel goed gaat, zelfs zonder sport.

Nou ja, daar doe ik het dus idd voor, dat het niet zo belastend is.
Vorige week met het hupsen bij de pufclub viel me dat toch best tegen.

Jammer dat het zwembad dicht gaat. Maar dan is er toch vast nog wel een andere ook?

Ja, dat ga ik eens uitzoeken. En ook met de kosten enzo.
Ik zit te denken aan hardlopen, maar eigenlijk durf ik dat niet alleen. Heb al tig jaar niet aan sport gedaan.
Heb een oproepje geplaatsst, maar geen reactie gehad.
Nouja, ik zie het wel. Doe iig rustig aan. Donderdag op de fiets naar de psych, alle beetjes helpen.

Is het niet een idee om lekker met Kim te gaan fietsen. 2 keer in de week een flink stuk zet toch ook al aardig zoden aan de dijk.

wat doen jullie als je een slechte dag aan voelt komen? Ik merk nu al dat het niks wordt vandaag... Ik heb hoofdpijn, ben al een paar keer geïrriteerd geweest tegen de kinderen, en de dag lijkt nog eindeloos... Dan ga ik zitten denken als: "Jeetje, P. is nog neit eens op zijn werk, kan je nagaan hoe lang et nog duurt voor hij thuis is..." Dat soort dingen.
Dus: wat doe ik nu? Ik zit al te denken om naar de winkels te gaan (maar heb niks nodig), speeltuin of iets anders buiten (het is koud en mistig). Het is natuurlijk ook mijn negatieve inslag van vandaag, dat ik dat allemaal niks vind. Het is fijn inzicht daarin te hebben, maar feitelijk is mijn gevoel het zelfde.....

[einde klagen ende zeuren ]

Dat is vervelend LadyS, maar het helpt meestal toch echt het beste om er op uit te gaan. Dan zal je zien dat de dag veel sneller voorbij is. Is er geen overdekte speeltuin in de buurt? Of is het zwembad een optie? Is er iemand die even kan komen oppassen zodat je iets voor jezelf kunt doen? Al wandel je maar een stukje, of fietsen. Sterkte vandaag

[ Bericht 0% gewijzigd door snoopy op 19-02-2008 09:37:45 ]

LadyS buitenlucht! helpt echt

Het is blijkbaar ook zo dat mannen (of in ieder geval die van mij) het niet zien ofzo
Zondag, Meike ligt op bed, mijn vriend speelt een spelletje op de pc, ik ben foto's aan het inplakken
Meike wordt wakker.....geen reactie aan de overkant...."haal jij Meike even op?" " o ja prima" en hij haalt haar op.
parkeert haar in de kinderstoel en gaat verder met zijn spel....ik:"misschien kun je wel even met
meike gaan wandelen?" "hee ja, kan ik best even doen. Zet de pc uit, en gaat met
meike naar buiten....

(hij had haar za trouwens niet kunnen meenemen, want meike had koorts)

snoop! zo een overdekte speeltuin is zo gek nog niet! Ik weet dat er eentje in Aalsmeer zit. En ik heb ook wel eens gehoord dat er eentje in Hoofddorp zit. *google aanslingert*


Zwemmen zie ik zitten in mijn eentje. Oppas heb ik niet hier. Niemand die het leuk vind om een uurtje op te passen Iedereen is drukdrukdruk altijd. Mijn schoonmoeder zou dat wel graag doen, maar die woont 100 km verderop

quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 08:36 schreef XXXKarinXXX het volgende:
LadyS buitenlucht! helpt echt

Het is blijkbaar ook zo dat mannen (of in ieder geval die van mij) het niet zien ofzo
Zondag, Meike ligt op bed, mijn vriend speelt een spelletje op de pc, ik ben foto's aan het inplakken
Meike wordt wakker.....geen reactie aan de overkant...."haal jij Meike even op?" " o ja prima" en hij haalt haar op.
parkeert haar in de kinderstoel en gaat verder met zijn spel....ik:"misschien kun je wel even met
meike gaan wandelen?" "hee ja, kan ik best even doen. Zet de pc uit, en gaat met
meike naar buiten....

(hij had haar za trouwens niet kunnen meenemen, want meike had koorts)

Herkenbaar hier... Hij is echt niet te beroerd om het te doen, alleen het moet hem wel gezegd worden....

LadyS, op zo'n moment ga ik juist naar buiten. Ondanks slechts weer of kou. Ik knap altijd op van een flink stuk wandelen. Bijkomend voordeel is dat Anna zich lekker uit kan leven waardoor ze daarna rustiger is. Ook al heb je niks nodig, misschien kun je toch richting winkels gaan en koopjes zoeken. Of je haalt een stickerboek bij de zeeman zodat Amber en Iris even lekker bezig zijn. Misschien is er een inloopochtend in een buurthuis in de buurt?

De dag gaat voorbij!

Die van mij doet het wel eens uit zichzelf!

LadyS, het ligt er natuurlijk heel erg aan wat voor jou belangrijk is in zo'n situatie.
Als ik zo'n dag voel aankomen vind ik het belangrijk dat het netjes is in huis. Dat ik rust om me heen heb en niet overal nog dingen zie liggen, want daar raak ik dan nog meer gestresst van. Dus eerst ruim ik op. Daarna ga ik lekker wandelen/fietsen met Damian of met de bus naar een andere stad. Vaak als ik thuiskom voel ik me al een stuk beter en als je er even uit bent geweest duurt de dag ook niet zo lang meer.

LadyS Het is wel mistig, maar niet waterkoud, dus heel lekker om te wandelen (evt naar winkels).
Of mss hebben Amber en iris wel ideeën wat ze willen doen?

BE Wat knap dat je (al) sport! Zo, dat wilde ik ff kwijt
Appelsap, heb je je eigenlijk al ingeschreven voor VWO? (Of ging je meteen een vervolgstudie doen? Ben het ff kwijt )
Nijna, voel je je al wat beter? Is er al wat meer duidelijkheid over je werk?

LadyS, zolang de klok blijft tikken gaat ook deze dag weer voorbij . You can do it!

Gisteravond een huilende Mirte, zo naar he als je dan niet weet wat er is of er niks aan lijkt te kunnen doen om het beter te maken. Voelt zo machteloos, dus ik heb op een gegeven moment met die kleine snikkend op mn arm en de telefoon in mn andere hand al wandelend door de kamer, mn moeder gebeld. Even kijken of zij nog tips had...

Ik heb gisteren in overleg met de huisarts besloten om te proberen te stoppen met de prozac! Ik zat er al een tijdje aan te denken en gister was ik daar en hebben we het er over gehad. Hij vond dat we het wel konden proberen, over een paar weken moet ik even terugkomen om te vertellen hoe het gaat. Qua stemming gaat het eigenlijk wel ok, ben benieuwd...
Wat betreft werk is er nog niet echt duidelijkheid. Maar tot de zomer blijft het wel zoals het nu is. We gaan ouders de mogelijkheid bieden om hun peuter vaker te laten komen. Zodat de groepen wat gevulder zijn.
Maar hoe het na de zomer zal zijn daar horen we denk ik in april meer over, dan hebben we bespreking met onze leidinggevende erbij...

Davinia, Ik word in mei als het goed is ingeschreven voor HAVO (even een stapje lager omdat ik ook met Damian zit en een huis, kan het jaar erna alsnog voor VWO gaan als ik dat zou willen), dan zou ik binnen 1 jaar mijn diploma hebben. Alleen is het nog even afwachten of er kinderdagopvang geregeld kan worden voor Damian. Ik mag me eind deze maand daar laten inschrijven en dan hoop ik ook wat meer te weten.

BE wat ben jij al snel weer aan het sporten. Wat goed zeg
Ik zit er zelf ook al een tijdje aan te denken om te gaan zwemmen. Alleen het komt er steeds niet van.

Nijna, dat is een hele stap! Ik wens je er veel succes mee en hoop dat het goed blijft gaan met je, als je eenmaal gestopt bent.