Het grote kleine babietjes topic deel 132

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 12:45 schreef marit1978 het volgende:
ja..sorry
dat bedoel ik ja

je vroeg vanaf wanneer ze van 3 naar 2 flessen is gegaan

vandaag dus!

aha, ik hep hem ! Thx, ga nu ff voederen . Thx

Net voor het eerst met Sasha bij de CB arts geweest. Helemaal goedgekeurd. Hij zit nog wel boven de lijn, maar dat is niet verbazingwekkend gezien het feit dat hij al groot was bij de geboorte. Dat moet als het goed is nog wel wat gaan afbuigen uiteindelijk.
56cm en 5150 gram

Alles was verder goed, behalve wel dus idd die voorkeursligging van zijn hoofdje, daar heb ik nu een foldertje met tips voor meegekregen. Die opgerolde luier bij zijn hoofdje mocht dus niet van haar.

He BE, dat is een lekkere jongen. Zijn groeilijntje vind vanzelf zijn weg wel in de curve

En iets als een knuffel dan? Hopelijk helpen die tips!
Het hoofdje trok hier heel snel recht nadat de voorkeurshouding weg was, dus maak je daar maar niet teveel zorgen over. Dat blijft nog wel boterzacht de komende maanden.

Sorry voor de herrie, mijn kleine krijserd is weer nog steeds altijd maar weer bezig
Kennen jullie dat? Die momenten dat je denkt "was het maar vast morgen"?
Morgen moet ik werken, normaal gesproken zie ik er dan tegenop om niet bij Devin te kunnen zijn, maar vandaag...:N
Zatermiddag is Devin ziek geworden: hoge koorts, maar verder niet vekouden ofzo. Zondagmiddag begon de koorts te zakken en is sinds gister helemaal over. Niks meer te piepen zou je denken, maar waarom o waarom is hij dan zo onrustig? Eigenlijk al wekenlang, misschien durf ik nu toe te geven al maandenlang, nee, eigenlijk al sinds het begin is Devin een heel onrustige baby die veel huilt en veel aandacht nodig heeft. Natuurlijk werd hij op een gegeven moment groter en gezelliger, maar de laatste tijd zitten we in een neerwaartse spiraal.
Hij slaapt slecht, overdag heel weinig en wordt de laatste tijd meerdere keren per nacht wakker om de hele boel bij elkaar te gillen.
Hij eet slecht, een paar weken terug begonnen met fruit en groente, sinds kort ook brood en eigenlijk vind ik dat we het stadium "ach, hij moet nog wennen" voorbij zijn. Maar echt een succes is het nog niet geworden...
Maar, en dat is eigenlijk het grootste "probleem": hij is zo ontzetend jengelig geworden! Echt een verschil met 2 maanden terug, tegenwoordig is hij de hele tijd zo ontevreden, kan geen seconde alleen zijn, wil niet in de box, niet op het kleed, niet in bed, niet op schoot, moet de hele tijd die speen hebben en steeds weer dat gehuil... En ook als er ogenschijnlijk geen reden is om te huilen, dan doet hij het toch, of de hele dag door jengeljengeljengel dat ik er helemaal kriegel van word, zeker met die aanhoudende gebroken nachten.

Ik wil niet steeds zeuren en natuurlijk ben ik dol op mijn zoontje, maar ik zou hem zo graag ook wat vaker tevreden willen zien! Ik doe zo mijn best, maar niks lijkt goed genoeg. Als dit een fase is dan vind ik hem wel heel lang duren.
Tuurlijk, elk kind is anders en Devin is nou eenmaal geen makkelijke baby, en een heuse dramaqueen, maar wanneer moet ik me echt zorgen gaan maken? Er zit hem duidelijk wat dwars, hij huilt echt niet alleen om zijn mama op de kast te krijgen, hoewel hij daar wel goed in slaagt. Toch?

Blegh, ik voel me zo'n slechte mama.... En ik dacht echt dat ik goed bezig was, maar blijkbaar vind meneer van niet!
Sorry voor het klagen, ik zit er een beetje doorheen

Kersjes, ik heb op het moment hetzelfde. Anna kan ineens beginnen met krijsen. Dan weer lachen. Ze wil niet liggen, niet kruipen, niet zitten, niet bij mij, niet zonder mij. Ik heb mijn - daar komt 'ie weer - Oei ik groei boek erbij gepakt en het lijkt dat Anna in de 37 weken fase zit. In dat geval maak ik mij niet druk en gaat het ook wel weer over.

Maar een ding is het belangrijkste: het ligt niet aan jou! Jij doet alles voor je ventje en dat weet 'ie ook wel. Zijn wereldje staat gewoon op z'n kop! Maar ik kan me voorstellen dat je er doorheen zit hoor. En dan kun je nog zoveel van 'm houden, soms wil je gewoon even rust en stilte en ben je dat gezeul en getroost gewoon zat.
Dan kom je gewoon hier even je hart luchten! En bedenk maar zo: het gaat echt wel over!

Kan iemand mij een tip geven: Anna kijkt gedurende haar eten uit naar het moment dat ik haar gezicht af doe met een snoetenpoetser (lees: die mierzoet ruikende doekjes van AH). En als ik dat dingetje uit de doos haal, gaat zo door het lint en doet ze met haar mond een vis op het droge na. Kortom: ze wil de snoetenpoetser opeten. Maar ik denk niet dat dat mag van het cb. Wat denken jullie? Maf kind...

het is ws ook een wisselwerking, hij huilt veel, jij wordt kriegelig, hij pikt dat weer op, huilt nog meer, slaapt slecht, is moe en gaat dus weer huilen, wil getroost worden, jij hebt daar eigenlijk de fut niet meer voor, doet het toch, maar 'gespannen' , hij voelt dat en laat zich niet troosten , jij alsmaar kriegeliger en zo voort maar zo wil je niet voort, kun je ook niet voort...

werk je hele dagen, of iedere dag in ieder geval?

Milagro, het is waar wat je zegt, ik weet dat het een wisselwerking is, maar het is zo moeilijk er wat aan te doen. Dan neem ik me voor om me niet meer van mijn stuk te laten brengen, maar op een gegeven moment, na het zoveelste gejengel, zit ik tegen mijn top aan, raak dan zo geirriteerd en kan dat soms maar moeilijk verbergen. Devin heeft zijn temperament niet van een vreemde
ik werk trouwens op maandag, woensdag en vrijdag, dus om en om. Handig, zo'n adempauze.

Memmel, bij jullie ook gezellig in huis?
Wat grappig dat Anna dat doekje wil eten, hier resulteert gezichtje schoonmaken in ehhh...gekrijs dus. _{(net als verschonen, badderen, creme opsmeren, nagels vijlen, jas aantrekken etc etc.....)}

Kersjes, hopelijk scheelt het voor Devin als hij straks meer kan.
Een nichtje van ons had dat ook heel erg, het leven was pas leuk toen ze kon zitten en later ook staan. Toen werd het zo'n vrolijk kind ineens.

Pepijn zit na weken van gejengel nu ook veel beter in zijn vel nu hij naar voren kan hupsen, scheelt zoveel frustratie. Nu is soms op de grond ook goed ipv alleen maar bij papa en mama hangen!

Is devin wel rustig in de draagdoek of kinderwagen?
Misschien kun je dan gaan wandelen op het moment dat jij denk *pffffffffffff nu zou ik je het liefst heel even achter het behang plakken*
Sterkte

Marit wat fijn dat Ilse nu wel brood eet. Zie je, niet druk om maken, komt allemaal vanzelf

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 19:04 schreef Kersjes het volgende:
Milagro, het is waar wat je zegt, ik weet dat het een wisselwerking is, maar het is zo moeilijk er wat aan te doen. Dan neem ik me voor om me niet meer van mijn stuk te laten brengen, maar op een gegeven moment, na het zoveelste gejengel, zit ik tegen mijn top aan, raak dan zo geirriteerd en kan dat soms maar moeilijk verbergen. Devin heeft zijn temperament niet van een vreemde
ik werk trouwens op maandag, woensdag en vrijdag, dus om en om. Handig, zo'n adempauze.

Memmel, bij jullie ook gezellig in huis?
Wat grappig dat Anna dat doekje wil eten, hier resulteert gezichtje schoonmaken in ehhh...gekrijs dus. _{(net als verschonen, badderen, creme opsmeren, nagels vijlen, jas aantrekken etc etc.....)}

ms is dat om en om juist niet goed? ik gooi maar wat in je groep, hoor.
of kun je anders eens een paar dagen vrij nemen, of je desnoods ziek melden, en overdag eens echt aan jezelf toekomen, de zorg voor de kleine even aan een vriendin, of oma overlaten, en jij lekker de stad in , lekker luchtje kopen ( je man betaalt uiteraard, is er geen man, dan uuh bepaalt je pa )...
soms helpt even echt tijd voor jezelf, wat je niet allemaal in het weekend hoeft te proppen en niet ook nog eens leuk en schattig moeten doen tegen manlief .. en soms helpen 'vreemde ogen' bij een kind.

dat laatste moet je dan niet als eigen tekortschieten zien, zo van "oooh zij krijgt hem meteen stil, ik niet, het ligt aan mij" ..... het ligt niet aanjou, het is een logische wisselwerking die door samenloop van omstandigheden wordt veroorzaakt, en die kring moet even doorbroken worden, die adempauzes van om en om werken zijn ws niet genoeg.

en ms zoals ik al opperde, is jouw om en om aanwezigheid te onrustig voor je manneke? sommige kinderen zijn daar erg gevoelig voor, die hebben meer baat bij een horizontale weekprogramering

jij moet eerst eens tot rust komen, dan kan je ook in de korte rustpauze zien of het idd de wisselwerking is, of dat er mogelijk wat anders speelt, voedsel dat niet verdragen wordt , behang dat onrustig is, hout van het bed wat iets 'afgeeft' (nee geen geesten , maar verf of zo wat allergie veroorzaakt en dat zich dan uit in huilen, ja, klinkt gek ms maar het kan ... een kind wat huilt en huilt daar is wat mee, dat stelt zich niet aan, dat is niet verwend, dat is onrustig, en krijgt door die onrust geen rust, etc etc.

maar het enige waar jij schuldig aan bent eventueel is dat je denkt dat het jouw fout is, jij het niet goed doet, en ms uit schuldgevoel te lang aanmoddert en dadelijk helemaal bent.

oh en als je kind veilig in bed ligt, gevoed is, en verschoond, mag je best wel eens weglopen , he, van dat gehuil als je voelt dat het je helemaal tot HIER zit... even naar buiten (op balkon of tuin ) even rust... beter dat dan dat je helemaal overstuur begint te gillen dat het huilem moet stoppen ( wat iedere moeder wel eens heeft voelen opkomen, dus ook dat is niet raar) dan raken jullie beiden allleen nog maar meer over je toeren.

iemand om hulp vragen, het even van je over te nemen, al is het maar 1 dag, is ook geen falen, met jou duizenden moeders dus ook ik wel eens, om 1730 wanhopig met kind op de arm wachtend op papa, om het dan zonder iets te zeggen in zijn armen te douwen bij thuiskomst en zelf als eenklein kind te gaan janken, dat het allemaal niet leuk meer is maar dat wordt het wel weer, hoor... die cirkel moet doorbroken worden en dat kan binnen een week al geklaard zijn.

oh wat fijn te lezen dat jullie ook de kriebels hebben deze dagen!
ilse zit ook in de jengelfase van zo rond de 37weken...mijn God!
NIETS is goed! niet bij mij, liggen, box, kleed, stoeltje, muziek, dansen, zingen...
net lang genoeg leuk voor zolang de verbazing/verwerking van het nieuwe iets duurt.

Vanmiddag veeeeel gehuil, doodmoe maar niet willen/kunnen slapen langer dan 20min. ofzo.
Uiteindelijk lag ze net om 19:30uur uitgeteld in bed en hoop ik voor opa en oma dat ze slaapt vannacht!
Jaja, ze is daar!
Mijn alleen thuis zijn en hun oppasdag morgen maakte dat ik toch maar gevraagd heb of ik haar niet daar nu al kon brengen
Vonden ze alleen maar heerlijk.

Milagro, die laatste alinea is zo waar.. Ook al is het hier een klein mannetje, sommige dagen werken gewoon niet. En die dagen merk ik dat Chris ook met me mee gaat. Dus als ik niet lekker in mijn vel zit, wordt hij jengelig, wordt is chagerijniger, en hij jengeliger etc..
Een man om 17.30 is dan fijn, maar als het zolang aanhoud wordt het zo'n strijd. Kersje misschien dat je inderdaad echt een dagje vrij neemt. En dan niet alleen even weg van huis, maar ook je gedachten en zorgen daar achterlaten! Gewoon een dagje shoppen, sauna, dierentuin of wat je ook maar leuk vind. Maar in ieder geval even alles loslaten. De volgende dag pak je alles weer op met frisse moed en kun je weer even vooruit..
En natuurlijk even kijken of er iets kan zijn wat hem minder onrustig maakt, wat gebeurd er als je een week helemaal thuisbent? of iets met eten/drinken/omgeving.. Het kunnen zoveel dingen zijn, maar het kan net zo goed frustatie zijn van het ontwikkelen. En of je daar ooit achter gaat komen is maar de vraag, maar probeer jezelf niet teveel te verliezen in je frustatie en zoek wat vrolijkheid op.

Hier de 2e keer bloemkool op. 100 gram portie werd weggewerkt met een vertrokken gezicht. De laatste paar happen werd hij enthousiaster, Chris pakte mijn handen en lepeltje vast en leidde dat naar zijn mond. Maar zou dat zijn omdat het lekker werd, of om maar snel klaar te zijn met die vieze troep?

Weet je wat ik nou heb: een dagje lijkt niet meer genoeg te zijn om er bovenop te komen. Ik heb gewoon behoefte aan zon, lekker een paar dagen in de zon liggen. Heerlijk lijkt me dat!

Oei.. moeilijke situatie lijkt me dat, Kersjes (en anderen!). Wat Milagro zegt over de cirkel doorbreken klinkt mij wel heel aannemelijk in de oren.. maar ja, dat ook echt voor elkaar krijgen (het doen) is ook niet makkelijk, veel sterkte ermee in ieder geval

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 20:49 schreef Memmel het volgende:
Weet je wat ik nou heb: een dagje lijkt niet meer genoeg te zijn om er bovenop te komen. Ik heb gewoon behoefte aan zon, lekker een paar dagen in de zon liggen. Heerlijk lijkt me dat!

Is ook niet zo gek natuurlijk, na al die lange maanden van zwanger zijn, het hele bevallingstrauma en een leven dat met de komst van de kleintjes volledig op zijn kop is komen te staan.... Ik ben inderdaad ook hoognodig toe aan heerlijk relaxen in het zonnetje, aan de Middellandse Zee ofzo, graadje of 30, cocktail erbij, mijn man uiteraard....en een rustige, zichzelfvermakende baby

P_iglet, Devin wordt meestal wel rustig in de wagen of draagdoek, vooral als hij in slaap valt, maar zeker niet altijd. Vanmiddag in de wagen bleef hij maar "ngngngng-en"

Nou lijkt het net of ik alleen maar zeur, maar dat bedoel ik niet zo, Devin is echt niet ALTIJD vervelend
Alleen in mijn ogen opvallend vaak (de laatste tijd). "Gelukkig" is dat bij anderen ook zo, dat relativeert weer wat. Mede-mama's, we komen er wel!

Milagro, bedankt voor het meedenken!
Ik ga er even goed over nadenken.

we komen er wel ja !

en laat die lente maar snel komen...dat geeft béétje MiddellandseZeeGevoel misschien

MIjn kennissen in Tunesie zeiden net op de MSN: pak het eerste vliegtuig en kom lekker bij ons logeren.
Mmmmmm....klinkt aantrekkelijk.

maar, ik ging een uur geleden miijn bed al in en ik lig er nu nog niet in!

Even een "stomme" vraag tussendoor....
Hoe lang hadden jullie na de bevalling nodig om "te herstellen"?
En dan bedoel ik een beetje het idee hebben dat je weer wat mens bent... Dingen doen zonder dat je uitgeput raakt... enzo

Alle dames hier een .
Ik herken jullie gevoel wel als Damian weer in zo'n bui is, gelukkig is het bij hem niet zo erg. (al hij heeft het ook een tijdje gehad.) Ik ga er op zulke dagen altijd even met hem tussenuit, niet zozeer voor hem maar meer voor mezelf. Ik word er namelijk wel rustig van, even een rondje lopen. Dan heb ik toch het gevoel dat ik het wat beter aankan als ik thuis kom.
En dat gevoel van: een dag is niet genoeg, dat heb ik ook gehad.
Wat bij mij echt werkt is lekker optijd naar bed gaan, zorgen dat je zelf in ieder geval genoeg rust hebt en dán er een dagje uitgaan. Als je er een dagje tussen uit gaat en je bent al doodop dan zal het zeker geen rust brengen.

Vamp, ik heb een KS gehad dus misschien niet het beste om te vergelijken. Dan mag je sowieso pas na 6 weken weer echt aan de gang. Ik weet niet precies hoe je het bedoelt. Als jij bedoelt de gewone dingen op een dag, na een week of 4 begon ik me weer een beetje mens te voelen. Tenminste dat dacht ik, als ik het achteraf bekijk voelde ik me pas na 3 maanden weer dat ik echt 'top'. Van een dagje weg bijvoorbeeld moest ik tot die tijd echt van bijkomen.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 23:01 schreef appelsap het volgende:
Vamp, ik heb een KS gehad dus misschien niet het beste om te vergelijken. Dan mag je sowieso pas na 6 weken weer echt aan de gang. Ik weet niet precies hoe je het bedoelt. Als jij bedoelt de gewone dingen op een dag, na een week of 4 begon ik me weer een beetje mens te voelen. Tenminste dat dacht ik, als ik het achteraf bekijk voelde ik me pas na 3 maanden weer dat ik echt 'top'. Van een dagje weg bijvoorbeeld moest ik tot die tijd echt van bijkomen.

Ja idd... De gewone dagelijkse dingen... Op staan..andere kinders laten ontbijten en naar school zien te krijgen, boodschapjes enz enz enz....
Ik ben nu al gebroken voordat ik mn bed uit komt! Gelukkig is vriendlief nog even "vrij" maar die wil ook wel even een ochtendje "bijkomen"

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 22:48 schreef vamperotica het volgende:
Even een "stomme" vraag tussendoor....
Hoe lang hadden jullie na de bevalling nodig om "te herstellen"?
En dan bedoel ik een beetje het idee hebben dat je weer wat mens bent... Dingen doen zonder dat je uitgeput raakt... enzo

Ik hoop dat die dag snel zal komen

Zonder gekheid, ik ben na ruim 7 maanden nog steeds niet op het punt dat ik mezelf weer fit voel. Conditie van nul komma niks, nog steeds wat lichamelijke ongemakjes van zwangerschap en bevalling hier en daar. En ik geef BV, dat maakt toch dat ik mijn lichaam nog steeds op een heel andere manier gebruik dan voorheen.
Het heeft er denk ik ook mee te maken hoezeer je lichamelijk en/of geestelijk door je zwangerschap + bevalling gekomen bent. En iedereen reageert weer anders, sommigen hebben maanden nodig om pijnvrij en fit te worden, anderen huppelen na 2 weken alweer vrolijk in de rondte. Jij hebt natuurlijk al een (groot) gezin thuis waarvoor gezorgd moet worden. daarnaast een kleine baby verzorgen en ook nog zelf herstellen.... Helemaal niet zo vreemd dat je je nog niet helemaal mens voelt hoor!

Davinia, ik doe niet aan babyruil, ben veel te bang dat ik daarna niet meer terugwil naar gebroken nachten en aanhoudend gejengel

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 23:06 schreef vamperotica het volgende:

[..]

Ja idd... De gewone dagelijkse dingen... Op staan..andere kinders laten ontbijten en naar school zien te krijgen, boodschapjes enz enz enz....
Ik ben nu al gebroken voordat ik mn bed uit komt! Gelukkig is vriendlief nog even "vrij" maar die wil ook wel even een ochtendje "bijkomen"

Kan me ook voorstellen dat als je 5 kinderen hebt de boel maar doorgaat en je ook niet echt aan rust toekomt. Het lijkt me dat het daardoor ook misschien wel langer zal duren. Moeilijk maar ik zou zeggen probeer toch zoveel mogelijk rust te pakken wanneer je de mogelijkheid hebt, en dan maar even een wasje laten staan. Je herstel is natuurlijk ook belangrijk.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 22:41 schreef DaviniaHR het volgende:
Kersjes, ik wil wel een dagje met je baby-ruilen, hoor!
Enneh, kan het mss zijn dat hij alsnog reageert op jouw antibiotica? Ben je weer bij een osteopaat geweest om Devin te ontluchten? (klinkt een beetje stom, maar je begrijpt vast wat ik bedoel)

Memmel, slaap lekker

Eli was vandaag al 5 mnd!!!
Nog eventjes en hij past al in een kinderstoel! Die hebben we nog helemaal niet

Wij hebben van het weekend van mijn ouders de Stokke gekregen

Herkennen jullie dit? Ruben is heel erg rustig, niet huilerig of wat dan ook, maar is wel heel erg gretig naar borst en fles toe. Hij lijkt zowat boos te worden als je je borst of fles niet op tijd in zijn mond duwt (bij wijze van spreken). Heel heftig met zijn hoofd heen en weer gaan, waardoor het uiteraard alleen maar lastiger wordt, want een fles is nog wel enigszins wendbaar, maar dat gaat met een borst natuurlijk never nooit niet lukken
Nou is hij vandaag 14 dagen, zou dit nou een van de regeldagen kunnen zijn?

Dat heen en weer schudden hoort er een beetje bij geloof ik.
Geen idee waarom, maar ik herkende het bij Sasha nog van de tijd dat ik mijn tante heel veel hielp toen mijn nichtjes klein waren.

Sasha doet het hier dus ook en het enige dat ik dan doe is de fles in zijn mondje houden tot hij hapt. Soms een beetje met een vinger over zijn wangetje aaien wil nog wel eens voor happen zorgen (dat was een tip van de kraamverzorgster) maar ook niet altijd. Meestal is het gewoon een kwestie van geduld hebben tot hij zelf een keer die kaakjes op elkaar klapt.

Dat hen en weer schudden met het hoofd is heel herkenbaar.... Begeleid door het nodige "gegrom"!!

Wat me het meest opbreekt is volgens mij het continu elke 2 uur ( minimaal) voeden... Heel soms zitten er 3 uurtjes tussen, maar meestal zelfs minder ( en dan is het vaak maar voor een paar slokjes) En 's nachts ben ik nou eenmaal snel wakker dus als t andere monster wakker wordt omdat ie zn speentje kwijt is, ben ik meestal degene die daar even naar toe gaat...

Was het niet een week of 2 voor kraamtranen, een week of 6 voordat je lichamelijk weer alles mag proberen, en een maand of 9 om alles kwijt te zijn?
Het enige wat ik op dit moment kwijt raak is mijn haar

Vamp, ik kan me voorstellen dat het zwaar is met een ministemonster om de 2 uur en 4 minimonstertjes die ook regelmatig aandacht nodig hebben. Zal wel een kwestie van doorbijten zijn totdat de kleine wat meer tijd tussen zijn voedingen laat... En probeer tot die tijd toch regelmatig even een half uurtje rustig thee te drinken als alles op bed ligt/op school is/zelf speelt.

Vamp het is toch niet zo raar dat het even wat moeite kost jemig je hebt nu vijf kinders om voor te zorgen pfff. Ik vind twee soms al lastig.

Daar komt bij dat mijn kleine schattige peutertje zich ontpopt heeft tot een duivelse kleuter sinds ze naar school gaat. Jempie wat kan dat een draak zijn zeg. Maar o ook zo lief naar haar zusje en ons toe maar soms.
Na de bevalling was ik meteen al weer op de been echt super was dat in vergelijking met de vorige bevaling. Deze duurde 5 uurtjes en die van Mara 40 en daarna was ik totaal uitgeput. Nu kon ik mee Mara in bed doen, zelf douchen en daarna lekker mijn bedje in.
De kraamhulp heeft mij moeten remmen in het doen en laten. Het liefst ging ik meteen weer verder en had geen zin of tijd om te rusten.
TOen Zoë 8 dagen was ben ik kerst in kopen gaan doen eerst de kadootjes daarna de boodschappen met man en twee kinderen. Och ik dacht dat ik dood ging. Dat was veel te veel van het goede. Bij het boodschappen doen moest ik op een bankje gaan zitten en ech geen gekheid ik had zo een buik pijn dat ik dacht dat ik 112 moest bellen en als nog kerst in het zh moest doorbrengen.
Thijs heeft de bodschappen gedaan daarna mij en de kinderen meegesleept naar de kassa ons in de auto gepropt naar huis gescheurd, mij onder de douche gedumpt en daar knapte ik wel weer wat op gelukkig. Maar daar heb ik wel heel erg van geleerd.
Dus doe rustig aan

kersjes, het is ook zo ontzettend onhandig he dat ze niet kunnen praten. Dat zou alles zo veel makkelijker maken. Als ze even melden waarom ze huilen of waarom ze niet lekker in hun vel zitten.

Zoë is nu 6 wk en die heeft afgelopen zaterdag alleen maar gegilt door de reactie op de boter. En op een gegeven moment weet je gewoon niet meer wat je moet doen. Je kan niets alleen maar geirriteerd raken. Daarbij was Mara doodmoe en stront vervelend wat mijn bui versterkte en daarbij weer haar bui doro mijn reactIes en ik was alleen. Thijs heeft een eigen bedrijf opgestrat en was in onderhandeling met de eerste grote klanten. Wauw dat was al spannend dus zo gezellig hier.

Daar in tegen is het nu hier in huis al weer super gezellig ook Mara doet echt haar best om gezellig te zijn.
En ik kon gister voor het eerst in wk weer genieten. Echt genieten van mijn twee kinderen, heerlijk douchen, en daarna de jongste in de emmer, alles op orde het leek wel echt.

Deepfreeze, dat uitvallende haar is erg he? Heb ik ook erg last van gehad, en nu heb ik allemaal hele korte plukjes die te kort zijn om mee opgestoken te kunnen worden en dus recht overeind gaan staan a la trol als ik ze niet bewerk met haarspul.

Klein_spookje, fijn dat er weer wat rust begint te komen en je lekker kan genieten van je meisjes!

Over genieten gesproken: meneer is vannacht maar 2 keer wakker geworden

Sterkte met alle onrustige baby's, mama's! Hier een onrustige dreumes dus ik kan erover meepraten. Lastig he.

Kersjes, klinkt idd als wisselwerking bij jou, ik vind Milagro's tips nuttig! Zo'n dagje lekker winkelen kan soms echt even het verschil maken.

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 09:37 schreef Kersjes het volgende:
en nu heb ik allemaal hele korte plukjes die te kort zijn om mee opgestoken te kunnen worden en dus recht overeind gaan staan a la trol als ik ze niet bewerk met haarspul.

Zoiets?

Zo wat is er alweer veel geschreven zeg! Moest echt even flink bijlezen.

Wat lastig zeg al die jengelige kindjes. Hier ook wel wat last van af en toe. Dat ik echt het idee heb van 'wat is er NU weeeeeer?' Piepen omdat ze neit wil zitten in de wipstoel, niet op schoot, niet in de box etc. Gelukkig wisselen de baalmomenten van mijn vriend en mij elkaar keurig af, dus dan kan de ander het mooi even overnemen Dat scheelt dan wel hoor. Vaak is het jengelen bij Linde trouwens gewoon moeheid end an is gewoon naar bed en even lekker in slaap huilen de beste optie (voor ons allemaal)

En inderdaad goede tips van Milagro. Het kan heel erg schelen als je er af en toe even lekker zelf uit kunt. Komend weekend ga ik met mijn schoonmoeder shoppen en naar de kapper en zondag ga ik een naaiworkshop doen om kinderkleertjes te leren maken. Echt even lekker eruit. Ik ga elke dinsdagavond trouwens ook lekker paardrijden en dat is ook echt even iets heel anders. Voel me dan altijd weer helemaal opgeladen als ik thuis kom.

Vamp hier duurde het herstel ook nog wel een tijdje hoor. En jij hebt er dan nog een paar kleintjes bij rondlopen thuis. Dat scheelt natuurlijk ook nog flink. Gewoon voor zover mogelijk lekker rustig ontzwangeren.

Memmel ik moest trouwens erg lachen om jouw niet door het cb-goedgekeurde snoetenpoetser eten Misschien dat ze eens een verteerbare variant kunnen uitvinden daar bij Zwitsal

Ik ben hier trouwens begonnen met 'gymmen' met Sasha. De cb arts zei dat we vanaf nu een keer of 5-6 per dag hem op zijn buik moeten leggen met zijn handjes onder zijn schoudertjes en dat hij dan zijn hoofdje kan oefenen, dat omhoog houden. En dat zou dan voor 5-10 minuutjes per keer zijn. (Of in totaal? Zou ik dat verkeerd begrepen hebben?).
Op zich lukt het wel, maar hooguit maar 1 keer heel eventjes, daarna is hij al moe.
Maar dat lijkt me ook logisch, hij moet echt nog oefenen.

Ik heb ook zo'n mooie stekelbos van nieuwe haren die steeds omhoog staat. gelukkig begint het steeds langer te worden.

BE, het lijkt misschien lang 5 a 10 minuten en dat is het voor nu misschien ook wel. Maar binnen een paar weken zal hij dan wel kunnen hoor, zeker meerdere keren achter elkaar.
Je zou het ook wat korter kunnen doen en dan als het beter gaat steeds wat langer.

Inderdaad Jellyrose, alleen dan wat minder roze

BE, dat gaan ze echt vanzelf doen hoor! Toen Anna 2 maanden was, lag ze echt al om haar heen te kijken op haar buik. Gewoon even aankijken wat hij aankan! Ik bedoel: no worries als hij er geen zin in heeft!

Anna heeft een goede nacht achter de rug, de Ventolin lijkt te werken en ze vindt het ook zo leuk met dat apparaat op haar neus. En dat terwijl mijn vriendin d'r dochter in de houdgreep moet houden om Ventolin toe te dienen!

Ik ben vandaag vroeg begonnen, mijn mannetje hoefde niet vroeg de deur uit, dus die heeft Anna verzorgd en naar de creche gebracht. Zes telefoontjes ("weet je zeker dat dit klopt....ze heeft nou een romper, t-shirt én een vestje aan!" ) later was hij dan helemaal klaar. En mijn collega's vroegen of ik in mijn bed geplast had, dat ik al zo vroeg op kantoor was. Vroeg op kantoot, vroeg naar huis, zeg ik altijd maar.

Ik ga nu toch echt werk maken van een weekendje weg. Mijn mannetje gaat skieeën (is hij ook heel erg aan toe hoor - we vergeten de mannen wel eens, maar daar heeft het ook allemaal een hoop impact op) en ik wil ook een paar dagen weg met Anna!

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 11:09 schreef Kersjes het volgende:
Inderdaad Jellyrose, alleen dan wat minder roze

...dus wel een beetje?? Ik probeer me er een beeld van te vormen...ik moet toch eens naar die meets toegaan...

Hmm, kersjes, dan is dat haargebeuren bij jou toch wat erger uitgepakt. Als je zo'n roze punkkapsel eraan overhoud. Ik had al een dik bos, dus kan best wat missen. En het blijft ook gewoon bruin

memmel, fijn dat de ventolin helpt.

BE, ik legde Chris in het begin vaak maar een minuutje (of 2) op zijn buik. En dat 2/3 keer per dag. En dat hoofdje kwam dat eventjes een beetje omhoog. Totdat ik hem eens (na een week of 6-8) na het badderen op zijn buik legde voor een olie-insmeer-beurt en hij met zijn hoofd bijna rechtop een halve minuut rond bleef kijken. Kwestie van geduld dus. Maar als hij het maar een halve minuut leuk vind, zou ik hem geen 10 minuten laten liggen..

Hier ook bezig om een (eerste) dagje uit te plannen voor vriendje en mij. Gaat Chris een dag+avond naar mijn schoonouders. Nu alleen nog iets leuks zoeken om te doen.. Een hele dag shoppen zal vriendlief niet volhouden
Maar het blijft spannend. Mijn moeder en mijn tante hebben al eens op Chris gepast. En daar had ik weinig problemen mee. Maar mijn schoonmoeder is toch spannender (ook al is het een heel lief mens, die stapelgek op Chris is)

Deepfreeze: spannend...en wel lekker, een hele dag samen. En ja, schoonmoeder laten oppassen was voor mij ook 'anders', extra spannend en ik durfde het bij Tomas pas toen hij al een aantal keren bij mijn eigen moeder was geweest.

Hier is de wijkverpleegkundige langsgeweest met een uitgebreide vragenlijst voor in hun dossier. Een deel van de vragen mocht ik al van te voren invullen. We hebben nog wel even gelachen bij de vraag over de duur van de bevalling. Ik had al '47 minuten' ingevuld. 'Mevrouw, u bent het aantal uren vergeten in te vullen...'
'oh ok dan doe ik dan nog even..0 uur en 47 minuten....' Die blik van die mevrouw....geweldig
Verder is Yara nog even gewogen en ze is nu bijna 2 weken oud en 4100 gram. Het geboortegewicht was 3550 dus dat is netjes

Nou, hier net een drama van hier tot Tokio. Ik dacht om half 2 een afspraak te hebben bij de kapper (was 1 uur, maar dat doet er verder niet toe). Dus ik van te voren onder de douche, kind eten geven, schone luier. Alles leek prima in orde, totdat meneer in de Maxi-Cosi moest. Janken, brullen, krijsen. In de auto werd het alleen maar erger. Kapper dus maar afgebeld. NU ligt ie natuurlijk poeslief te slapen in zijn wieg

Volgende week zaterdag gaan we het opnieuw proberen, maar dan is Bert lekker thuis, dus dan hoeft Ruben niet mee

Overigens woog Ruben vanochtend 2865 gram

Ik ben schandalig te laat door internetproblemen, maar ik wil graag nog even felicitaties en gelukwensen rondstrooien voor Pruk en Ruben, Randa, Magneet, Merlijn en Gwen, , voor Wenneke en Vera en Tearsong en Yara!

Aggos, hier voor het eerst een beetje een zielig kindje.
Ik had gisteren het gevoel van een aankomende verkoudheid, dat doet bij mij altijd vreselijk zeer daar waar je neus in je keel over gaat. En nu hoor ik Sasha ook op een bepaalde manier snuiven en knorren die ik herken van mijn eigen pogingen dat gevoel weg te krijgen. Af en toe ligt hij ook echt te piepen en een beetje te mopperen.
Het enige dat bij mij een beetje verzacht is thee met anijs, maar ja... dat kan ik hem moeilijk geven. En hij moet ook echt nog even op zijn flesje wachten.

Sneu hoor, je kan dan echt niks voor ze doen, die kleintjes.
_{Hopelijk heeft hij een beetje het gestel van zijn ouders, want bij mij heeft het gelukkig niet doorgezet.}

gebruiken jullie wel eens van die 'zuigballonnetjes" voor verstopte neusjes?
die dingen die naast de speentjes hangen bij de drogist/babywinkel?

die werkten bij mijn kids haske goed, en het was nog grappig ook, pop, en hoppa, snot gescored

Ik heb hem wel in huis, maar nog niet hoeven gebruiken.
Het lijkt me wel heel makkelijk idd als je ze even wat vrijer zou willen maken ofzo.

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 16:13 schreef Brighteyes het volgende:
Ik heb hem wel in huis, maar nog niet hoeven gebruiken.
Het lijkt me wel heel makkelijk idd als je ze even wat vrijer zou willen maken ofzo.

soms blijft het snot ( ) zo lekker hangen tussen neus en keel, en dan krijg je het niet weggeslikt ( ik weet het , maar ik ben anti-snuiten ) , dan bekruipt mij altijd even een lichte paniek laat staan zo'n klein schuimpje en die kan niet eens wat zeggen nog "uh uh, mama, kvoel me nieso prettig, help me nou... mama?"

quote:

Op woensdag 30 januari 2008 16:18 schreef milagro het volgende:

[..]

soms blijft het snot ( ) zo lekker hangen tussen neus en keel, en dan krijg je het niet weggeslikt ( ik weet het , maar ik ben anti-snuiten ) , dan bekruipt mij altijd even een lichte paniek laat staan zo'n klein schuimpje en die kan niet eens wat zeggen nog "uh uh, mama, kvoel me nieso prettig, help me nou... mama?"

Ik ben opgegroeid met 'haal op die wekker, snot smaakt lekker'.
Maar ja... ook daar is hij nog wat te klein voor.

En heb je zo'n ding niet in huis dan kan je het altijd zelf nog even uitzuigen. Mond over het neusje en zuigen maarrrrrr

_{Disclaimer: Heb ik van horen zeggen!}