Ok. Ton de thuiswekmanager komt nog. Is een veelste ambitieus project voor een middag (ik heb gvd nog werk te doen gehad ook, net nu ik iets leuks gevonden had om te doen. Het was maar tien minuten, maar je bent dan toch je hele concentratie kwijt eh. Pff ... ). Dat lappie tekst over TdTM wordt een verhaal van zeker vijf afleveringen. Hopen dat ik volgende week cker vier dagen onafgebroken uit het raam kan staren, dan wordt het wat!
Hier is de eerste draft van mijn column morgen. LET OP! Het zit nog vol spel-, grammatica-, interpunctie- en typefouten. Einde is nog niet leuk en de opmaak bagger.
Zo.
Na de winterstop was het bedrijf waar ik voor werkte, een multinational met tientallen afdelingen en organogrammen waar niemand precies wist wie wat deed, weer op volle stoom. Zo noemde de pafferige brulaap, die directeur is, de activiteiten van de maand januari. Volle stoom! De man gebruikte graag de woorden van de ‘gewone man’, terwijl hij een rijk jochie was dat van papa limietloos geld heeft gekregen om bedrijfje te spelen. Binnen een paar jaar had hij alles grondig over de balk gesmeten, en een baan gekregen in het bedrijf waar ik werkte. Het was me onduidelijk wat er aan welke klanten geleverd werd. Het was me zelfs onduidelijk wat ik moest doen. De afgelopen maanden waren er geen echte opdrachten. Ik vond dat niet zo erg, ik heb immers toch een hekel aan werken. Eigenlijk zat ik gewoon te wachten tot de ontslagen zouden gaan vallen. Tot dat moment hield ik me bezig met niksdoen.
Ik drukte op refresh in mijn browser en zie dat er iets is gezegd. We, mijn collega’s en ik, zijn bezig in het topic “Geen reet te doen op je werk, Deel 124”. Het bedrijf dat we kunnen runnen is kansloos en co. Er wordt hard gewerkt maar niks gemaakt. Op het doodmaken van tijd na doen we niks.
Sgele schrijft: “Koffie, goei plan....
* Sgele zwalkt naar de koffiemachine”
Crazy-M antwoord met: “doe voor mij ook een bakkie”
Links en rechts van me zie ik schermen refreshen, en ineens is er weer activiteit op de werkvloer. Mijn baas loopt over de afdeling. Ik weet niet precies waarom het onderwerp nu koffie is, maar het is nu eenmaal zo. Ik begin driftig te typen, mijn baas kijk goedkeurend mijn kant op.
tuvokki zegt: “Koffie is goed. Als ik om kwart voor tien op mijn werk kom is dat het eerste wat ik ga halen. Het is wel goed als je een beetje iets proeft in je koffie dan, eh. En dan liefst koffie, en niks anders. Ik bedoel maar, soms, als de man met de koffiekar laat is of geen zin heeft ofzo, dan komt er bruin water uit de automaat. Dan heb ik thuis net een sterke bak gehad, en dan schakel ik hier al snel over op thee. Overigens is dat al een Pff ... waard. Slappe koffie.” Er zit een behoorlijke kern van waarheid in. Vaak sleep ik me met moeite mijn bed uit. Dan ga ik richting werk en zit ik uren te nietsnutten.
Dr.Droxz zegt: “zo heb nu een nieuwe combi:
expreshoc + cappucino”
Erg interessante informatie vind ook WhiteLightning, die opmerkt “klinkt goed”.
De zinloosheid spat er vanaf, dat is duidelijk. Ik lach zachtjes, alsof ik ineens inzicht heb gekregen in de diepere betekenis van dit topic.
Ik had nog twee uur te gaan. Dus zat ik af te tellen. Het was niet moelijk om af te tellen. Maar saai. Het gonsde om me heen van activiteit. Ik deed er niet aan mee. Mijn zelfgekozen afzijdigheid had alles te maken met interesse. Of juist desinteresse, wat je wil. Ik interesseerde me al lang niet meer voor wat er om me heen gebeurde. Ik zat namelijk af te tellen, en daar moet je je kop bij houden. Ergens rond vijf uur kon ik met enig fatsoen opstappen. Het gaat het hier over de minimaal vereiste mate van fatsoen. Niet meer en zeker niet minder. Leeg, ongemotiveerd en saai. En daar nog voor betaald krijgen ook.
Johan post een plaatje van een kikker.
Crazy-M vind kikkers lief, en dat terwijl WhiteLightning er geen flikker aan vindt.
Ik vraag me af: “zouden er ook flikkerkikkers bestaan?”
WhiteLightning schrijft: “ze zitten wel meestal op mekaar als ze paren dus....”
* Dr.Droxz schrikt wakker!
Ik google op "kikker homofiel" en plak snel twee flauwe moppen over homofielen en kikkers in het forum.
WhiteLightning fantaseert meteen verder:
“komt je baas binnen
’zo wat ben jij aan het doen ?’
’nou ik google ff voor homo kikkers’”.
Ha! Mijn baas loopt regelmatig lang. Hij kwam eens bij mij aan mijn buro zitten met de vraag: "hee, kan jij wel bij je Gmail? Ik wordt geblokkeerd door de proxy!" Misschien was het een subtiele hint, dat ik eens iets moest gaan doen, maar ja, ik had niks te doen.
Als lynda niks weet te zeggen begint ze over voetbal. Dr.Drox plakt een plaatje van BA. Even gaat het over The A-Team, McGuyver. Ik droom weg bij de stoerste prgramma’s van mijn jeugd.
Het bizarre van de hele zaak is dat ik het idee had dat ik onzichtbaarder begon te worden. Stiekem hoopte ik soms dat ik werkelijk onzichtbaar werd, maar dat was niet zo. Soms praatten mensen nog tegen me. Ik probeerde dan door ze heen te kijken. Dat lukte vaak niet, en dan dachten de mensen dat ik ze aankeek. Wat ze vervolgens dreef tot het voeren van nog meer, zinloze communicatie. Ik was blij dat mijn houding er toe leidde dat er steeds minder mensen de moeite namen tegen me te praten. Het kwam wel eens voor dat ik op mijn werk kwam, en de hele dag geen woord zei. Ik groette al nooit. Ik zei nooit goedemoggel en deed nooit mee aan activiteiten die mijn vrije tijd of energie vergden. Ik vond dat onzin. Zeker bij het domste bedrijf waar ik ooit heb gewerkt. Ze hadden me gevraagd werk te doen, en acht uur per dag door te brengen in het gebouw. Dat was wat ik deed, behalve dat ik in al geen tijden werk had gekregen. Eerst dacht ik dat dat lag aan mijn onzichtbaarheid. Later bleek dat er gewoon geen werk was.
Sgele gaat al om 16.30 naar huis. Lynda vrolijkt de boel op met een plaatje. Dat was wel nodig na de foto van de tatoe van John de Wolf die WhiteLightning op zijn arm heeft staan. Dan begint hij over sex, en bepaalde plaatjes. Het duurt niet lang meer voor ik naar huis mag.
Het niveau van mijn opmerking is tenenkrommend: “Hmm ... daar kan je in elk geval over lullen. Gelukkig mag ik over 20 minuten weg. “
Crazy-M haakt in: “juist humor loopt weg. vermoeidheid slaat toe na een hele dag niks doen.”
Ik kan niks meer zeggen dan: “Ja, lamlendigheid! It is! Bleugh ... oftewel: Pff ...”
Dan ga ik even een sigaret roken. Het is vijf voor vijf. Als ik terug kom aan mijn bureau blijkt iedereen al gevlogen. Ik kijk rond op de afdeling en ben ook hier alleen. Het gevoel is niet anders. Wellicht ben ik toch onzichtbaar.
Hoeveel gram onnozelheid past er eigenlijk in je brein?
-- TGW