Verkracht

Je verkrachting met volslagen onbekenden tot in detail delen vind ik toch ergens een beetje vreemd..en ik vind echt weinig dingen vreemd.
Kun je er wel zogenaamd overheen zijn, maar mijn ervaring is dat je daar nooit overheen komt. Je leert ermee leven.
Ik vind sommige verhalen alhier in elk geval griezelig.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 11:19 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Eigenlijk wel....
Sorry dat ik het zo zeg... Maar met een gevangenisstraf los je dit niet op....
Berg hem maar 18 maanden op en daarna is het over....

NIET dus...
verplichte behandeling, met een garantie tot oplossing

Tja, dat is een hele andere discussie. Lijkt me beter daar niet op in te gaan. Ik zei ook nergens dat het na 18 maanden over was, ik vind alleen 18 maanden geen passende straf voor een verkrachter.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 10:18 schreef MarMar het volgende:

[..]

verhaal

klopt helemaal, bij mij was de dader dan mijn vader en was het niet eenmalig maar jarenlang, toen ik eindelijk de moed had om het te vertellen is mijn moeder van mijn vader weggegaan.
Ik wilde aangifte doen maar werd zelf behandeld als een dader, ik was 11 jaar en mijn moeder zal me wel opgestookt hebben om wraak te nemen op mijn vader (die bij toeval ook nog een vriendin ernaast had maar dat wisten wij toen ze uit elkaar gingen nog niet).
Maar mijn vader is verhuisd, nog 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter en toen mijn nichtje ook aangifte wilde doen is hij gevlucht/verhuisd naar de philepijnen waar zijn huidige vrouw vandaan komt.

Hij is een rijk man en heeft eigenlijk niks hoeven te lijden terwijl mijn nichtje en ik levenslang hebben..

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 11:54 schreef SHE het volgende:
Je verkrachting met volslagen onbekenden tot in detail delen vind ik toch ergens een beetje vreemd..en ik vind echt weinig dingen vreemd.
Kun je er wel zogenaamd overheen zijn, maar mijn ervaring is dat je daar nooit overheen komt. Je leert ermee leven.
Ik vind sommige verhalen alhier in elk geval griezelig.

Maar iedereen gaat er anders mee om, ik heb het jarenlang verborgen gehouden, durfde het tegen niemand te zeggen, schaamde me dood.
Toen ik 15 was kreeg ik therapie bij het Riagg en daar heb ik geleerd dat ik me niet hoef te schamen, ik hem immers niks verkeerds gedaan, ik was nog maar een kind.

en het is niet dat ik het van de daken af schreeuw maar als het gesprek erover gaat vertel ik er wel over en vaak is het juist makkelijker om het via internet tegen vreemden te vertellen (hoewel ik weet dat mijn moeder en andere hier meelezen. ), ik heb een paar maanden terug voor het eerst alles verteld tegen mijn beste vriendin omdat die ernaar vroeg, ook ivm haar studie, ze wist alleen de grote lijnen maar niet hoe lang en wat er nou gebeurd was enzo.
Dan zit ik wel weer te janken en te shaken, nu niet om de een of andere reden.
Mijn schoonouders weten ook niet wat er nou allemaal is gebeurd, face to face met iemand waarvan je houd zoiets delen kost veel meer moeite en energie, tenminste, dat is mijn ervaring.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 17:42 schreef KD-fotografie het volgende:

[..]

klopt helemaal, bij mij was de dader dan mijn vader en was het niet eenmalig maar jarenlang, toen ik eindelijk de moed had om het te vertellen is mijn moeder van mijn vader weggegaan.
Ik wilde aangifte doen maar werd zelf behandeld als een dader, ik was 11 jaar en mijn moeder zal me wel opgestookt hebben om wraak te nemen op mijn vader (die bij toeval ook nog een vriendin ernaast had maar dat wisten wij toen ze uit elkaar gingen nog niet).
Maar mijn vader is verhuisd, nog 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter en toen mijn nichtje ook aangifte wilde doen is hij gevlucht/verhuisd naar de philepijnen waar zijn huidige vrouw vandaan komt.

Hij is een rijk man en heeft eigenlijk niks hoeven te lijden terwijl mijn nichtje en ik levenslang hebben..

Ik veroordeel niemand, maar denk je dat hij niet lijdt onder schaamte en schuld, en het feit dat hij zijn familie en bloedeigen dochter(s) niet meer kan zien, voor de rest van zijn leven?

Toevallig ken ik zo'n meisje dat beweerde verkracht te zijn, wat helemaal niet waar was.
Beweerde door een groep jongens verkracht te zijn, jongens waar ik later (vreemd hoe dat allemaal is gelopen) mee omging voor een tijdje. En die doen zulke dingen echt niet.
Maar zij heeft de neiging wel meer dingen te verzinnen. Verzon bijvoorbeeld ook dat zij met mijn ex gezoend en seks gehad had, zei tegen allemaal mensen (waaronder ook leraren ) dat ik tegen haar had gezegd dat ik van school af zou gaan.. allemaal dat soort dingen .

Mijn vroegere beste vriendin is wel echt verkracht, heeft er echt heel veel moeite mee gehad (logisch). Heel erg als mensen zomaar zulke dingen verzinnen

quote:

Op vrijdag 15 februari 2008 15:00 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
Toevallig ken ik zo'n meisje dat beweerde verkracht te zijn, wat helemaal niet waar was.
Beweerde door een groep jongens verkracht te zijn, jongens waar ik later (vreemd hoe dat allemaal is gelopen) mee omging voor een tijdje. En die doen zulke dingen echt niet.
Maar zij heeft de neiging wel meer dingen te verzinnen. Verzon bijvoorbeeld ook dat zij met mijn ex gezoend en seks gehad had, zei tegen allemaal mensen (waaronder ook leraren ) dat ik tegen haar had gezegd dat ik van school af zou gaan.. allemaal dat soort dingen .

Mijn vroegere beste vriendin is wel echt verkracht, heeft er echt heel veel moeite mee gehad (logisch). Heel erg als mensen zomaar zulke dingen verzinnen

Opsluiten tot haar 65-ste

quote:

Op zondag 3 februari 2008 20:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Ik ben zedenrapporteur voor de rechtbank en kan je zeggen dat dit redelijke onzin is. Zelfs als er een redelijk vermoeden is dat er iets is gebeurd: zonder direct bewijs wordt je in de meeste gevallen gewoon geseponeerd.

Wat de cijfers betreft: De meesten zedendaders ontkennen per definitie. Ik spreek er per maand zo'n 8 tot 12, waarbij er mogelijk 1 of 2 direct bekennen. in de andere gevallen ga ik dan net zo lang met ze in gesprek, tot ze durven toegeven wat er gebeurd is, beseffen dat hun belevingswereld van macht en onmacht niet de belevingswereld van het slachtoffer is.

Soms lees ik inderdaad een proces verbaal waarbij ik mijn twijfels heb over het verhaal van een slachtoffer, en dan laat ik de client het lekker uitzoeken met de advocaat. Maar de verhoudingen die genoemd zijn, zijn in mijn ervaring dus precies andersom!

quote:

Op vrijdag 15 februari 2008 13:33 schreef nVincible het volgende:

[..]

Ik veroordeel niemand, maar denk je dat hij niet lijdt onder schaamte en schuld, en het feit dat hij zijn familie en bloedeigen dochter(s) niet meer kan zien, voor de rest van zijn leven?

had ie eerder over na moeten denken...

Mike, ik doe het nu even hier aangezien het via pb niet bij je overkomt lijkt het.

Nee, ik vertel jou niet in details wat er gebeurd is en dat jij daarom niet geloofd dat niemand iets heeft gemerkt dan kan maar ga me aub nu niet zitten manipuleren in de hoop op details te krijgen.

Ik neem aan dat je met je eigen volwassen verstand wel kan bedenken wat er is gebeurd zonder dat ik jou alle details ga vertellen, zo niet, jouw probleem maar val mij er niet mee lastig!!

quote:

Op maandag 18 februari 2008 14:39 schreef KD-fotografie het volgende:
Nee, ik vertel jou niet in details wat er gebeurd is en dat jij daarom niet geloofd dat niemand iets heeft gemerkt dan kan maar ga me aub nu niet zitten manipuleren in de hoop op details te krijgen.

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

quote:

Op maandag 18 februari 2008 10:42 schreef An24 het volgende:

[..]

Ik ben zedenrapporteur voor de rechtbank ........
Soms lees ik inderdaad een proces verbaal waarbij ik mijn twijfels heb over het verhaal van een slachtoffer, en dan laat ik de client het lekker uitzoeken met de advocaat.

Dat bedoel ik....
hey het klopt niet..... Laat ik dan maar niks doen

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:05 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

Dat komt omdat we hier te maken hebben met het intelligente type pedofiel: Alles uitwissen wat je naar je eigen persoontje kan leiden. Jou naive instelling bevestigd in deze dus alleen de kunde van deze pedofiel

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:10 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Dat bedoel ik....
hey het klopt niet..... Laat ik dan maar niks doen

Fout! Maar jij kan er ook niets aan doen dat je niet verder kunt kijken dan je neus lang is, daar komen factoren als persoonlijkheid, intelligentie, empathisch vermogen en veel kennis van sociale bewegingen bij kijken

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:05 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

Eigenlijk kan het me weinig bommen dat jij het niet geloofd, heb ik ooit iets met jou te maken ofzo waardoor je het idee hebt dat ik me moet gaan bewijzen tegenover jou?

Maar hij heeft het toegegeven hoor, gaf de schuld aan de drank en is verhuisd.

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:31 schreef An24 het volgende:

[..]

Dat komt omdat we hier te maken hebben met het intelligente type pedofiel: Alles uitwissen wat je naar je eigen persoontje kan leiden. Jou naive instelling bevestigd in deze dus alleen de kunde van deze pedofiel

Vind dit erg beschuldigend gaan klinken....
hoop niet dat je naar mij doelt

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:34 schreef An24 het volgende:

[..]

Fout! Maar jij kan er ook niets aan doen dat je niet verder kunt kijken dan je neus lang is, daar komen factoren als persoonlijkheid, intelligentie, empathisch vermogen en veel kennis van sociale bewegingen bij kijken

sorry maar zo komt het wel degelijk over
Zijn ook de dingen die ik regelmatig van het advocaten kantoor terug hoor

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:43 schreef KD-fotografie het volgende:

[..]

Eigenlijk kan het me weinig bommen dat jij het niet geloofd, heb ik ooit iets met jou te maken ofzo waardoor je het idee hebt dat ik me moet gaan bewijzen tegenover jou?

Maar hij heeft het toegegeven hoor, gaf de schuld aan de drank en is verhuisd.

Sorry dat het misschien anders overkomt.....
Je hoeft je tuurlijk niet de bewijzen....

Het is erg wat er gebeurt is

quote:

Op maandag 18 februari 2008 22:19 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Vind dit erg beschuldigend gaan klinken....
hoop niet dat je naar mij doelt

Jij snapte niet waarom zoiets kan, dus ik leg je uit hoe zoiets wel kan.

Ik "beschuldig" je alleen van naiviteit, wat jij er verder bij voelt kan me niet zo veel schelen.

quote:

Op maandag 18 februari 2008 22:21 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

sorry maar zo komt het wel degelijk over
Zijn ook de dingen die ik regelmatig van het advocaten kantoor terug hoor

Ja duh, veel advocaten verdedigen alles wat los en vast zit, als het ze maar eer, roem en geld oplevert Kom eens onder die steen vandaan joh!

quote:

Op donderdag 9 oktober 2008 16:35 schreef Glaskamer19 het volgende:
Ik ben een tijd lang druk geweest, daarom niet actief in dit topic. Ik heb er eigelijk dagelijks last van, met vragen. Op de een of andere manier kan ik het niet loslaten.... Het zit namelijk zo. Mijn vriendin is dus nu onder behandeling bij een psycholoog, en die heeft na onderzoek vastgesteld dat ze waarschijnlijk borderline heeft. Nu lees ik vaker dat borderline vrouwen vaker verkrachtingen verzinnen voor aandacht, of voor een soort wraak tegen die personen. Ook als ze verlaten worden. Ook op dit forum staan er verhalen genoeg over. En de dingen wat ik met haar deed kort daarna waren niet alleen intiem, maar waren sexuele handelingen. Nu is mijn vraag, hoe kom ik erachter? Op welke manier kan ik een gesprek erover beginnen? Ik weet het gewoon niet meer. Ik vind dat als je zoiets verteld tegen iemand, je niet kan verwachten dat die ander daar nooit meer iets over zegt.....

Ik hoop dat mijn post een beetje duidelijk is, want ik ga mij er gewoon shit over voelen

Je post is heel duidelijk.

Je antwoord daarentegen raakt nog niet de kern. Kijk, er is, los van het feit dat je gelezen hebt dat mensen die borderlinetrekken of bordeline hebben, een reden waarom jij dit vermoedt. Probeer dat eens te achterhalen. Sta gewoon een stil op de momenten waarop je dit idee/gevoel krijgt (dat is de manier om erachter te komen).

Hoe je een gesprek daarover begint? Gewoon door haar te vertellen dat je twijfels hebt over haar verhaal. Alleen door een ander hiermee te confronteren, kun je een oprechte reactie zien. En je bent echt wel in staat om te merken of iemand oprecht is of niet.

En dat je je er shit over gaat voelen, kan ik me voorstellen. Dat is volstrekt normaal. Er bestaat een mogelijkheid dat je het mis hebt. Maar aan de andere kant is er ook een mogelijkheid dat je het helemaal juist hebt.

Succes!

Ik heb een vriendin (26) die meerdere keren is verkracht, waarschijnlijk door een en dezelfde man, tegen mij (haar vriend, 28) en twee vriendinnen heeft ze het wel verteld, alleen ik ben de enige die er van weet dat het meerdere keren was. Ze is een heel open persoon en verteld eigenlijk altijd alles openlijk aan mensen. De keren dat ze verkracht was heeft ze het niet veel later aan mij verteld, niet over de zeik, meer rustig maar ze moest wel huilen, soms heeft ze er ook nachtmerries over. Ze wilt en durft niet naar de politie mede doordat ze weet dat er heel veel mensen zijn die het niet geloven en die vinden dat het alleen echt gebeurt kan zijn wanneer je er niet over praat, zoals de meeste op dit forum, toch is het echt gebeurt bij mijn vriendin want er is een keer een vriendin als ooggetuige bij geweest. Iedereen maakt zich zorgen over haar omdat ze het niet lijkt te verwerken, ze doet net alsof het helemaal niet zo erg was. Maar ik denk dat het haar opvreet van binnen. Eerst hadden we ook nog gewoon sex, alleen na een tijdje duurde het steeds even voordat we weer sex hadden, of als we dan sex hebben, wil ze ineens niet meer omdat ze dan moet huilen. Dus ik wil eigenlijk alleen duidelijk maken dat ik het grote onzin vind dat het alleen echt gebeurt kan zijn als een meisje het voor haarzelf houdt en er niks over zegt. Mijn vriendin is door die kortzichtige gedachtes van vele mensen nu te bang om er aangifte van te doen omdat ze bang is dat niemand haar zal geloven. Ze is ook bang dat ik haar niet geloof en dat ik stiekem denk dat ze liegt en aandacht probeert te krijgen. Hoevaak ik ook zeg dat ik haar echt geloof.

En nog een ding, de meiden die wel zo'n verhaal verzinnen om aandacht te krijgen zijn niet gelijk triest, waarschijnlijk krijgen die op een of andere manier een tekort van aandacht van familie, vrienden.. ga zo maar door, en denken ze dat de enige oplossing is om iets ernstigs te verzinnen, het is juist iets om je zorgen over te maken. Dus a.u.b. ga er niet gelijk vanuit als je vriendin of vrouw eerlijk er voor uit komt dat ze is aangerand of verkracht, dat het dan verzonnen is.

Reacties en vragen zijn welkom, respect-loze reacties reageer ik niet op.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Even over deze opmerking. We schijnen nogal wat experts in dit topic te hebben, dus ik wilde wat vragen stellen, maar misschien eerst mijn eigen achtergrond. Ik ben zelf nooit verkracht en ik kan me er ook erg weinig bij voorstellen. Voor zo ver ik iets weet over mijn eigen bereidheid mijn fysieke integriteit te beschermen zou ik als het zou gebeuren volledig door het lint gaan; echter, ik ben fysiek niet zo sterk, dus ik ga waarschijnlijk strijdend ten onder.

Mijn vraag is: is het een zinvolle tactiek om te proberen psychologische schade zoveel mogelijk te beperken door je gewonnen te geven en er proberen niet aan te denken of je geest 'buiten' je lichaam te plaatsen (daadwerkelijk fysiek genieten acht ik onmogelijk)?

Verder, wat ik las in dit topic over dat ongewenst tongzoenen eveneens valt onder verkrachting vind ik een beetje absurd. Ik bedoel, ik wil niet zeggen dat het niet waar is, maar in dat geval ben ik wél verkracht. De eerste tongzoen die ik kreeg was ongewenst. Maar ja, dat is dan in de context van een date aan de afloop van een film en de jongen kreeg mijn subtiele signalen niet door dat ik hem eigenlijk niet aantrekkelijk vond... Het was totaal geen opzet en ik zou het ook geen verkrachting willen noemen eigenlijk.

Maar dat roept nog een vraag op. Is het mogelijk dat een jongen een meisje verkracht, d.w.z. psychologische schade aanbrengt door haar grenzen te overschrijden, maar dat de jongen niets kwaads in de zin had en gewoon bepaalde signalen niet goed oppakte? Hoe verloopt een proces als duidelijk wordt dat dit het geval was geweest? Natuurlijk moet je als jongen emotioneel behoorlijk blind zijn als je zoiets niet opmerkt, maar hij is dan wel schuldig als verkrachter. Wordt hij dan ook zo veroordeeld?

Hoezo stel je die vragen als je er nooit iets mee te maken hebt gehad?

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:51 schreef Black_Tulip het volgende:
Mijn vraag is: is het een zinvolle tactiek om te proberen psychologische schade zoveel mogelijk te beperken door je gewonnen te geven en er proberen niet aan te denken of je geest 'buiten' je lichaam te plaatsen (daadwerkelijk fysiek genieten acht ik onmogelijk)?

Is het een zinvolle tactiek? Hoor je jezelf wel praten?