De Antillen naar het WK 2010

quote:

Op maandag 4 februari 2008 23:20 schreef Waris7 het volgende:
Aight, Giovanni Franken! Hij stopte na de campagne 2006, omdat ie zich op een maatschappelijke carrière wilde richten. Ik vind 't tof dat ie terug is, was wel een van de beste spelers toen geloof ik.

Maarreh, iemand er nou al achter of het ergens te bekijken valt?

quote:

Op maandag 4 februari 2008 23:22 schreef BVO het volgende:

[..]

Ach, zoek het uit, zelfs 1e klasse amateurs was nog te hoog gegrepen voor Meneer hoog in de bol .

quote:

Op dinsdag 5 februari 2008 19:30 schreef One_conundrum het volgende:
is het daaro nou vroeger of later?

quote:

WK-kwalificatie Bondscoach Looyen
Tactiek is ‘onzin’ bij Antilliaans elftal

Het bondscoachschap van de Nederlandse Antillen vergt een flexibele houding van Leen Looyen (60). Morgen speelt het team het WK-kwalificatieduel tegen Nicaragua,.

Hij geeft het zelf maar eerlijk toe. Looyen, toch de bondscoach van de Antillen, heeft zich maar niet verdiept in de wortels van zijn spelers. Want? ‘Da’s mijn werk niet. Je moet in tweede of derde lijn Antilliaanse voorouders hebben, geloof ik. Maar of daar nou zo streng naar gekeken wordt, weet ik ook niet. Dat hebben die mensen van de bond allemaal uitgeplozen.’

De bond, dat is de Nederlands Antilliaanse Voetbal Unie, kortweg de NAVU. Een bond met een droom. Een voetbaldwerg, die zich via Nicaragua en vervolgens Haïti wil plaatsen voor het WK 2010. Om die droom te verwezenlijken, moet je een beetje durven schipperen.

In hun zoektocht naar een waardig opvolger voor Pim Verbeek, die de Antillen vergeefs naar het WK 2006 probeerde te loodsen, kwam de NAVU uit bij Looyen. Aanvankelijk werd Han Berger gepolst als bondscoach op projectbasis. Maar zijn club De Graafschap liet hem niet gaan als technisch directeur. Berger noemde vervolgens Looyen als geschikte kandidaat.

Zo opportunistisch kan het gaan in de voetballerij. Niettemin is de keus van de voormalig oefenmeester logischer dan op het eerste gezicht lijkt. Zijn staat van dienst als trainer bij vaderlandse profclubs is behoorlijk, als parttime scout en voormalig technisch directeur van NEC beschikt hij over een groot netwerk. Daarbij had de 60-jarige, vorige week werd hij vader, naast zijn eigen bedrijfje nog wel wat ‘tijd over’.

Lijstje namen

Wie bondscoach wordt van de Antillen, moet immers een beetje flexibel zijn. Zo ook Looyen. Hij begon met een lijstje namen, aangeleverd door de NAVU. Meer om mee te werken, behalve zijn eigen kennis, had hij niet. ‘Naast m’n zoektocht in Nederland deed ik wat speurwerk in België en Duitsland’, zegt Looyen. Hij hield vier selectiedagen op de Antillen zelf en vond daar zowaar twee geschikte spelers, van een ‘behoorlijk niveau’.

In z’n hoop een kern van 25 ‘representatieve’ Antillianen op te snorren, kwam de bondstrainer uit bij hele en halve profs, soms ook bij goede topamateurs. Eigenlijk bij alles en iedereen die in de verste verte maar een beetje op een Antilliaan leek. ‘Ook heb ik de regels eens goed uitgeplozen. Daarbij stuitte ik op een groot nadeel voor wie Antilliaan is. Stel je bent ouder dan 21 en bent uitgekomen voor een elftal als Jong Oranje, dan ben je volgens de nieuwe FIFA-regels daarna niet meer speelgerechtigd. Daardoor viel op het laatst nog een paar jongens af.’

Hele profs

Bij de hele profs zitten een paar bekende namen, met FC Utrecht-topschutter Robin Nelisse als boegbeeld én aanvoerder. De namen van de tweede en derde aanvoerder, Leon Kantelberg van VVV en Tyrone Loran van NAC Breda, klinkt de meeste mensen al minder bekend in de oren. De twee recente afvallers, Djuric Winklaar van amateurclub Quick 1890 (blessure) en Sendley Bito van Arsenal uit Kiev (familieomstandigheden) zeggen waarschijnlijk niemand iets.

Vooral de queeste naar een keeper was een bijzondere. Looyen, scout van beroep, wist dat er genoeg ‘gewone’ Antilliaanse profs te vinden waren. Maar duikel maar eens uit het niets een Antilliaanse doelman op? ‘Die zijn dun gezaaid, hoor.’ Op z’n netvlies had hij echter nog de prestaties staan van Wencho Farrell met het Helders elftal op het Maritiem Toernooi, medio 2006. ‘Volgens mij werd Farrell toen zelfs verkozen tot de beste keeper van het toernooi.’

Looyen moest woekeren met de trainingsuren van z’n ploeg. Eén keer eerder pas kwam een handjevol ‘Hollandse’ spelers bijeen, voor een kennismakingstraining in Zeist. Ook bij het afreizen naar de interland in Nicaragua is het woekeren met de tijd. De spelers die zondag nog in de Nederlandse competitie uitkwamen, sloten zich pas gisteren aan bij hun nieuwe nationale elftal.

Met een jetlag en een uitgedunde selectie kon Looyen gisteren moeilijk een volledig trainingsplan uitwerken. Op tactiek trainen durft hij al helemaal niet, met het oog op eventuele pottenkijkers uit Nicaragua. ‘Je moet ze niet wijzer maken dan ze al zijn.’

Bandjes

Informatie verkrijgen over de tegenstander bleek eveneens een taaie klus. Looyen deed navraag bij een kennis in Costa Rica, het buurland van Nicaragua waar de NAVU zijn trainingskamp opsloeg, en bij Wim Rijsbergen, voormalig bondscoach van Trinidad & Tobago. De NAVU stuurde nog ‘een paar bandjes’ op van de opponent, zijn assistent Etienne Siliee kende de tegenstander, daar moest Looyen het mee doen.

Nicaragua ging intussen veertig dagen op trainingskamp, met een voltallige spelersgroep. ‘Dat is in hun voordeel, maar wij hebben betere spelers’, pocht Looyen.

Een strijdplan of een vaste opstelling, laat staan de Hollandse school, streeft de bondscoach niet na. Stel nou dat het speelveld in Diriamba een knollentuin blijkt te zijn? Dan kunnen zijn plannen zó weer de prullenbak in. Hij zet de spelers op hun natuurlijke positie, meer kan hij logischerwijs niet doen.

Tactiek? Ook dáár gelooft Looyen, in dit heel bijzondere geval, niet in. ‘Da’s allemaal onzin.’ Zo flexibel moet je durven zijn, als bondstrainer van de Nederlandse Antillen.