Onorthodoxe opvoedingsstijlen

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:12 schreef Jarno het volgende:

[..]

Ik ben het met je eens, maar vind het sociale aspect toch dusdanig zwaar wegen dat ik een school als noodzakelijk kwaad beschouw. Daarnaast hoop ik dat ik mijn dochter zo nieuwsgierig en leergierig kan opvoeden dat ze die hele school niet nodig heeft om zichzelf te ontwikkelen. (Ja, papa was er ook niet dol op. ).

In ons geval maakte school juist dat de lust om dingen te ontdekken compleet verdween en kindlief overging tot regressief gedrag.
Het heeft minstens drie jaar een intelligentieonderzoek en een eigen leerlijn gekost om hem weer een beetje zin in dingen ontdekken te geven.
Niet om je in de put te praten, maar iets om rekening mee te houden

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:54 schreef Grijs het volgende:

[..]

Daar ben ik het niet mee eens. Mijn zoontje (bijna 7) heeft tot nu toe thuis meer geleerd dan op school (op cognitief gebied tenminste) en dat terwijl we hem thuis geen lesgeven...
_{Veel dingen waar hij mee bezig is komen pas jaren later aan bod op school: topografie, werking van het menselijk lichaam, moleculen en atomen (en protonen/neutronen/electronen, verder gaat mijn kennis niet), vermenigvuldigen en delen (was hij op z'n 4e al mee bezig, nu leert hij eindelijk de tafels op school), etc.}
Het voordeel van school vind ik dat er meer materiaal voor handen is dan bij ons thuis, dat hij daar kan spelen met andere kinderen en dat hij niet de hele dag ons de oren van het hoofd vraagt... Maar dat is niet primaire de bedoeling van school. Dat is nog altijd zorgen dat de kinderen dingen leren (liefst op hun eigen niveau).
Ik weet van ouders dat ze liever hun kind in zo'n geval thuis zouden willen houden, omdat hun kind op school eerder belemmerd wordt dan zich ontwikkelt. Helaas is dat in Nederland geen grond om een kind thuis te houden en thuis les te geven.

Grijs, ik neem aan dat jullie alle opties bekeken hebben... Wat was voor jullie de reden om niet voor een andere vorm van onderwijs te kiezen? En welke vorm volgt hij nu?

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:13 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

Daarvoor is er remedial teaching. Uit ervaring kan ik zeggen dat kinderen die langzamer of sneller gaan bijna altijd extra aandacht krijgen. Kinderen in de middenmoot krijgen vaak minder aandacht. De docent zal eerder nog eventjes blijven zitten bij een langzamere leerling, of wat extra dingen geven aan een snelle leerling, dan een gemiddelde leerling.

En als het verschil echt heel groot is, wordt er bijna altijd wel iets mee gedaan. Misschien doorverwezen naar ander onderwijs, doubleren, klas overslaan, meer remedial teaching. Vaak hebben scholen ook extra klasjes, tijdens schooluren, voor kinderen met dyslexie of bijvoorbeeld een grote voorsprong. En dat heeft niets te maken met hoe groot de groep is. Ik heb vaak het idee dat ouders van zulke kinderen, bang zijn dat ze aandacht te kort komen. Helaas kunnen de ouders niet meekijken in de klas. Natuurlijk zijn er ook scholen of docenten die er minder of niets aan doen, die verschillen hou je altijd.

Heel erg niet mee eens!
Wel voor de "onderkant" maar zeker niet voor de bovenkant. Extra, als in "meer van hetzelfde" is niet genoeg voor kinderen die meer aankunnen. Voor hen is het reguliere onderwijs als bouillon, niet voedzaam genoeg. Wat zij nodig hebben is erwtensoep, dus ándere leerstof. Meer bouillon gaat hun honger niet stillen....

Heel veel scholen weigeren dit in te zien. En Dáárom staan er veel ouder op de barricade...
(de school van mijn zoon nu uiteindelijk wel gelukkig!)

_{volgens mij gaan we offtopic...?}

Ja ik denk dat we beter een ander topic kunnen openen over thuis onderwijs. Sorry.

waarom is shit zeggen trouwens zo erg?

ik vind chips zeggen pas ontzettend irritant, te truttig gewoon.

Ik doe dingen het liefste zo "normaal" en "orthodox" mogelijk omdat ik me nog herinner wat mijn ouders uit de kast haalden, en dat zou ik mijn kinderen dus nooit aandoen. Ik heb dus heel andere connotaties bij dit topic helaas. Een aantal pareltjes:

-kind dat 's nachts huilt in de bijkeuken zetten
-kind dat in de broek plast onder de koude douche zetten
-kind dat niet eet gedwongen volproppen, mijn vader hielp me dan in een houdgreep en wurgde het eten naar binnen onder het reciteren van "Hap! Kauw! Slik!" Wij aten dan ook alles vroeger en ook ons bord leeg, want niet eten was geen optie. Ze hebben mijn zuzjse ook weleens uitgekotste soep opnieuw op laten eten

De keerzijde is dus dat mijn kleuter nauwelijks eet en nog weleens huilst 's nachts. Ongelukjes zelden overigens. Wel doe ik nog weleens dingen zoals ongewenst gedrag gedwongen laten toepassen ("Ga jij maar even vijf minuutjes lekker spugen in de douche")

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:28 schreef Mwanatabu het volgende:
...

De keerzijde is dus dat mijn kleuter nauwelijks eet en nog weleens huilst 's nachts. Ongelukjes zelden overigens. ...

Ik weet niet of je dit jezelf zo moet aanrekenen hoor, kleuters hebben hoe dan ook een eigen karaktertje.
Mijn kids eten prima, maar ik heb ze ook nooit gedwongen, gewoon stom geluk hebben misschien. Sommige mensen lusten meer dan andere mensen, dat is bij kids toch ook gewoon zo?

Ik denk dat we als ouders ons niet zo zeer druk moeten maken om "wat hoort" maar gewoon bij onszelf te rade moeten gaan. Je hebt met mensjes te dealen, je wilt ze een bepaalde manier van met mensen omgaan en met zichzelf omgaan meegeven, je eerste taak is dan een voorbeeld zijn.
En nee, ik ben heus geen perfect voorbeeld, maar daar heb ik dan weer een goedwerkende gedachtewending over (gewetensussend in elk geval ) : ik vind dat kinderen ook moeten leren dat ze niet perfect hoeven te zijn

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:33 schreef MarMar het volgende:

[..]

Ik weet niet of je dit jezelf zo moet aanrekenen hoor, kleuters hebben hoe dan ook een eigen karaktertje.
Mijn kids eten prima, maar ik heb ze ook nooit gedwongen, gewoon stom geluk hebben misschien. Sommige mensen lusten meer dan andere mensen, dat is bij kids toch ook gewoon zo?

Ja hoor, dat denk ik ook precies!

quote:

Ik denk dat we als ouders ons niet zo zeer druk moeten maken om "wat hoort" maar gewoon bij onszelf te rade moeten gaan. Je hebt met mensjes te dealen, je wilt ze een bepaalde manier van met mensen omgaan en met zichzelf omgaan meegeven, je eerste taak is dan een voorbeeld zijn.
En nee, ik ben heus geen perfect voorbeeld, maar daar heb ik dan weer een goedwerkende gedachtewending over (gewetensussend in elk geval ) : ik vind dat kinderen ook moeten leren dat ze niet perfect hoeven te zijn

En hier ook allerminst perfect natuurlijk.
Oh ja, ik moest net keihard lachen toen mijn zoontje zn kop stootte aan de deurknop.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:28 schreef Mwanatabu het volgende:
KNIP Ze hebben mijn zuzjse ook weleens uitgekotste soep opnieuw op laten eten

KNIP

Daar dreig ik nog weleens mee omdat mijn jongste nogal snel van de kokhals is. Die kan echt op commando spugen en dat wil hij nog wel eens toepassen bij het niet willen eten.

Dan is mijn reactie dus "alles wat je uitspuugt eet je ook weer op" en dat dreigement werkt gelukkig.

Ik zal het alleen nooit toepassen want ik vind het te ranzig voor woorden.

Mijn moeder had als enige opvoedregel; "nooit dreigen met wat je niet van plan bent uit te voeren"

Ze heeft dus regelmatig mijn speelgoed weggegooid, mij laten betalen voor het door haar laten opruimen van mijn kamer etc...
Goede zaak Maar ik kan nog steeds niet opruimen

Leep, inderdaad! Niet dreigen met wat je niet waarmaakt!

ik heb lang in een speelgoedwinkel gewerkt, daar is het natuurlijk onmogelijk voor de kinders om alleen maar te kijken met de ogen, zeker wanneer pa en ma alles doodleuk in de handen nemen.
Er was een moeder die telkens tegen haar zoon riep: Afblijven, anders hak ik je handjes eraf!
Dat kind keek echt zo naar zijn moeder: