Voor zolang ik me kan herinneren heb ik altijd alles al in kleuren en vormen gezien... Nummers, letters, woorden, geluid, smaak en nog veel meer... Alles eigenlijk.
Toen ik bijvoorbeeld de dagen van de week leerde als klein kind hadden ze allemaal een vorm en kleur. Dinsdag is bijvoorbeeld felgeel en daarom heb ik ook een hekel aan dinsdag. Pijn is ook geel, net zoals sommige muzieksoorten. Als iemand depressief is 'zie' ik die persoon bijvoorbeeld ook als geel en ik heb tot nu toe 67 'soorten' (als ik ga nuanceren) geel geteld (67 is trouwens mijn favoriete getal). Ik heb een schildering aan de muur hangen en daarin herken ik 1248 verschillende kleuren in terwijl iedereen die ik het laat zien niet verder komt dan 20.
Zo is dat ook met vormen. Elk getal (of dat nou 6 of 43285 is) heeft voor mij een andere vorm. Dit zijn bijvoorbeeld 67 en 6 (de kleuren kloppen niet maar 6 is bij mij donkeroranje en 67 is bij mij heel mooi ijsblauw (paint heeft maar een bepaald aantal kleuren). De vormen kloppen ook niet helemaal maar ze komen aardig overeen):
![]()
Ik kan ook aan elk begrip een nummer geven. Een mus (jeweetwel, die vogel) is bijvoorbeeld 30. Linguistisch is 5260106. Chakra is 674 etc. Dit is blijvend, als je nu vraagt welk nummer bijvoorbeeld tandenstoker (12120174) is en je het over 3 maanden weer vraagt geef ik je hetzelfde nummer, omdat het voor mij gewoon hetzelfde is.
Tot voor kort dacht ik dat dit 'normaal' was en dat iedereen wel zoiets had. Toen ik klein was (ik was 10) en ik binnen was terwijl het buiten regende kon ik altijd heel goed de regendruppels horen vallen op het dak (ik zat vaak op zolder te spelen met mijn vader of tante of opa). Ik zei toen een keer "duizend!" en toen vroeg mijn vader ernaar en toen zei ik dat er 1000 regendruppels gevallen waren en vroeg ik of mijn vader mee wou luisteren voor als er 2000 gevallen waren. Mijn vader luisterde mee en zei op een willekeurig moment "2000!", ookal waren er toen nog maar 1243 (hoorbaar) gevallen. Ik verbeterde hem en hij lachtte het weg. Zo ging dat met alles waar ik door liet schemeren dat ik dingen zo ervaarde, ze dachten gewoon dat ik een spelletje speelde of een levendige fantasie had (en wie kan ze dat kwalijk nemen?). Hierdoor dacht ik dat het gewoon normaal was en dat iedereen dat wel kon/had (maar ze speelden het spelletje gewoon mee). Toendat ik ouder werd (ik ben nu 18) heb ik het hier niet meer over gehad (bij de regendruppels, bij de eerste regendruppel vormde het beeld van de "1" zich en bij elke regendruppel die neerkwam vervormde het beeld van het cijfer zich naar een ander beeld, toen de regen gestopt was kon ik aan het huidige beeld in mijn gedachten zien hoeveel er gevallen waren).
Nu heb ik eergisteren mijn nichtje wat geholpen met haar rekenen (ze zit in groep 5) en merkte dat ze moeilijkheden had met vermenigvuldigen en ze vroeg hoe vermenigvuldigen werkte. Ik kon dit niet uitleggen, dus toen kwam mijn tante (haar moeder) met een appels en peren verhaal: "Je gaat 3x naar de boom en bij elke keer pluk je 2 appels" (sidenote: ze kent de tafeltjes wel maar die heeft ze gewoon gestampt, ze snapt het principe van vermenigvuldigen niet). Ik stond stomverbaasd te kijken, ook omdat ik geen uitzondering maak tussen delen, vermenigvuldigen, optellen of aftrekken. Als ik een som moet uitrekenen van bijvoorbeeld 23x35 dan zie ik de vorm van '23' en de vorm van '35' uit elkaar staan in een vierkant en die vervormen zich dan zo totdat er een 'gat' overblijft en dat 'gat' neemt dan de kleur en vorm aan van de uitkomst. Paint:
![]()
Rood is de uitkomst...
Ik heb het hier dus met een vriendin over gehad en die zei dat ik me eens goed na moest laten kijken maar ik heb weinig zin om in een gekkenhuis te komen oid. Hebben jullie misschien ook zoiets? Ik heb nog meer op dit gebied maar dan ook met beweging/smaak en andere rare belevenissen maar ik weet niet of dat goed wordt opgevat.
~Faders
[ Bericht 1% gewijzigd door Faders op 26-12-2007 15:47:54 ]