quote:
China stort zich op westerse bankenBron :
Z24.nlChina zorgt er niet alleen voor dat president Bush op de pof kan leven, maar koopt zich ook in bij westerse banken en investeerders. De afgelopen zes maanden spendeerden Chinese staatsbanken ruim 12 miljard dollar aan buitenlandse deals.
China betaalt China heeft 1.434 miljard dollar aan buitenlandse valutareserves, per september 2007
Zo'n acht procent van de Amerikaanse federale staatsschuld is in Chinese handen, maar China wil zijn beleggingen meer spreiden
Tussen maart en augustus 2007 liep het Chinese aandeel in de Amerikaanse staatsschuld terug van 421 miljard tot 400 miljard dollar
China heeft grote interesse voor samenwerking met westerse banken
Sinds mei hebben Chinese banken zich voor in totaal 12,5 miljard dollar bij westerse branchegenoten ingekocht.
De deelname van een Chinees staatsbeleggingsfonds in de Amerikaanse durfinvesteerder Blackstone pakt niet lucratief uit
De Chinese investering in Zuid-Afrika's grootste bank moet zakelijke en politieke banken met grondstofrijke landen versterken.
Financiële steun voor de Britse bank Barclays en de Amerikaanse zakenbank Bear Stearns maakt vooral Chinese geldschieters sterker
Dat is nou het voordeel van autoritair leiderschap: als pa zegt dat iets moet gebeuren, gebeurt het ook.
Dit voorjaar kondigde de Chinese regering aan zijn internationale beleggingen sterker te gaan spreiden. De miljarden dollars die via de Chinese export binnen stromen, zouden niet meer automatisch worden omgezet in leningen aan de Amerikaanse overheid. Meer geld naar private westerse bedrijven, zo luidde het decreet.
Wat dat betekent, is inmiddels volop duidelijk. In maart had China volgens het Amerikaanse ministerie Financiën 421 miljard dollar aan Amerikaanse staatsleningen in bezit. Afgelopen augustus was dat aandeel teruggelopen tot 400 miljard dollar, een daling van vijf procent.
Dit bedrag vertegenwoordigt nog altijd zo'n acht procent van de totale schuld van de Amerikaanse federale overheid. Het is dus niet zo dat China de financiering van de miljardentekorten van president Bush plotseling staakt. Het land blijft na Japan de grootste buitenlandse bezitter van Amerikaanse staatsleningen.
De officiële reden die China opgeeft om minder dollars in de Amerikaanse staatschuld te beleggen, ligt bij het relatief lage rendement. Dat argument kreeg de afgelopen maanden extra kracht, want door de kredietcrisis is de vraag naar veilige overheidsschulden toegenomen. President Bush betaalt voor een tienjarige lening nog maar 5 procent rente, tegen 5,8 procent in mei.
De Chinezen willen meer doen met hun buitenlande exportmiljarden. Eerste doelwit vormen westerse banken en investeringsmaatschappijen. Sinds mei hebben aan de Chinese staat gelieerde financiële instellingen zich voor inmiddels 12,5 miljard dollar ingekocht bij westerse branchegenoten.
Drie motieven spelen hierbij een rol: opportunisme, strategische overwegingen en leermogelijkheden.
In mei stak een investeringsmaatschappij van de Chinese overheid drie miljard dollar in de Amerikaanse durfinvesteerder Blackstone. De Chinezen wilden duidelijk meeprofiteren van de superrendementen die opkoopfondsen de afgelopen jaren haalden. Met agressieve bedrijvendokters viel meer te verdienen dan met saaie staatsleningen.
Blackstone ging in juni naar de beurs. Sindsdien is het aandeel zo'n dertig procent in waarde gedaald. Dit staaltje Chinees opportunisme loont vooralsnog niet.
Afgelopen vrijdag kocht China's grootste bank, ICBC zich voor 5,5 miljard dollar in bij de grootste bank van Zuid-Afrika, Standard Bank. ICBC krijgt een belang van twintig procent in zijn Zuid-Afrikaanse tegenhanger. Het strategische belang voor de Chinezen is evident. China stilt zijn grondstoffenhonger door volop olie en koper af te nemen in Afrika. Directe betrokkenheid bij de zakelijke geldstromen via eigen financiële dienstverleners is een logische vervolgstap.
Mistiger wordt het als de Chinezen willen samenwerken uit 'wederzijds belang'. China bulkt van het geld en is de afgelopen maanden twee keer een westerse bank te hulp geschoten. In juli steunde de China Development Bank de poging van de Britse Bank Barclays om ABN Amro over te nemen. Barclays greep mis, maar zijn Chinese partner heeft wel een belang van ruim drie procent in de Britse bank verworven. De Britten kregen tamelijk vage toezeggingen om meer te doen in China, de Chinezen een concreet kijkje in het reilen en zeilen van een grote westerse bank.
Twee weken geleden sloot de Amerikaanse zakenbank Bear Stearns, die hard is geraakt door de kredietcrisis, een vergelijkbare deal met de Chinese investeringsbank Citic. De Chinezen hopen dat bedrijven uit de Volksrepubliek via Bear Stearns makkelijker geld kunnen ophalen bij westerse beleggers. Of Bear Stearns omgekeerd ook meer ruimte krijgt om zich in China als zakenbank te ontplooien, blijft vaag.
Zolang China uit opportunisme of vanwege evidente economische en politieke belangen met westerse banken in zee gaat, is er weinig mis. Zodra de Chinezen allianties aangaan om te 'leren', moeten westerlingen oppassen.
Het is niet ondenkbaar dat dit verder gaat dat een leerfunctie. We weten inmiddels wel hoe fragiel de financiële wereld schijnbaar in elkaar zit. China alsook andere global durfinvesteerders (Dubai, Singapore, et.al) krijgt een wapen in handen om letterlijk gezien de besluitvorming van een land te besturen. De Japanners kochten zichzelf in de jaren 80 helemaal dik in ontroerend goed (gebouwen e.d.) wat niet altijd even succesvol was. Maar China wat echt niet het domste jongetje uit de klas is op het gebied van wereldhandel...doet daar nog een dikke schep bovenop. Met overtreffende jaarbelanscijfers (lees flinke overschotten), wordt het 'westerse' economische tandwiel opgekocht. En vroeg of laat kunnen dergelijk soort investeringslanden besluiten of het financiële tandwiel links-of-rechtsom moet draaien.
Uitkomst.Amerika die oorlogsmoe begint te raken na het debacle van Irak... (het is zeer twijfelachtig of Iran zal volgen... laat staan dat ze het financieel kunnen bolwerken). Ron Paul (beoogde president) die liever alle soldaten thuis heeft en wil stoppen met het politie-agentje spelen in de wereld.
Zal me niet verbazen dat dit uiteindelijk de inzet van een hoger plan is... n.l. een Chineese oorlog om Taiwan in te lijven. En diegene die dwars gaan liggen krijgen een koekje van eigen deeg = recessie.
Wellicht zal de volgende oorlog zal uitgevochten worden op de beursvloer. Wellicht is die allang bezig (sinds de Amerikanen niet zichtbaar maken hoeveel geld erbij gedrukt wordt). Maar als complete consortiums om gaan vallen..... dan hebben we echt de koppen aan het dansen. En de huizenmarkt crisis in Amerika heeft bewezen dat deze balans uiterst precair is. En als ik de stoutmoedige Chinezen een beetje kan volgen.... "You ain't see nothing yet."