quote:"Waarom nam Dick mij mee?"
Door CHRIS VAN NIJNATTEN
Nog vóór de openingswedstrijd in Porto tegen Duitsland kreeg Willem van Hanegem voor het eerst de aanvechting om ermee te stoppen. Het gebeurde in het trainingskamp in Zwitserland.
De reden daarvoor school in een conflict over Clarence Seedorf, een speler in wie Van Hanegem veel zag, van wie hij echt veel verwachtte, maar van wie hij vond dat hij zich in de discipline van het team moest voegen. Net als ieder ander.
,,Niemand steekt boven de rest uit, dat mag niet," vindt Willem. Hij haalt de discussies met en over Seedorf terug.
,,Ik vind Clarence dus een geweldige voetballer en een goeie gozer. Maar hij intrigeert me vooral als voetballer, toen ook al. Juist de aanwezigheid van zulke voetballers maakte het voor mij zo onweerstaanbaar om de bondscoach te gaan helpen. Ik ben geïnteresseerd in spelers als Seedorf. Ze hebben zo veel interessants in zich wat een ander niet ziet. Of wat je niet ziet omdat je zo ver bij ze vandaan blijft. Nu ik daar rondliep, sprak ik zulke gasten aan. Ik raakte met hem aan de praat over de positie waarin hij speelde. Clarence zei dat hem door Advocaat was toegezegd om op de 'nummer 10' te spelen.
Ik vond dat gek. Wie zegt zoiets nu van tevoren toe? Het bleek ook een waardeloze toezegging, want Van der Vaart was bestemd op die plaats te spelen. Dat had die jongen gewoon in de wedstrijden en op de training afgedwongen. Ik vind dat het zo moet gaan, altijd. Je moet geen politiek gaan bedrijven met die gasten of gaan konkelefoezen of zoiets. Spelen, trainen en dan beslissingen nemen. Zo ging het vroeger en zo zal het altijd moeten gaan. Het vergt hardheid en eerlijkheid, maar daar kom je bij topsporters het verst mee.
,,Ik zeg dus tegen Clarence dat het onzin is dat hij per se op die positie wilde spelen. In hetzelfde gesprek zeg ik dat hij beter naar huis kan gaan als hij maar voor één positie is gekomen en die wordt toevallig door een ander bezet gehouden. Ja. Logisch toch? Dan heb je in een selectie niks te zoeken. Zéker niet in een selectie met topspelers en die hadden we dus, vind ik.
,,Maar Seedorf wilde in dat gesprek niet wijken. Hij zei, dat Dick hem toen hij Italië bij hem op bezoek was, die 'nummer 10'; beloofd had. Ik kon dat niet geloven. Clarence weidde er nog verder over uit. Hij zegt: "Trainer, heeft u wel eens gekeken hoe ik in het verleden in het Nederlands elftal gespeeld heb? Heb móeten spelen? Ik moest bijna altijd rechts aan de buitenkant van het middenveld beginnen. Het ging ook vrijwel altijd mis."
,,Clarence baalde daarvan. Hij werd er altijd op afgerekend. Door het publiek maar ook in de media. Dat gebeurde vaak op ongenuanceerde wijze. Zijn hele persoon werd ter discussie gesteld. Ik snap dat hij daar moeite mee had. Wij konden daar goed over discussiëren omdat ik hem ook altijd als voetballer heb beoordeeld, niet als mens, wie ben ik om dat laatste in het openbaar te doen zeg?
,,Maar toen hij volhield voor maar één plaats te gaan, de 'nummer 10', toen was ik op een gegeven moment toch wel klaar met hem. Ik zeg: 'Clarence, als je zo goed kan voetballen als jij, dan blijf je toch staan waar je moet staan? Dan bewijs je toch hoe goed je bent, ook op de training. En dan kan er toch in de hele wereld geen trainer om je heen. Vecht voor je plaats als je zo goed bent. Al pratende kun je niks opeisen, voetballend wel. Zo hoort het te gaan.'; Ik kreeg hem niet gewonnen voor die gedachte. Geeft niet, maar dan moest die houding wel consequenties hebben."
Van Hanegem brengt het gesprek met Seedorf in bij één van de dagelijkse sessies van de technische staf in het spelershotel. Dat is niet zijn gewoonte. De meeste indrukken die hij opdeed, brengt hij te berde als dat zo uitkomt in een overleg. Nu ligt dat anders. Het zit hem hoog. Hoe kan een zo enorm getalenteerde speler zo zeuren? Want dat vindt hij het: zeuren. Hij kon zelf ook aardig voetballen. En zeuren kon Willem ook als hij dacht financieel wat te kort te komen. Maar structureel mekkeren over een positie die hem toekwam, deed Willem nooit. Die 'nummer 10' positie was voor hem en het was een flinke jongen die hem daar probeerde weg te spelen.
Juist daarom probeert Van Hanegem iets van zichzelf te ontdekken in Seedorf. En toen hij dat niet aantrof, wilde hij de strijd aangaan. Seedorf is daar niet gevoelig voor. Het doet Willem verdriet, maar tegen zulke rebellie past in zijn ogen maar een remedie; wegwezen.
,,Met die gedachte kaartte ik het aan bij Dick. Maar die wilde de zaak laten rusten, zeker niet te veel aandacht aan besteden. Hij ging er niet eens diep op in of hij Seedorf in Italië nu wat toegezegd had of niet. Toen begon ik al te twijfelen.
,,Dick wilde geen discussie daarover en durfde Seedorf al helemaal niet uit het trainingskamp te zetten. Een onwillige vedette gewoon laten zitten terwijl je op het punt staat om aan een EK mee te doen. Je zit weken op elkaars lip. Dan kun je er zo'n gast toch niet bij hebben? Dat is slecht voor de groep en voor je eigen geloofwaardigheid. Dick zal wel weer bang geweest zijn voor de reactie van de buitenwacht. Vermoeiend hoor.
,,Het was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen, echt waar. Het ging er mij daarbij niet om, dat hij er anders over dacht. Dat staat hem vrij. Maar wat veel erger was, is dat ik echt voelde dat hij me niet serieus nam. Ik verbeeld me niks, maar je neemt me toch niet mee naar het Nederlands elftal alleen maar om de boel rustig te houden?"
De tragiek voor Van Hanegem is op dat moment dat die vraag met 'jawel' beantwoord moest worden. Willem is verbijsterd. ,,Wat had het nog voor zin te blijven? Ik voelde me gebruikt. Meegenomen om de clown uit te hangen of zo. Dat was echt een enorme tegenvaller voor me. Menselijk gezien dan hè. Ik vind dat ik een serieus vak uitoefen, daar doe ik mijn best voor hoewel sommigen daar wel eens aan twijfelen, maar ik weet dat ik goed ben in mijn werk. Daarin wil ik wel serieus genomen worden. Dick Advocaat nam me op dat moment niet serieus. En dus wilde ik naar huis. Wat moest ik daar nog doen?"
Over de kwestie heeft Willem lang zitten piekeren in Lausanne. Deze keer gaat hij alleen bij zichzelf te rade. Hij wil er zelf uitkomen. Het einde van dat eenpersoons beraad brengt de conclusie om toch maar te blijven. ,,Ik zeg het eerlijk. Ik bleef omdat ik het zo leuk vond om bij die goede spelers te zijn. Ik geloofde in hun kansen. En met sommigen had ik een goede persoonlijke band. Ik bleef vooral vanwege de aanwezigheid van jongens als Van Nistelrode, Makaay, Van Hooijdonk en Bosvelt; gouwe types in een groep, vind ik serieus. Ik zat vaak met ze aan tafel."
,,Ik geloof dat ik in totaal twee trainingen heb mogen leiden, waarvan er dan nog eentje in de Algarve achter gesloten deuren was; een partijtje tussen oud en jong, voor de gein. Dat was nog best aardig ook. Maar verder? Niks, helemaal niks. Ongelooflijk, hoe langer ik erover nadenk. Ik vroeg wel eens aan Dick of ik de andere dag een training mocht doen. Als een klein kind ja, nu ik erover nadenk. Maar ik wilde dat graag en ik had het idee dat ik uit deze ploeg iets kon halen. Er zat veel meer frivoliteit en offensieve agressie in dan Dick toeliet. Maar dan zei Dick: 'Ach Willem, Bert (Van Lingen) heeft de training al helemaal voorbereid, hij heeft er een hele avond aan gewerkt, laat hem het maar doen.'Tja."
In die fase toont Willem zich niet van zijn sterkste kant. De mogelijkheid om zo dicht op topvoetballers te zitten tijdens een topevenement is voor hem onweerstaanbaar. Terugkijkend is te stellen, dat Willem concessies aan zijn eigen karakter heeft gedaan. De Van Hanegem zoals de voetbalwereld die kent, was totaal onzichtbaar bij het Nederlands elftal. Hier liep iemand op kosten van de KNVB én ten koste van zichzelf te lummelen met een paar spelers waar hij eigenlijk stennis had moeten schoppen vanwege de vernedering die hij in feite onderging. En niet alleen daarom. Hij was in een circus terechtgekomen waar het al lang niet meer om voetbal ging, maar waar de bondscoach en de media een loopgravenoorlog met elkaar waren aangegaan. Daarin hoorde Van Hanegem niet thuis. Hij liet zich erin meeslepen. In de voorbeschouwing op de wedstrijd Nederland-Letland ging hij bij de NOS zelfs verbaal live de confrontatie aan met Johan Cruijff, die in Hilversum zit. Hij deed het uit loyaliteit aan de bondscoach. Loyaliteit op basis van een heel voetballeven. Op basis van wat hem ten deel viel van Advocaat had Van Hanegem er in Portugal beter aan gedaan zijn eigen profiel te beschermen.
Hij begrijpt het nog steeds niet. ,,Ik verwachtte zijn steun, maar ik kreeg helemaal niks. Ik mag hem graag. Ik heb nog steeds helemaal niks tegen Dick. Tot op de dag van vandaag vind ik hem een goeie kerel. En al wás hij beducht voor me, dan nog, hij hoeft met zijn staat van dienst voor niemand bang te zijn. Hij heeft overal over het algemeen goed werk geleverd en dat doet hij nog. Kijk maar hoe hij het bij Zenit heeft neergezet. Prima. Maar met mij is hij niet goed omgegaan.
,,Ik stel me de vraag af en toe nog. Als ik peins over die periode. Waarom nam hij me eigenlijk mee? Ik ken maar één antwoord: om de publieke opinie gunstig te stemmen. Dat is ook de enige reden geweest, bleek achteraf. Maar ik ga het met terugwerkende kracht steeds belachelijker vinden. Je neemt toch niet iemand als ik mee om de mensen gunstig te stemmen? Als je dat doet, heb je weinig vertrouwen in je eigen capaciteiten. Dan ben je toch angstig van aard. Sorry Dick, maar ik kan het niet anders interpreteren."
quote:Tweede druk bio Willem
ROTTERDAM - Binnen één dag is de volledige eerste druk van de biografie 'Willem van Hanegem' gisteren uitverkocht geraakt. Het gaat om 8000 exemplaren.
Maandag begint uitgeverij De Buitenspelers al in allerijl aan de tweede druk. Alleen van de in beperkte oplage (1944) beschikbare speciale uitgave, gesigneerd door Van Hanegem, zijn nog enkele boeken over.
Het eerste exemplaar werd donderdagmiddag aan de hoofdpersoon uitgereikt. Van het eerbetoon aan Johan Cruijff, van dezelfde uitgever, werden vorig jaar in de eerste twee weken 10.000 exemplaren verkocht.
quote:Dan nog even heel wat anders; mijn biografie. Er is al veel over dit boek gezegd en het verkoopt als een tierelier. De vierde druk komt er al aan, dacht ik. Er zijn heel veel kopers die mij mailen en dat doen ze in veel gevallen op een heel indringende, bijna emotionerende manier.
Ik ben echt heel blij met al die reacties. Ik zou ze het liefst met mijn lezers hier willen delen en ik denk dat ik dat op een keer wel ga doen. Graag wil ik langs deze weg mijn dank uitspreken aan al die betrokken mensen. Ik zie ze niet eens als supporters of fans ofzo. Het zijn mensen met wie je, zonder dat je het goed weet, in feite alleen een heel leven deelt.
Ik heb invloed gehad op hun leven en zij nu ook op het mijne. Dat gaat op een hartverwarmende manier. Door dat boek kom ik daar weer eens achter. Ik ben niet verwend, maar door al die reacties wel degelijk een rijk man.
Zo voel ik dat.
quote:‘Van Hanegem overweegt te stoppen’
Willem van Hanegem overweegt te stoppen als trainer van FC Utrecht, zo meldt RTV Utrecht. Volgens de regionale omroep zal hij dit maandagavond in het sportprogramma Namen & Rugnummers wereldkundig maken.
Naar verluidt ontnemen de scheidsrechters hem het plezier in het werken als trainer en heeft hij zelfs de indruk dat de club uit de Domstad vanwege zijn aanwezigheid structureel wordt benadeeld. Van objectieve leiding is geen sprake meer, zo oordeelt de coach van de Domstedelingen.
Van Hanegem was eerder werkzaam als assistent-bondscoach van het Nederlands elftal. Na het EK in 2004 werd zijn contract niet verlengd. Verder was De Kromme onder meer hoofdtrainer bij Feyenoord, AZ en Sparta Rotterdam
Daar dacht ik ook aan toen ik dit lasquote:Op maandag 18 februari 2008 17:15 schreef BliksemSchigt het volgende:
Tja, ik vind dat altijd zo raar... Want als ze de komende drie wedstrijden een scheidsrechter mee hebben, gaan de 17 andere clubs zeggen dat ze het goed willen maken.
Hij zit daar niet als coach. Hij vindt het volgens mij onzin om als coach ook de media te woord te staan.quote:Op dinsdag 26 februari 2008 18:02 schreef venomsnake het volgende:
Sowieso is het vreemd dat hij wel iedere week bij VI aan tafel zit, maar niet even de tijd neemt om de pers te woord te staan na een wedstrijd.
Maar hij speelt met Utrecht leuk voetbal, al gaat het de laatste wedstrijden wat minder.
(ook hoop afwezigen)
quote:Die scheidsrechters denken allemaal dat ze Robbie Williams zijn
Een tijdje terug alweer kondigde ik op de televisie aan, dat ik een film zou gaan maken over alle blunders die het scheidsrechterskorps dit seizoen begaat.
Nu krijg ik niet zo snel spijt van iets, maar deze keer wel een beetje. Een man die aankondigt met een film te zullen komen, daar heb ik inmiddels vervelende gedachten bij. Ik zag het niet zo zitten geassocieerd te worden met het kamerlid met dat blond geverfde haar.
Die was ook aan het filmen. Als ik nou toch met iemand niet in één rijtje wil staan, dan is hij het wel. Maar goed, ik had het wel gezegd en belofte maakt schuld, dus er zal wel een filmpje komen. Er hebben zich al voldoende mensen gemeld om me daar bij te helpen dus het zal er misschien nog wel goed uit komen te zien ook.
De intentie van mijn film is om er mee aan te tonen, dat het inderdaad droevig gesteld is met de kwaliteit van de scheidsrechters in ons betaalde voetbal. Zo zag ik de overtreding van Fränkel op Van der Laak bij De Graafschap-FC Groningen. Gelukkig was Van der Laak in beweging, zodat hij er nu hopelijk bovenop komt, maar als hij was blijven staan, zou het misschien ‘einde carrière’ hebben betekend. Fränkel kwam er vanaf met een gele kaart. Dezelfde soort kaart die Fehèr van NAC kreeg omdat hij twee meter te dicht op de bal bleef staan bij een vrije trap voor Feyenoord.
In onze eigen wedstrijd tegen FC Twente kopte Schut ongelukkig tegen Loval aan. Schut bleef liggen. Nou, iedereen weet: als Schut blijft liggen, dan is er wat aan de hand. Die gozer is keihard voor zichzelf. Scheidsrechters hebben de opdracht af te fluiten in zo’n situatie, dus
Twente hield de bal in de ploeg toen hij niet affloot. Dan zou ik zó het veld in willen lopen om het spel stil te krijgen. Schut werd een dag later wél aan een gebroken jukbeen geopereerd. Schandalig dat niet meteen gefloten wordt.
Zo zie ik elk weekeinde een serie waardeloze beslissingen. Alleen Braamhaar vind ik aardig fluiten, de rest maakt gewoon te veel fouten. Ik weet ook wel dat ze een hoop goede beslissingen nemen, maar daar gaat het me niet om. Ze worden toch juist ingezet om goede beslissingen te nemen!
Die mannetjes zijn veel te veel met zichzelf bezig. Ze mogen niet meer op gevoel fluiten, maar zijn volgepropt met instructies die ze móeten naleven anders zakken ze op hun lijst. Dan maak je eenheidsworsten. Omdat ze dat zelf ook wel inzien, proberen ze zich met hun maniertjes te onderscheiden.
Vooral sinds ze die microfoontjes voor hun gezicht hebben hangen, ziet dat er potsierlijk uit. Ze denken allemaal dat ze Robbie Williams zijn. Popie Jopie-gedrag van een heel vervelende soort. Hoor ik Vink ineens ‘Johnnie, Johnnie’ roepen tegen Heitinga. Houd toch op, zeg. Moet ik nu onder de indruk zijn omdat hij een international bij de voornaam kent? Doe even normaal, houd afstand en neem goede besluiten.
En zagen ze nu zelf maar eens in dat ze fouten maken en gaven ze maar eens toe dat ze vaak irritant gedrag vertonen, dan ben je alweer op de goede weg. Maar ook dát is niet het geval. Ze zijn zo eigenwijs als ik weet niet wat. Een echte sportman geeft zijn fouten toe en werkt aan verbetering.
Ik wil tot slot kwijt, dat ik dit allemaal zeg om de ogen van de scheidsrechters en hun bazen te openen. We leven in een maatschappij die steeds a-socialer wordt en juist daarom heb je arbiters nodig die kwaliteit leveren en daarmee respect zullen oogsten.
AD
Dat hij kritiek heeft vind ik ok, maar dat hij zei dat hij het gevoel had dat iedereen tegen Utrecht floot sloeg nergens op.quote:Op dinsdag 1 april 2008 15:19 schreef The_Verve het volgende:
Tja, kan het er alleen maar mee eens zijn. Wel mooi dat er eindelijk iemand serieus tegenin gaat.
Tijd voor een TT-change lijkt me?
En wat nu als daar niets mee gedaan wordt? Gewoon maar laten rusten? Hij heeft hier gewoon gelijk.quote:Op dinsdag 1 april 2008 15:49 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Als Willem vindt dat scheidsrechters zich anders moeten gedragen moet hij dat intern aankaarten, niet via de media.
Hij maakt in 1 adem de scheidsrechters belachelijk en zegt hij dat het eens afgelopen moet zijn met het gebrek aan respect tegen ze. Dat is dom en kinderachtig. Vooral van de man die een tijd geleden in de media zij, dat hij het niet snapte dat hij van de bank werd gestuurd omdat hij de scheidsrechter een lamlul of iets dergeljks had genoemd. dat hij dat op straat ook deed, en dus ook vond dat hij dat als coach kon maken. Dom.quote:Op dinsdag 1 april 2008 16:19 schreef WeebI het volgende:
[..]
En wat nu als daar niets mee gedaan wordt? Gewoon maar laten rusten? Hij heeft hier gewoon gelijk.
quote:Willem van Hanegem, de fotograaf
Door HANS KLIPPUS
SPANBROEK - De trainer van FC Utrecht vindt ook Nog andere dingen dan voetbal leuk. Hij heeft altijd zijn camera bij zich. Op zo’n beetje de eerste voetballoze zondag van het jaar heeft Willem van Hanegem tijd voor een andere hobby. Hij opent in het West-Friese Spanbroek de foto-tentoonstelling ‘Holland zonder Haast’. Willem van Hanegem, hoofdtrainer FC Utrecht en fotograaf, staat er op de officiële uitnodiging van het Scheringa Museum voor Realisme. ,,Ja, ik maak af en toe dingetjes,’’ vertelt Van Hanegem over het fotograferen.
,,Boten, grote boten, en dieren die ik op de golfbaan zie. Mar zit altijd tegen me te zanniken: Ga nou nog eens wat dingetjes kijken, en dan ga ik naar buiten met mijn fototoestel.’’
Mar is zijn vrouw Marianne. ,,Zij kan heel mooi schilderen,’’ zegt Willem vol bewondering. ,,Ze is nu met een moeder en kind bezig, prachtig, je ziet de schaduwen en zo.’’
Ze begon er ooit mee toen híj een ezel voor haar kocht, aan de Gedempte Oude Gracht in Haarlem. Het was eens wat anders dan een lekker geurtje als cadeau. Van Hanegem schildert nu zelf af en toe ook. ,,Ik kreeg er interesse in toen ik de negen madonna’s zag die Mar heeft gemaakt in mijn tijd bij het Nederlands elftal. Ze schilderde tijdens de wedstrijden en je ziet aan die schilderijen of het op dat moment goed of slecht ging.’’
Vorige maand was Van Hanegem te gast in het tv-programma De Wereld Draait Door om over zijn activiteiten als schilder en fotograaf te praten. Het werd het meest hilarische item van het hele seizoen. Van Hanegem had een schilderij van zijn hand meegenomen. Er stond een indiaan op, en op de vraag waarom hij juist dit doek uit zijn hele serie had meegenomen, zei de voetbaltrainer verbaasd: ,,Serie? Doe eens lekker normaal. Dit is het enige schilderij dat ik ooit heb gemaakt.’’
Dat schilderij had er eigenlijk ook wat anders moeten uitzien, bekent hij. ,,Die indiaan zat op zijn knieën en had van die mooie laarzen met veters aan, maar ik dacht op een gegeven moment: krijg de hik zeg, dan ben ik over twee jaar nog bezig. Toen heb ik hem maar achter een of andere rots geschilderd.’’ Met een grijns: ,,Marc-Marie van de televisie dacht dat hij in een kano zat. Zo zie je dat iedereen weer andere dingen ziet.’’
Hij heeft inmiddels een tweede schilderij gemaakt. ,,Daar staat een oud huis op. Ik dacht: ik neem een zo’n oud mogelijk huis, met stukken steen er uit, want daar kan ik weinig aan verprutsen.’’ Dirk Scheringa, voorzitter van AZ en eigenaar van het museum, kwam ook door Van Hanegems verschijning in De Wereld Draait Door op het idee om hem uit te nodigen de expositie van foto’s uit de jaren vijftig te openen. Een vrolijke Scheringa: ,,Ik dacht: Willem is aan een nieuwe carrière bezig.’’
Ook de genodigden in Spanbroek amuseren zich met de onvoorbereide speech van Van Hanegem (‘Ik wist niet dat ik iets moest zeggen’) over zijn avonturen als fotograaf. ,,Ik zag een keer een hele grote boot, zo’n containerschip. Ik pak mijn camera, wilde over een slootje springen, maar viel er in. Toen was ik te laat. Daarom zie je die boot er maar voor de helft op staan.’’
Op originele wijze verricht Van Hanegem daarna de openingshandeling, door vanaf het kleine podium een foto van Scheringa en diens vrouw Baukje te nemen. De camera haalt hij uit de zak van zijn colbert. ,,Kijk, ik vertel geen onzin. Ik heb ‘m altijd bij me. Tijdens het golfen zit dat ding in mijn tas. Ik zie soms ineens iets moois. Een sperwer die uit de lucht komt vallen en een muis pakt, of zo. Ik zag een keer bij heet weer een stel koeien half in het water staan. Maar toen was ik mijn toestel vergeten.’’
Marianne is deze middag niet meegekomen. ,,Ze was met een schilderij bezig en wilde niet stoppen.’’ Kan Van Hanegem zijn oude voorzitter niet vragen plaats in het museum te maken voor schilderijen van zijn vrouw? ,,Nee, dat ga ik echt niet doen. Maar ze maakt wel schitterende dingen.
,,Dat is nou kunst. Dat je niet begrijpt dat iemand zo iets kan maken. Ik reed net langs het nieuwe stadion van AZ. Dat vind ik ook kunst.’’
En wat hij zelf op het veld deed als voetballer, zijn kromme ballen? ,,Dat was makkelijk,’’ zegt Van Hanegem. Scheringa: ,,Willem deed dingen met de bal die anderen niet konden. Dat is kunstig.’’
Zelf gaat de trainer in ieder geval gestaag door met fotograferen, hij heeft er lol in. ,,Ik hoop nog eens zo’n mooie foto te maken dat hij hier in het museum kan.’’
Hij zou gemakkelijk twee hobby’s kunnen combineren door bij voetbalwedstrijden te fotograferen. ,,Nee, dat is niks. Ik denk dat ik te veel op andere dingen zou letten en dan steeds te laat ben met afdrukken.’’ De mooiste voetbalfoto’s vindt hij die van luchtduels. ,,Dat je kunt zien hoe hoog spelers van de grond komen.’’
In het prachtige boek dat over hem verscheen, staan honderden foto’s van Van Hanegem zelf. Welke heeft zijn voorkeur? ,,Dat weet ik niet. Ik heb dat boek nog niet goed bekeken, nee echt niet. Alleen het begin. Daar staan onder meer twee foto’s die Marianne heeft gemaakt.’’ Op de ene zit Van Hanegem op een oude damesfiets met Willem jr. als baby voorop, en op de andere staat hij met een kinderwagen. ,,Die foto’s zijn heel typerend voor die periode,’’ vertelt hij.
,,We hadden niets. Die kinderwagen hadden we tweedehands op de kop getikt. Ik denk dat als de kinderbescherming ons had gezien, die wagen van de weg was gehaald. Zo gammel was dat ding.’’
De tentoonstelling Holland Zonder Naam is tot 29 september te zien in het Scheringa Museum voor Realisme. De openingstijden zijn dagelijks van tien tot vijf.
Begint het steeds meer op te lijken ja.quote:Op zondag 26 oktober 2008 22:25 schreef Heerlijkheid het volgende:
Dit is er langzamerhand een in de categorie Cruijff... de hemel ingeprezen worden terwijl je niets presteert
bronquote:Geen hond die weet wat Willem straks gaat doen
Door: Iwan Tol
Gepubliceerd: vandaag 00:25
Update: vandaag 07:29
Als trainer in Saoedi-Arabië liep Willem van Hanegem gerust de hele dag in een wintertrui met col rond, en toen hij als speler van Feyenoord Johan Neeskens een gebroken kaak had bezorgd, bracht Willem hem de volgende dag in het ziekenhuis een cadeau: een zakje pindarotjes. Anekdotes over de eigenzinnigheid van De Kromme, ze zijn legio.
Wat te denken van het verhaal over zijn keuze toen hij ooit een astronomisch contract van een Franse club kreeg voorgelegd, maar eigenlijk niet wilde vertrekken bij Feyenoord. Verteerd door gemengde gevoelens liet Willem zijn hond beslissen. Woef betekende ja, maar toen de hond stil bleef wist Willem genoeg: hij bleef in Rotterdam.
Ja, gekke, onberekenbare Willem. Zit hij in een praatprogramma, dan kan het zomaar gebeuren dat hij de hele uitzending niets zegt. ‘Willem had zijn dag niet’, hoor je dan. En als trainer van FC Utrecht had hij kunnen bedingen dat hij geen persconferenties hoefde te geven. Journalisten hadden de wedstrijd zelf toch gezien? Wat moest hij er dan nog over zeggen? Laat het de assistent maar doen, had hij de clubleiding gezegd. Geen trainer die dat voor elkaar krijgt, maar Willem wel.
Waarom? Willem is Willem. En Willem is authentiek. Dus als hij een paar dagen na het ontslag van zijn vier assistenten ziek is, is er reuring: wat is er met Willem?
In eerst instantie niets, zo lijkt het. Gewoon een griepje. Dat zegt voorzitter Jan Willem van Dop, die na afloop van de wedstrijd tegen NAC (0-0) de mixed zone binnenwandelt met de houding van een crisismanager.
Van Dop wil vooral ‘vooruitkijken’ en ‘de rust bewaren’. Niemand moet denken dat er wellicht meer aan de hand is. ‘We zijn allemaal mensen, we zijn allemaal wel eens ziek,’ zegt Van Dop. Laten we nou geen verhalen de lucht in proberen te krijgen. Er is een dokter bij Willem geweest en die heeft gezegd dat hij voorlopig vijf dagen thuis moet blijven. Dat heeft niets met de afgelopen dagen te maken. Je hebt zelf toch kunnen zien hoe hij er in stond: hij staat achter de besluiten die genomen zijn.’
Misschien wel typerend voor de situatie bij FC Utrecht is dat even verderop manager voetbalzaken Piet Buter een heel ander verhaal vertelt. Willem kan er helemaal niet zo goed mee omgaan dat zijn vier assistenten zomaar op straat zijn gezet, vertelt Buter. Sterker nog: Willem heeft daar zoveel stress van dat hij niet in staat was om te coachen vandaag. Ziek gemeld dus. Misschien wel overspannen.
‘Willem is een gevoelsmens’, zegt Buter, die samen met Van Hanegem nog FC Wageningen trainde. ‘Die moet de stress verwerken. Overspannen is Van Hanegem echter niet, bezweert de technische baas.
‘Maar het grijpt hem allemaal wel erg aan. Hoewel hij ook inzag dat het niet meer zo goed ging, vindt hij dit verschrikkelijk voor de jongens die ontslagen zijn. Hij was de laatste dagen erg in zichzelf gekeerd, hij liep te ijsberen en sliep slecht. Was ’s morgens al om vier uur op. Dat heeft hem genekt.’
De komende dagen gaat Buter in Overveen bij Van Hanegem langs om te praten over de ontstane situatie. ‘Dan zal ik hem nogmaals vertellen dat hem geen enkele blaam treft. Wij bij FC Utrecht hebben Willem van Hanegem er dolgraag bij’, zei Buter gisteren.
Of Willem zelf nog zin heeft om bij FC Utrecht te werken, is nog maar de vraag. Niemand bij de club die het weet. Grote kans dat Willem er zelf ook nog niet uit is. In dat geval zou advies van buitenaf zeer welkom zijn.
Enige probleem daarbij: sinds zijn vrouw Marianne allergisch blijkt te zijn voor hondenharen, is de hond de deur uitgegaan.
quote:Als trainer in Saoedi-Arabië liep Willem van Hanegem gerust de hele dag in een wintertrui met col rond, en toen hij als speler van Feyenoord Johan Neeskens een gebroken kaak had bezorgd, bracht Willem hem de volgende dag in het ziekenhuis een cadeau: een zakje pindarotjes. Anekdotes over de eigenzinnigheid van De Kromme, ze zijn legio.
Wat te denken van het verhaal over zijn keuze toen hij ooit een astronomisch contract van een Franse club kreeg voorgelegd, maar eigenlijk niet wilde vertrekken bij Feyenoord. Verteerd door gemengde gevoelens liet Willem zijn hond beslissen. Woef betekende ja, maar toen de hond stil bleef wist Willem genoeg: hij bleef in Rotterdam.
dat dusquote:Op zondag 26 oktober 2008 22:25 schreef Heerlijkheid het volgende:
Dit is er langzamerhand een in de categorie Cruijff... de hemel ingeprezen worden terwijl je niets presteert
Dat is juist briljant. Van Willem is er maar één. Wat een held.quote:Op maandag 27 oktober 2008 12:11 schreef versteegrob het volgende:
Ontzettende domme man. Toen hij vorig jaar aan tafel zat bij voetbal inside.
Zei hij altijd, ja waarom vraag je dat aan mij Wilfred?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |