abonnement bol.com Unibet Coolblue
  zaterdag 18 oktober 2008 @ 00:51:32 #276
147639 StupidByNature
Ompa Til Du Dør!
pi_62475815
quote:
Op vrijdag 17 oktober 2008 11:58 schreef Longmen het volgende:
Leuk 2e optreden, maar toch meer dubbelaars dan verwacht. Maar nog een keer Anesthetize is natuurlijk top. Maar de kwaliteit was een stuk beter dan de Woensdag. Voor mij stonden een aantal Amerikanen die speciaal naar Europa zijn gekomen om PT te volgen deze week. [ afbeelding ]

Setlist:

01. Normal
02. Drown with me
03. Stars Die
04. Cheating the Polygraph
05. Anesthetize
06. Prodigal
07. Wedding Nails
08. Strip the Soul
09. .3
10. Half Light
11. Sever
12. Way out of here
13. Sleep together

14. Fear of a blank Planet
15. Trains

16. Sleep of no Dreaming
17. Halo
NOG beter dan woensdag? Op FoaB na vond ik het aardig gelikt, op de tweede zanger na (Wesley?), die ik eigenlijk alleen vond overtuigen in Half Light.

Verder opvallend dat Sound of Muzak weg wordt gelaten. Wel natuurlijk Trains, maar verder vind ik persoonlijk de setlist van woensdag beter.
pi_62482297
Volgende keer reserveer ik 3 maanden vantevoren aan kaartje
Children of the night. What music they make.
pi_62490816
quote:
Op zaterdag 18 oktober 2008 00:51 schreef StupidByNature het volgende:

[..]

NOG beter dan woensdag? Op FoaB na vond ik het aardig gelikt, op de tweede zanger na (Wesley?), die ik eigenlijk alleen vond overtuigen in Half Light.

Verder opvallend dat Sound of Muzak weg wordt gelaten. Wel natuurlijk Trains, maar verder vind ik persoonlijk de setlist van woensdag beter.
NOG beter omdat het geluid wat beter was zeg maar.
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
pi_62493742
Ik heb achter het net gevist wat kaarten betreft, maar een kennis heeft wel ff een cd van me laten signeren door Wilson. Een kleine pleister op de wond, laten we maar zeggen.
pi_62947937
Kwam deze recensie tegen over FOABP op music meter, vind m wel mooi eigenlijk:
quote:
Dit wordt ongeveer mijn eerste CD-recensie sinds 1 jaar afwezigheid van MusicMeter... De verslaving is ondertussen niet opgehouden, maar de muzieksmaak is behoorlijk afgevlakt. Ik ben zelfs aan de Michael Jackson geraakt uiteindelijk.... Nu is dit persoonlijke verhaaltje natuurlijk niet zo interessant op zich, maar wel als we kijken naar het concept van dit album. Deze afvlakking op het gebied van muziek is illustratief voor het jongetje dat in deze plaat centraal staat.

De titelsong, en tevens de single van dit album, slaat bij mij aan als een introductie van een spannend boek. Catchy, het meest concrete en interpretatieloze nummer van het hele album. Op dit nummer wordt weer goed duidelijk wat het machtigste wapen van PT is; muziek gebruiken om sfeer te brengen en daarmee het concept te verduidelijken. Na Pink Floyd is dit ongeveer de eerste band die daar in mijn opinie een meester in is. Het jachtige, simpele gitaarriffje gepaard met een staright-to-the-point tekst laat meteen diepe indruk achter. Toen ik dit nummer eerst opzette en meteen meelas met de tekst dacht ik "Volgens mij wil Wilson ons iets vertellen". TV-verslavingen, familieproblemen, drugsverslavingen, het zijn algemene voorbeelden van hoe onze jeugd dreigt te verloederen.

Het album vervolgt met het mooiste nummer My Ashes.(Ja, ik kies niet voor Anesthetize) Kan een nummer nog emotievoller? Hoe ongelooflijk is het dat Wilson dit verhaal van een afstand kan vertellen terwijl je eigenlijk alleen zo'n tekst kan verwachten die er middenin zit. Een kind wiens jeugd niet is als dat een kind hoort te zijn. Zijn ouders die hem nooit kunnen geven wat hij wil maakt dat dit kind volledig in zichzelf keert. "Return to save the child that I forgot". De muziek is werkelijk fantastisch, voor mij van vergelijkbare kwaliteit met het even emotionele Collapse The Light Into Earth. Alles sluit perfect aan in dit nummer.

De jongen (jezus, ik ga nu toch echt om me heen kijken in mijn directe omgeving) wordt een ijskoude vertoning, die iedere dag zichzelf verliest in het leven van dag tot dag, en het streven naar overamusering. In Anesthetize krijgen we de jongen in een monoloog aan het woord. Hij merkt zelf dat alle gevoel is verdwenen uit zijn leven, maar wil zichzelf dwingen om gelukkig te zijn, en zijn depressie te bestrijden (dit wordt overigens fantastisch in 3 delen neergezet). De jongen slaagt erin om zijn gedachten onder bedwang te houden, en lijdt daarna een geforceerd vrolijk leven als consument. De verwijzing naar Cod Philosophy (In Nederland bekend als Pseudofilosofie) is een bijzonder mooie, want het toont de paradox van het individu in het geheel aan. Dit is namelijk DE reden dat individueen verzanden in een leven wat hen niet bevalt, vanwege de druk van de massa. In deel 3 wil de jongen even ontsnappen, en gaat kijken naar de zee en het water, die meer warmte uitstralen dan hij in tijden gevoeld heeft. Hij wil tot zijn zinnen komen, en weer voelen...
Hulde overigens aan de fantastische muziek erbij. Wederom een sterk staaltje van sfeerbuilding, ook al zou de muziek zonder het concept ook nog een dikke 9 verdienen wat mij betreft. Voornamelijk het 2e deel en de overgang van deel 2 naar deel 3 is geweldig.

Het gaat bergafwaarts met de jongen. Hij wordt ouder en ouder, maar voelt zich steeds zwakker. In Sentimental wordt verteld hoe een jongen volwassen wordt en onafhankelijk ('"You can't blame your parents anymore"). Het gaat over kinderen die niet kunnen maar vooral ook niet willen opgroeien. De verantwoordelijkheid en de verandering, het zijn dingen die ze niet willen. De disciplinaire stap die het verlaten van hun saaie leven meebrengt brengen jongens zoals de hoofdpersoon in verlegenheid.
Opvallend natuurlijk is het motiefje van Trains, aanwezig in dit nummer. Het is er volgens mij niet zomaar; Trains gaat immers ook over de sombere blik richting onze jeugdjaren. Fantastisch hoe PT zo'n oeuvre bij elkaar heeft gespeeld in die jaren. Vrolijk word je er niet van, maar ik krijg ineens wel echt weer een drang om te "leven".

Bij Way Out Of Here is het over. Niks kan de jongen meer redden, hij heeft geprobeerd positief te blijven, maar kiest er nu echt voor om zijn gehate leven te verlaten. Alle sympathie van (oudere) familieleden die willen weten hoe hij het op school doet; het kan hem helemaal niks meer schelen. Hij wil alles achterlaten, verbranden, wegsnijden...Toch is er angst; zijn gevoel lijkt zijn lichaam te hebben verlaten, maar des te meer is hij bang geworden voor het fysieke gevoel: hij durft geen zelfmoord te plegen.
De sfeer die gezet wordt bij dit nummer is dan ook fantastisch; de opbouw van de spanning lijkt wel identiek aan die van een jongen die zijn laatste seconden aftelt voor hij daadwerkelijk voor de trein springt, echt fantastisch gedaan ook hier weer...

Het album eindigt met het enige nummer waar ik niet helemaal zeker van ben. Het lijkt erop dat de titel Sleep Together letterlijk genomen kan nomen, aangezien de jongen eindelijk de oplossing voor al zijn problemen lijkt te hebben gevonden. De oplossing is seks, geen liefde. De seks is even koud als dat zijn emoties altijd zijn geweest. Maar juist dit is het gedeelte wat ik niet snap aan het album; koude liefde moet toch juist des te meer een reden zijn om tot zelfmoord te neigen dan de oplossing te zijn van zijn problemen? Dit blijft voor mij nog even een vraagstuk. Er is namelijk ook een mogelijkheid dat dit nummer alsnog naar de zelfmoord verwijst, getuige sommige teksten (This is Your Way Out, Do or Drown).

Resume: het is een fantastisch verhaal, waar ik zo een boek van zou willen lezen. Het maakt emoties bij me los, en willekeurig zie ik voor me dat een jongen zoals die op dit album deze CD beluistert en langzaam begint te huilen, eindelijk een vorm van emotie, zoals hij al lang niet meer heeft meegemaakt...
De muziek is bijzonder touching; iets minder harde riffs zoals op Deadwing of In Absentia, iets meer synthesize en toetsen...iets meer echte prog. Wel bijzonder jammer dat ik geen bonustracks op mijn CD heb.

Ik ga meteen naar een 4,5* voor dit album, en het is dat ik me er nu even niet mee bezig hou, maar dit album zou ongetwijfeld in mijn top 10 komen.

Overigens spreek ik continu van een "hij" of een "jongen", maar misschien is dat wel omdat ik eigenlijk alleen het plaatje van een jongen hierbij kan voorbeelden, terwijl het natuurlijk voor meisjes ook geldt.
De nadruk ligt bij mij zoals gemerkt op de tekst, maar ik vraag me ook daadwerkelijk af hoeveel mensen nu echt stilstaan bij de "inhoud" van deze muziek als ze er naar luisteren. Persoonlijk vind ik dat daar veel meer oog (en oor) voor moet zijn, daarmee zou muziek pas echt als kunst gewaardeerd worden.
http://www.musicmeter.nl/album/68499
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
  dinsdag 4 november 2008 @ 22:08:16 #281
64670 Dagonet
Radicaal compromist
pi_62948314
De recensent zou dan Lunar Park moeten lezen van Bret Easton Ellis. .
FOAB is tenslotte een hervertelling vanuit het oogpunt van de zoon ipv de vader.
Op woensdag 24 sept. 2008 schreef Danny het volgende:
Dagonet doet onaardig tegen iedereen. Je bent dus helemaal niet zo bijzonder als je denkt...
Mijn grootste bijdrage aan de FP.
pi_62964200
laatste nummer over liefde/sex?!?
quote:
Switch off the future right now
Let's leave forever
sorry hoor, maar duidelijker kun je volgens mij niet worden zonder het woord zelfmoord zelf te gebruiken.

en de rif van trains is natuurlijk niet alleen een verwijzing naar het sentimentele gedeelte van Sentimental, maar ook een "letterlijke" verwijzing naar het volgende nummer, dat zich volgens de tekst en de clip (tijdens concerten) "out at the train tracks" afspeelt.
pi_63441162
Reminder: http://www.insurgentes.org/the-movie.aspx
Solo album van Steve komt eraan!
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
  zondag 23 november 2008 @ 11:02:03 #284
13783 Anthraxx
When you see the robot, drink!
pi_63444286
quote:
Op woensdag 5 november 2008 11:13 schreef Ared het volgende:
laatste nummer over liefde/sex?!?
[..]

sorry hoor, maar duidelijker kun je volgens mij niet worden zonder het woord zelfmoord zelf te gebruiken.

en de rif van trains is natuurlijk niet alleen een verwijzing naar het sentimentele gedeelte van Sentimental, maar ook een "letterlijke" verwijzing naar het volgende nummer, dat zich volgens de tekst en de clip (tijdens concerten) "out at the train tracks" afspeelt.
hoe kan een rif van een nummer verwijzen naar een nummer dat twee albums later pas is verschenen (5 jaar later) ?
pi_63518874
Beide nummers (Harmony Korine en Get All You Deserve) nu volledig te beluisteren op SW's MySpace:

http://www.myspace.com/therealstevenwilson

Enjoy!
Beatles schreef het volgende: Hey gaaf! Lief! :$
Beach schreef het volgende:
RC, Eigenlijk vond ik je altijd al een kwalletje, maargoed..
Ik begin je te waarderen en ik vind nu de beste user ooit! =)
pi_63519029
quote:
November 25th, 2008 in music

Steven Wilson - Insurgentes, the long awaited solo album of the god-like front man of Porcupine Tree finally landed in my playlist today. After a few listens this morning, here’s my thoughts.

1. Harmony Karine - Clearly, the killer track on this album. The one that hooked me in from the original trailer on the insurgentes.org site. I’ve been waiting to hear this in full since that site launched and it didn’t let me down. Infact, it left me in tears. Sheer bliss. Wilson’s voice is like an angel on the chorus (I’m still trying to decipher the actual lyrics though) and the melody gives me tingles. Best thing he’s written in years.

2. Abandoner - Creepy sounding, especially the reverse guitar which really does give me chills.

3. Salvaging - Dirty droning guitar with a killer riff, indie vibe to the chorus but then it drifts into a really beautiful orchestral section which gave me goosebumps. Not quite so sure about the noise at the end though, it seems a bit over indulgent.

4. Veneno Para Las Hadas - At first I thought this was about to be a new version of The Sky Moves Sideways - it’s very reminiscent in atmosphere, tone and melody. On the 3rd or 4th listen, I’m even more convinced of this — but it’s still a beautifully atmospheric track.

5. No twilight within the courts of the sun - A bit too jazzy (see: indulgent) for my liking at the beginning, but moves into something that grooves a long with much more distinctive Wilson elements.

6. Significant Other - Can almost hear Aviv Geffen sing this track. It’s very blackfield-ish — which is a good thing, of course. It’s got quite a holy feel to it, especially with the female backing vocals layered over the swirling melodies.

7. Only Child - Clearly, Wilson’s love of The Cure has rubbed off on him. Another dirty grind of a riff with low vocals. It’s one of the easier tracks on the album to hook into, with a vibe which conjures up all sorts of sinister imagery. Love it!

8. Twilight Coda - Instrumental. It’s atmospheric for sure, but also easy to skip.

9. Get all that you deserve - Another one which we heard snippets off on the Insurgentes.org site. A return to the haunting style of vocals, and a very sombre feel to the track. A headphones track, lots of ambient noises and surround sound elements going on.

10. Insurgentes - Sigh. I love this one. It’s everything I love about Steven Wilson, nuff said.
Beatles schreef het volgende: Hey gaaf! Lief! :$
Beach schreef het volgende:
RC, Eigenlijk vond ik je altijd al een kwalletje, maargoed..
Ik begin je te waarderen en ik vind nu de beste user ooit! =)
pi_63519388
Ik ben hem nu zojuist pindakazen (60%), kan niet wachten!
Beatles schreef het volgende: Hey gaaf! Lief! :$
Beach schreef het volgende:
RC, Eigenlijk vond ik je altijd al een kwalletje, maargoed..
Ik begin je te waarderen en ik vind nu de beste user ooit! =)
pi_63520033
In het kort na 3 nummers: WOW en wat een sfeer!

[ Bericht 9% gewijzigd door RichCalibier op 25-11-2008 21:50:44 ]
Beatles schreef het volgende: Hey gaaf! Lief! :$
Beach schreef het volgende:
RC, Eigenlijk vond ik je altijd al een kwalletje, maargoed..
Ik begin je te waarderen en ik vind nu de beste user ooit! =)
pi_63530219
quote:
Op zondag 23 november 2008 11:02 schreef Anthraxx het volgende:
hoe kan een rif van een nummer verwijzen naar een nummer dat twee albums later pas is verschenen (5 jaar later) ?
nee, wat ik bedoel is dat Wilson in Sentimental opzettelijk teruggrijpt naar de rif van Trains, zodat iedere PT-fan weet dat de hoofdpersoon van het album zich op dit moment bij treinen/rails bevindt, nog voor het letterlijk gezegd wordt.

dat heet een thema, en wordt bijvoorbeeld vaak in filmmuziek gebruikt, dat je steeds (variaties op) hetzelfde muziekje hoort als een bepaalde persoon/situatie/plaats in beeld is. Geeft de kijker houvast (vaak op onbewust niveau, al zijn ze bij Lord of the Rings bijvoorbeeld soms zo sterk dat het bewust wordt), en continuïteit.

Bij concept-albums zoals Tommy en The Wall hoor je ook vaak thema's terugkomen, al is het natuurlijk wel uniek dat een thema na twee albums opeens terugkeert. Als de eerste tekst van het volgende nummer niet "out at the train tracks" zou zijn, zou ik niet eens gedacht hebben dat het opzettelijk was. Aan de andere kant, als PT in de toekomst weer een nummer over een trein of rangeerterrein zou maken, kun je misschien wederom (een variatie op) de Trains-rif verwachten...
pi_63538554
No Twilight In The Courts Of The Sun
led nie op de spelvaudten!
pi_63555586
ben em nu aant downen
ben benieuwd
nog 40 minuten
SNELLER!!!
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
pi_63556882
Is het ook te koop ergens??
En anders:
'Expand my brain, learning juice!'
<a href="http://www.last.fm/user/crossover1" rel="nofollow" target="_blank">Last.fm</a>
pi_63572541
Klinkt goed zeg. Met name Significant Other
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
pi_63574264
Soloalbum van SW
Children of the night. What music they make.
pi_63627431
quote:
Op donderdag 27 november 2008 19:01 schreef Longmen het volgende:
Klinkt goed zeg. Met name Significant Other
dat melodietje op 1.53 en 3.07
waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.
pi_63632988
quote:
Op zaterdag 29 november 2008 21:45 schreef Gubbe85 het volgende:

[..]

dat melodietje op 1.53 en 3.07
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
pi_66261130
Jongens, de nieuwe clip van Steven Wilson himself is uit:



Oh..my..god!!!
Zet je koptelefoon op of je 5.1, en voluit!

Maak kennis met Sfeer mensen, deze avond nog!
Beatles schreef het volgende: Hey gaaf! Lief! :$
Beach schreef het volgende:
RC, Eigenlijk vond ik je altijd al een kwalletje, maargoed..
Ik begin je te waarderen en ik vind nu de beste user ooit! =)
pi_66290527
quote:
Op vrijdag 20 februari 2009 00:02 schreef RichCalibier het volgende:
Jongens, de nieuwe clip van Steven Wilson himself is uit:



Oh..my..god!!!
Zet je koptelefoon op of je 5.1, en voluit!

Maak kennis met Sfeer mensen, deze avond nog!
Prachtige clip inderdaad.

Oh en het liedje is ook leuk.
.
pi_66290984
Wanneer komt die 013 dvd nu eens?
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
pi_66296466
Goede vraag.
Hier alvast een voorproefje:


Iemand trouwens de dvd Arriving Somewhere voor een leuk prijsje overkopen? Ik had 'm gekregen voor m'n verjaardag, maar ik heb hem dubbel.
'Expand my brain, learning juice!'
<a href="http://www.last.fm/user/crossover1" rel="nofollow" target="_blank">Last.fm</a>
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')