één en al kattekwaad, zo kan je ons ondernemende tweetal in het kort omschrijven.
vannacht hebben ze bij zoonlief's surprise de lichtjes eruitgesloopt. (gelukkig is de boel niet onherstelbaar beschadigd), mijn was is vannacht weer afgehaald en de tafel is alvast afgeruimd (maar dan wel zo, dat alles wat er op stond nu op de grond ligt.
en ze zijn ziekelijk nieuwsgierig.
vanochtend zat er eentje klem tussen de deuren van de kast. (was er tussen gesprongen terwijl ik hem dichtdeed) dat was minder, maar gelukkig kwam het slachtoffer met de schrik vrij.
en natuurlijk zaten ze na alles weer met zo'n blik van : maar wij zijn toch schattig, krijgen we nu eten ?

alsof je dan lang boos kunt blijven

en het is ook heerlijk om zo'n klein volgegeten lijfje te voelen dat zich spinnend tegen je aandrukt. de whiskas junior nog uit de snor poetsend.
ook hebben komen ze met grote regelmaat al boerend en hikkend de keuken uit. een beetje beschaafd eten is niet aan ze besteed

; ze beginnen met de dag meer op hun baas te lijken

(vooral dirkje hangt graag bij mijn

rond, ze kijken zelfs samen voetbal

)