[OUD] SC Hallo vriendjes!

Goeie titel Pruk!

Icicle, wat doe je nou weer! Zit hier een verhaal achter, of kwam je die foto gewoon tegen

Tex, ik herken je gevoel wel een beetje hoor. Ik heb genoeg te doen in mijn sociale leven, maar ook daarin zijn er veel dingen die me onzeker kunnen maken. Meets bijvoorbeeld. Maar ik merk achteraf dat ik naast de onzekere dingen ook altijd leuke dingen eruit haal, fijne dingen, gezellige dingen. En daar gaat het toch om?

Help!
Ik heb zo voor de eerste keer zwangerschapsgym (2030 de deur uit) en ik zie er best een beetje tegenop, omdat ik denk dat het wel een kwaaltjes- en ervaringenuitwisselavond zal worden. Op een forum trek ik dat goed , maar in het echt? Hmmm...

Maar to the point: we zitten midden in een verhuizing en ik ben de uitnodigingsbrief kwijt. Heb dus maar op de gok een positiejoggingbroek, een wijde tuniek en een paar gympies aangetrokken. Maar is het gebruikelijk dat je verder nog iets meeneemt? Handdoek? Matje? Water? Ik heb werkelijk geen idee.

Een handdoek is meestal wel gebruikelijk Webkim. Water als je het zelf prettig vindt. Een matje is er waarschijnlijk wel (dat was bij mij wel).
Maar stel je niet te veel voor van het idee gym, tenminste bij mij was het meer een kletsgroepje met hier en daar een oefening en uitleg over de bevalling enzo.

Dank je Pruk. Fijn dat jullie doen alsof.

Handdoek en water kunnen erg handig zijn. En heb je sportschoenen voor binnen?

Hebben jullie dat dan ook?

Ik heb eigenlijk geen échte vrienden (waar je álles mee schijnt te kunnen bespreken? )
_{Oké, één stel dan, maar niet zo dat je ze opbelt als je even zware gesprekken kwijt wilt ofzo. (Snapt u wat ik bedoel?) We spreken geregeld wat af, spelen dan de hele avond spelletjes en praten dan wel over van alles. Maar het kan zo ook zijn dat we elkaar in maanden niet of nauwelijks zien.}
Verre vrienden of kennisen daarentegen.... Zat!

Die Gilmore girls/Sex and the city/Friends-vrienden, dat soort vrienden..
Of is dat ook zo\'n mythe en bestaan zulke vrienden helemaal niet?

Webkim, ik heb gewoon lekkere dikke sokken mee, geen gympen. En idd een handdoek.
Makkelijk zittende kleding is heel handig.

Wij doen in het begin altijd een paar oefeningen zoals op de plaats lopen en dan zijwaarts stappen etc. etc.
En daarna de matjes op en dan wat oefeningen doen of wat dingen bespreken.

Vwb kwaaltjes, mss heb ik mazzel, maar bij mij in de groep gaat het juist helemaal niet over kwaaltjes. Maar dat is mss omdat die er ook niet lijken te zijn.
Toevallig zat ik me dat vanmiddag ook te bedenken, dat het daar heeeeel anders is dan hier.

Noli, ik heb dat wel eens zitten bedenken, bij mij is dat opgehakt! Met de een heb ik diepzinnige gesprekken over gevoel, of over angsten ofzo. Met anderen deel je weer andere dingen, volwassenpraatjes ofzo. Met weer anderen kan ik weer beter praten over kinderen, bevallingen. Het ligt ook aan het type persoon, hoe die met dingen omgaat. Daar ga ik dan in mee.

Ik heb 1 vriendin met wie ik echt alles bespreek, behalve m'n pincode. En een paar vriendinnen die echt wel veel van me weten. Kennissen heb ik heel veel, voor de leuke dingen.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 19:52 schreef YPPY het volgende:
Ik heb 1 vriendin met wie ik echt alles bespreek, behalve m'n pincode. En een paar vriendinnen die echt wel veel van me weten. Kennissen heb ik heel veel, voor de leuke dingen.

Dat klinkt alsof je je echte vrienden hebt voor de niet-leuke dingen.
Waar het overigens vaak wel een beetje op neerkomt natuurlijk.

Dat niet, maar dat kenmerkt wel wie mijn echte vrienden zijn.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:03 schreef YPPY het volgende:
Dat niet, maar dat kenmerkt wel wie mijn echte vrienden zijn.

Ja, dat bedoelde ik ook met mijn toevoeging, maar die kwam er niet zo heel duidelijk uit!

ik heb ook niet zoveel vrienden hoor. Heb 1 meisje leren kennen via het BB forum en daar klets ik heel veel mee op MSN en we spreken af en toe af, maar ze woont in Tiel en ik in Rijswijk en het is toch zeker 1 uur rijden, dus je gaat niet even heen en weer.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 19:44 schreef Noli. het volgende:
Hebben jullie dat dan ook?

Ik heb eigenlijk geen échte vrienden (waar je álles mee schijnt te kunnen bespreken? )


Die Gilmore girls/Sex and the city/Friends-vrienden, dat soort vrienden..
Of is dat ook zo\'n mythe en bestaan zulke vrienden helemaal niet?

Ik heb dat wel gehad, maar moet eerlijk zeggen dat me dat ook benauwde op een gegeven moment. Dat je iedereen minimaal 3x per dag moet spreken enzo. En het zorgde ook nog wel eens voor bepaalde drama's wanneer er vriendjes in het spel waren.

Maar ik bespreek nogal gauw van alles met mensen waar ik goed mee overweg kan. En mijn broer is mijn beste vriend.

Ik ben hier import en had in het begin alleen mijn lief. Ergens las ik dat iemand zei( Icicle volgens mij?) dat je echt zelf mensen moet opbellen om wat af te spreken. En het werkt echt zo!
Toen Luuke's vriendje van het KDV 1 jaar werd, heb ik zijn adres aan de juffen gevraagd en hebben we een bloem gebracht. Zijn moeder bleek hartstikke aardig te zijn. Dus koffie. Op de yoga zat een vrouw uit de buurt, dus ik vroeg of zij zich ook zo verveelde in haar verlof... koffie. Dutch bleek in de buurt te wonen. Thee?
Moeders uit de straat die je treft in de speeltuin, gewoon een keertje uitnodigen.
Het is hartstikke eng, en vooral "wat zullen ze van me denken?" maar het is me nog nooit tegengevallen. Je houdt er juist harstikke leuke contacten aan over. En zo niet? Nou, dan heb je toch een middag kunnen kletsen.

En ik heb wel heel veel geluk gehad. Deliedje, toen nog een vriendin, bleek te matchen met de beste vriend van lief... Hihi, uiteindelijk bleek ze nog veel leuker te zijn dan ik al dacht. Wij praten echt over heel veel. En heb je een week geen zin om te kletsen, een boodschap op te halen, samen te eten, of op (nu nog mijn) kinderen te passen? Dan lekker niet.

Mijn vriendinnen uit brabant zie ik ook nog steeds, maar dat is nu meer van; als we elkaar maanden niet spreken maakt het niet uit, het is toch wel goed.

Dat soort close vriendschappen heb ik idd wel gehad in mijn puberteit en jong-volwassenheid (wat een term) maar daarna gaat iedereen toch wel een beetje zijn of haar eigen kant uit heb ik gemerkt...sommigen spreek ik nog wel via mail of je gaat eens wat eten een keer in het half jaar. Verder heb ik 1 hele goede vriendin die ook heeft aangeboden om voogd te zijn van Dean mochten wij komen te overlijden...dat is ook echt een type die alles mee heeft, schitterend huis, bloeiende eigen zaak, leuk gezin, maar ik ben geen moment jaloers op haar (tuurlijk denk je wel eens; dat wil ik ook voor elkaar zien te boksen, maar dat is wat anders imo) omdat het ook nog eens een super lieverd is. Haar ken ik ook al 10 jaar en we spreken elkaar ook niet maandelijks hoor, maar het is wel een échte vriendin. Verder heb ik heeeeeeeeeel veel kennissen en "kroeg"-vrienden met wie ik leuk kan stappen als het er van komt, en een oud buurmeisje met wie ik veel contact heb sinds we allebei verhuisd zijn..we waren toen alletwee zwanger en hebben elkaar geboortekaartjes gestuurd en nu spreken we regelmatig af, ook met partners en kindjes

Maar toch ben ik soms ook eenzaam hoor, ik ben gewoon moeilijk daarin, ik heb soms écht totaal geen behoefte aan anderen en kan niet goed tegen vriendschappen die teveel tijd opslokken of mensen die me claimen. Ik ben ook graag op mezelf. Maar ik leg wel heel makkelijk contacten dus wat dat betreft ken ik het probleem niet dat ik te verlegen ben ofzo. Ik vind het ook helemaal niet eng om iemand aan te spreken, wat dat betreft ben ik dan wel weer zelfverzekerd, gelukkig.

_{Ik weet trouwens nog dat ik op de meet Tex zag en tegen haar zei "Jij bent zeker Tessel!?" maar toen keek ze zo streng dat ik maar weer snel doorliep}

ik heb eigenlijk helemaal geen vrienden, alleen wat losse kennissen en eigenlijk vind ik het wel prima zo.
ik heb me er een hele tijd rot om gevoeld, maar ik kwam tot de conclusie dat ik me rot voelde omdat ik het idee had dat ik vrienden moest hebben omdat dat normaal is.
ik ben gewoon een einzelgänger en zo voel ik me prima.

en ik wil even zeggen dat ik twee heerlijke banen heb (ik had er tot voor kort zelfs 3)
oke, t is vrijwilligerswerk, dus het levert geen ruk op, maar ik heb het er zo naar mijn zin

quote:

Op donderdag 15 november 2007 22:07 schreef Pruk het volgende:
Jullie willen niet weten hoe blij ik ben als er iemand langskomt of als ik erger langs kan

Oh, dan kom ik je volgende week wel ff vervelen

Zo herkenbaar Pruk!....en dan zeker om zelf de stap te zetten omdat je je juist Rémi voelt...daar heb ik veel moeite mee.. Je op die momenten jezelf die schop onder je kont te geven en het gewoon te doen

Juist op die momenten is het belangrijk. Maar dat je het niet doet komt ook vaak voort uit de angst, zélf niet echt prettig gezelschap te zijn op dat moment.